Dit artikel verklaart waarom de introductie van het splitsen van aandelen op 31 december 1927 uiteindelijk de beurscrash van 1929 heeft veroorzaakt. Het veelvuldig splitsen van aandelen, met zeer grote verhoudingen, heeft de beurshausse enorm aangewakkerd, waardoor de beurscrash van 1929 zeer heftig was.
Het ontstaan van een beurshausse
In de voorontwikkelingsfase en take-off-fase van een industriële revolutie ontstaan er veel nieuwe bedrijven. Al deze bedrijven doorlopen min of meer gelijktijdig dezelfde levenscyclus. Tijdens de 2e industriële revolutie waren dit de bedrijven in de staal-, olie-, auto- en elektriciteitsindustrie. Tijdens de versnellingsfase van een industriële revolutie bevinden veel van deze nieuwe bedrijven zich, min of meer gelijktijdig, in de versnellingsfase van hun levenscyclus (Figuur 1).
Figuur 1: Verloop van een marktontwikkeling: introductie, groei, bloei en verval
De verwachte waarde van de aandelen van deze bedrijven, die in de versnellingsfase van hun bestaan komen, stijgt enorm. Dit is de reden waarom aandelen in de versnellingsfase van een industriële revolutie erg duur worden. De koers-winstverhouding van aandelen is tussen 1920 – 1930, de versnellingsfase van de 2e industriële revolutie, enorm gestegen.
Het splitsen van aandelen wakkert koers-winstverhouding aan
Een aandelensplitsing is het verlagen van de nominale waarde van een aandeel met een bepaalde factor, waartegenover dan meer aandelen worden uitgegeven, verhoogd met diezelfde factor. Kortweg gezegd als de nominale waarde met een factor 2 wordt verlaagd dan wordt het aantal aandelen met diezelfde factor 2 verhoogd. De totale waarde van het aandelenbezit dus blijft gelijk. Een aandelensplitsing is gewenst, als de beurswaarde van een aandeel te groot is geworden en daardoor de verhandelbaarheid onvoldoende is. Omdat er bij de lagere koers meer potentiële beleggers zijn, heeft een splitsing dus een positief effect op de waarde van het aandeel.
De stijging van de koers-winstverhouding van aandelen wordt dus ook versterkt, doordat veel bedrijven tijdens de versnellingsfase van hun bestaan, besluiten hun aandelen te splitsen. Twee jaar voor de beurscrash (oktober 1929), op 31 December 1927, werd voor het eerst het splitsen van aandelen toegepast. Tussen 1927 – 1929 zijn van veel bedrijven de aandelen, met zeer grote verhoudingen, gesplitst (Zie tabel 1). Deze splitsingen hebben de koers-winstverhouding van aandelen nog verder opgedreven.
Figuur 2: Koers-winstverhouding stijgt enorm tussen 1920 – 1930
Het splitsen van aandelen liet ook Dow Jones Index exploderen
De Dow Jones Index wordt voor het eerst gepubliceerd op 26 mei 1896. De index wordt berekend door de som van de aandelen te delen door 12:
Dow_12_26_mei_1896 = (a1 + a2+ ……….+a12) / 12
Op 4 oktober 1916 wordt de Dow uitgebreid naar 20 bedrijven; er verdwijnen 4 bedrijven en er komen 12 nieuwe bedrijven bij.
Dow_20_4_okt_1916 = (a1 + a2+ ……….+a20) / 20
Op 31 December 1927 worden van een aantal bedrijven voor het eerst de aandelen gesplitst. Bij elke wijziging in de samenstelling van de Dow Jones of bij een aandelensplitsing, wordt de formule, waarmee de Dow Jones wordt berekend, aangepast. Dit gebeurt omdat de index, de uitkomst van de twee formules van beide mandjes, op het moment van verandering dezelfde uitkomst moet opleveren. Voor die aandelen, die op 31 december 1927 worden gesplitst, wordt in eerste instantie een wegingsfactor in de berekening meegenomen.
Tabel 1: Aandelensplitsingen voor de beurscrash van 1929
De formule ziet er dan als volgt uit (American Can, splitsing 6 voor 1, wordt met 6 vermenigvuldigd, General Electric, splitsing 4 voor 1, wordt met 4 vermenigvuldigd enz).
Dow_20_31_dec_1927 = (6.AC + 4.GE+ ……….+a20) / 20
Op 1 oktober 1928 wordt de Dow Jones verder uitgebreid naar 30 aandelen.
Omdat men nog alles met de hand moet uitrekenen wordt de berekening van de index eenvoudiger. De wegingsfactor van de gesplitste aandelen verdwijnt en men introduceert de Dow Divisor. De index wordt berekend door de som van de aandelen te delen door de Dow Divisor. Omdat de index op 1 oktober 1928 niet mag veranderen, krijgt de Dow Divisor de waarde 16.67. De index-grafiek van de twee tijdsperioden moet per slot van rekening wel op elkaar aansluiten.
Dow_30_1_okt_1928 = (a1 + a2+ ……….+a30) / 16.67
In het najaar van 1928 en het voorjaar van 1929 (Zie tabel 1) vinden er nog 8 aandelensplitsingen waardoor de Dow Divisor daalt naar 10.77.
Dow_30_25_juni_1929 = (a1 + a2+ ……….+a30) / 10.77
Vanaf 1 oktober 1928 levert een waardestijging van de 30 aandelen dus bijna tweemaal zoveel indexpunten op en vanaf 25 juni 1929 bijna driemaal zoveel indexpunten, vergeleken met een waardestijging van de 30 aandelen voor 31 december 1927. Bij de oude formule zou de som van de 30 aandelen worden gedeeld door 30.
Figuur 3: Dow Jones Index voor en na Black Tuesday
Van beurscrash 1929 naar beurscorrectie 1929
De beurshausse in de periode 1920 – 1929 is uiteraard in eerste instantie veroorzaakt, doordat de verwachte waarde van de aandelen van bedrijven, die in de versnellingsfase van hun bestaan komen, enorm stijgt. Deze beurshausse werd echter door het introduceren van het splitsen van aandelen op 31 december 1927 enorm aangewakkerd. Als klap op de vuurpijl werd vanaf 1 oktober 1928, door wijzigingen in de formule van de Dow Jones, de waardestijging van aandelen nog verder uitvergroot. De beurscrash van oktober 1929 was waarschijnlijk veel minder heftig geweest, wanneer het splitsen van aandelen achterwege was gebleven (en dus ook de wijzigingen in de formule van de Dow Jones). Waarschijnlijk zou men dan tegenwoordig niet spreken over de beurscrash van 1929, maar over de beurscorrectie van 1929.
Wim Grommen
Een aandelensplitsing levert dus op zich geen meerwaarde op,alleen betere verhandelbaarheid en dus ook meer risico op crashen ,wellicht ook door het veel grotere volume.leuke quantumtheorie.
ABN Amro onthult de waarheid over ons geld;
http://www.abnamro.com/nl/newsroom/Videos/interview-han-de-jong-tros-radar.html
We dachten eerlijk gezegd dat we de waarheid over ons geldsysteem nooit uit de mond van een bankier zouden horen, maar uiteindelijk speelt de hoofdeconoom van ABN Amro, Han de Jong, open kaart met de kijker, in dit geval voor het Tv-programma Radar van de TROS.
De Jong valt maar meteen met de deur in huis: de banken scheppen ons geld! Indien u of ik naar de bank stapt voor een krediet of lening, dan wordt er door de bankier (bij goedkeuring) simpelweg op een knop gedrukt en verschijnt het ‘geleende’ bedrag op uw bankrekening.
Astronomische geldcreatie
In tegenstelling tot wat iedereen verwacht, namelijk dat dit geld afkomstig is van een bestaand depot aan geld, ontstaat dit geld uit het niets. De bankier mag immers fractioneel bankieren, wat betekent dat iedere bank een veelvoud van zijn balans aan kredieten mag creëren.
Wie dit systeem bereikt, zal heus wel snappen dat je zo de waarde van huizen of andere bezittingen naar astronomische niveaus kan drijven… wat ook gebeurde in de voorbije decennium. Voor wie dit systeem snapt, zal dan ook meteen begrijpen dat de waarde van ons geld (fiatgeld) lang niet waard is wat iedereen denkt.
Immers, jouw zuurverdiende euro’s worden door een bankier in veelvoud gecreëerd door een simpele druk op de knop. Welke waarde heeft dit geld dan nog? Ook wij stellen ons al enkele jaren deze vraag luidop.
Beste, ik “ontdekte” dit enkele jaren geleden ( fractioneel bankieren, ik heb alles 5 keer gelezen omdat het initieel zo ongeloofwaardig overkwam omwille van puur bloedzuigerij op de rug van spaarders ) en heb sindsdien AL mijn financiële assets ( zeg maar spaargeld ) uit het bankensysteem gehaald. Omwille van de eenvoudige maar hallucinante feiten als volgt. JIJ hebt 100€ gespaard en deponeert dat bij een bank op een spaarrekening, je krijgt vandaag zeg 1% netto – 1€ per jaar dus. De bank “mag” via fractioneel bankieren voor zeg 2500€ geld effectief creëren “out of thin air” en leent dat door een X, Y en Z aan zeg 5%. UW 100€ staat garant voor slechte kredieten van de bank, U als spaarder draagt het risico. De bank ontvangt dus jaarlijks 125€ aan interest ( 5% op 2500€ ) voor UW 100€ die “garant” staat voor slechte tijden ( het basiskapitaal van een bank is UW spaargeld ). U ( de drager van het risico ) krijgt 1€ per jaar, de bank 125. En gaat het verkeerd, raad eens met de nieuwe wetgeving : UW 100€ wordt geconfisceerd en de bankbobo’s …. die krijgen waarschijnlijk weer een miljoenenbonus. Ik heb sindsdien beslist niet meer te participeren in dit crimineel systeem dat zich verrijkt op MIJN geleverde inspanningen, die na torenhoge belastingen resulteren in wat spaarcentjes die dan gebruikt worden om bloedzuigerbanken recht te houden. No longer with me.
of zoals ze in antwerpen in belgie zeggen, meej alle chinaaize moar nie met den daaize…
@ Hendrik
Je hebt het helemaal juist gezien het fraktioneel bankieren gaat echter nog veel verder bijna waanzinnig want met goud en aandelen is het fraktioneel bankieren ook al de norm. Dus inderdaad speel je eigen centrale bank.
Daarom juist word in het (economisch) onderwijs niets bewust onderwezen hoe ons banksyteem nu eigenlijk werkt want dan zijn
de elite ontmaskert. Maar ze hebben alles en iedereen gekocht en onzichtbaar bepalen zij overal vrijwel alles ja oorlog ook en nog veel andere zaken die het daglicht beslist niet mogen zien.
http://jimstonefreelance.com/