Einstein was vrijwel zeker hoe WOIV er zou kunnen uitzien, hij was niet zeker over WOIII. Einstein – niet gespeend van een vleugje ironie – wou ons alert maken voor die grote beer op onze weg, een mondiale catastrofe. Er zijn veel tekenen aan de wand, vandaag moet een mens moeite doen om ze niet te zien. We lezen het in de boekjes, het leven is een spel. Voor economie geldt hetzelfde, zo heeft het spelen van monopoly voor- EN nadelen. Als de nadelen de voordelen overschaduwen dan wordt het duister en vandaag is het zover. Het vertrouwen in politiek en onze democratie ebt volledig weg, weten we nu echt niet beter?

Speltheorie

Monopoly is maar een spel, binnen dit spel is het kunst om zoveel mogelijk geld en bezit te verwerven en dat vervolgens krachtdadig te verdedigen. Binnen het spel zijn we creatief en slinks, iemand zou bv op het idee kunnen komen om alle electronische betalingen af te leiden naar z’n persoonlijke bankrekening. Technisch gezien is dat eenvoudig, het vergt slechts een computerscript. Het mag voor zich spreken dat monopoly ook leidt tot allerhande machtsspelletjes, het is inherent aan het spel. Het element van de omgekeerde effectiviteit is hierop van toepassing, gezonde concurrentie ontpopt zich dan plots tot een ware nachtmerrie. Hierdoor beperken we vooral onszelf. Onze creativiteit, wellevendheid en vrijheid worden ondermijnd en dat leidt tot heel wat onvrede, depressie en frustratie.

Neveneffecten

Het monopolyspel komt met een aantal neveneffecten, goedschiks, kwaadschiks. Het pensioenprobleem is daar een perfect voorbeeld van, de kas is simpelweg leeg. Er is ook goed nieuws, het systeem is maar een computerprogramma en naargelang doelstelling kan het anders geconfigureerd worden. Ook hier een kwestie van creativiteit, als we alle schuldaflossingen afleiden naar de pensioenkas dan bestaat het pensioenprobleem niet langer. Met dank aan de bedenker van het fractioneel bankieren, het is als een voorzet voor open doel. Het is een eenvoudig verhaal, nu nog iemand vinden die het computerscript wil schrijven en toepassen. Brussel?

Beperkte rationaliteit

Het besluitvormingsproces is in de eerste plaats een denkproces, het wordt gekoppeld aan de beschikbare middelen en gekozen doelstelling. Goed en kwaad zitten in dezelfde kiem, zo kan een monopolyspel ontaarden in een – niet te verwarren met Draghi – draak die tegen de mensheid is. Dit is waar we vandaag mee te maken hebben, het volledige systeem staat onder druk en is niet langer houdbaar. Op dat moment wordt het buigen of barsten, beide scenario’s zijn mogelijk en mooi in kaart gebracht door systeemwetenschappers. Aan kennis en informatie ontbreekt het niet, het wil echter niet zeggen dat iedereen hiervan op de hoogte is. Door dit gebrek aan informatie kunnen we niet correct oordelen over een situatie, noch kennen we alle keuzemogelijkheden en welke impact ze kunnen hebben op ons welzijn.

Schaarste

Welk scenario het wordt is sterk afhankelijk van de mate waarin sociale innovaties opgenomen worden in het besluitvormingsproces. Kennisdeling is een eerste stap, als we niet op de hoogte zijn van de beschikbare alternatieven dan zullen routinemaatregelen van kracht blijven. Anders gezegd, op deze manier komen we tot een tragisch absurde situatie, het ontbreekt niet aan toepasbare remedies maar toch worden maatregelen aangekondigd alsof ze niet zouden bestaan. Het element van beperkte rationaliteit is daarom fundamenteel, schaarste aan informatie kan miljoenen mensen treffen in hun welzijnsbeleving. Echter, niet iedereen ontfermt zich over deze materie, het is aan beleidsmakers om de bevolking correct in te lichten, punt. Geen ‘maar’ voor nodig, het is nu eenmaal hun job om de bevolking naar best vermogen te dienen.

Het is maar een keuze

In dit artikel hebben we handig gebruik gemaakt van het schuldensysteem om de pensioenkas te vullen, op soortgelijke wijze kunnen we ook alle schulden herleiden tot nihil. Het systeem is er, we gebruiken het op deze of gene wijze, het is maar een keuze. Het blijft natuurlijk een optie om het enkel over problemen te hebben en niet over oplossingen. Biflaten gaan er vanuit dat economie niet de kunst is om de ene crisis na de andere te organiseren, zo staat het niet in de boekjes, integendeel. Mag het aub iets menswaardiger? Het is maar een vraag, we zijn het stilaan wel een beetje beu, sorry.

11 reacties

  1. Ach, zo lang de aandelen maar blijven stijgen hebben we geen crisis, toch?? De europese liquiditeiten vinden de weg wel naar de beurzen. Kopen als een kip zonder kop lijkt het devies.

    Tegelijkertijd weet iedereen dat er ook een keer een dag komt dat alles in elkaar stort. Dat kan niet anders, want niet kan oneindig blijven stijgen of groeien. De bubbels worden nog verder opgeblazen en iedereen schijnt hier akkoord mee te zijn. Alsof risico’s niet meer bestaan.

    Er komt altijd weer een punt dat er een crisis ontstaat, dat is dit systeem eigen. Werner, moet jij niet de politiek in? Ze daar een draai om hun economische oren geven?

  2. Wij hebben onlangs een spelletje monopoly gespeeld met fractioneel bankieren. De bank was in handen van en niet-speler. Duurde zo lang, weken, dat we er maar mee opgehouden zijn. De bank had inmiddels hele straten in bezit. Lering: je kunt het monopoyspel eindeloos rekken en uiteindelijk heeft de bank alles.

  3. Werner leuk stuk weer om uit te discussiëren. Ikzelf ben met mijn vrouw naar de verleiders geweest en kan zeggen zeer leerzaam met een moraal en inhoud waar veel voordeel uit valt te halen . Geweldige avond en schitterend gebracht het stuk , vol verbazing , een ervaring rijker en vol met oplossingen voor het geld systeem .Het stuk hieronder beschreven heb ik voor het gemak gekopieerd en had het zelf niet beter gekund.

    Wat willen wij ter discussie stellen?
    Geldschepping door private banken.
    Momenteel ontstaat geld zodra een individu, een bedrijf of de overheid een lening aangaat bij een private bank.
    Al deze leningen moeten met renteopslag worden terugbetaald aan private banken.
    In feite ‘huren’ we nu nagenoeg al het geld van private banken.
    Dit is onnodig en onwenselijk.
    Waarom zou de overheid vrijwel de gehele geldschepping overlaten aan private commerciële banken?
    Banken met een winstdoelstelling die het belang van hun aandeelhouders dienen.
    Gelukkig kan het anders en beter.
    Wij zijn dit initiatief gestart om het onderwerp geldschepping op de agenda van de Tweede Kamer te zetten.
    Het bespreekbaar maken van geldcreatie is een eerste stap.
    Iedere Nederlander zou moeten weten hoe het huidige geldsysteem werkt.
    Een concrete oplossing is een tweede stap.
    Wij stellen voor geldcreatie onder te brengen bij een publiek instituut.
    Dit instituut brengt schuldvrij geld in omloop op basis van de belangen van de samenleving als geheel.
    Hierdoor gaat geldcreatie niet langer gepaard met schuldcreatie zoals nu het geval is.
    Ook kan er een streep worden gezet door rente over het nieuw gecreëerde geld.
    Banken blijven dus gewoon bestaan; zij gaan echter werken met bestaand geld en mogen niet langer zelf geld ‘maken’. Deze verandering van het geldsysteem, ook wel monetaire hervorming genoemd, levert diverse voordelen op: de kans op zeepbellen en crisis neemt af, private en publieke schulden dalen, bank runs zijn niet meer mogelijk, belastingbetalers hoeven banken nooit meer te redden en prijzen worden stabieler.
    Kortom, de economie wordt gezonder.

    Tot zover het stuk en ik dacht gelijk aan het initiatief en het vermogen om het breder te trekken zodat het een kans van slagen heeft door zoveel mogelijk handtekeningen te laten plaatsen . De 100.000.00 handtekeningen zijn er bijna , bijna het dubbele wat nodig was voor indienen . Zie de link hieronder voor de informatie .

    Bron : https://burgerinitiatiefonsgeld.nu

    Succes !!!!!

    1. Beste Rinus, dat is zeker aan te bevelen. Het probleem is niet dat er geen oplossingen zijn, we gebruiken (oa) het onderstaande bij onze analyses. Politiek zit nog met oude doelstellingen en nemen in functie daarvan beslissingen. Zo komen we niet tot een doorbraak, het zal dan van hetzelfde nog meer worden, geen prettige gedachte.

      Besluitvorming

      Beperkte rationaliteit of begrensde rationaliteit is rationaliteit van de mens in besluitvorming waarbij er rekening wordt gehouden met de beperkte beschikbaarheid van informatie, cognitieve beperkingen en de beperkte tijd om tot een besluit te komen. Herbert Simon formuleerde een aantal axioma’s ter beschrijving van de besluitvomingstheorie. Deze axioma’s of proposities zijn:

      1.de mens kan onmogelijk alle alternatieven voor een beslissing kennen;
      2.de alternatieven die hij kent, kan hij niet alle simultaan vergelijken.
      3.als gevolg van de eerste twee axioma’s zal men niet het optimale alternatief kiezen.
      4.de mens beschikt over een set routineacties
      5.deze routineacties bestaan alle los van elkaar
      6.elk probleem wordt simultaan met het bestaande doel en middelen beschouwd
      7.als gevolg van 4 en 5 zal 2 pas in werking treden als routineacties niet meer volstaat

      Vereenvoudigd model

      Bij volledige rationaliteit worden alle alternatieven overwogen en kan zo tot een optimale keuze gekomen worden. Bij beperkte rationaliteit zal het zoekproces gestaakt worden bij de eerste bevredigende optie (beschikbaarheidsheuristiek). Het nadeel van beperkte rationaliteit is daarmee dat niet noodzakelijk de meest optimale keuze wordt gemaakt en dat een besluit in sommige gevallen zelfs averechts kan uitwerken.

      Informatie

      Het probleem van te weinig of juist te veel informatie wordt opgelost door de vorming van een vereenvoudigd model van de werkelijkheid. Nieuwe informatie wordt op basis van dit model verwerkt en binnen die context kan een onjuiste beslissing juist lijken. Beperkte rationaliteit heeft echter ook voordelen. Doordat niet alle alternatieven worden overwogen, wordt voorkomen dat de besluitvorming verlamt. In een omgeving waar ruimte bestaat voor onjuiste beslissingen, wegen de voordelen dan ook op tegen de nadelen.

      1. Bedankt Werner , wikipedia kan soms een uitkomst bieden , maar het stuk is door mij ingebracht als een hint tot aansporen tot overdenking en ondertekening .
        Allemaal hebben wij geleerd als wij op school hebben opgelet dat de macht van het grote getal vaak doorslaggevend kan zijn in beslissingen , eenheid maakt macht is dan de vuistregel die opmaat doet gelden .
        Hoe sterker de uitgangspositie des te groter het resultaat tijdens onderhandelingen .
        De realiteit leert dan dat er geen speld meer tussen te krijgen is .
        Dit systeem doet de politiek al dagelijks , wij kunnen leren het zelfde te doen maar met beter resultaat .
        Macht word alleen maar doorbroken door een grotere en sterkere macht , dit zou eens een keer het startschot kunnen zijn van een burger initiatief met de macht van het getal waarbij de eenheid van een volk word gesmeed tot resultaat om iets te hervormen in dit geval de geldcreatie te stuiten van de private bancaire sector .
        Vele hebben baat hierbij en de soevereiniteit die al verkwanselt is aan Brussel kan daar verandering in aanbrengen en een eind maken aan de ellende van een gecreëerde Euro en EU die nooit democratisch tot stand is gekomen .
        Het kan een utopie zijn maar niet geprobeerd is altijd misgeschoten .

        1. Beste Rinus, de hint was me duidelijk. Hebben zelf die oefening eens gedaan en het beste resultaat was een vertaling in zes talen op Europees niveau, werden toen geholpen door een vriendelijke lobbyist. We hebben heel veel politiekers geïnterpelleerd en de vrees bestaat dat ze het niet eens begrijpen. Nochtans wordt het hen allemaal netjes voorbereid, zie bv Netwerking, 21 stappen?.

          Maar kan je goed volgen Rinus, wikipedia is maar goed als het ook gelezen en begrepen wordt. Waar je naar verwijst staat ook op wikipedia, vraag stelt zich of politiek nog wel op de hoogte is waar het allemaal over gaat ….

          Een paradigmaverschuiving (ook wel een revolutie in de wetenschap, niet te verwarren met de wetenschappelijke revolutie) is volgens Thomas Kuhn een ontwikkeling in de wetenschap die leidt tot een dramatisch ander beeld van hoe de werkelijkheid in elkaar zit. Vaak ontstaat bij zo’n ontwikkeling een grote tegenstelling tussen de voor- en tegenstanders. … Meestal blijkt pas achteraf, wanneer de aanhangers van het oude, al te beperkt gebleken wereldbeeld hun invloed en macht hebben verloren, dat er sprake was van een echte revolutie.

          1. Beste Werner ik begrijp jou helemaal , voor mij is het allemaal een beetje gesneden koek , ( uitdrukking ) maar ik denk dat het gelijk aan jou zijde is dat de politieke leiders m.a.w. de volksvertegenwoordigers demagogen zijn van het ergste soort .
            Zij begrijpen het allang niet meer en nepotisme is en word hun deel om overeind te blijven .
            Vandaar dat mensen te hoop lopen tegen een muur van bureaucraten waar ten eerste geen begrip meer bestaat voor de problemen en bewust de boel vooruit geschoven word .
            In deze tijd kopen zij de tijd en gaan op dezelfde voet verder.
            Vandaar denk ik heeft het zin om de aanval te openen en het electoraat op te roepen voor verandering via het burger initiatief .
            Niks mis mee toch ?????

          2. Geheel met je mee Rinus, wordt het niet stilaan iets voor Amnesty International en Human Right Watch? Wat zeggen zij over al deze zaken eigenlijk, enig idee? Als we gaan kijken naar de doemscenario’s die even waarschijnlijk zijn, hoe snel is de keuze dan niet gemaakt? Ik neem even aan dat we dit weer niet gaan minimaliseren, gebeurt wel vaker.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Nieuw in de wereld van cryptocurrencies? Bekijk nu uw mogelijkheden op Nederlands grootste exchange...

Ontvang jij al een passief inkomen door het staken van crypto?

Lees meer over crypto staking op onze favo platformen: