Finland heeft gedurende twee jaar een test met het basisinkomen gedaan. Bedoeling was om de hoge werkloosheid tegen te gaan (8 procent.) Ook om de sociale zekerheid te vereenvoudigen. De resultaten tonen aan dat de 2000 deelnemers nauwelijks meer of harder zijn gaan werken met 560 euro gratis geld per maand. Wel voelden ze zich allemaal gezonder en gelukkiger.
Experiment
We kunnen begrijpen dat wie reeds 560 euro ontvangt per maand, in theorie gestimuleerd wordt tot (meer) te gaan werken. De deelnemers werden ook aangemoedigd om zelfs laagbetaald of tijdelijk werk aan te nemen. Toch werkten deze personen slechts 49, 64 dagen in totaal. Nauwelijks een verschil met de gecontroleerde werklozen die slechts 49,25 dagen werk vonden. De test blijkt in dit opzicht dus niet geslaagd. Maar in twee andere opzichten wel.
Welzijn
Elke deelnemer aan het sociaal experiment zegt nadien gelukkiger te zijn. Zich gezonder te voelen. Zich beter te voelen in het algemeen. Meer welzijn voor dit deeltje van de bevolking dus. In dit opzicht een geslaagde test als u het ons vraagt.
Sociale zekerheid
Een tweede reden voor de test was proberen de administratieve rompslomp in te perken. Heel wat andere en verschillende stumulansen vervangen door één vast bedrag. Ook daarin is groot succes geboekt.
Universal Basic Income (UBI)
Er zijn op meer plaatsen in de wereld experimenten gaande met het Universeel Basis Inkomen. Van Ontario tot Kenia. Van Glasgow tot Barcelona. Voorstanders van zo’n gegarandeerd bedrag voor alle burgers zijn onder meer Mark Zuckerberg, (wijlen) Stephen Hawking, Elon Musk en Bernie Sanders. Volgende infografic toont dat naarmate verder geautomatiseerd wordt, meer en meer laagbetaalde jobs wegvallen. Om ontvangers een mogelijk aangevoelde vernedering te besparen is een UBI zeer geschikt. Een onvoorwaardelijk BI dus. Tevens om niemand te verplichten te zoeken naar werk…dat er niet is. Hier kunt u op de hoogte blijven van alle initiatieven.
In een land als NL waar goede sociale voorzieningen zijn met veel regelgeving daaromheen zou een basisinkomen een welkome vervanging kunnen zijn voor alle inkomensafhankelijke regelingen zoals toeslagen en heffingskortingen. Deze regelingen bezorgen de uitvoerende instanties veel werk. Door de uitgebreide regelgeving worden veel “foutieve aanvragen” toegekend waardoor het ambtelijk apparaat overbelast raakt met veel nawerk zoals terugvorderingen, betalingsregelingen enzovoort. Ons kleine polderlandje is hierin doorgeschoten. De huidige sociale voorzieningen, met in het bijzonder de vele vormen van toeslagen, geven veel administratieve rompslomp. Bovendien is het hele systeem van inkomensafhankelijke toeslagen en diverse subsidieregelingen improductief. Nou ja, veel ambtenaren hebben er werk in, dus creëren we werkgelegenheid. Het nadeel is dat veel mensen improductief worden gehouden doordat (meer) uren werken weer minder recht geeft op toeslagen. In NL zouden een aantal sociale regelingen kunnen verdwijnen bij het invoeren van een vast basisinkomen. In het kader van een vereenvoudiging van een brij aan sociale regelgeving is het basisinkomen zeer welkom. Omwille van de financiering zou dat ook zeker moeten.
Met de komst van de robotisering en verdergaande automatisering en digitalisering zou een basisinkomen gewoon een must moeten zijn. Voor de financiering zouden multinationale bedrijven kunnen worden aangeslagen die hun personeel vervangen door robots. Het zou hun maatschappelijke verantwoording moeten worden t.o.v. de mondiale samenleving. Als we toch niet om de globalisering heen kunnen dan maar de multinationals laten optreden als (mede)financiers van het basisinkomen. Je moet het als systeem dan wereldwijd invoeren en goed op elkaar afstemmen wat betreft voorwaarden en regelgeving. Multinationale bedrijven worden dan fiscaal aangeslagen voor het aantal arbeidsuren wat verdwijnt t.g.v. de Artificial Intelligence (AI). De technologie die in de komende jaren gaat zorgen voor een enorme innovatieslag binnen het bedrijfsleven. Door besparing op loonkosten komt er geld vrij voor de financiering.
Tijden veranderen, dus ook het bedrijfsleven moet inspelen op veranderingen binnen de maatschappelijke samenleving. Alles en iedereen moet met de tijd mee. De kunst is om de sociale ommezwaai af te dwingen. Daarvoor is politieke lef nodig. De vraag is of de verdeelde politiek anno 2019 de moed en de kracht heeft om het grootkapitaal te overtuigen van de bittere noodzaak om juist nu grote veranderingen door te voeren. Precies nu de bevolking van de lagere sociale klasse zich gaat roeren en zich afzet tegen de heersende politieke elite.