We komen er niet meer onderuit, het is coronatijd. We vieren geen Kerstfeest, maar Coronakerst. Een Kerst zonder feest. Een Kerst zonder de kinderen maar wel met Corona. Een keer wat anders. Elk jaar diezelfde kerstdis met tante Sjaan en ome Sjaak aan tafel, die vaak te diep in hun glaasje keken, wordt ook een keer vervelend. Soms probeer je kerstfeest op een alternatieve manier te vieren maar dat blijkt vaak lastig. Kerst kan niet anders zijn dan anders.
Kerst met en zonder “K”
Kan niet zonder kerstboom, kerstman, kerstverlichting, kaarsen, kerstdis, kalkoen en kaviaar. Kortom overdaad. Kerst 2020 is K*T met hoofdletters en Kaal zonder Kids, althans voor veel ouderen. Ik heb er geen andere woorden voor. Wat nu gebeurt is de “ontkersting” van een christelijk feest. De familieviering van de blijde gebeurtenis van de geboorte van kindeke Jezus wordt ons door de regering zomaar ontnomen. Nou ja, niet zomaar, het is om een virus. Een besmettelijk virus dat zo ineens in Engeland nog veel besmettelijker is geworden. Dus ja, daar gaan we weer.
Collectief menslievend
Cijfers tonen aan dat er meer mensen overlijden dan bij een gemiddelde griepgolf. De discussie over de noodzaak van de strenge beperkende overheidsmaatregelen zal scherper worden naarmate de economische schade, de geestelijke gezondheidsschade, en de schade door uitgestelde zorg worden afgewogen tegenover de aantallen coronaslachtoffers. Het zal een ethische discussie worden die niet zonder politieke gevolgen blijft. Was de onderdrukking met een noodwet van de regering nodig? Die discussie zal de samenleving straks gaan bezig houden. Dat van 90 procent van de bevolking een offer wordt gevraagd voor 10 procent van de bevolking waarvan een deel heeft geleden dan wel is overleden. Een groot deel van de slachtoffers had nog maar een korte levensverwachting. De gemiddelde leeftijd van coronadoden is 81. Tante Bep en opa Jansen waren toch al op hoge leeftijd. We zijn collectief menslievend geworden. Prachtig toch, zo vlak voor de Kerst.
Offer van de massa
Toch kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat er iets vreemds aan de hand is. Het zijn de 90 procent gezonde mensen die een offer brengen voor de kleine 10 procent kwetsbaren. Sommige analisten rapporteren zelfs een verhouding van 99 op 1 procent. Niet heel toevallig is deze onevenredige verhouding ook van toepassing op de inkomens- en vermogensongelijkheid in de wereld. Het virus gaat mondiaal en de scheefgroei doet hetzelfde. De 10 procent superrijken bezit 70 procent van het mondiale vermogen terwijl 90 procent van de mondiale samenleving het met de resterende 30 procent mag doen. Wat voor een wereld is dit? Even goed laten bezinken. Nee, ik ben geen wappieflappie. Ik zie een stevige onbalans. De massa brengt enorme offers in geld en voor gezondheid. De massa die inteert op hun financiën ten gunste van de 10 procent elite, en de massa die hun vrijheid inlevert ten gunste van de 10 procent met fragiele gezondheid. Het is maar hoe je het bekijkt. Je hoeft geen wetenschappelijke studie te verrichten om te zien dat de massa grote offers brengt.
Ethische discussie
De discussie of dit moreel is uit te leggen laat ik over aan de sociologen. Ik zou graag zien dat deze deskundigen de plaats innemen van de virologen die bij OP1 en bij Beau(Jinek) de dienst uitmaken. Is het vanuit de sociale invalshoek nog uit te leggen aan de 90 procent massa dat “wij” zijn veroordeeld tot slaven van de Nieuwe Wereldorde. We leggen de boel stil omdat uitgeklede zorginstellingen het werk niet aankunnen vanwege de ingedamde beddencapaciteit. Dat zal nog flink stof doen opwaaien als corona is afgetaaid. Of zou de discussie worden overlopen door de economische depressie die ons staat te wachten. Zo’n situatie waarin de economische ellende stukken groter is dan het leed van de mensen die in kleine kring afscheid moesten nemen van hun dierbaren. Het is een ethische discussie. Het gaat over pijn en economisch leed. Hoe wrang zou het zijn als een economische depressie de pijn van geld en gezondheid in stukken zal verslinden. Ach ja, de wind kan zo maar uit een andere hoek waaien. Heb al lange tijd geen storm waargenomen.
GW
