Net als iedereen keek ik met grote belangstelling uit naar de nieuwe topontmoeting van de Europese regeringsleiders over de schuldencrisis. Ook ik ben verbaasd over het gemak waarmee politici de publiciteit weten te bespelen, richting het alles komt goed scenario. Wat is er na de 17de top van afgelopen maandag goed gekomen? Geen idee.

Ten eerste dacht ik dat deze top over de schuldencrisis zou gaan, meer in het bijzonder over Griekenland. Maar dat was niet zo. De top ging over economische groei en werkgelegenheid. Er werden twee zaken besloten. Dat er in Europa groei moet komen én werk. Daarover waren de regeringsleiders het geheel met elkaar eens. ‘’Gelukkig maar’’, dacht ik enigszins cynisch. Want eindelijk gaan politici inzien dat Europa alleen een eenheid kan worden als de bevolking er de voordelen van inziet. Aan den lijve, wel te verstaan. In tegenstelling tot zijn Europese collega’s voelde president Obama in zijn staatsrede van afgelopen week de stemming van de bevolking heel goed aan. Hij sprak van zijn bereidheid om de economie weer terug te geven aan mensen, in plaats van winsten. Het gaat niet om geld, maar om de toekomst. Lees de hele column van René Tissen op Rtl Z.