numbersDit artikel roept de politiek op, om in overleg met het bedrijfsleven, het splitsen van aandelen in de toekomst te verbieden. Dit artikel verklaart, waarom er tijdens de versnellingsfase van een industriële revolutie telkens veel aandelensplitsingen plaats vinden en dat aandelensplitsingen telkens de beurscrash versterken.

Door het verbieden van aandelensplitsingen zal een beurscrash in de toekomst minder hevig zijn.

Transities

Iedere productiefase, of iedere maatschappij of ander menselijk verschijnsel, doorloopt een zogenaamd transformatieproces. Transities zijn maatschappelijke transformatieprocessen, die tenminste één generatie beslaan.

Transities hebben de volgende eigenschappen:

Een transitie ligt niet bij voorbaat vast, omdat er gedurende een veranderingsproces altijd sprake is van aanpassen aan, leren van, en inspelen op nieuwe situaties. Een transitie is dus geen wetmatigheid.

Vier transitiefasen

In het algemeen beschrijven transities de S-curve en zijn vier transitiefasen te onderscheiden:

  1. een voorontwikkelingsfase van dynamisch evenwicht waarin de status-quo niet zichtbaar verandert;
  2. een ‘take-off’-fase waarin het veranderingsproces op gang komt, doordat de toestand van het systeem begint te verschuiven;
  3. een versnellingsfase waarin zichtbaar structurele veranderingen plaatsvinden door een cumulatie van op elkaar inspelende sociaal-culturele, economische, ecologische en institutionele veranderingen; in de versnellingsfase is sprake van collectieve leerprocessen, diffusie en processen van inbedding;
  4. een stabilisatiefase waarin de snelheid van maatschappelijke verandering afneemt en al lerend een nieuw dynamisch evenwicht wordt bereikt.

Ook een productlevenscyclus en een bedrijfslevenscyclus beschrijven een S-curve. In dit geval is er nog een vijfde fase: de aftakelingsfase, waarin kosten stijgen door overcapaciteit en waarin een producent zich uiteindelijk terugtrekt uit de markt.
Als we terugkijken in de geschiedenis, dan hebben in de laatste twee eeuwen  drie ingrijpende transities (industriële revoluties) plaatsgevonden:

1. De 1e industriële revolutie  (1780 tot circa 1850); de stoommachine

2. De 2e industriële revolutie (1870 tot circa1930); electriciteit, olie en auto

3. De 3e industriële revolutie (1950 tot ….); computer en microprocessor

Het ontstaan van een beurshausse

In de voorontwikkelingsfase en take-off-fase van een industriële revolutie ontstaan er veel nieuwe bedrijven. Al deze bedrijven doorlopen min of meer gelijktijdig dezelfde levenscyclus. Tijdens de 2e industriële revolutie waren dit de bedrijven in de staal-, olie-, auto- en elektriciteitsindustrie. Tijdens de 3e industriële revolutie waren dit de bedrijven in de hardware-, software-, consultancy- en communicatieindustrie. Tijdens de versnellingsfase van een industriële revolutie bevinden veel van deze nieuwe bedrijven zich, min of meer gelijktijdig, in de versnellingsfase van hun levenscyclus

transitie

De verwachte waarde van de aandelen van deze bedrijven, die in de versnellingsfase van hun bestaan komen, ​​stijgt enorm. Dit is de reden waarom aandelen in de versnellingsfase van een industriële revolutie erg duur worden. De koers-winstverhouding van aandelen is tussen 1920 – 1930, de versnellingsfase van de 2e industriële revolutie, enorm gestegen en ook tussen 1990 – 2000, de versnellingsfase van de 3e industriële revolutie.

inlfatie

Aandelensplitsingen versterken beurshausse

De stijging van de koers-winstverhouding wordt nog eens versterkt, doordat veel bedrijven tijdens de versnellingsfase van hun bestaan, besluiten hun aandelen te splitsen. Een aandelensplitsing is gewenst, als de beurswaarde van een aandeel te groot is geworden en daardoor de verhandelbaarheid onvoldoende is. Omdat er bij de lagere koers meer potentiële beleggers zijn, heeft een splitsing dus een positief effect op de waarde van het aandeel. Tussen 1927 – 1929 en 1990 – 2000 zijn er veel aandelensplitsingen geweest, die de koers-winstverhouding positief hebben beïnvloed.

Aandelensplitsingen voor de beurscrash van 1929

Datum Bedrijf Splitsing
31 december 1927 American Can 6 voor 1
31 december 1927 General Electric 4 voor 1
31 december 1927 Sears, Roebuck & Company 4 voor 1
31 december 1927 American Car & Foundry 2 voor 1
31 december 1927 American Tobacco 2 voor 1
 5 november 1928 Atlantic Refining 4 voor 1
13 december 1928 General Motors 2 1/2 voor 1
13 december 1928 International Harvester 4 voor 1
8 januari 1929 American Smelting 3 voor 1
8 januari 1929 Radio Corporation of America 5 voor 1
1 mei 1929 Wright-Aeronautical 2 voor 1
20 mei 1929 Union Carbide split 3 voor 1
25 juni 1929 Woolworth split 2 1/2 voor 1

Aandelensplitsingen tijdens de periode 1990 – 2000

Datum Bedrijf Splitsing
22 januari 1990 DuPont 3 voor 1
14 mei 1990 Coca-Cola Company 2 voor 1
22 mei 1990 Westinghouse Electric stock 2 voor 1
1 juni 1990 Woolworth Corporation 2 voor 1
11 juni 1990 Boeing Company 3 voor 2
12 mei 1992 Coca-Cola Company 2 voor 1
18 mei 1992 Walt Disney Co 4 voor 1
26 mei 1992 Merck & Company 3 voor 1
15 juni 1992 Proctor & Gamble 2 voor 1
5 mei 1993 Goodyear Tire & Rubber Company 2 voor 1
15 maart 1994 AlliedSignal Incorporated 2 voor 1
11 april 1994 Minnesota Mining & Manufacturing 2 voor 1
16 mei 1994 General Electric Company 2 voor 1
13 juni 1994 Chevron Corporation 2 voor 1
27 juni 1994 McDonald’s Corporation 2 voor 1
6 september 1994 Caterpillar Incorporated 2 voor 1
27 februari 1995 Aluminum Company of America 2 voor 1
18 september 1995 International Paper Company 2 voor 1
13 mei 1996 Coca-Cola Company 2 voor 1
11 december 1996 United Technologies Corporation 2 voor 1
11 april 1997 Exxon Corporation 2 voor 1
14 april 1997 Philip Morris Companies 3 voor 1
12 mei 1997 General Electric Company 2 voor 1
28 mei 1997 International Business Machine 2 voor 1
9 juni 1997 Boeing Company 2 voor 1
13 juni 1997 DuPont Company 2 voor 1
14 juli 1997 Caterpillar Incorporated 2 voor 1
16 september 1997 AlliedSignal 2 voor 1
22 september 1997 Proctor & Gamble 2 voor 1
20 november 1997 Travelers Group Incorporated 3 voor 2
10 juli 1998 Walt Disney Company 3 voor 1
17 februari 1999 Merck & Company 2 voor 1
26 februari 1999 Alcoa Incorporated 2 voor 1
8 maart 1999 McDonald’s Corporation 2 voor 1
16 april 1999 AT&T Corporate 2 voor 1
20 april 1999 Wal-Mart Incorporated 2 voor 1
18 mei 1999 United Technology Corporation 2 voor 1
27 mei 1999 International Business Machine 2 voor 1
1 juni 1999 Citigroup Incorporated 3 voor 2
31 december 1999 Home Depot 3 voor 2

Aandelensplitsingen laten telkens Dow Jones Index exploderen

De Dow Jones Index wordt voor het eerst gepubliceerd op 26 mei 1896. De index wordt berekend door de som van de aandelen te delen door 12:

Dow_12_26_mei_1896 = (a1 + a2+ ……….+a12) / 12

Op 4 oktober 1916 wordt de Dow uitgebreid naar 20 bedrijven; er verdwijnen 4 bedrijven en er komen 12 nieuwe bedrijven bij.

Dow_20_4_okt_1916 = (a1 + a2+ ……….+a20) / 20

Twee jaar voor de beurscrash oktober 1929, op 31 December 1927, werden van een aantal bedrijven voor het eerst de aandelen gesplitst. Bij elke wijziging in het mandje van de Dow Jones of bij een aandelensplitsing, wordt de formule waarmee de Dow Jones wordt berekend aangepast. Dit gebeurt omdat de index, de uitkomst van de twee formules van beide mandjes, op het moment van verandering dezelfde uitkomst moet opleveren. Voor die aandelen, die op 31 december 1927 worden gesplitst, wordt een wegingsfactor in de berekening meegenomen.

De formule ziet er als volgt uit (American Can wordt met 6 vermenigvuldigd, General Electric met 4 enz).

Dow_20_31_dec_1927 = (6.a1 + 4.a2+ ……….+a20) / 20

Op 1 oktober 1928 wordt de Dow Jones verder uitgebreid naar 30 aandelen.

Omdat men nog alles met de hand moet uitrekenen wordt de berekening van de index eenvoudiger. De wegingsfactor van de gesplitste aandelen verdwijnt en men introduceert de Dow Divisor. De index wordt berekend door de som van de aandelen te delen door de Dow Divisor. Omdat de index op 1 oktober 1928 niet mag veranderen, krijgt de Dow Divisor de waarde 16.67. De index-grafiek van de twee tijdsperioden moet per slot van rekening wel op elkaar aansluiten.

Dow_30_1_okt_1928 = (a1 + a2+ ……….+a30) / 16.67

In het najaar van 1928 en het voorjaar van 1929 vinden er 8 aandelensplitsingen waardoor de Dow Divisor daalt naar 10.77.

Dow_30_25_juni_1929 = (a1 + a2+ ……….+a30) / 10.47

Vanaf dat moment levert een waardestijging van de 30 aandelen bijna driemaal zoveel indexpunten op dan 31 december 1927. Bij de oude formule zou de som van de aandelen worden gedeeld door 30.

Dow Jones Index voor en na Black Tuesday

black tuesday chart

De extreme stijging van de Dow Jones in de periode 1920 – 1929 en met name tussen 1927 – 1929, is dus vooral veroorzaakt omdat de verwachte waarde van de aandelen van bedrijven, die in de versnellingsfase van hun bestaan komen, ​​enorm stijgt. De waardestijging van de aandelen wordt door aandelensplitsingen nog verder versterkt en als klap op de vuurpijl wordt deze waardestijging van de aandelen nog een keer uitvergroot in de Dow Jones Index, omdat achter de schermen bij aandelensplitsingen, de formule van de Dow Jones wordt aangepast. Tijdens de versnellingsfase van de derde industriële revolutie, 1990 – 2000, heeft de geschiedenis zich herhaald. In deze periode zijn er weer vele aandelensplitsingen geweest, m.n. in de jaren 1997 en 1999. Hieronder in de tabel: Overzicht Dow Jones, Dow Divisor en aantal splitsingen tussen 1990 – 2000

dow div berekening

De formule die op 1 januari 1990 werd gebruikt om de Dow Jones te berekenen was: Dow_30_1_jan_1990 = (a1 + a2+ ……….+a30) / 0.586

De formule die op 31 december 1999 werd gebruikt om de Dow Jones te berekenen was: Dow_30_31_dec_1999 = (a1 + a2+ ……….+a30) / 0.20145268

Op 31 december 1999 levert een waardestijging van de 30 aandelen ook weer bijna driemaal zoveel indexpunten op, dan dezelfde waardestijging op 1 januari 1990.

Ook nu weer is de extreme stijging van de Dow Jones in de periode 1990 – 2000 dus vooral veroorzaakt omdat de verwachte waarde van de aandelen van bedrijven, die in de versnellingsfase van hun bestaan komen, ​​enorm stijgt. De waardestijging van de aandelen wordt door aandelensplitsingen nog verder versterkt en als klap op de vuurpijl wordt deze waardestijging van de aandelen nog een keer wordt uitvergroot in de Dow Jones Index, omdat achter de schermen de formule van de Dow Jones wordt aangepast.

dow jonges avarge

Grafiek: Dow Jones Index tijdens 3e industriële revolutie

Politiek moet splitsen van aandelen verbieden

Door het verbieden om aandelen te splitsen zal een beurshausse tijdens de versnellingsfase van een industriële revolutie veel minder extreem zijn.  De stabilisatiefase van een industriële revolutie kenmerkt zich, doordat de markt verzadigd raakt en de concurrentie toeneemt. Alleen de sterkste bedrijven kunnen de concurrentie aan, of nemen de concurrentie over. Hierbij komen veel van de nieuw ontstane bedrijven in de stabilisatiefase of aftakelingsfase van hun levenscyclus en zullen de groeimogelijkheden van deze bedrijven gaan afnemen en dus ook de verwachte waarde van de aandelen. De koers-winstverhouding van aandelen zal hierdoor gaan dalen. Deze trend heeft zich destijds vanaf 1930 ingezet en vanaf 2000 heeft het patroon zich weer herhaald. Door het verbieden van aandelensplitsingen zal de beurshausse minder extreem zijn, daardoor ook de dalende trend. Het is nu zaak dat zowel politiek als bedrijfsleven proactief gaan handelen; driemaal is scheepsrecht.

Wim Grommen

Zowel het artikel  “aandelensplitsingen oorzaak beurscrash 1929”  als het artikel  “Kan de politiek een nieuwe beurscrash voorkomen?” zijn zowel naar de Tweede Kamercommissie voor Financiën als naar de Tweede Kamercommissie voor Economische Zaken gestuurd, met het verzoek, het splitsen van aandelen door bedrijven kritisch te bestuderen en hiertegen de juiste maatregelen te nemen.

17 reacties

  1. Oh, splitsen mag niet? Dan ga ik naar de Hang Seng…

    Kijk, het heet niet voor niets crony capitalism; landen, individuen, moraal, koopkracht, welzijn, zekerheid, toekomst; ALLES is of wordt verkracht door de huidige vorm van corporatisme.

    Het al dan niet splitsen van aandelen is een dooddoener, omdat beursnoteringen een instrument zijn om poen door te sluizen van de peasants naar de 1%.

    Het koopt op, melkt, en kotst weer uit. En dan gaan de sprinkhanen oostwaarts.

    1. Nog iets, geld moet je niet ophalen, maar verdienen. Dan groeien we minder snel, maar zaten we nu niet tegen een berg stront aan te kijken in de vorm van pre consumptie en een berg papieren beloften ter grootte van 4 x world gdp.

  2. Het is al te laat… We zijn al aan het zinken… Redde, wie zich redden kan… Nog slechts enkele dagen…. Het ga u allen goed !

    To the lifeboats…

    Nearer, my God, to thee, nearer to thee!
    E’en though it be a cross that raiseth me,
    still all my song shall be,
    nearer, my God, to thee;
    nearer, my God, to thee, nearer to thee!

  3. Nog eentje dan; hebben beursgenoteerde bedrijven iets van de winsten van de afgelopen 20 jaar opzij gezet voor slechte tijden?

    Nope….

    De winst is naar de “happy few”, de verliezen komen in de vorm van massa ontslag.

    Privatize profits, socialize losses. Biflaten. Wakker worden.

    1. Juist HK, alle geprivatiseerde bedrijven en bedrijven met een managementlaag zijn leeggezogen door die boven-ons-gestelden. Alleen familiebedrijven acht ik het verstand op de plaats waar het hoort: in de kop. Bij al die andere zit het in de knip helaas. En maak je geen illusie, er komt nog een hele generatie “afgestudeerden” aan die het nu voor het zeggen krijgen en geen jota afweten van de geschiedenis, anders dan rijk, rijker, rijkst.

      1. Nog even en er komen gewoon verzetsgroepen. Hoef je niet slim voor te zijn,je kan ze verwachten, Stapt zon bobo zen auto in, en zegt t klik als ie gaat zitten. Arme bulgaarse chuffeur.

  4. Waarom wordt een aandeel uberhaupt gesplitst? Er is maar één reden. Als een aandeel optisch te duur wordt, zal de omzet in dat aandeel afnemen. Men koopt liever 100 aandelen tegen een koers van 10, dan 1 aandeel tegen een koers van 1000. En dat is precies wat we steeds krijgen. Er zijn vele onderzoeken naar geweest en als een vuistregel kun je zeggen dat als een koers boven de 100 komt men al begint te denken aan splitsen, want het aandeel wordt optisch te duur. Nominaal heeft dit natuurlijk ook zijn impact. Heel vroeger werden aandelen in procenten van de nominale waarde uitgedrukt. Maar ja, dat zou voor de leek van tegenwoordg al helemaal niet meer te volgen zijn, dus was er maar een beperkt aantal mensen dat aandeletransacties deed. Als je dus meer mensen naar aandelenmarkten wil trekken moet je de prijs optisch interessant maken. Dat de meeste aandelen ondertussen nominaal slechts een paar cent of dubbeltjes van het aandelenkapitaal uitmaken interesseert niemand. Men heeft immers een positie van meerdere honderd aandelen in een bepaald fonds.

  5. Ik denk dat er een paar andere vragen gesteld mogen worden.

    1) Hoe competent zijn de politici en wat begrijpen ze echt van de economie en dan nog iets als het functioneren van de aandelenmarkt.
    2) Hoe zit het met de lobby groepen, het ambtenaren corps, vriendjespolitiek etc om dit soort zaken tegen te houden.
    3) In hoeverre is de politiek in staat te breken met de huidige economische denktrant.
    4) Hoe sterk zijn de internationale krachten. Den Haag stelt op internationaal gebied weinig voor
    5) En in hoeverre laten de politiek zich chanteren door angst. Als jullie dit doen dan …..

    Als met al heb ik niet erg veel vertrouwen in het politieke bedrijf als het gaat om met een open vizier problemen op te lossen.

  6. Niet zo zeer met het splitsen, maar het gaat om de politieke wil en mogelijkheden om het splitsen van aandelen te verbieden of te verminderen. En daar geloof ik dus absoluut niet in.

    1. Idd s7p, de politiek ligt in bed met de grote spelers. Overigens, 85% van de beurshandel vindt plaats door hft algo’s, met een fundament in de vorm van constante manipulaties en liquiditeit door centrale banken die hun ‘onafhankelijkheid’ inmiddels in hetzelfde bed hebben geprostitueerd als eerder genoemden.

  7. Bij dit artikel heb ik wel een Deja Vu gevoel.
    Op dit artikel ZELF (Deels eerder gezien?) en onderstaande teksten:

    ==============================
    Wikipedia 1e Industrieele revolutie:
    http://nl.wikipedia.org/wiki/Gründerzeit
    ==============================

    “De Gründerzeit (Duits voor Oprichtertijd) is een economische periode uit de geschiedenis van Duitsland en Oostenrijk. Een beginpunt van deze periode is lastig te geven: deze valt ongeveer samen met het begin van de industrialisatie in Midden-Europa, welke aanving in de jaren 40 van de 19e eeuw; voor Oostenrijk wordt de Maartrevolutie van 1848/1849 vaak als startpunt genomen. Als eindpunt wordt vaak de beurskrach van 1873 gekozen, waarna de bloeiperiode overging in een twintig jaar durende stagnatie, de Gründerkrise.”

    Dus:
    Beginpunt: +/- 1840
    Bloei: trein, kolen, staal, makkelijk rijk worden. (wordt er nog geschreven)
    Als eindpunt werd vaak de beurskrach van 1873 gekozen.

    ===================================
    Wikipedia 2e industrieele revolutie:
    http://nl.wikipedia.org/wiki/Beurskrach_van_1929
    ===================================

    “De beurskrach (of -crash) van 1929 begon in New York en was de eerste beurskrach met wereldwijde catastrofale gevolgen. Hierna volgde de Grote Depressie.
    De wereld, en dan voornamelijk de Verenigde Staten, beleefde in de jaren 20 van de 20e eeuw een hoogconjunctuur. Als gevolg hiervan stegen de koersen van aandelen en andere effecten tot enorme hoogten; aandelen werden op de beurs veel meer waard dan redelijk was. De onderliggende economie was echter ongemerkt in kracht verminderd zonder dat dit op de beurs tot uiting kwam. Beleggers verkeerden in euforie en de prijzen van de aandelen werden steeds maar verder opgejaagd — tegen alle economische logica in.”
    “In de zomer van 1929 begon duidelijk te worden dat de economische cyclus op het punt stond in een neerwaartse spiraal te raken. Veel bedrijven merkten dat de markt verzadigd was en lieten hun productie inkrimpen. De eerste ontslagen vielen, waardoor bestedingen afnamen en andere bedrijven op hun beurt in de problemen kwamen. Steeds meer bedrijven krompen in of gingen failliet. In de zomer van 1929 vlakten de koersen steeds verder af.

    Zwarte Donderdag en Duitse crisis, remedies: Zie link.

    Dus:
    Beginpunt: +/- 1920
    Bloei: aandelen werden op de beurs veel meer waard dan redelijk was. De onderliggende economie was echter ongemerkt in kracht verminderd zonder dat dit op de beurs tot uiting kwam.
    Eindpunt: 1929..1932 dieptepunt.

    Deze zin vind ik wel opvallend:
    “aandelen werden op de beurs veel meer waard dan redelijk was. De onderliggende economie was echter ongemerkt in kracht verminderd zonder dat dit op de beurs tot uiting kwam.”

    Die Eric Mecking die al in 1 van onze linkjes voorbij kwam noemde zichzelf nadrukkelijk geen econoom maar eerder een historicus.

    Wel, lees de historie en het is alsof je in een glazen bol kijkt !

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Nieuw in de wereld van cryptocurrencies? Bekijk nu uw mogelijkheden op Nederlands grootste exchange...

Ontvang jij al een passief inkomen door het staken van crypto?

Lees meer over crypto staking op onze favo platformen: