– Ingezonden artikel – | Wat is dat toch met die eurofielen die continu proberen de boel te lijmen en bij elkaar te houden? Hebben we dan niks geleerd van het verleden? Omdat dat sommige voorstanders van de Europese Unie altijd proberen te zeggen dat één Europa de oplossing is van al onze problemen, moeten wij even een kanttekening plaatsen bij dit onderwerp. Misschien zelfs een lesje geschiedenis. Laten we, als Europeaan, eens kijken naar het verleden van ons continent.
Enkele voorbeelden om aan te geven dat het vormen van één Unie toch niet zo gemakkelijk zal gaan. Sterker nog, als wij kijken naar onze recente geschiedenis zullen we merken dat zelfs in de landen binnen deze Unie de geschiedenis laat zien dat het vormen van een grotere Unie voor nog meer problemen zorgt. Als zelfs al in kleine gebieden binnen Europa (zoals we hieronder zullen laten zien) enorme strijd, onrust en problemen ontstaan bij het vormen van een groter geheel, wat betekent het dan voor de plannen voor een nog groter te vormen Unie?
Wat voorbeelden van onze geschiedenis:
Groot Brittanië: de geschiedenis laat zien dat het vormen van één Unie niet zo gemakkelijk zal gaan. Neem Schotland, Noord- en Zuid Ierland en de wens van Wales om een soevereine staat te vormen. Alleen maar strijd!
Spanje: iedereen kent de ETA en de strijd om onafhankelijkheid van Catalonië.
België: het Vlaamse en Waalse volk wil onafhankelijkheid. Na de voorgaande verkiezingen is er nog een record gevestigd voor het vormen van een regering. Ook hier is te zien dat mensen, de burgers, gewoon niet willen samengaan als de verschillen in cultuur, gewoontes en taal, naar hun eigen mening te groot zijn.
Joegoslavië: de oorlog aldaar staat nog vers in ons geheugen nietwaar? Wat was de reden van die oorlog? Juist. Mensen willen niet samengaan met andersdenkenden. Soort zoekt soort. Dat kan je niet opdringen.
Tsjechië en Slowakije: ook hier de wens en roep om onafhankelijkheid.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden (in Europa, laat staan de rest van de wereld) welke laten zien dat samengaan simpelweg niet zo eenvoudig is. Er zijn soms gewoonweg te veel verschillen. Nu wil men van alle Europese landen met al hun verschillende talen en culturen, één unie of staat maken? Hebben wij dan niks van de geschiedenis geleerd? Wat is de toekomst dan als we al deze trends doorzetten naar voren? Zullen we dan ineens allemaal vrolijk doorgaan met alles? Zullen al deze verschillende groepen ineens vriendelijk ja knikken?
Waarom is het dat sommige leiders hier zo op aandringen en er vanuit gaan dat dit zonder slag of stoot zal gebeuren? Lezen en zien wij in het nieuws veel mensen spreken die zegt dat het wel goed en genoeg is geweest zo? Dat we al deze verschillende culturen en gedragingen vooral zo moeten laten? Nee, die Unie moet er komen, ondanks de lessen die wij zouden kunnen trekken uit onze (bloederige) geschiedenis. Dat maakt niet uit, want daar wordt niet over gepraat. Het moet. En het zal gebeuren. Met alle gevolgen van dien. (Verhip)
