In 2018 werd wereldwijd voor 420 miljard dollar/dollar tegenwaarde aan wapens verkocht. Een stijging van 4,6 procent tegenover een jaar eerder. Amerikaanse bedrijven domineren de markt. Lockheed Martin, Boeing, Northrop Grumman, Raytheon en General Dynamics als top 5. In hun geheel tellen alle Amerikaanse wapenbedrijven voor 59 procent. Aldus het Stockholm International Peace Research Institute (SIPRI).
Trump administratie
Tegenover 2002, wanneer de eerste data werden bijgehouden, is het een vermeerdering met 47 procent. En er is nog meer op komst: ‘US companies are preparing for the new arms modernization programme that was announced in 2017 by President Trump,’ says Aude Fleurant, Director of SIPRI’s Arms and Military Expenditure Programme. ‘Large US companies are merging to be able to produce the new generation of weapon systems and therefore be in a better position to win contracts from the US Government.’
Top
Chinese bedrijven werden niet opgenomen vanwege het ontbreken van gegevens. De tien grootste Russische wapenproducenten verkochten iets minder in 2018 dan in 2017. Zij vormen in de top 100 nog slechts 8,6 procent van het totaal. De 27 Europese bedrijven tellen tezamen voor 102 miljard dollar/dollar tegenwaarde. Een lichte verhoging. Als wapenproducent staat het VK op nummer één, gevolgd door Frankrijk. ‘Eighty of the 100 top arms producers in 2018 were based in the USA, Europe and Russia. Of the remaining 20, 6 were based in Japan, 3 in Israel, India and South Korea, respectively, 2 in Turkey and 1 each in Australia, Canada and Singapore.’
Oorlogje meer of minder
Zoveel meer wapens in omloop, zoveel minder veilig is de wereld geworden. Maar ja, de business moet draaiend gehouden worden. Een oorlogje meer of minder is dus wel degelijk van belang. Zopas zijn de Afghanistan Papers gelekt. Achttien jaar Amerikaans verblijf (!) in het land heeft geleid tot meer papaver dan ooit dat er geproduceerd wordt, de basis voor heroïne. ‘De Amerikaanse krant ‘The Washington Post’ kon de hand leggen op 2000 confidentiële documenten van de Speciale Inspecteur Generaal voor de Afghaanse Reconstructie (SIGAR). Het betreft onder meer interviews met hoge militairen, diplomaten en politici die nauw betrokken waren bij de reeds 18 jaar aanslepende oorlog in Afghanistan. Uit de gelekte documenten blijkt dat de opeenvolgende Amerikaanse presidenten de publieke opinie voortdurend hebben misleid en voorgelogen. Uit het geheel valt één grote conclusie af te leiden: de oorlog in Afghanistan is een grote mislukking.‘
Irak
Ook Irak is een mislukking geworden. Die oorlog (twee zelfs, één door vader Bush en één door Bush junior, zo vader zo zoon…) werd onder valse voorwendsels (of met de meest oprechte bedoelingen?) aangegaan. Volgens de Amerikaanse inlichtingendiensten waren er WMD, massavernietigingswapens in dat land verborgen. Die jarenlang onderzoek ter plaatse door VN wapenonderzoekers dan echter niet kon ontdekken. Maar toch: de wereld was in groot gevaar dus gelukkig voor ons allemaal is ‘Amerika’ er toch maar een kijkje gaan nemen. Nogal lang gebleven weer. Niks gevonden, Saddam Hoessein onttroond tussen neus en lippen, jammer, of net niet. Er zoù toch maar eens…wie weet? Better safe than sorry, luidt het Engelstalige gezegde, toch? Per ongeluk ook IS, de grootste terreurorganisatie (overheden niet meegerekend) ter wereld laten groot worden. Da’s wel echt jammer. Kunnen we echt geen collateral damage noemen…foutje dus.
We ain’t seen nothing yet…
Hier vindt u een lijst van alle oorlogen waarbij de VS betrokken waren en zijn. Volgende grafiek is nog veel indrukwekkender: alle plaatsen ter wereld waar het land militair actief is. America At War is de titel en we hebben zoiets eigenlijk nog nooit gezien… Staan even met de mond vol tanden… ‘The infographic reveals for the first time that the U.S. is now operating in 40 percent of the world’s nations’. Maar wie wapens wil verkopen heeft oorlogen nodig. Grote of kleine. Vijanden dus vooral, echte of vermeende of zelf gecreëerde. War never sleeps, wordt wel eens gezegd, en deze business floreert als nooit tevoren. Wij als burgers, belastingbetalers, mogen echter niet zeuren hoor. Het wordt allemaal gedaan, voor ons!, in naam van de Oorlog tegen Terreur. Het is wel een oorlog die nooit meer zal stoppen, da’s dan weer mooi meegenomen voor al die wapenproducenten…
(Zelf)kritiek
Een van de grootste critici van de VS is de Amerikaan van Joodse afkomst Noam Chomsky. Deze geleerde heer zegt het zoals het is. En als Amerikaan én Jood mag hij dat. Dit soort kritiek, zeg maar ‘van binnen uit’ is ook het meest geloofwaardige. Het is omdat mensen als Chomsky (en Michael Moore et al.) zoveel van hun land houden, dat ze het bekritiseren. Hun tegenstanders noemen het nestbevuiling en onAmerikaans. Inthesetimes.com: ‘Noam Chomsky is Institute Professor and Professor of Linguistics (Emeritus) at the Massachusetts Institute of Technology, and the author of dozens of books on U.S. foreign policy. His most recent book is Who Rules the World? from Metropolitan Books.‘
‘The Long, Shameful History of American Terrorism’
Dergelijke kritiek kan op méér landen geleverd worden, zeker en vast. Maar als grootste economie, met het grootste leger, de hoogste militaire uitgaven en de meeste inmenging in andere landen, plaatsen de VS zich uiteraard in het middelpunt. Volgend artikel van 2014 is van de hand van professor Chomsky. Het luidt veelzeggend: ‘The Long, Shameful History of American Terrorism’. Lees het zo u wilt. We kunnen ons voorstellen dat van velen die in slaap zijn gesukkeld de ogen zullen open gaan. Het mooie is dàt dit soort kritiek sowieso geleverd kan worden. Niemand die professor Chomsky iets verbiedt. Te zeggen, schrijven, te spreken. Het jammere is dat het meest voor eigen publiek gebeurt. De Amerikaane autoriteiten maken zich niks geen zorgen om dergelijke kritiek. Want niemand luistert, op twee man en een paardekop na…
‘On April 12, 2019, hundreds of people packed into the Old South Church in Boston to hear the world-renowned dissident and linguist Noam Chomsky speak. In this hour-long special, we air an excerpt of Chomsky’s speech and his on-stage interview with Amy Goodman’:
