Met biflatie zitten we op een hoopgevend spoor, het biedt ons alle flexibiliteit om tal van monetaire verzuchtingen te overstijgen. Door het EN/EN perspectief wordt het mogelijk om onze maatschappij op een fluweelzachte manier te transformeren. Op deze manier spelen we in op een onheilspellend scenario dat steeds waarschijnlijker lijkt te worden. De berichtgeving laat niets aan het toeval over, vandaag moet een mens moeite doen om het niet te zien. Om al deze redenen is biflatie visionair en dat komt met een aantal toekomstcompetenties.
VDAB
Om ons een beter begrip te vormen, kunnen we terecht op internet. Zo vinden we in de blog van Fons Leroy een mooie benchmark, hij is gedelegeerd bestuurder van de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling (VDAB). Fons Leroy omschrijft in het kort een aantal toekomstcompetenties, voor biflaten zijn ze onmiddellijk herkenbaar.
- Zingevingscompetenties, omdat we willen weten waarom en waarvoor
- Connecterende competenties, omdat we het meer dan ooit samen moeten doen
- Zorgzaamheid, om de toenemende risico’s op te vangen
- Spaarzaamheid, om deze wereld leefbaar te houden
- Wendbaarheid, om snel te kunnen veranderen
- Kritische ingesteldheid, omdat je niets zomaar blijft aannemen
- Zelfontwikkeling, omdat je zelf je pad uitstippelt
Fons Leroy bekleedt een sleutelfunctie binnen de Vlaamse samenleving, vergelijkbare functies vinden we in Nederland en ver daarbuiten. Een dergelijke rol geeft toegang tot een gigantisch netwerk, enerzijds alle werkgevers met in het verlengde alle werknemers, anderzijds alle werklozen. Als we niet van richting veranderen dan zal sociale innovatie slechts een woord blijven en missen we letterlijk unieke kansen.
Arbeidsmallemolen
De laatste decennia zijn we getuige geweest van een ongeziene (r)evolutie inzake technische mogelijkheden maar het politieke beleid loopt achterop, de sociale impact is immens en volledig tegengesteld aan de opgesomde toekomstcompetenties. Het uit zich op verschillende manieren, zo transformeert arbeidsmarktbeleid naar het bekrachtigen van een arbeidsmallemolen. Het daadwerkelijk inzetten van toekomstcompetenties is dan ook geen achteloos advies, integendeel. Het is een kwestie van logisch boerenverstand en visieverruiming, een kwestie van de knop omdraaien. Dit kunnen we makkelijk in een beeld vangen.
Moet er nog zand zijn?
Ironie heeft wel wat, als we iedereen aan het werk willen dan kunnen we ook de woestijn gaan schoonvegen. Het is een subliem idee, het probleem zal misschien zijn dat er niet genoeg geld is om bezems te kopen. Creatieve mensen denken daar heel anders over, laat het zand voor wat het is en plant bomen in de woestijn. Het is werkelijk prachtig om zien, door het planten van bomen verbeteren de leefomstandigheden en is de lokale bevolking minder geneigd om zich aan te sluiten bij Al Qaida. Hoezo? Hoe dan ook, om mensen aan het werk te krijgen moeten we eerst kapitaal aantrekken, zo wordt gezegd. Moet er nog zand zijn?
Zand, steentje, rotsblok?
Met toekomstcompetenties kunnen we wel wat, het zijn niet slechts woorden maar ze zijn ook praktisch toepasbaar. Inmiddels weten we hoe eenvoudig geld genereren is, het monetaire systeem leent zich hiertoe en daar is het ook voor bedoeld. Er is dus geld genoeg om bezems te kopen, we kunnen dan ook de woestijn gaan schoonvegen. Of gaan we meer bomen planten opdat steeds meer mensen een respectabel leven kunnen opbouwen? Anders gezegd, het is een optie om arbeid zinvol in te zetten, voor allen en door allen. En dit gaat niet over rotsblokken maar het spreekwoordelijke steentje, het is een nuance. Doe minder, bereik meer, het is eenvoudig.
Co-creatie
De blog van Fons Leroy geeft ons inspiratie, waarom niet de daad bij het woord voegen? Met de nieuwste communicatiemiddelen wordt dit proces makkelijker en het netwerk kan hierdoor aanzienlijk verruimd worden. Hierbij dan ook een open uitnodiging aan Fons Leroy om tot co-creatieve samenwerking te komen, samen werkt nu eenmaal beter. En dit is niet limitatief, iedereen is welkom om na te denken over onze toekomst. Gezien allerhande onheilspellende berichten wordt het misschien eerder noodzaak, gedenk onze kinderen. In het andere geval kunnen we misschien zeggen dat we het wel wisten maar nooit die toekomstcompetenties gevaloriseerd hebben.
Graag deel ik jullie de reactie van Fons Leroy die we achterliggend hebben gecontacteerd zoals we in het artikel geschreven hebben, hij doet ons vele groeten.
Werner,
Zoals je weet ben ik een man van dialoog en samenwerking. Dit zijn geen ijle woorden. Als VDAB werken we vandaag concreet samen met méér dan 700 organisaties (werkgevers even niet meegeteld) : NGO’s, lokale besturen, uitzendkantoren, outplacementbureaus, allochtone gemeenschappen, armenverenigingen, scholen, gevangenissen en detentiehuizen, instellingen voor bijzondere jeugdzorg, jongerenorganisaties, verenigingen van personen met beperkingen, OCMW’s, CAW’s, mutualiteiten, sociale partners, sectororganisaties, straathoekwerk, … Allemaal om één doelstelling te halen : een verhoging van de werkzaamheidsgraad tot 76%. Allemaal onder dezelfde VDAB baseline “samen sterk voor werk”! Elke dialoog in dat kader moeten we (blijven) aangaan”