Misschien een wat flauwe vondst maar Mexit betekent May exit. Het is 7 juni 2019 en de laatste voor Theresa May als leider van de Conservatieve Partij in het VK. Maar liefst 11 kandidaten staan te trappelen op haar op te volgen. Een vergiftigd geschenk aan te nemen ook? Uit het onderlinge gebakkelei zullen er twee overblijven. Daaruit kiezen de partijleden dan de nieuwe premier. Einde mei 2019 kondigde May aan op te stappen. Ze blijft voorlopig nog aan als waarnemend eerste minister, ten laatste tot juli 2019. Hoe moet het nu verder met de Britse politiek; in het bijzonder met Brexit of Bremain?
Bij het oude
Zal een nieuw gezicht en een nieuwe naam op de deur van 10 Downingstreet iets veranderen in de status quo? Of de patstelling? Neen, niet echt, zegt Brexit analyst Simon Usherwood. “The underlying fundamentals will remain the same. You will still have a Tory party without a majority by itself, with a DUP [Northern Ireland’s Democratic Unionist Party] partner that is utterly inflexible, and an EU that has even less reason to negotiate any provisions.”
Between a rock and a hard place
Usherwood maakte een overzicht van wie van de kandidaten waar staat. Welk standpunt hij en zij innemen tegenover een eventueel verlaten van de EU. U kunt dat hier raadplegen zo u wenst. Het overzicht, indien correct, belooft inderdaad niet veel goeds voor eenheid. De genoemde rots is dan een No Deal en die harde plaats is een No Brexit. Verder verklaart hard line Brexiteer Mark Francois met zekerheid te weten dat May diep van binnen géén voorstander was van de Brexit. Helemaal ons idee! “Theresa May was always a Remainer; her heart was never in leaving. She always saw it [Brexit] as a kind of damage-limitation exercise.”
Vraag en antwoord
Voor 31 oktober 2019 moet een werkbare oplossing gevonden worden: Brexit of Bremain. Deal of No Deal. Wij zelf blijven met de vraag zitten die tegelijk het antwoord inhoudt: waarom geen nieuw referendum? Dat alle pro Brexit stemmers van toen zich tijdelijk onbewaam tot handelen doen verklaren; ’temporarily insane’. Opdat eindelijk het hoge woord er uit kan komen: Groot-Brittannië wil eigenlijk het liefst toch in de EU blijven. Samen sterk! Mee eens/oneens, beste lezers? We vernemen het als altijd graag…
Gaat u nu zeggen dat ook de pro PvdA stemmers van nu zich in de toekomst kunnen verschuilen achter hun handels onbekwaamheid?
Dacht het niet!
Gestemd is gestemd en dient (democratisch??) te worden uitgevoerd en May heeft dat naar vermogen gedaan.
En zie waar de meeste Engelse stemmen naar toe gingen?
Een feit dat europa en in haar kielzog haar pro kiezers maar al te graag naar de achtergrond duwt en daar ook de kans voor krijgt.
Respect voor May!
En met een keiharde Brexit die zo goed als zeker nu voor de deur staat maar wel haar economische vruchten uit zal werpen, wasrna vele burgers van Baggerland met argusogen hun referendum rechten van het verleden in gedachten hebbend, zich stilzwijgend achter de oren krabben.
“Zal een nieuw gezicht en een nieuwe naam op de deur
van 10 Downingstreet iets veranderen in de status quo? Of de patstelling?”
Ligt er maar aan hoe die naam luidt.
Vergeet niet dat de afgelopen EU parlementsverkiezingen in GB een zeer duidelijke overwinning hebben opgeleverd voor de Brexit Party, waarmee de regerende conservatieve coalitie van brokkenmakers ‘virtueel’ is verpulverd.
De stemming onder de Britse kiezers zou daarmee duidelijk moeten zijn. Voor hen moet dus de naam “Nigel Farage’ op de deur van Downing Street 10 worden getimmerd.
Daarmee zou de patstelling zijn doorbroken. Een echte democratie zou nu nieuwe Britse parlementsverkiezingen vereisen, echter… (vul zelf maar in, het is hier immers al eerder gezegd).
Dan kan farage de eu grondig van binnen uit komen veranderen?
Nee. Dan krijgen de Britten eindelijk de Brexit, waarom ze al sins 2016 vragen. Deal or no deal.
De Britten willen helemaal niet uit de Eu maar wat wilden zij dan wel?.
Feitelijk willen zij uit het Schengen verdrag en GEEN contributie afdragen aan EU. Dus wel de lusten maar niet de lasten wat dan ook onmogelijk bleek zeker toen de zo gewenste toetreding tot Changshaj invesment bank systeem spaak liep Dat ging even niet door omdat het theaterspel rond een ex sovjet spion welke vergiftigt was met Russisch Nowishok en dit theater schoot strategisch bondgenoot China even in het verkeerde keelgat. Het zo vurig gewenste brexit van D Trump is voor Engeland een nog slechtere keus omdat dan GB word overspoelt met Amerikaanse producten welke een zeer dubieuze kwaliteit hebben en wat kan GB terug verkopen in Amerika feitelijk niets omdat de GB prijzen veel te duur zijn voor Amerika. Nu de handelsoorlog Amerika-China uit de hand gaat lopen zal het wijste besluit wel van Corbijn komen gewoon voorlopig in EU blijven tot de handelsoorlog een verliezer kent vermoedelijk Amerika.
Het probleem is niet de meerderheid van de Brexiteers, evenmin hun gemotiveerdheid en vastberadenheid om de EU te verlaten, of de
officiële toezegging dat het referendum zal worden gerespecteerd.
De bottleneck wordt al sinds jaar en dag gevormd door de Westminster
politiek (van alle geledingen) die de oortjes laat hangen naar de ‘Financials’
in de City, waarmee de ‘wens van het volk’ wordt gefrustreerd.
Het schaamteloze gedraai telkens rond de uitvoering van een (voor het establishment ongevallige) referendumuitslag is ook in Nederland niet
onbekend.
Anders dan hier zullen de eilanders daarmee geen genoegen nemen.
Terwijl de kopstukken (al dinerend) de grootste moeite lijken te hebben met het aanwijzen van een opvolger voor Juncker, breekt het fundament onder de EU -met name in de grote lidstaten Italië en Frankrijk- steeds verder weg.
Een politiek van obstructie en repressie kan in de 21e eeuw de wens naar meer democratie niet het zwijgen opleggen.