Over olie en de Amerikaanse Dollar

Wie aan de (petro)dollar komt, speelt letterlijk met zijn leven! De grootste drijfveer achter de buitenlandse politiek van de VS is het vrijwaren van de status van hun dollar als wereldreservemunt. Eens het geloof in deze fictie – een realiteit die nergens nog op gestoeld is behalve dan militair – wegvalt, zal dat ook het einde betekenen van de Amerikaanse hegemonie.

Terug naar de jaren ’70

De belangrijkste materie en grondstof die wereldwijd in USD verhandeld wordt is wel aardolie. Daar het grootste deel van die wereld olie moet importeren, blijft er een constante vraag naar dollars. Dit voert ons terug naar de vroege jaren ’70 toen president Nixon en staatssecretaris Kissinger aan de macht waren. Zij vreesden dat door het verlaten van de goudstandaard in 1971, de effectieve ontkoppeling van de Amerikaanse dollar van de goudprijs, de nationale munt gevaar liep. Beiden sloten toen een overeenkomst met het koninklijk huis van Saoedi-Arabië: de VS zouden dit land altijd militair bijstaan in ruil voor de belofte dat aardolie – en bij uitbreiding alle grondstoffen van de wereld – in USD afgerekend zou worden. Tegen 1975 zouden alle OPEC-landen hetzelfde doen én: deze moesten ook in “US government debt” (Amerikaanse staatsobligaties) investeren.

Exit de onwillige president Saddam Hoessein

Irak waagde het in 2000 echter om zijn olie af te gaan rekenen in euro’s. Waar de internationale intelligentsia als vlug begreep dat de daaropvolgende oorlog tussen de VS en Irak om aardolie draaide, is er echter nog een dieper liggende waarheid: de regering Hoessein diende een reprimande te krijgen/afgezet te worden precies omwille van het feit dat de almachtige USD er buiten spel gezet werd. In 2003 werd inderdaad de Iraakse olie opnieuw in USD afgerekend. President Saddam Hoessein was gevangen genomen om tenslotte in 2006 terechtgesteld te worden door ophanging. Hij werd hiermee het eerste slachtoffer van de petrodollar…

En ook kolonel Khadaffi wordt onttroond

Officieel moest jaren later ook kolonel Khadaffi aan het hoofd van het Noord-Afrikaanse Libië verwijderd worden; hij zou een tiran zijn, een dictator. En dictators – die lusten wij in het Westen niet! Zo werd in innige samenwerking tussen internationale politiek en media de publieke opinie warm gemaakt om Libië te “bevrijden”. Lees meer op Goud-Portal.