Het leek sociaal van onze overheid toen het Ministerie van Financiën de geldsluizen open draaide voor ondernemers die werden getroffen door de coronalockdowns. Het MKB leed grote omzetverliezen terwijl de consument z’n geld nauwelijks kwijt kon bij de horeca en in de fysieke winkels waar je gewoon je broek kon passen. Veel mensen hebben er een hekel aan om online aangeschafte kleding terug te moeten sturen als de broek knelt in het kruis en de schoenen alleen passen door de tenen om te slaan. Het gemiste biertje op het terras namen we extra mee uit de buurtsuper en het etentje van het restaurant werd in warmhoud verpakkingen thuis afgeleverd.

Rechten van de mens

Per saldo gaven we minder uit in de stad. De Minister van Financiën nam de rol van doorgeefluik op zich door het geld wat de consument door de lockdowns bespaarde uit te betalen als coronasteun aan schadelijdende ondernemers. Als er minder omzetbelasting binnen komt zal er wel meer inkomstenbelasting de Schatkist in rollen, zo zal het Kabinet gedacht hebben. Hoe jammer is dat dan voor Minister Kaag van Financiën dat nu juist de opbrengst uit de inkomstenbelasting box 3(forfaitair rendement op spaartegoeden en andere bezittingen) minder zal worden dan voorgaande jaren. Het fictief rendement van 4 procent op spaartegoeden zal worden gereduceerd tot 0,01 procent omdat de Hoge Raad heeft geoordeeld dat de sinds 2017 geldende vermogensrendementsheffing van box 3 in strijd is met het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens (EVRM). Kennelijk worden aan onze financiën meer rechten toegekend dan aan onze persoonlijke gezondheid waarbij het recht op zelfbeschikking stevig onder druk staat door de aanhoudende vaccinatiedwang in veel Europese landen die lid zijn van de EU. Of zouden de EU-regenten nog geen juiste balans hebben gevonden om beperkingen op fiscaalrecht en zelfbeschikking te synchroniseren. Je zou het denken want zelfs het monetaire beleid van centrale banken is er op gericht om repressie uit te oefenen op onze financiën.

Spaargeld en inflatie

De rente op spaartegoeden bij de systeembanken blijft al tijden hangen op nul of 0,01 procent, terwijl de hypotheekrente met rasse schreden stijgt. Waar blijft de verhoging van de spaarrente nu de inflatie door het dak giert? Als de huidige inflatie van 12 procent bijvoorbeeld 5 jaar aanhoudt dan is ons spaargeld over 5 jaar meer dan de helft in waarde gedaald. Zou dit besef al zijn doorgedrongen bij de massa? Of vertrouwen we er op dat de sancties i.v.m. de oorlog in Oekraïne snel worden beëindigd als Zelenski en Poetin zo meteen de vredespijp roken. Zal de oorlog net zo plotseling stoppen zoals die begon? Het is wensdenken.

Point of no return

Dientengevolge zie ik geen overheidssteun voor faillissementen komen, alleen al om de logische reden dat zulke steun maatschappelijk onaanvaardbaar is. Je neemt daarmee het hele ondernemersrisico weg zodat zombiebedrijven profiteren en blijven bestaan. Dat is al volop gebeurd door de coronasteun. Als straks faillissementen worden aangekondigd dan zullen die exponentieel stijgen. Faillissementen gaan er gegarandeerd komen als de huidige economische sancties worden opgevoerd zoals linkse politieke partijen roepen. Wie de bal kaatst kan die terug verwachten. Maar we moeten er wat voor over hebben, zo roepen o.a. de regeringspartijen. De mening van de kiezers wordt niet gevraagd. De gemiddelde burger zit niet te wachten op een oorlog die je aan zag komen door de opgelopen spanningen tussen Poetin en de westerse allianties. De massa had zich al afgekeerd van de landelijke politiek vanwege de toenemende repressie door aanhoudende regeldruk en nieuwe wetgeving. Deels vanuit de landelijke politiek maar ook door de Europese Commissie. Of zou de globalisering een nog grotere rol spelen? Wat het ook mag zijn, we houden het niet meer tegen “The point of no return” is gepasseerd. Het is te laat.

Plukzekaal

Monetaire beleidsmakers zijn de regie kwijt en kunnen de inflatie niet meer afremmen met het rente-instrument. Daarvoor moeten er flinke rentestappen worden gezet van meerdere procenten in korte tijd en valt de kredietverstrekking stil. Overheidssteun lijkt uitgesloten. De Minister van Financiën kan geen gratis geld meer lenen op de kapitaalmarkt want daar stijgen de rentetarieven onrustbarend. Op 5 april steeg de rente op de 10-jarige NL-staatslening met 0,10 procent op 1 dag. De Italiaanse rente steeg zelfs 0,15 procent. Dat is desastreus voor de ECB die de euro waardevast moet houden t.o.v. andere valutasoorten zoals de dollar. De euro daalde op 5 april net zoals de beurzen. De gasprijs ontplofte daarentegen met 7 procent. Deze ontwikkelingen versnellen de inflatie en vernietigen onze economie. Dat wordt pijn in de maag bij Financiënminister Kaag, maar ook bij de bevolkingsonderlaag. Ik wil niet grappig zijn met rijmen en dichten maar ik vrees dat we de gaten op de NL-begroting bij lange na niet kunnen dichten. Overheidssteun behoort tot het verleden. Teveel uitbetaalde coronasteun moet worden terug gevorderd. Ik zie de bui al hangen en vergelijk de invorderingsproblemen daarvan met het toeslagenschandaal. Ook met dat verhaal staat de overheid voor paal. Ik eindig weer somber in mijn verhaal. Door de huidige monetaire misère plukt de ECB onze bankrekeningen helemaal kaal.

GW