De voorbije crisisjaren (nou ja, voorbij?) is het percentage werkloosheid onder jongeren beneden 25 jaar in Europa gestegen naar een gemiddelde van 23,1 procent. Een gemiddelde zegt dan nog niet veel want in de ergst getroffen landen zoals Griekenland (59,2), Spanje (56,5) en Portugal (42,1) is de toestand nog dramatischer. Er mag met reden gevreesd worden voor een lost generation…
De verloren generatie
We hebben het over een gans leger in de EU van 6 miljoen jonge mensen die geen enkele marktervaring hebben kunnen opdoen. Wie in deze maatschappij waarin je productief moet zijn zegt : wérk…zegt ook een léven. Geld verdienen, een toekomst opbouwen. In Nederland is het ook behoorlijk slecht gesteld met een werkloosheidspercentage onder jongeren van 17 procent. Duitsland zit hier flink onder met 7,6 procent maar België veel hoger met 22,7 procent. Vooral ongeschoolde en laaggeschoolde jongeren geraken niet aan de slag.
Sociale en economische tijdbom
Applaus voor uitzendbureau Randstad en de Ambassadeur Aanpak Jeugdwerkloosheid die de handen in mekaar geslagen hebben met het programma Jeugd Op Zoek. Binnen 5 weken 10.000 jongeren aan een baan helpen – het is ei zo na ook gelukt met 8281 successen. Er waren sollicitatietrainingen, er was een bus die door heel Nederland reed…respect.
Is “een” baan beter dan géén baan?
Ons inziens wel. Je kan je altijd opwerken en verdient intussen toch een inkomen. Wel bestaat het gevaar dat op de duur iedereen beneden zijn en haar niveau aan het werk is, waardoor minder geschoolden weggedrukt worden naar steeds lagere niveaus. Het kan ook een val zijn waar je in vast zit en blijft. We moeten echter roeien met de riemen die we hebben; het is een gigantisch Europees probleem waartegen we vechten. Maar…is het wel alleen een Européés probleem?
(wordt straks vervolgd)
De werkoelosheidcijfers hierboven genoemd kloppen niet. Het klinkt allemaal zo dramatisch maar is het niet als je een (echte) onderzoeksjournalist op los laat:
For example, the youth unemployment rate for Spain is 48.9%, but the youth unemployment ratio is only 19%. The youth unemployment rate in Greece is 49.3%; its youth unemployment ratio is only 13%. In Ireland and Italy, the youth unemployment rate is 30.5% for both states, but the ratio is only 11.7% and 8% respectively. For the eurozone as a whole, the youth unemployment rate is 20.8% but the unemployment ratio is only 8.7%. That’s not that much higher than the youth ratio for Germany and the Netherlands at 4.5% and 5.3% (you can see the results from the two methodologies in this Eurostat chart, with an explanation of the methodologies here from the Eurostat website; scroll down to “Youth unemployment trends”).
Bron: http://www.social-europe.eu/2012/07/youth-unemployment-is-overstated/
Google een willekeurig groot bedrijf en zie eens hoeveel vacatures er zijn. Uit zeer betrouwbare bron weet ik dat een groot zuivelbedrijf met geen mogelijkheid een aantal vacatures kan vullen (90 totaal). Waarom? gebrek aan opleiding, gebrek aan ervaring, gebrek aan vervoer? Nee er wordt vaak nog training bij gegeven ook. Die jeugdwerkeloosheid is een mes aan twee kanten. Er zijn wel banen, maar werkmentaliteit en motivatie bij een hoop jongeren lijkt niet erg hoog in het vaandel te staan. Het alternatief bij moeders thuis te wonen en een schamele uitkering op te strijken schijnt lukratiever te zijn.
Enig idee hoeveel vacatures fake zijn? Voor de buhne? Vissen naar talent? De bakken bij uitzendbureaus zitten er vol mee kan ik uit ervaring melden. Die gasten besodemieteren ons in grote mate, ten gunste van hun eigen aandelenwaarde en ten koste van de maatschappij.
Dat is wel heel negatief, zeg. Je zult ongetwijfeld gelijk hebben, dat er fake vacatures bestaan, of dat men vacatures moet plaatsen, die al binnenshuis opgevuld zijn. Maar het percentage daarvan t.o.v. echte vacatures? Zijn die bekend? Kan toch niet 100% zijn?
En waarom zou je je afhankelijk maken van uitzendburo’s? Dan doe je juist mee aan dat besodemieteren. Kom op, er is werk voor de initiatief nemers binnen de NL grenzen en er buiten (of dat nu offshore is – gas & olie – of je gaat een paar jaar naar – weet ik veel – Singapore…?)
Op je handen zitten bij moeder de vrouw levert niks op.
Waarom zou dat een verloren generatie moeten zijn? Het klopt, dat, wanneer je een aantal jaren werkloos bent geweest, het moeilijk wordt aan de bak te komen, maar dan hebben we het over ‘normale’ werkloosheidspercentages. In dat geval denken werknemers: “Er zal wel iets mis met je zijn, wanneer je al die tijd niet aan de bak bent gekomen.” Dat is uiteraard heel anders, wanneer de meerderheid van de jeugd werkloos is geweest in een bepaalde periode. Zelfs bij lage aantallen (1970, 100.000 werklozen) is dit geen uitgemaakte zaak; kijk maar eens:
http://kranten.kb.nl/view/article/id/ddd%3A010957734%3Ampeg21%3Ap023%3Aa0315
En vervolgens hier:
http://www.auriga.nl/auriga-networks/jan-van-willigen
Vergeet ook de 45-plussers niet. Als je met je 40e levensjaar nog niet bent toegetreden tot [a] het management team [b] de ambtenarij of [c] een succesvol eigenbedrijf hebt weten op te bouwen mag je ook niet meer meedoen met dat verplichte spelletje dat we leven noemen.
En we willen het massaal niet horen: er is niet genoeg werk voor ons allen. Het enige juiste pad dat we collectief moeten gaan is: herverdeling arbeid en welvaart. Alle andere paden leiden tot oorlog, revolutie en tenminste tot een grote sociale onrust, ommuurde wijken voor de rijken gecombineerd met een sterk repressieve overheid. Sla de geschiedenisboeken er maar op na. Het is altijd al zo: de vrije wil of bloed.