De overheid weet wat goed voor ons is…NOT! We schreven het op Biflatie al eerder – de overheid is niét uw vriend. Zij hoort constant gemonitord, gecontroleerd, wanneer nodig bekritiseerd en bijgestuurd = geremd worden. Voor zij teveel macht heeft dan goed voor haar is. En onszelf! Voordat het ´te laat´ is. En misschien is het al te laat…? Komt het gevaar van overheidsdictatuur, de distopie der dwingelandij misschien van ver weg, uit het Oosten? Of moeten we het niet zo ver zoeken. Hé, misschien wel in onze eigen gemeente?!
Power-is-ours
Macht corrumpeert, dat is geweten en bewezen, doorheen de tragische geschiedenis van de mensheid. Het is inherent aan enige machtspositie, en hoe hoger op de politieke ladder des te erger deze ´ziekte´ in de persoon zelf woedt. Verwoest soms, wat ooit misschien de beste bedoelingen waren. Zulke dictators- in-spe, groot en klein, zijn op de troon-van-de-macht geklommen, uit zichzelf, of de kiezer heeft hem erop geplaatst (hem, want het is altijd een man). Wanneer burgers dan vaststellen, tot schade en schande vaak ondervinden wie hij in werkelijk is… Of allengs geworden is…is het al te laat. Die troon zit blijkbaar zo comfortabel dat niets of niemand zo´n machthebber nog kan bewegen recht te staan. Op te stappen. Uit zichzelf. Wat de president-voor-het-leven Xi Jinping, om een actueel voorbeeld te noemen, weer eens bewees in 2018. Want u weet toch dat die de Chinese grondwet veranderde toen, en inderdaad als president kan aanblijven zolang hij leeft?
Regeren en dan nog wat…
Wanneer burgers onder een dictatoriaal bewind leven, mogen ze zich dan nog gelukkig prijzen (?) dat het er niet één is of wordt à la Papa Doc in Haïti of Idi Amin in Oeganda. De eerste groeide uit tot een paranoïde moordenaar, die elke tegenstand, echte of denkbeeldige bedreiging van zijn machtspositie in bloed smoorde (liet smoren door zijn persoonlijke lijfwacht de Tonton Macoute). Nochtans startte François Duvalier zijn ongewone carriere als arts, geneesheer, die oh zo geliefd was bij zijn patiënten. Zijn Afrikaanse tegenhanger dan greep als generaal gewoon anno 1971 de macht, manu militari, zoals wel vaker in de geschiedenis van het Zwarte Werelddeel. Gelukkig prijzen zeggen we dan, met een enorm voorbehoud, dat ze eerder onder een soort verlicht dictatorschap leven. Dan komen we toch terug bij president Xi Jinping. Sinds drie jaar veilig gesetteled op de rode troon, is die niet tevreden meer met ´eenvoudig´ regeren. Besturen. Zorgen voor vrede en welvaart met 1,4 miljard zielen die van hem en zijn regering afhangen. Vast dik betaald en genietend van alle mogelijke emolumenten, parafernalia aan luxe die samengaan met dit soort maatschappelijke posities. Neen, mister Xi ziet het groter, grootser. Voorganger Mao, de Grote Roerganger is zijn lichtend voorbeeld. Ook zo´n president-voor-het-leven. Al zijn ook dictators sterfelijk (en gelukkig maar) want dat leven moest hij willens nillens verlaten in 1976. (Ook opvallend is dat dit soort heersers meestal heel oud wordt, en dan vaak ook nog eens een vredige dood genieten…ja het moet goed toeven zijn in de hoogste regionen van de macht!)
Geen nine to nine maar nine to five
Neen, eenvoudig het land besturen volstaat niet meer voor de Chinese president. De economie doen groeien, ´s lands financiën beredderen; de verworven macht behouden (!) – anders behoorlijk genoeg werk an sich, dunkt ons. Xi Jinping echter wil ook nog eens bepalen hoé zijn 1,4 miljard onderdanen moeten leven. Best. Voor hun bestwil. Volgens zijn persoonlijke inzichten dan. En het bizarre is dan nog, als buitenstaander, westerling, dat je d´r op zich weinig negatiefs over kan zeggen.
Kinderen van 6 en 7 hoeven geen examen meer af te leggen, wegens teveel stress creërend op zo jonge leeftijd.
De werkuren in bijvoorbeeld de hoogtechnologische sector, plaatselijk bestempeld als ´996´, dienen menselijker gemaakt te worden, om een leefbaarder verhouding te krijgen tussen werk en vrije tijd. 996 Staat voor van 09:00 tot 21:00 arbeiden en dit 6 dagen per week.
President Xi vindt ook dat teveel online spelletjes spelen – ´gaming´ – slecht is voor de jeugd. Dus worden er uren-en-dagen voorzien waarop dit nog toegestaan is naargelang de leeftijd van kids en adolescenten.
De president vindt ook dat de rijkdom in het land beter verdeeld moet worden. Hij ´nodigt´ het welvarendste deel van China uit wat van die rijkdom af te staan. (Een ´uitnodiging´ of wenk van Xi is als an order you cannot refuse…)
De wereld volgens Xi Jinping
Dit zijn maar enkele voorbeelden van de overheid, ´een overheid´, in dit geval één man, die het leven van alle burgers aan het bepalen is. Ingrijpend zelfs, en wacht tot middels de e-yuan, CBDC, central bank digital currency, heel hun financiële handel en wandel gecontroleerd, gemonitord zal worden! Aan het bepalen, ingrijpend zeggen wij – en waar gaat het eindigen? Want zo´n digitale wallet kan en zal geprogrammeerd worden. Stel je voor dat Xi zich in het hoofd haalt, bijvoorbeeld, dat Chinezen te dik aan het worden zijn. En dat wie in een winkel tracht een pak zoetigheid, koekjes of andersoortig zoets aan te schaffen en digitaal te betalen…dit gewoon niet meer kán! Let op onze woorden: dit kan, en dit zal! Alleen weten ook wij niet waar, inderdaad, dit soort van bemoeienissen met het persoonlijke leven zullen eindigen…
Belt and Road
Pas op, en daar gaat het niet bij blijven; intern, binnenlands de volledige controle op alle gebieden over alle burgers en bedrijven verwerven. Want Xi ziet het nog grootser! Middels de Nieuwe Zijderoute breidt hij allengs zijn invloed uit naar andere landen. Zo is hij een graag geziene gast in Afrika, waar Chinese bedrijven en investeringen met de rode loper ontvangen worden. (De term Nieuwe Zijderoute verwijst naar een ontwikkelingsstrategie van de Chinese overheid, gericht op verbinding en samenwerking tussen landen in Afrika-Eurazië. De formele Engelse benaming van het initiatief was aanvankelijk One Belt, One Road, maar medio 2016 werd dit gewijzigd naar Belt and Road Initiative. Wikipedia.org)
Soon coming to a place near us?
Euh…neuh, want te ver weg, en zo helemaal on-westers, toch, vindt u niet? Nou… Wat te denken van het volgende. Want dit is ook Nederland. En toevallig of niet loopt dit gelijk met het denkbeeldige (?) voorbeeld dat we net gaven in verband met de buikomvang van de Chinese medemens. Rtlnieuws.nl 1 september 2021:
´Strijd tegen overgewicht: gemeente wil straks bepalen of je naar McDonald’s kunt´
Watch and wonder, lees en verwonder u – of niet: ´Mag de gemeente voor jou bepalen wat jij wel of niet kunt eten? De vier grote gemeentes én Ede vinden dat ze te weinig kunnen doen in de strijd tegen overgewicht. De gemeentes pleiten daarom voor een nieuw wapen in de strijd tegen overgewicht: ze willen juridische mogelijkheden om aanbieders van ongezond eten te kunnen weren.´ Enzovoort enzovoort. Het begint met bepalen wat we nog mogen eten. Straks wordt ons drankverbruik aan banden gelegd. Waar we mogen gaan en staan (been there done that; seen this in Coronatijden!)… Neen, laat ons ´ze´ maar flink in het gareel houden. De overheidsdienaars. De bestuurders. De regering. Trachten te houden. Want macht corrumpeert, nietwaar. Gisteren in China, vandaag in Nederland… Een verwittigd Nederlander is er twee waard.
