Psychologen zeggen dat mensen gelukkiger worden wanneer ze anderen kunnen en mogen helpen. Tussen kunnen en mogen zit een hemelsbreed verschil, zeker in een geldgedreven wereld zoals de onze. Ieder van ons kan lokaal iemand helpen, een goede daad vereist niet altijd geld. Als u morgen op het idee komt om een weeshuis op te starten dan zal een berg geld beslist handig zijn. Dit brengt ons tot het initiatief van Melinda en Bill Gates, The Giving Pledge.
Filantropie
Zo eenvoudig mogelijk, met The Giving Pledge wordt aan miljardairs gevraagd om een deel van hun kapitaal af te staan voor goede doelen. Het is een interessant idee wanneer het ook navolging kent, het laat ons denken over onze wereld en z’n geplogenheden. Onze economie is vergelijkbaar met een monopolyspel, filantropen kunnen pas geld weggeven wanneer ze het hebben, niet eerder. Anders gezegd, we moeten eerst strijden om geld om pas dan te kunnen doen wat we eerst in gedachten hadden, anderen helpen. Of misschien komen we pas nadien op dat idee, na de strijd om het geld. Sommigen komen misschien nooit op dat idee, er zijn nu eenmaal variaties. Hoe dan ook, een beeld zegt meer duizend woorden.
Gates
Met Gates kan je natuurlijk wel een deur openen, niemand zal willen ontkennen dat hij geslaagd is binnen de setup van het monopolyspel. Ja, we begrijpen u, het is makkelijk praten als langs de ene kant het geld binnenstroomt om het dan weg te geven, je wordt er niet armer van. Belangrijker is om het initiatief naar z’n intrinsieke waarde te bekrachtigen, het is niet zomaar wat. Gates geeft hiermee het goede voorbeeld in een markt die verzadigd is, door z’n initiatief geeft hij richting aan een herstel- en transformatieproces. Het is de eenvoud zelve, help anderen en een mens wordt gelukkiger. In het andere geval hebben die psychologen wat verzonnen om bezig te blijven, we kennen dat maar al te goed. Het verloren paradijs van Keynes, u weet wel.
Theresa
Autoriteiten zoals Gates helpen ons, anders vergaat het Theresa die hetzelfde idee koestert maar simpelweg de middelen niet heeft. Theresa mag eerst tientallen plannen opmaken teneinde subsidie te bekomen, een mens krijgt er een punthoofd van en laat het idee dan maar snel in de schuif liggen. Theresa blijft ongelukkig achter, ze wil wel maar al die administratie en regeltjes verstikken haar. Kunnen we nu echt niet een beetje normaal doen, denkt ze in stilte. Hoeveel mensen zitten niet met soortgelijke ideeën? Misschien zijn we straks van nature allemaal filantroop, net het tegenovergestelde dan de mening die we er courant op nahouden. Jammer dat er een schaarste aan geld is, we zouden anders misschien dolgelukkig worden. Yes, keep on dreaming, vooral niet stoppen aub.
Autoriteiten
Nog niet zo lang geleden werd de wereld wakker geschud door een andere autoriteit, de naam Draghi laat u hieraan herinneren. Nuchter bekeken blijkt Draghi uiteindelijk een filantroop te zijn, het is werkelijk vreemd om zien. In dynamisch opzicht is er niet zoveel verschil. Waar de Gates naar miljardairs stappen, doet Draghi hetzelfde via de ECB wat nog veel gemakkelijker is. Het verschil is dat we niet eerst strijd moeten voeren om geld, Theresa begint natuurlijk te glunderen bij deze hoopvolle berichten. Of hadden we dit zo nog niet bekeken? Ook hier een beeld om het hoopvolle debat luister bij te zetten, het is een kwestie van perceptie.
Pandora
Een mens gelooft wat hij wil, net zoals blind geloof geen gunstig advies is. In de boekjes lezen we dat strijd geen zin heeft, samenwerken blijkt veel makkelijker en efficiënter. Als we alles op een rijtje zetten dan blijken we veel minder problemen te hebben dan we denken, hoe ver zijn we dan verwijderd van het herstel van onze economie? Stilaan lijkt dit op de doos van Pandora. Draghi en de zijnen brengen ons de doos in geschenkverpakking, we kunnen er tegen strijden of de doos in dank aanvaarden en openmaken. We dachten het eerder al, met een bazooka kan je ook in je eigen voeten schieten. Het is uiteindelijk ook maar een idee. Kritische massa? To think about, hoeveel verschillende variaties bestaan er van die QE?
Moeder Theresa was een verzuurde ouwe taart die vast zat in haar eigen creëerde gevangenis. Ze mishandelde fysiek en geestelijk haar personeel, gebruikte oa injectienaalden meerdere keren, geloofde niet in God en liet zich zelf behandelen in de duurste klinieken van de VS. Lees haar dagboeken. Ik zie hier paralellen: een QE om de banken te stimuleren en een aalmoes voor de EU burger. En Bill Gates Microsoft is een brievenbusfirma die vrijwel geen belasting betaalt. Filantropie? Laat me niet lachen.
Beste Bram, die Theresa is m’n zus die ik als voorbeeld genomen heb. 🙂 Wat Draghi voorstelt is inderdaad een QE-FB (for banks), er bestaan veel andere versies zoals QE-FP (for people) of een QE-FD (for debts). Wellicht (niet zeker) heeft Draghi de QE-FM in gedachten, alles ‘for me’ en niets voor een ander. Wat de brievenbusfirma betreft, dat zal beslist zo zijn en mogelijk gemaakt door politiek (die ons vertegenwoordigen).
Fillantropie. In de VS zijn giften van de belasting aftrekbaar. Dus denk niet echt dat het om filantropie gaat. Echter heeft het ook positieve kanten. Er ontstaan geldpotjes voor zaken die anders misschien nooit geld zouden kunnen ontvangen. IN ons land is alles veel gereguleerder en moet al dit soort geld van de overheid komen. En laten die nu net op alles waar ze maar kunnen bezuinigen. Misschien moeten ze er hier ook eens aan beginnen. Overigens heerst er in de VS ook een heel ander klimaat wat betreft vrijwilligerswerk. Het wordt indien mogelijk gratis gedaan en wordt gezien als een positieve bijdrage aan de maatschappij. Zouden we hier ook nog wat van kunnen leren
Bij het verhaal over Bill Gates met zijn charitatieve instelling moet je er ook bij vermelden dat de Amerikaanse regering helemaal niet blij is met deze ontwikkeling en hoe hij dit doet. Natuurlijk niet, want een eenling denkt als eenling en niet als commune met een onmogelijke politieke doelstelling. Stel je voor zeg, malaria uitbannen op aarde. Hoe haalt ie zich dat in zijn hoofd. Dat kan en mag natuurlijk niet. Dus hebben ze het plan opgevat om die charitatieve, particulier opgezette instelling alsnog te belasten met allerlei belastingen en mocht dat niet lukken dan zal de Amerikaanse regering wel gaan uitmaken waaraan dat geld besteed moet worden. Hoe dit verhaal is afgelopen heb ik nog niet gehoord, maar eens zal dat wel naar buiten komen.
En even los hiervan, ik ben benieuwd wie straks de opvolger wordt van Warren Buffet. Ik heb al jaren het idee dat dit wel eens Bill Gates zou kunnen worden. Die twee deden al heel veel samen waarbij ik Buffet zie als de mentor van Gates. Of dit een slechte ontwikkeling zou zijn of niet, daar heb ik nu nog geen idee van.
Ook doen er natuurlijk heel veel slechte verhalen over Bill Gates de ronde. Uiteraard zou ik haast zeggen.
Het verhaal over de doos van Pandora uit je link is in mijn ogen wel een heel slechte. Ik denk dat o.a een Gustav Schwab deze mythe heel wat beter beschreven heeft, want er is een context waarin dit verhaal valt, zoals de onsterfelijkheid. En mythes zijn nou eenmaal mythes.
Beste Dick, dat de regering hier niet blij mee is, leuk om lezen. Het zegt des te meer waarom het als voorbeeld gesteld kan worden, weg van een narcistische maatschapij en elite-vorming. Wat link betreft, dank voor info. Wat ik wou zeggen is dat vandaag mythes (cfr dogma’s) doorbroken worden, nameljk het monopoly op geldcreatie. En Draghi zelve maakt het ons duidelijk met z’n bazooka, dat is het punt van de Doos van Pandora. Die bazooka geeft ons hoop, er is geld in overvloed en daarom ‘het gaat niet om geld’.