Geen nieuw probleem maar een oud(eren probleem). Wel een immer groeiend probleem. Hoe erg is het met ons (mensheid) gesteld wanneer we ‘oud worden’ de facto als een ‘probleem’ zien? En toch, het is op wereldvlak en per land ook een kwestie van centen. De medische wereld doet er alles aan om mensenlevens zo lang mogelijk te rekken. Met of zonder nog veel levenskwaliteit (denk aan dementerenden of compleet hulpbehoevenden). We weten waarover we spreken want we hebben een 74jarige dame met Alzheimer in de familie, en een 73jarige heer met Parkinson. Zij léven nog, jawel, en gelukkig maar want we zouden ze erg missen. Maar daarmee is ook alles gezegd. Van genieten van een welverdiende, fijne oude dag is geen sprake.
Lang zullen ze leven
Beiden kunnen ook nog heel lang leven, want geen van genoemde ziekten is levensbedreigend. Maar de dame vegeteert meer dan ze leeft, met af en toe nog wat heldere momenten. De heer is almaar meer hulpbehoevend aan het worden. Hij is meestal triest en denkt aan vroeger, toen bij nog een (redelijk bekende) sportman was. Wat een verschil met nu! (Moet hij vast ook vaak overpeinzen en betreuren…) Het gaat met vallen (letterlijk) en opstaan (recht geholpen worden). Helpen met aankleden, uitkleden, wassen, medicatie. Eten kan hij nog zelf, en de maaltijden worden gebracht. Hij woont bij ons in en we doen ons best het hem zo aangenaam mogelijk te maken.
Big business
Oude, zieke mensen zijn ook big business. Een hele industrie leeft van hen. Van de farmaceutische industrie tot de zorgindustrie. Dokters, verplegend personeel. Over heel Europa zijn aangepaste instellingen, private en openbare, die natuurlijk werk verschaffen. Subsidies krijgen en hoge bedragen aanrekenen aan de bewoners. Weinigen die zonder hulp van familie of de Staat, of eigen inbreng de hoge verblijfskosten kunnen betalen. Het vele geld gaat vast niet genoeg naar de verzorgenden. Nog in november 2019 vond de grootste staking ooit in de Nederlandse zorgsector plaats.
Wie gaat dat betalen?
Over financiën gesproken. Zuiver naar kosten en opbrengsten gekeken, stelt er zich een ontzaglijk probleem binnen enkele decennia. Want naarmate we ouder worden en meer hulpbehoevend, lopen de kosten meer en meer uit de hand. O.i. is dat een van de redenen waarom overal de pensioenleeftijd opgetrokken wordt. We moeten zo lang mogelijk blijven werken, renderen. Voor we ten laste van de maatschappij vallen. De Staat zou waarschijnlijk liefst zien dat we allemaal tot 75 werken en dan dood vallen. Zou dat het probleem misschien oplossen? Is dat sociaal-maatschappelijk haalbaar? In Frankrijk tracht president Macron te morrelen aan het plaatselijke pensioensysteem. Het blijkt weer een bijkomende reden voor sociaal protest. Dus wat te doen? Want het probleem gaat zich zonder twijfel binnen enkele generaties stellen. In 2060 reeds wordt het onhoudbaar. Kijk maar eens:
Minder werkenden
Zwakte in aantallen
Visualcapitalist.com: ‘By 2050, there will be 10 billion people on earth, compared to 7.7 billion today—and many of them will be living longer. As a result, the number of elderly people per 100 working-age people will nearly triple—from 20 in 1980, to 58 in 2060.’ De snelst verouderende bevolking bevindt zich in Japan (één op drie is boven de 65 jaar), Italië en Finland. Zuid-Korea, met anno 2020 nochtans een grote jonge populatie, zal snel verouderen tegen 2060. Er zullen dan 9 senioren zijn tegenover 10 werkenden.
Problemen van een snel verouderende bevolking
- ‘The Squeezed Middle: With more people claiming pension benefits but less people paying income taxes, the shrinking workforce may be forced to pay higher taxes.
- Rising Healthcare Costs: Longer lives do not necessarily mean healthier lives, with those over 65 more likely to have at least one chronic disease and require expensive, long-term care.
- Economic Slowdown: Changing workforces may lead capital to flow away from rapidly aging countries to younger countries, shifting the global distribution of economic power.’
We raden u aan de site visualcapitalist.com eens te bezoeken, voor nog meer onheuglijk toekomstnieuws!
Denk dat deze generatie onmisbaar geweest is voor de vorige generatie en van de volgende kunt u dat niet meer aannemen?
Regeren is vooruitzien!
Daar mogen die heden daagse schaapachtige “les stakende” apatische greta scholieren in HUN toekomst over nadenken.
O ja, dat is waar ook!
Denken ligt zo en zo niet in hun vermogen, dus ook daar komt niets van terecht.
Maar ze hebben het niet over MIJN (als vergrijzende) toekomst, maar over HUN VOORUITZICHTEN! 🤔 😦 🤔 🚮 😥😥😥😥
Vergrijzing, geen aardgasbaten, eu-bijdrage omhoog, navo-bijdrage omhoog, ziektekosten omhoog, betaling voor co2 vermindering en eventueel lappen voor een omvallende bankensector.
Dit wordt of een verhoging vd staatsschuld of lasten-verzwaring. Of beide.
Ik durf te stellen dat een generatieconflict nadert. We zien nu al dat de klimaatprotesten van de jongeren zijn. De senioren doen er niet aan mee. Het zal hun tijd wel duren. Maar zoals Theo Hofman hierboven al opmerkt, “regeren is vooruit zien.” Daar gaat het mank. Politici doen alleen aan korte termijn denken. Ongeveer tot einde van hun kabinetsperiode. Al lang geleden maakte de wetenschap bekend dat er een grote vergrijzing zat aan te komen. Dat daarmee de verhouding van gepensioneerden en werkenden op scherp komt te staan. In een verzorgingsstaat is sprake van een premieoverdracht van de jonge naar de oudere generatie. De jongeren betalen bijvoorbeeld de AOW-premie voor de AOW’ers van nu.
Met de pensioenen ligt dat iets anders. De eerder ingelegde premie van de werknemer bepaalt de hoogte van zijn latere pensioen. Dat de pensioenkassen uitpuilen en pensioenen dreigen te worden gekort is een ander verhaal. Is van monetair-technische aard. Te lage rekenrente bepaald door “buitenstaanders” van de ECB. Maar het grootste ‘evenement’ is onze verzorgingsstaat. Hoe houden we die draaiende. Dat de kosten uit de pan rijzen staat nu al vast. Dat er geen potje is gereserveerd voor later is ouderwets. Tekorten worden in dit krediettijdperk gefinancierd op de kapitaalmarkt. De minister van Financiën zal elk jaar 10 miljard extra moeten lenen. Begrotingstekorten gaan oplopen en zie daar het grote dilemma. Belastingen moeten omhoog. Dat zal het begin zijn van de ellende.
Onze huidige levensstandaard in een opgetuigde verzorgingsstaat laat geen belastingverhoging meer toe. Gemeentelijke heffingen en andere lokale lasten stijgen momenteel om het hardst. De verzorgingsstaat wordt onbetaalbaar. Een keihard gegeven. De volgende kabinetten moeten kiezen tussen belastingverhogingen en bezuinigen. Het zal een mix worden van beide. Franse toestanden staan ons te wachten. Het Malieveld en Binnenhof worden de meest bezochte “trekpleisters.”
De mantelzorg, zoals collega-auteur Joost verleent, zal het alternatief worden. Al 4 miljoen mensen verzorgen 8 uur of meer per week hun hulpbehoevende naasten. Het zal die kant op moeten als er straks 100.000 paar handen tekort zijn in de zorg. Echter vraag ik mij af of met de huidige krapte op de arbeidsmarkt er zo maar miljoenen arbeidsuren kunnen worden gemist voor de mantelzorgers. Of zou een nieuwe recessie de oplossing zijn. Werknemers die hun baan kwijt raken verplicht omscholen naar de (thuis)zorg.
Hoe groot is de kans dat hulpbehoevende ouderen, chronisch zieken en gehandicapten met onvrijwillige euthanasie te maken zullen krijgen om op die manier op de zorg en op de sociale zekerheid te besparen? Op toestanden, zoals met Aktion T4 onder Hitler destijds, ziet niemand op te wachten.
Sinds vandaag zie ik in firefox de melding dat ik adblock uit moet zetten. Ga ik mbv chrome naar deze website, dan zie ik de website wel maar zonder reklame. Credo, jullie missen lezers en dat lijkt mij belangrijker aangezien het toch een kat en muis spel is met de diverse browsers en haar anti reklame filters. Advertenties zijn er toch niet te zien of moeten die nog komen? Waarom geen intelligentere vorm van reklame in de vorm van gesponsorde content. Dus niet dmv een ‘luie’ reklame plugin maar als normale content plaatsen met de mededeling er boven dat het om reklame gaat. Ik heb de nodige filters tegen scripts, cookies en reklame omdat ik baas over eigen browser ben. Als je publiek gaat met informatie dan laat je de informatie los. Elke vorm van spying hoe ik de aangeboden informatie verwerk is een zinloos kat en muis spel.
Jongeluy