Het is de omschrijving die het IMF geeft aan de Afrikaanse Continentale Vrijhandelszone (AfCFTA). Het kostte de Afrikaanse Unie (AU) wel 17 jaar om deze tot stand te brengen. Die Unie betaat uit niet minder dan 55 landen en telt 1,25 miljard burgers. De potentie! Op zondag 7 juli 2019 was de vrijhandelszone een officieel feit. Die handel tussen de lidstaten telt nu nog maar voor 16 procent. Bedoeling en verwachting is dat dit binnen twee jaar tot 60 procent zal oplopen. Wie zegt dat eendracht geen macht betekent? (Antwoord: de tegenstanders van een Verenigd Europa.)
Hindernissen
Er zijn echter nog heel wat hindernisen te overwinnen in de praktijk. ‘Volgens economen zijn er nog flinke uitdagingen voor de Afrikaanse leden, zoals slechte weg- en spoorverbindingen, onrustige gebieden, buitensporige bureaucratie en corruptie die de groei en integratie hebben belemmerd.’ Maar het kader is tot stand gekomen. Nu dient één zesde van de wereldbevolking de handen uit de mouwen te steken. De president van Egypte heeft in ieder geval grote verwachtingen van de AfCFTA. Deze ‘zal onze onderhandelingspositie op het internationale toneel versterken en een belangrijke stap betekenen (…)’ Afrika bewijst hiermee dat het niet langer het ‘vergeten continent’ van weleer is. Wanneer deze nieuwe overeenkomst in de praktijk ook werkt, mettertijd, kan Afrika een economische macht worden waarmee rekening dient worden gehouden.
Samenwerking
Wat is eigenlijk zo’n ‘vrijhandelszone’, en zijn er alleen maar economische pluspunten aan verbonden? Het is een samenwerkingsverband tussen landen, waarbij bijvoorbeeld afgesproken wordt in- en uitvoerrechten af te schaffen. Alle mogelijke handelsbelemmeringen te slechten dus. ‘Enkele bekende vrijhandelszones zijn de Europese Vrijhandelsassociatie (EVA), het Zuid-Amerikaanse Mercosur, het Noord-Amerikaanse NAFTA en het Aziatische ASEAN.’
