Albert Spits: ‘Slotfase van 60 jaar kredietexpansie’

Is er een conclusie te noemen na al die jaren research?
Ja, die conclusie heb ik al getrokken en die conclusie is dat het fiatstelsel, het stelsel dat we nu hebben, is gebaseerd op vertrouwen, het vertrouwen in het papier, het vertrouwen in de overheid. Dat vertrouwen is altijd tijdelijk. Vandaar ook dat we omwentelingen, revoluties, etc. kennen. Hoe meer zeggenschap je geeft aan een overheid, hoe meer een overheid daar misbruik van zal gaan maken. Dat is de conclusie die ik heb getrokken vanuit de geschiedenis.

 

Dat gezegd hebbende zie je dus dat je ook een bepaalde geldstandaard nodig hebt, een vaste standaard. Je kan niet alles gaan baseren op vertrouwen, want vertrouwen wordt gewoon misbruikt, dat heeft de geschiedenis ons ook geleerd. Dus je hebt een bepaalde standaard nodig, zoals de goudstandaard of een zilverstandaard of een bimetale standaard, dat betekent goud en zilver samen, zodat betekent mensen zich aan hun beloftes houden. Je voorkomt dat de overheid geld gaat drukken.

– Maar dat is wat nu gebeurt… Het probleem giert nu helemaal uit de bocht, wat nu?

Klopt. De kredietcrisis is nu het eindpunt, de slotfase van zestig jaar kredietexpansie. En ik zeg met name niet geldexpansie, want dat zijn twee verschillende zaken. Je hebt kredietexpansie en je hebt monetaire inflatie. Monetaire inflatie is dus het geld drukken ‘an sich’. Kredietexpansie is gebaseerd op de belofte om terug te betalen. Banken lenen geld uit aan mensen hopende dat dat wordt terug betaald, want die banken zijn betaalplichtig aan de centrale bank.

De centrale bank geeft het fiat aan het krediet wat de banken uitlenen aan particulieren en bedrijven. Als mensen dat niet meer terug kunnen betalen, want de schulden zijn zo hoog opgelopen, dan kan de bancaire sector ook niet meer aan de verplichtingen voldoen jegens de centrale bank. Dan heb je dus een bankroet. En wat we nu zien, de eerste tekenen daarvan met die kredietcrisis is dat er al een paar banken in feite bankroet gegaan. Bear Stearns, Northern Rock

-Maar ligt dat aan het publiek of ligt dat aan de overheden?

Dat ligt aan de overheid. Ik weet niet of de term ‘moreel gevaar’ u iets zegt. Moreel gevaar, in het engels heet het moral hazard , dat betekent dus hoe langer het goed gaat hoe meer mensen risico’s durven te nemen, hoe meer risico’s er genomen worden. En die risico’s vertalen zich in meer krediet. We hebben nu een enorme kredietzeepbel gehad, sinds de jaren ’90 is het helemaal geëxplodeerd, en op normale wijze valt dat niet meer terug te betalen. Dat betekent in feite, dat de zaak eigenlijk moet worden gesaneerd.