De jaarlijkse schade aangericht aan het milieu, alleen al in ons kleine landje, wordt geschat op 31 miljard euro. Dit reusachtige bedrag staat gelijk aan ‘4,5% van het bruto binnenlands product (BBP)’, aldus de onderzoekers van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL). De studie kunt u hier in detail zelf raadplegen. Het gros van de schade – 98% – wordt veroorzaakt door wat we het Nederlandse luchtruim inblazen. De zogenaamde broeikasgassen dus oftewel NEC-stoffen zoals CO2 en methaan, stikstofoxiden, zwaveloxide en ammoniak. Verkeer en vervoer zijn verantwoordelijk voor ongeveer 40% daarvan. Daarna volgen in dalende volgorde van schadeveroorzakers: landbouw, industrie en raffinage, de energiesector en als kleinste boosdoeners wijzelf, de consumenten…
Het gras is niet groener aan de overkant
31 Miljard euro, daar kun je heel wat goeds mee doen, behoorlijk wat nuttigs en constructiefs mee aanvangen. Dat voor wat betreft ’s lands portemonnee. Terwijl je de échte schade, die aan het milieu, natuurlijk niet kunt meten, laat staan betalen/terugbetalen. Neem de afstervende koraalriffen voor de kust van Noord-Oost-Australië, het Great Barrier Reef, voor 93% zeer ernstig aangetast. Dood of zo goed als definitief verloren. Of een van de favorietste vakantiebestemmingen ter wereld, het Thaise eiland Koh Phi Phi, bekend door een film met Leonardo DiCaprio. Het wordt tijdelijk afgesloten in een poging de jarenlange schade aangericht door toeristen nog te kunnen herstellen. Er zijn honderden, duizenden voorbeelden te geven van wat mens & industrie voor schade aanrichten. Dat betreft dan alleen nog maar de onherroepeljke, in principe met geld, tijd en moeite nooit meer te herstellen schade. Wat te doen wanneer steeds meer plekken op onze aarde zelfs onbewoonbaar of bruikbaar meer zijn? Want we staan erbij en kijken ernaar. Het milieu is eigenlijk weer toe aan een economische crisis.
Wij, de nestbevuilers
De mens is het enige dier ter wereld dat zijn eigen natuurlijke habitat vernietigt. Willens wetens, meestal bewust, soms onbewust. Tenzij u tot degenen behoort die liever de kop in het zand steken en nergens van wilt weten, en zéker uw gedrag, uw levenswijze weigert aan te passen. Het probleem van milieuschade, al dan niet definitief, is al meer dan 50 jaar gekend en bestudeerd, genoteerd en beschreven. Zes jaar geleden nog was het de VN die de alarmbel zo luid deed rinkelen dat je wel Oost-Indisch doof en blind moest zijn de schrijnende realiteit nog te durven negeren. En toch: de wereld in persoon van haar bestuurders internationaal slaagde erin slechts op vier van de vijfhonderd dringende aansturingen-tot-actie enige vooruitgang te boeken. Gehel ecosystemen dreigen onherstelbaar beschadigd te worden, aldus de Verenigde Naties in haar Mondiale Milieurapport. Vrucht van drie jaar onderzoek door 600 organisaties en individuele experten. We hebben het dan over een alarmerende rij klimaatgebeurtenissen, ‘van overstromingen en droogtes tot het uitsterven van dier- en plantensoorten, vervuiling en de stijging van de zeespiegel’.
Après nous le déluge
Ach denken bewindvoerders, sommige miljardairs en andere leden van ’s werelds elite: tegen dat de aardbol definitef onbewoonbaar is, zitten wij al lang op een andere planeet… Wat wij, u en ik eraan kunnen doen? Veranderen van gewoonte. Zoveel mogelijk afval sorteren. Minder of geen vlees eten. Zo weinig mogelijk verpakkingen meer kopen die plastic bevatten. We moeten ergens beginnen. En als iedereen meedoet, misschien komen we dan nog ergens. Er is een lijst van mogelijkheden om ons eigen steentje bij te dragen aan een schoner milieu – en het is daarbij geen vijf voor twaalf maar twaalf uur! Hier nog een aantal interessante tips.
Zo dus het kost de burger weer veel geld, en wat waren we blij met de milieu partijen.
volgens mij wordt het alleen maar erger. Er komt een tijd dat er geen vervuiling meer is omdat we geen geld meer hebben om vervuiling te produceren.