Een aantal economen zijn helemaal fan van het LTRO plan van de ECB. Het zou zorgen voor een flinke stimulans (extra geld), het zou bankbalansen oppeppen en het zou de rentes van de probleemlanden omlaag brengen. Deze denkwijze is in mijn ogen foutief en kan zelfs zeer gevaarlijk zijn voor de financiële stabiliteit.
Think twice
Op het eerste gezicht lijkt het inderdaad allemaal koek en ei. Behalve voor een aantal mensen die vrezen voor inflatie, wordt het plan als ‘goed’ ervaren. Als we echter twee keer goed nadenken, begrijpen we wellicht ineens waarom het plan relatief eenvoudig kan zorgen voor een verergering van de problemen. En daarmee bedoel ik alle problemen die de ECB met LTRO dacht op te lossen. De flinke injectie met vers geld die de ECB via LTRO aan de banken verstrekte zal waarschijnlijk niet worden gebruikt om aan bedrijven en particulieren uit te lenen -zeker niet in probleemlanden, maar zal eerder worden gebruikt om staatsobligaties te kopen van het probleemland waar de bank zich heeft gevestigd.
Dankzij dit simpele mechanisme wist de ECB de rentes op staatsobligaties van probleemlanden op korte termijn flink naar beneden te duwen. Maar zodra de rentes weer beginnen te stijgen door een tekort aan vraag naar deze obligaties, zal de waarde van de door de banken zojuist aangekochte obligaties gaan dalen. Het gevolg daarvan is weer dat de bankbalansen er uiteindelijk weer slechter van worden. Waarschijnlijk slechter dan voor LTRO, omdat ze nu nog meer in waarde gedaalde rommel op hun balans hebben staan.
Follow up
Het gevolg van de slechter geworden bankbalansen is dat de overheid wellicht weer moet bijspringen, waardoor de uitgaven van de overheid weer stijgen. Deze cocktail van nog ernstigere kwakkelende banken en overheden die deze banken weer overeind moeten houden, zorgt voor alleen maar meer ellende. De hele LTRO kater wordt uiteindelijk weer vrolijk vertaald in een stijging van de rente van de staatsobligaties van probleemlanden. Kortom, we schieten er niets mee op.
Halve maatregelen
Deze halve QE van de ECB lijkt dus helemaal nergens op. De ECB kan nog beter zelf een hele bubs geld bijdrukken en het hele zooitje zelf opkopen, dan dat het de bankbalansen nog verder vervuild. Voor mij is het hele LTRO verhaal, maar ook het hele bezuinigings- en noodfondsverhaal, allemaal het ultieme bewijs van Europese halve maatregelen en besluiteloosheid. Niemand durft echt voor QE te gaan zoals ze dat in de VS doen en niemand durft echt voor Eurobonds te gaan (eigenlijk ook zoals in de VS). Zo blijft het natuurlijk kwakkelen.
Hoeveel politieke onrust, het verdwijnen van het politieke midden en economische rampspoed moet er nog komen voordat Europa nu eens écht doorpakt? Het is kiezen of delen. Of we gaan verder met Europa en dan gaan we ook all in, of we gaan het hele Euroland opbreken en beginnen weer voor onszelf. Uiteraard ben ik voor optie één. De vraag is nu vooral: Hoelang gaat het duren voordat Europa werkelijk iets gaat doen? Waarschijnlijk pas als er een halve oorlog is uitgebroken en het volk is misleid door megalomane nationalistische politici die iedere dag in de desbetreffende landen voor een donkere dageraad zullen zorgen.
Ik ben voor optie 2! Democratie werkt alleen in kleinere leefgemeenschappen! 1 Europese regering (waar dit sowieuso naar zal leiden) wordt 1 dictatuur!
We hebben systeembanken gecreeerd die niet failliet mogen gaan. En dat is de basis van de ellende. Uiteindelijk moet het – net als in de natuur – gewoon kunnen omvallen/doodgaan. De groei is er uit en dus moet het plaatsmaken voor wat anders. Dat LTRO wordt nu ingezet als medicijn voor patiënten die doodziek zijn. Het zal niet werken…
@ JR: Wij hebben ze niet gemaakt, ze hebben zich zelf als systeem bank in de afgelopen jaren neer kunnen zetten, makkelijk geld verdienen niet? Ik ben het geheel met je eens dat het de basis is van de ellende. De banken moeten onder handen worden genomen. Ik las vandaag of gister nog dat twee derde van de winsten van banken worden uitgekeerd als bonussen, honderden miljoenen en wat doen ze er nu eigenlijk voor??? Het is dodelijk voor ons systeem dat banken niet failliet kunnen gaan. Daar zou de politiek zich nu op moeten richten. De rotte appels moeten uit dit systeem verdwijnen. LTRO is slechts een middel om het onvermijdelijke uit te stellen inderdaad!
Ben Bernanke, grote smurf van de fed, riep in het najaar dat de regering van de VS banen moet creeeren. Banen kun je alleen creeeren als er geld vloeit van de ireeele economie naar de reeele economie en sinds najaar 2008 gebeurd dat niet meer.
Het zal niet lang duren of de president van de ecb zal dit ook gaan roepen.
Onderstaand bericht moet menig amerikaan toch best wel een Karremans-gevoel geven: (per maand komen er plus/minus120.00 duizend banen bij en er zitten tussen de 40 en 50 miljoen amerikanen aan de voedselbonnen)
1.480.000 uitkeringsaanvragen per maand.
Met dit soort cijfers begin ik beter te begrijpen waarom van sommige koersen bijna 80 % is afgegaan in de AEX.
Altijd werd er gewezen op de amerikaanse consumerende consument.
do 17 mei 2012, 14:44
Uitkeringsaanvragen VS onveranderd WASHINGTON (AFN) – De wekelijkse uitkeringsaanvragen in de Verenigde Staten zijn afgelopen week gelijk gebleven op 370.000. Dat maakte het ministerie van Arbeid donderdag bekend.
Economen rekenden in doorsnee op 365.000 aanvragen. Het cijfer van een week eerder werd herzien tot 370.000 van een eerder gemelde 367.00 aanvragen.
Dat de hele fianciele wereld en ook steeds meer overheden feitelijk failliet zijn of failliet zullen gaan, begint steeds duidelijker te worden. LTRO en esfs en ems en de bedragen en garantiestellingen die verschillende landen al aan hun bankensector moesten afstaan bewijzen dit.
Weet iemand of de nederlandse 2e kamer over het esm-verdrag heeft gestemd gisteren?
Ik heb alleen op teletekst vernomen dat Geert Wilders een kort geding wil aanspannen tegen de nederlandse overheid om het esm-verdrag te blokkeren. Teletekst wist ook te melden dat pechtold dit maar een vreemde actie vond…
In mei worden drie onderwerpen behandeld in de Tweede Kamer, die samenhangen met het Europees Stabiliteitsmechanisme (ESM). Het eerste onderwerp is de toevoeging van de verplichting van 40 miljard euro aan de begroting van de overheid en reeds overeengekomen betaling aan het ESM van 1,8 miljard euro. Het tweede gaat om een toevoeging aan artikel 136 van het EU verdrag, dat nodig is om de komst van het ESM in overeenstemming te brengen met het EU verdrag. De derde zaak gaat over de ratificering van het ESM verdrag zelf. De behandeling van de drie onderwerpen in de Tweede Kamer is gepland op 16 mei. De stemming vindt plaats op 22 mei 2012.
dat esm-verdrag gaat het 21e eeuwse verdrag van versailles worden.
Eurobonds is geen oplossing. Van manana mensen moet je geen ‘on demand’ mensen maken.
En on demand mensen worden het ook wel een beetje zat. Wereldwijd schulden afboeken. Uit de sneltrein van “eeuwige groei” en weer op de fiets.
De kermis sluit binnenkort.
Eurobonds? Laat me niet lachen. Alle onhoudbare schuld/GDP ratio’s op een hoop gooien en hopen dat het goed komt……..
In het Verdrag van Versailles was de hoogte van de aan het Duitse Rijk opgelegde herstelbetalingen niet exact vermeld. Door een speciale commissie werd het bedrag tot 21 mei 1921 vastgesteld; tot die datum moest het Rijk 20 miljard goudmark afbetalen, en daarnaast nog allerlei zaken uitleveren als schepen, machines, steenkolen enz. Op een conferentie te Londen in maart 1921 werd een som van 226 miljard goudmark genoemd. De Duitse vertegenwoordiging wees dit enorme bedrag af, waarop als sanctie door de geallieerden Duisburg en Düsseldorf werden bezet. Op 5 mei 1921 stelden de geallieerden het totaal aan herstelbetalingen vast op 132 miljard goudmark, wat onder druk van een Londens ultimatum van dezelfde dag (bezetting van het Ruhrgebied) door de Reichstag (220 tegen 172 stemmen) noodgedwongen werd geaccepteerd. Volgens de Londense eis moest Duitsland 30 jaar lang jaarlijks 2 miljard goudmark betalen alsmede 26% van de waarde van zijn export. Niet verdisconteerd waren de bedragen verbonden aan het verlies van Duits grondgebied en Duitse leveringen van materiële aard op grond van het Verdrag van Versailles. Het Duitse Rijk kon aan deze eisen niet voldoen; het kwam in 1923 tot openlijk verzet tegen de Franse bezetting van het Ruhrgebied en er ontstond een enorme inflatie. Dit leidde ook in het buitenland tot de overtuiging, dat de regeling omtrent de herstelbetalingen moest worden herzien. Maar ook de in het zgn. “Dawes-Plan” (naar de Amerikaanse politicus Charles Gates Dawes, 1865-1951) vastgelegde termijnen konden slechts met behulp van internationale leningen, die tegen hoge renten moesten worden aangegaan, worden afgelost. Dit Dawes-Plan, dat onder meer voorzag in opbrengsten uit privatiseringen van Duitse nutsbedrijven en overheidsinstellingen, maar het eindbedrag van de herstelbetalingen evenmin vastlegde, beoogde slechts een voorlopige oplossing te zijn. Doch toen in 1928/29, toen de overheidsfinanciën voor het eerst weer redelijk op orde waren, 2,5 miljard RM betaald moest worden, bleek al spoedig dat dit plan onhaalbaar was. Het op een conferentie te Den Haag in januari 1930 aangenomen “Young-plan” (naar de Amerikaanse industrieel Owen D. Young, 1874-1962) moest een definitieve regeling worden, maar ook dit plan bleek ten gevolge van de internationale economische crisis die inmiddels was uitgebroken, reeds halverwege 1931 niet realiseerbaar. Vervolgens werd het Duitse Rijk in het “Hoover-plan” (naar de Amerikaanse president Herbert Clark Hoover, 1874-1964) een uitstel van betaling gegarandeerd van 1 juli 1931 tot 30 juni 1932. Een commissie van deskundigen publiceerde op 18 augustus 1931 te Bazel het zgn. Layton-rapport, dat de Duitse herstelbetalingen als een der oorzaken van de Duitse economische crisis aanwees. Een volgende conferentie over de herstelbetalingen vond op 9 juli 1932 te Lausanne plaats. Het Verdrag van Lausanne hief het Young-Plan weliswaar niet officieel, maar wel feitelijk op. Duitsland verplichtte zich, bij een in 1930 gestichte overkoepelende internationale bank (“Bank for International Settlements”) obligaties ter waarde van 3 miljard RM onder te brengen, die na 3 jaar (1935) binnen 15 jaar (tot 1950) in omloop gebracht mochten worden. Door de machtsovername van de nationaal-socialisten, die het Verdrag van Versailles stukje bij beetje buiten werking stelden, werd deze regeling al spoedig tot een farce, terwijl ook de aflossing van leningen, die in verband met de herstelbetalingen waren afgesloten, op een laag pitje kwam te staan. Deze verplichting (tot aflossing van de leningen en betaling van rente) kwam uiteindelijk na de Tweede Wereldoorlog terecht bij de achtereenvolgende regeringen van de Bondsrepubliek. Maar dat is een financieel-technische kwestie die los staat van de herstelbetalingen van het Verdrag van Versailles. Zo stierf het Verdrag van Versailles een stille dood.
Op 3 oktober 2010 werden de laatste schulden door de Duitsers afgelost.
Tegenwoordig schieten we gewoon, en we zien wel als het raak is. Dat zijn de nieuwe economen van nu. Of een job hop econoom gaat iedere keer met een goude handd(ruk )weg en trekt een zee van geld mee.
@pim: Dank voor het helder en soepel stukje proza! Zeer interessant om te lezen!
Bas van den Hout: “Uiteraard ben ik voor optie een”
Jammer dat je achter die eurofielen aanloopt die ons allemaal in het ravijn willen storten.
Dan heb ik meer respect voor Wilders die wil voorkomen dat we als land de sleutels van onze kluis overhandigen aan het Brusselse circus van eurofielen.
Het is te hopen dat hij kan voorkomen dat het ESM verdrag doorgaat
@Bas van den Hout
U bent tegen dehalve maatregelen maar de hele maatregel zal onvermijdelijk tot Europese burgeroorlog leiden. Dat zou vreemd zijn want de Eu was nou juist in elkaar geflanst om een allesverwoestende oorlog tegen tegaan.
@Govert de Brij, Niet meteen respect hebben voor iemand die in je ogen miss1 keer iets goeds doet. Wilders voegt over het algemeen niets toe aan het land en is louter en alleen uit op stemmers. Dat hij daarbij hele bevolkingsgroepen discrimineert en bespot, interesseert hem ook niet.
PS, wie denkt dat Islamisering een werkelijke dreiging is: Ga je eens inlezen, dan begrijp je waarom dat een onrealistische angst is.
Is een 3e LTRO-rondje van 500 – 1000 miljard geen optie?
Dan kunnen we voorlopig weer vooruit en dat lijkt het enige oplossing te zijn, die we nog kunnen bedenken… het probleem voor ons uitschuiven.
@Hans V : 1000 miljard € ?
Daar kun je nauwelijks de eerste gaten in ‘Spanje’ mee dichten joh !
En Spanje is niet het enige land dat inmiddels een nummertje aan het ECB-loket heeft getrokken.
Gewoon failliet laten gaan wat doodziek is, de goede elementen veiligstellen voor het volk en met een EIGEN munt de doorstart maken na een onvermijdelijke 50% – devaluatie.
De euro is de grootste (moedwillige !) fout gebleken sinds WO 2, nog zo’n moedwillige fout van de K-haute finance, dus zo snel mogelijk de stekkert eruit !
Maar de èchte K-bazen achter de schermen willen dat natuurlijk niet ; Europa (lees het Euro-volk) moet eerst [u]maximaal leeg gezogen worden[/u] ; let op mijn woorden.
Vervolgens wordt dat bij het volk bekend, en kunnen ‘ze’ over een paar jaar weer eens keihard gaan janken als het gedrocht van het anti-semitisme weer opnieuw de kop op steekt.
“Wat hebben jullie toch tegen ons ?”
“De wereld moet altijd ons hebben, waarom toch ?” enz blablabla…
Het is niet anders dan altijd : een (heel) klein deel verpest het voor een hele groep …
Zucht …