De buitengewone eurotop die op 21 juli in Brussel zal plaatsvinden wordt door velen beschouwd als beslissend voor de crisis in Griekenland. Een Griekse politiek commentator hoopt dat er eindelijk beslissingen worden genomen omdat volgens hem de Grieken genoeg hebben van alles wat ze wordt opgelegd en vinden dat ze weinig terugkrijgen voor wat ze moeten inleveren.
Het lijkt wel een beetje op verstoppertje spelen wat de Duitsers doen met het oog op de kwestie Griekenland. Na herhaalde verzoeken heeft Angela Merkel zich laten overhalen om aanwezig te zijn bij de Europese top van morgen. Toch heeft ze al aangegeven dat er geen besluiten van betekenis van deze bijeenkomst hoeven te worden verwacht. Ze zegt zelfs dat het risico bestaat dat er geen principiële oplossing komt voor het Griekse probleem. We mogen dus aannemen dat het om bescheiden maatregelen zal gaan.
De natiestaat is een van de dingen die bij globalisering verloren gaat. We zijn niet langer vrij om te handelen als bedrijven hun hoofdzetel verplaatsen naar landen waar arbeid minder duur is en waar de milieunormen veel soepeler zijn. Erger nog: we zijn niet in staat om de stroom vluchtkapitaal in te dammen, die komt en gaat op de beurzen, waar de koersen van obligaties wel in een achtbaan lijken te zitten. We moeten nu wedijveren met financiële instrumenten als de CDS [Credit Default Swaps, red.] die Warren Buffet zeer terecht omschreef als “financial weapons of mass destruction”.
We zijn nu al maanden getuige van een krachtproef tussen Europese landen en de financiële markten. De markten twijfelen aan de soliditeit van de eurozone omdat ze vinden dat een monetaire unie niet kan bestaan zonder gemeenschappelijk beleid. Wat in Griekenland is begonnen, sloeg over naar Ierland en Portugal en verspreidde zich als een kankergezwel verder over Europa. Lees verder op Presseurop.
Zie laatse kolom Renee Tissen (om op te reageren) . Voel dat er iets in de lucht hangt. Dat gevoel zal immer meer mensen bekruipen. Armoede oftwel Controlled Depression als beheersbare armoede welke tijdens de Bilderberg Conferentie in Griekenland 2009 o.l.v. Papandreou is neergelegd. Mensen denken dat wat daar besloten werd niet in praktijk zich zal uitwerken of dat t slechts compost-complottheorie is. Hun goedgelovigheid enof goedvertrouwen-in is treffend. Zij hebben t zelfde vertrouwen in een Eu als vroeger in hun Bank. Van de andere kant is het af te raden het onbewuste gevoel maar mee te dragen dat deze Eu of wereld een gevaarlijke of potentieel onveilige plek is. Onbewust: hoe neem je dat waar? Vaak ook als zo een onderbuik-vaag gevoel. Erg belangrijk om dat onder ogen te zien en bewust te maken d.w.z. naar de oppervlakte van bewustzijn te brengen. Dat er het proces van Controlled Depression zich heeft ingezet is aan veel waar te nemen. Heeft niet met de onderbuikgevoel te maken. Zie hoe de nederlander nu zijn spaargeld aanspreekt om iets aan te schaffen, belastingen en bezuinigingen alom. Dat een land zelfs op onderwijs, Hogescholen, studerenden, cultuur, gezondsheidszorg gaat besparen is een signaal. Inderdaad hongerwinteren. Eu-hongeren voor velen. Een minister v. Financien welke in 2010 21 Miljard in de bodemloze put van de Eu stortte. Dat betalen wij. Aan de ene kant zie je -als een Bank- hoe er gegokt en gegraaid wordt met het geld van de belastingbetaler . de Jager gokt. Hij gokt op een goede afloop van de Eu en Euro en koopt alleen tijd. Tijd ver-kopen doe je op de beurs met opties. Zie hoe hij gewoon op een beurs aan t handelen is. Hij gokt wel grof… 21 miljard over 2010 en alles verloren. 6 miljard Griekse banken, 4 miljard Ierse Banken en 11 miljard IMF. Dit IMF is van Rotschilds en Vrienden, die liggen dubbel van t lachen om zo een gokker en Goedgelovige . Maak hem `wijs´ dat hij een wijs man is en klaar (is Kees). Jij betaalt die Gokker. de Jager koopt gewoon een optie op Eu-succes ! Alhoewel die opties niet bestaan voor de gewone belegger is er een speciale beurs voor gecreeerd in de Eu. CDa-er en gokken combineren mensen meestal niet. Ze hebben en geven de indruk zuinig te zijn. Die tijd is voorbij. Dit jaar wordt er met meer of minder als 21 miljard gegokt. Dat bedrag zal even hoog komen te liggen. Onbeschrijfelijk dat dit kan plaats vinden. Gokken wordt aan de man gebracht als een `Bijdrage´. Noodzakelijk voor het Goede Doel. Neem waar. Elke motivatie voor zijn gokken wordt onderbouwd met …als het Goede Doel…
Die Eu is nu het goede Doel. Hij vraagt de nederlander nog meer te geven aan een `Goed Doel´. Goede Doelen en goedgelovigheid zijn twee ineen. Besef waarom ik wat doorhamer op de enorme onbewust levende Goedgelovigheid onder de nederlanders. Dat is hun armoede. Ze `denken ´en menen dat het hun sterke kant is. Velen zijn er gewoon zelfs Trots op. Check maar bij bekenden. Deze Goedgelovigheid daar wordt door die Übers natuurlijk dankbaar en heel gemakkelijk misbruik van gemaakt. Sla op indien de moeite waard en herlees. Stuur eens door.
Ik krijg sterk de indruk dat al die noodleningen en de Europese betutteling in de probleemlanden metname de onderlaag in de arme landen steeds armer maakt ten bate van de bankiers en beleggers (in de rijkere landen). En dit is al een goede reden om dit niet meer te willen.
Wordt het niet eens tijd om het neoliberale experiment eens serieus ter discussie te stellen, voordat alles naar het meest arme land / regio wordt kapot geconcurreerd, EU een land is en de bevolkingen elkaar met de nek aankijken, de democratiën steeds verder worden uitgehold , de burgers niets meer te vertellen hebben en verkiezingen als noodzakelijk ritueel zonder waarde wordt gezien. Daarbij weten de steeds machtigere financiele elites steeds meer toezicht weg te werken, waardoor de meest vreemde financiele constructies mogelijk worden en de EU loopt aan de leiband van de grote multinationals en banken, waarvan die lobby dit model Europa hebben vorm gegeven.
Ik denk dat het tijd wordt om de Euro eens te discussie te stellen om zo landen meer mogelijkheden te bieden om met hun eigen munt eigen monetair beleid te voeren om zo te kiezen voor de IJsland oplossing om zo de bevolking van die landen niet langdurig in een recessie te houden, daadwerkelijk de problemen aan te pakken en ook een gezonde regionale economie op te bouwen.
En als Europa uit de greep is van het neoliberalisme kan het ook een voortvarend de klimaat en grondstoffen problemen aanpakken en naar economische modellen streven, die wel menselijk en duurzaam zijn. Er is heel weinig tijd om de zaken nu aan te pakken en ook dat dreigen we te verspelen. Voor 2017 moet daadwerkelijk iets aan het klimaatprobleem gedaan worden.
Is de euro een vloek of een zegen?
De euro is een zegen, zegt de een. Dankzij de euro kunnen we in allerlei landen met 1 munt betalen en dat is voor handel en industrie een zegen. Ook toeristen hebben hier veel plezier van tijdens hun buitenlandse reizen en bovendien laten de prijzen van producten in verschillende landen zich nu uitstekend met elkaar vergelijken.
De euro is een ramp, zegt de ander. Neem alleen al Griekenland. Daar moeten nu om redenen van bezuinigingen allerlei veranderingen plaatsvinden (veel minder geld voor collectieve doeleinden) die ongetwijfeld grote sociale spanningen mee zullen brengen. Vergelijk dat eens met vroeger: een land kon zijn munt devalueren en had weer even adem. Om nog maar te zwijgen van de ellende die de huidige ‘Club Med-crisis’ in andere landen te weeg kan brengen.
Met de euro hebben we ons 10 jaar lang in slaap laten sussen met een schijnbare stabiliteit, maar aan deze eurodroom kon nu wel eens heel hardhandig een einde komen.
—
Een stukje Duits realisme waar ik het volkmen mee eens ben, zeker de eindconclusie”
Komt uit de Frankfurter Allgemeine Zeitung
Europa schickt sich an, Griechenland aus seinem selbstverschuldeten Schlamassel herauszupauken. Es wird Notkredite der europäischen Bruderländer geben, man wird sagen, das kleine Griechenland dürfe man nicht hängenlassen und schließlich werde die Hilfe an Bedingungen einer strengen Fiskaldisziplin geknüpft.
Die drohende Ignoranz gegenüber der sogenannten No-Bail-out-Klausel („Jeder ist für sich selbst verantwortlich“) ist nicht nur verwerflich, sondern – schlimmer noch – systembedingt. Heute zeigt sich, dass die Einführung des Euro ein schwerer Fehler war. Was keiner den Kritikern geglaubt hat, lässt sich jetzt in der Realität besichtigen: Eine Währungsunion ohne (wirtschafts-)politische Integration ist vom Übel. Der zentrale Punkt: Mit der Einführung des Euro ist die Möglichkeit weggefallen, wirtschaftspolitische Schwierigkeiten durch schwankende Wechselkurse abzupuffern.
Große soziale Spannungen werden folgen
Konkret: Griechenlands Budgetdefizit beträgt 13 Prozent (!) seines Bruttoinlandsprodukts (drei Prozent sind in der Eurozone maximal erlaubt). Um den Staatsbankrott abzuwenden, müsste das Land seine Ausgaben drastisch einschränken und zugleich die Steuern dramatisch erhöhen. Das Wachstum bricht ein, Staatsleistungen (Schulen, Straßen, Polizei) werden gestrichen, die Arbeitslosigkeit explodiert. Große soziale Spannungen werden folgen. Hätte das Land die Möglichkeit, seine eigene Währung abzuwerten, würden zwar die Importe teurer, aber die Exporte billiger. Das brächte Menschen zusätzlich Arbeit. Ein Teil der schmerzhaften Anpassungsmaßnahmen zur Vermeidung des Staatsbankrotts würde vom Wechselkurs aufgefangen.
Daraus wird nun nichts. Kein Wunder, dass die Griechen umso größere Hoffnungen darauf setzen, den Europäern Hilfen abzupressen. Die Angst vor dem Systemzusammenbruch („Dominoeffekt“) und die kalten Füße deutscher und anderer Gläubigerbanken sind ihre besten Bundesgenossen. Insgeheim hat die Hoffnung auf Rettungshilfe längst das lustige Leben auf Pump erleichtert.
Damit ist die Idee von Maastricht falsifiziert. Anstatt die Staaten zu Budgetdisziplin zu zwingen, hat das Gemeinschaftsbündnis den Schlendrian aller gefördert. Wenn nach den Griechen bald Spanier, Portugiesen oder Italiener die Gemeinschaft zu Hilfe rufen, dann zeigt sich: Die Schwachen können ihre Schwäche erfolgreich in den Euroraum exportieren.
Währungsrisiken sind übliche Risiken
Aber hat der Euro nicht auch sein Gutes? Gewiss, zehn Jahre Stabilität ohne nennenswerte Inflation, das ist schon etwas. Doch, bei allem Respekt vor der EZB, war das keine große Kunst: Nirgendwo auf der Welt gab es in diesen Jahren der sogenannten „Great Moderation“ nennenswert Teuerung. Dass die Unternehmen große Vorteile gehabt hätten, wird von den Zahlen ebenfalls nicht belegt: Der relative Anteil des Handels mit Euro-Partnern am gesamten eigenen Handel ist bei den Währungsunionsmitgliedern konstant geblieben. Unternehmer, welche „Planungssicherheit“ wollen, sollen in die Planwirtschaft auswandern. Währungsrisiken sind übliche Risiken, zu deren Abfederung die Finanzindustrie gute Produkte anbietet.
Bleibt der Vorteil der Bürger, sich im Urlaub nicht mehr mit Devisen eindecken zu müssen. Seit jeder Geldautomat an jeder Ecke der Schweiz Franken oder der Vereinigten Staaten Dollar ausspuckt, hält sich dieser Euro-Gewinn aber in Grenzen.
Was wird jetzt? Keine Ahnung. Von einem „Zurück auf los“ vor Eröffnung des Euroraums träumen nur die Utopisten. Wahrscheinlicher ist, dass der Druck zur politischen Integration wächst. Das wäre erst recht gefährlich: Denn ein Riesenreich Europa könnte am Ende all seine Bürger schwächen.
@1:
[quote]Armoede oftwel Controlled Depression als beheersbare armoede welke tijdens de Bilderberg Conferentie in Griekenland 2009 o.l.v. Papandreou is neergelegd.[/quote]
En is het de bedoeling van de Bilderbergers dat iedereen behalve de elite in armoede moet leven? Niet alleen maar de minima, maar ook Jan Modaal?
En wat voor rol hadden de Bilderbergers m.b.t. de bezuinigingen onder de kabinetten van Ruud Lubbers?