Zoals eigenlijk altijd het geval is wordt de wereld niet overvallen door één enkel incident, nee een ongeluk komt zelden alleen. Momenteel is er sprake van een opeenstapeling van iets teveel negatieve factoren die de mondiale samenleving niet aan kan. Het is allemaal teveel, te gek, niet te behappen, en niet meer logisch te beredeneren. Nu leven we natuurlijk niet in een paradijs maar toch hebben we het aardse leven redelijk onder controle gekregen na de Tweede WO.
Een ‘koude oorlog’
In de westerse democratieën is een redelijke welvaart op gang gekomen door o.a. de technologische vooruitgang en het controleren van de wereldvrede door de diverse verdragsorganisaties, zoals de VN, de NAVO, de EU, enzovoort. Ondanks de regionale conflicten in voornamelijk het Midden-Oosten en andere werelddelen is er relatief weinig wapengekletter tussen de grote mogendheden. Hooguit wat spanningen in de vorm van sancties en handelsoorlogen. In feite niet meer dan een “koude oorlog.”
Van globalisering naar deglobalisering
Echter toont de geschiedschrijving aan dat periodes van vrede niet eeuwig duren. Er is een parallel tussen de tijdvakken van vrede en welvaart, deze gaan vaak samen op. Eenvoudig te verklaren. Na een grote oorlog wordt er flink verdiend aan de wederopbouw en durven bedrijven weer te investeren. De wereldhandel groeit en samenwerkingsverbanden over de grenzen leiden tot globalisering. Het proces van wereldwijde economische, politieke en culturele integratie. Maar niet eeuwig durend. Op gegeven moment wordt de spoeling dunner en lopen de winsten terug bij het MKB, de kleinschalige ondernemingen dus. Maar worden er astronomische winsten behaald bij de grootschalige ondernemingen, de multinationals dus. De grote beursgenoteerde bedrijven waarvan momenteel de Techbedrijven met hun enorme beurswaardes zo ongeveer de wereld regeren. Geld maakt macht. De enorme verschillen maken dat de tegenstellingen tussen de lage inkomens en de grootverdieners toenemen en dreigen te escaleren door een onverantwoorde inkomens- en vermogensongelijkheid. Het is onoverkomelijk dat hierdoor spanningen ontstaan.
Ouderen bang, jongeren boos
En dan ineens wordt de wereld overvallen door een pandemie. Door angst overvallen begeven velen zich niet meer buitenshuis en houden zich strikt aan de strenge regels van de overheid. Blijf thuis! De TV-beelden liegen er niet om. Uitpuilende IC-afdelingen in de ziekenhuizen en filevorming voor de crematoriums. Deze beelden zitten op ons netvlies geplakt. De angst regeert. Mensen blijven op hun geld zitten en een economische schokgolf beweegt zich over onze aardkloot. Nu raakt het geduld op bij de massa die op een kluitje zijn opgesloten in de achterstandswijken. Mensen voelen zich verdrukt en vernederd door de regering. Analisten komen met verklarende cijfers naar buiten waaruit blijkt dat de pandemie is te vergelijken met een gemene griepgolf die nu eenmaal meer slachtoffers maakt dan de gewone griep. De meningen raken verdeeld, ouderen zijn bang, jongeren worden boos. Kortom, onvrede en onduidelijkheid alom. Diverse complottheorieën gaan een eigen leven leiden en niemand weet meer waar we aan toe zijn. Waar blijft onze regering? Geef duidelijkheid, geef ons weer ruimte en geef ons geld om uit de economische ellende te worden verlost. Verontruste ontwikkelingen die de verdeeldheid doet toenemen.
Burgeroorlog
Kijken we over de grens dan zien we overal massale demonstraties. Van de VS tot aan Parijs en in Berlijn. En een handjevol verwarde demonstranten op het Malieveld. De protesten verharden en monden uit in rellen. In de VS wel heel extreem. Aangewakkerd door de economische ellende in grote steden. In de achterstandswijken speelt ineens het racisme een hoofdrol, aangemoedigd door anarchistische groeperingen zoals de BLM-beweging. Veel zwarte inwoners zijn door de pandemie hun baan kwijt geraakt en dat laat opnieuw zien dat het racisme in de VS nog niet verbannen is. Tot overmaat van ramp mogen de Amerikanen straks naar de stembus in een totaal verziekt verkiezingsklimaat. De verdeeldheid tussen Democraten en Republikeinen loopt mede door de economische ellende totaal uit de hand. In veel steden zijn al meer dan 3 maanden nachtelijke protesten die ontaarden in rellen. Hele straten worden afgebrand. Plunderingen worden goed gepraat door vooraanstaande leiders, want de gejatte spullen zijn essentieel om in levensonderhoud te voorzien. Pure oorlogssituaties. De wapens gaan uit de kast en burgerwachten vechten tegen plunderaars. Nog even en dan wordt in de VS de term burgeroorlog officieel gebruikt door de media.
Geen escalatie in NL
De NPO doet bij ons elke avond verslag over de presidentsverkiezingen in de VS. Om moe van te worden. Pas op 3 november mogen de Amerikanen naar de stembus. Het zal mij benieuwen of onze ‘staatsomroep’ in hun uitzendingen ook de beelden vertoont van de plunderaars in de steden waar een burgeroorlog woedt. Je moet daarvoor de alternatieve media raadplegen om op de hoogte te blijven. Het is beter dat de NPO dat niet doet. Het wakkert alleen maar de onlustgevoelens op bij de kijkers en dat is niet goed voor het volk. Maak ze niet wijzer, laat ze vooral thuis blijven zoals ons kabinet beveelt. Geen feestjes, geen trouwpartijen met genodigden op een groepsfoto. Dat kan alleen bij onze Ferd, die vergeet om achterom te kijken bij de bordesfoto.
Zuid-Europa, ook wel spannend
De komende dagen kan de NPO hun camera’s beter richten op de situatie in Zuid-Europa. Is veel spannender dan rellende Amerikanen. Daar waar twee NAVO-leden ruzie maken over gasvelden in Griekse wateren. Turkije maakt een ernstige economische crisis mee, ja waar niet, en Erdogan voelt dat zijn populariteit daalt onder de Turkse bevolking. Er liggen flinke gasvelden in een betwist gebied tussen Griekenland en Turkije. De miljardenopbrengst van gas zou Erdogan heel goed uitkomen. Speelt hij een gevaarlijk spel en daagt hij Europa uit? Griekenland oefent met wat oorlogsbootjes en krijgt hulp van Frankrijk, een NAVO-vriend. Turkije is een betwist NAVO-lid en vorig jaar nog flink bevoorraad met schiettuig uit Duitsland. Daar wonen 5 miljoen Turken die een stevige band onderhouden met Erdogan. Erdogan is slim en ziet de verdeelde gedachten bij de EU-regeringsleiders. Zal hij het erop wagen? Gaan de Turken boren en het gas transporteren naar de Turkse fornuizen? Best wel spannend.
M en M
Merkel probeert te bemiddelen terwijl Macron een schip met 2 vliegmachientjes heeft gestuurd naar de oostelijke Middellandse Zee. Hoe gaat dat aflopen? Het schijnt dat Turkije 3 miljoen vluchtelingen huisvest die graag naar Europa willen. Ook heeft Turkije veel invloed op de vluchtelingenroutes via Libië. De banden tussen Turkije en Libië zijn onlangs stevig aangehaald en dat komt Erdogan nu heel goed uit. We gaan eens zien hoe sterk de EU is en wat de NAVO nog voorstelt nu de VS nauwelijks nog omkijkt naar hun NAVO-lidmaatschap. Wat gaan we zien, een klucht of een drama?
GW
