Werkloosheid verschijnt in twee grootheden. De wereld van de statistieken en die van ieder mens op zich. Van de bijna 8 miljoen Nederlanders die werken of voor werk beschikbaar zijn, was in oktober 2012 6.8% werkloos. In aantal spreken we van 536 duizend personen. De tendens is nog flink stijgende. In de maanden augustus/september/oktober groeide de werkloosheid met gemiddeld 9000 per maand. Vooral de leeftijdsgroep tussen de 45 en 65 jaar was de klos.
Trends
De vooruitzichten voor 2013 zijn somber. De lasten voor de burgers gaan flink omhoog. Door de vooruitzichten zullen velen nog meer de hand op de knip houden. Voor de staat betekent dit dat er veel minder inkomsten gaan komen dan begroot en dat men aan de andere kant duidelijk meer uitgaven zal moeten gaan doen voor o.a. de werkloosheidsuitkeringen, zorg- woontoeslag en meer van dat soort zaken.
Jongeren en anderen
Wie de statistieken en getallen even terzijde zet en elk geval van werkloosheid apart bekijkt, de mens er achter wil zien, die komt in een wereld van lethargie, verdriet, boosheid, wanhoop, onbegrip maar ook die van kansen terecht. Van de jongeren, onder de 25 jaar, is officieel circa 14% werkloos. Belangengroepen zijn echter van mening dat onze regering mooi weer speelt door een groot aantal van de jongeren, die toch niet voor een uitkering in aanmerking komen, de zogenaamde “niet melders ” helemaal buiten beschouwing te laten. In werkelijkheid zou er bij de jeugd eerder van 25% werkloosheid sprake zijn.
Wat de leeftijdsgroep boven de 55 betreft, is er vooral sprake van boosheid en toenemende wanhoop. Het UWV kwam deze week met de melding dat van de groep 55plussers meer dan 70% na één jaar nog geen werk had gevonden. Zij, maar ook de 45 plussers, zien dat er een enorme frictie zit tussen wat de regering propageert, werken tot je 67ste en de mogelijkheden die de huidige maatschappij biedt. Van de 30% die nog wel weer werk vindt moet bijna de helft genoegen nemen met een tijdelijk contract. De komende verandering van de werkloosheidswet, waarbij men na één jaar op bijstandsniveau terecht komt, wekt vooral boosheid en woede op. Enkele reacties:
*-Ja, en dan mag je dus na een jaar of dertig hard werken je bij elkaar gespaarde eigen huis opeten. Vervolgens de bijstand in tot je op je 67ste eindelijk ‘verlost wordt’ door de aow – of wat daar tegen die tijd nog van over is. Als je mazzel hebt misschien zelfs nog een karig restantje uit de pensioenpot – maar daar kan je beter niet op rekenen… Als de regering niet HEEL VLOT een ‘ouderenquotum’ voor bedrijven instelt loopt dit land over een paar jaar volledig leeg op de bijstandsouderen.
*-Goed idee om in 2014 het ontslagrecht te gaan versoepelen. Vanaf 40 a 45 jaar ben je dan te duur/te oud en lig je eruit. Top plan VVD, op naar 0 zetels!
Maar er blijft hoop
*-Erg vervelend voor mensen die vaak afgewezen worden, maar je kan ook creatief zijn. Ik ben op mijn 56ste ZZP’er geworden. Ik heb in het eerste jaar goed verdiend en ik heb het in tijden niet zo naar mijn zin gehad. Ik hoop natuurlijk wel dat het zo blijft, maar in een situatie waarin niemand meer zeker is van zijn baan, kan je ook kiezen om te doen waar je goed in bent en dat te verkopen.
Simpele oplossingen of goede ideeën?
Minister Kamp komt naar aanleiding van de toenemende werkloosheid wel met een erg ambtelijke en simpele bla bla verklaring:
Kamp: “Er is werk aan de winkel. Het is nu in ieders belang om de economie te versterken en te laten groeien. Het kabinet wil daarvoor de mogelijkheden scheppen door de overheidsfinanciën op orde te brengen, overbodige regels te schrappen en ondernemers gemakkelijker toegang tot financiering te geven.”Voor een herstel van de economie zijn we sterk afhankelijk van een herstel van de Europese economie. Het is daarom goed dat Zuid-Europese landen hervormingen doorvoeren en dat andere lidstaten hun maatregelen om de economie te versterken op elkaar afstemmen.”
Ik ben bang dat het zo niet gaat lukken. Wat zou wel kunnen helpen? Nou, wat dacht je van:
1. Het enorm terugbrengen van het aantal regels en verplichtingen;
2. Het weer volledig in aftrek kunnen brengen van alle bedrijfsinvesteringen en kosten, vooral voor kleine ondernemers, ook ZZPers;
3. Het inschakelen van ouderen om jongeren praktische vaardigheden bij te brengen, volgens het meester- gezel principe. Bij heel veel jongeren is er een ontstellend gebrek aan door ondernemers gevraagde praktische vaardigheden, tussen het aaneenklinken van theorie en praktijk. Door deze duo-vorming worden in één klap vier partijen geholpen. De oudere, de jongere, de ondernemer en de staat.
4. Het weer terugbrengen in Nederland van elan, trots en geestdrift. Durf mensen met talenten extra aandacht te geven, zorg dat beroepen als verwarmingsmonteur, lasser, elektromonteur, loodgieter etc. weer aantrekkelijk worden;
5. Immigratie van de juiste mensen zien als een kans voor onze maatschappij. Probeer niet ieder in één vorm te kneden. Maak je niet druk om het hebben van twee paspoorten. Van de Nederlanders die in de vijftiger jaren naar Australië emigreerden hebben velen nog steeds de nationaliteit van hun geboorteland, spreken ze op hun oude dag weer het dialect uit hun jeugd. So what?
6. En nog zo veel meer…..
Nieuwe tijden vragen om een nieuwe aanpak
De aanpak van het hele crisisgebeuren is gestoeld op oud denken. Lastenverhoging, bezuinigen, staatsinvesteringen, enorme bergen regels, controle en nog meer controle, stapje voor stapje werken en verder. Dat dit niet werkt is duidelijk. Of we durven te veranderen uit ons zelf, óf we worden daar binnen niet al te lange tijd gewoon toe gedwongen. De aanleiding daartoe kan alles zijn. Ik durf te wedden dat ieder van ons tal van voorbeelden kan noemen.
De belangrijkste vraag tot slot
Hoe zou deze nieuwe vorm van leven, met elkaar omgaan, leren, ondernemen, werken, groeien en bloeien er uit moeten komen te zien? Enkele voorzetten:
• Eerbied en respect voor ieder en alles;
• Niet meer willen en nemen dan je voor een goed leven nodig hebt;
• Kwaliteit stellen voor kwantiteit;
• Kijken wat wel kan in plaats van wat niet kan;
• Leven los durven zien van tijd. Een eendagsvlieg kent geen tijd en leeft toch een leven lang;
• Stil staan bij de volgende uitspraak die Fred in een reactie op een artikel plakte:
De Dalai Lama werd gevraagd wat hem het meest verbaasde:
Hij zei: de mens, omdat hij zijn gezondheid opoffert om geld te verdienen. Dan offert hij weer geld op om zijn gezondheid te herstellen”
Droom maar van banen, blijf maar geloven in het verleden, dat Nederland nog een industriële macht was.
Helaas de werkelijkheid is meer een nachtmerrie te noemen en dit is pas het begin. Ontwaken uit deze neerwaartse spiraal is onmogelijk. Wat de toekomst gaat brengen is GEEN BANEN, MAAR MEER BELASTINGEN EN BEZUINIGINGEN.
Europa zakt verder en verder in de stront, kijk maar naar Griekenland, dat is een never ending story. Elk jaar zal er meer van ons geld naar Griekenland en andere staten vloeien. Spanje en ook Frankrijk zullen miljarden steun nodig hebben. Trek U knip maar vast voor de komende jaren.
Natuurlijk gaat het ontmantelen van de industrie in een versneld tempo verder. Nog meer werklozen is wat gaat gebeuren. Wie gelooft nu Rutte nog ? Binnen 1 maand heeft hij al 2 beloftes verraden. Hij geeft liever zijn laatste Euro aan Griekenland als aan een werklozen.
Wanneer ontwaakt dit land uit deze boze droom en realiseren de burgers dat de uitkomst niet meer is af te wenden.
Ik ga het nogmaals zeggen. Europa en zeker Nederland gaat vanaf 2012 minimaal 30% aan welzijn inleveren.
We zullen genoegen moeten nemen met VEEL MINDER.
Maak U borst maar nat en trek de broekriem aan en houd rekening met een werkloosheidspercentage van meer dan 10% in 2016.
Tijd dat de VVD een paar flinke stappen terug moet zetten. Volgens mij stuurt die partij bewust aan op sociaal-maatschappelijke ellende, en de PvdA doet dar vrolijk aan mee! Wat wil je met zo’n elitepartij!
Ik zit hier nu in Singapore voor werk. Prachtige stadstaat en een zeer welvarende stadstaat. Er is hier een werkloosheid van ongeveer 2%.. ik zie hier zelfs de gehandicapte geestelijk of lichamelijk een baan hebben en dat zijn geen overheidssubsidies. Ook zie ik weinig tot geen zwervers op straat. De staatsschuld hier is klein en de overheid bemoeit zich zo min mogelijk met de economie… ik zeg niet dat alles perfect is hier natuurlijk, maar dat zal het nooit ergens is. Ik zie hier met eigen ogen dat het onderwijs heel goed is en dat mensen hier over het algemeen gelukkig zijn. Handen ophouden voor een uitkering is hier niet, alleen als je echt niet kan werken maar dan wordt van de omgeving/familie ook wat gevraagd om te helpen. Je schaamt je kapot als je familie je moet helpen omdat je eigen broek niet kunt ophouden… zeer effectief als je het mij vraagt.. Gewoon kappen met de socialistische kijk op de economie, het maakt juist meer kapot dan je lief is…
#v33c33b33 Bedankt voor je positieve uiteenzetting. Zo kunnen we vernemen dat bij ons nog heel veel te winnen is. Vooral veel minder overheidsbemoeienis en meer eigen verantwoording met saamhorigheid lijkt mij een prima idee.
Zoals het nu gaat varen we heel snel richting waterval dat is zeker.
@v33c33b33
Zo is het. Mooi om het te horen van iemand die het vanuit de praktijk meemaakt. Klasse!
Ga er van uit dat u niet meer op de staat kan rekenen. Misschien dat er een tijd aanbreekt, dat iedereen zelfstandig is (zzp) en er geen werknemers meer bestaan. Ieder is dat zelf verantwoordelijk voor zijn eigen bestaan. Ik zie dat @#3 al zijn leven zelf in eigen hand genomen heeft, er was eerder al een reactie van een persoon die ook naar het buitenland ging vertrekken, zelf heb ik 5 jaar geleden mijn huis verkocht (bedankt KoEn voor het advies) en ben naar Z-Duitsland vertrokken. Huizenprijzen +10%. Groeten uit een besneeuwd M.
@v33c33b33
Vergeet een ding niet en dat is dat de sociale cohesie (oa familiebanden) in de Noord Europese landen de afgelopen 100 jaar sterk aan belang heeft ingeboet, oa door individualisering. Dit overigens in tegenstelling tot de Zuid Europese landen. Dus geen baan betekent in veel gevallen geen inkomen, dus aangewezen op uitkering, omdat je nergens op terug kunt vallen.
De idylle Singapore zoals je die beschrijft lijkt meer op de natte droom van een CDA-er met een voorkeur voor keiharde Law & Order. Een voorbeeld van hoe de wet daar gehandhaaft wordt: 90 zweepslagen voor een als puber van 13 die over seks praat… niet echt bepaald een land waar ik graag zou wonen.
Het beste jongetje van de klas ‘Europa’
http://www.telegraaf.nl/dft/nieuws_dft/21117791/__Aantal_Duitse_werklozen_neemt_toe__.html
@7 In Singapore zijn de straffen niet mals en is er stevie law en order. dat klopt wel.. maar aan de andere kant durf ik s’ nachts gewoon op straat te lopen. Ook grappig is dat ze hier van die gebouwen hebben waar heleboel kleine winkels in zitten, en dan vaak nog thema gebasseerd. Denk mediamarkt en dan 6 verdiepingen voor elektronica (mannenwalhalla hahaha) bijv. daar liggen veel tablets (niet alles) e.d. gewoon los… Los?? Ja gewoon los… Dat zegt m.i. wel heel erg veel. De verschillende culturen hier, geen probleem met hoofddoekjes e.d. allemaal even vriendelijk qua beginnend respect naar de ander toe. Soms gaat het hier niet altijd even democratisch maar ze zitten er om het volk te beschermen, soms te hard naar westerse maatstaven. Maar een fuck-up met politiecontact haal je hier niet in je hoofd zoals op een Nederlands station van de week. En ja, het heeft resultaat op straat en samenleving en ook dat economie veilig kan groeien… Het is een combinatie van factoren dat succesvol maakt. Wat betreft uitkering en pensioen, zelf sparen, zelf zorgen voor buffer. Een kind krijgen? Je moet dan in feite 6000 op je bankrekening hebben gespaard. Geeft te denken he? Als je het niet heb wordt er weer familie aangesproken etc. Opvoeding… M.a.w. hand ophouden bij de overheid is er amper bij, niks mis mee als je het mij vraagt. En gezondheidszorg hier is prima, volgens mij besteden ze er maar iets van 4% BNP voor of zo… Ja, kunnen vele lessen worden getrokken uit Singapore als je het mij vraagt.
#9. Het klinkt in elk geval het onderzoeken waard. Binnenkort ga ik een artikel schrijven over het grote graaien van onze regering. Eén ding is namelijk zeker en dat is dat onze zogenaamde welvaartsstaat duur wordt betaald. Ook wat het samenleven van verschillende culturen betreft zijn we helemaal op het verkeerde pad terechtgekomen. Enerzijds omdat we veel te vaak voor misstanden uit de weg gaan en anderzijds omdat we toch wel heel erge egotrippers zijn geworden. De komende jaren zullen we veel mogen/moeten leren.