China en Nieuw-Zeeland zijn met elkaar in gesprek over een samenwerkingsverband. Ze willen ervoor zorgen dat hun valuta direct met elkaar inwisselbaar zijn om op die manier kosten te kunnen besparen gezien de groeiende handelsbetrekkingen tussen de beide landen. Dat bevestigde het ministerie van de Nieuw-Zeelandse premier John Key.
Slecht 3 valuta waarmee Yuan gekocht kan worden
Momenteel moet een Nieuw-Zeelands bedrijf dat Chinese valuta (yuan) wil kopen, dan wel verkopen, eerst Amerikaanse dollars, Japanse yen of Australische dollars verkrijgen. Dit zijn de enige 3 valuta’s van de ontwikkelde landen die direct in yuan verwisselbaar zijn. De Nieuw-Zeelandse export naar China steeg met 32% in het eerste kwartaal van 2013, waardoor de export naar Australië, de grootste handelspartner van Nieuw-Zeeland, voor het eerst werd overstegen. Nieuw-Zeeland wil de komende twee jaar de handel in totaal met NZ$ 4.8 miljard laten groeien naar NZ$20 miljard per jaar. Australië sloot vorige maand al een verdrag met China waardoor hun dollar direct verhandelbaar werd met de yuan.
Kers op de taart
“Door directe inwisselbaarheid kunnen de transactiekosten van de handel met China verkleind worden,” zegt Jane Turner, econome bij ASB Bank Ltd. in Auckland. “Daardoor worden afdekkosten verminderd, maar ook het risico op tegenwerkende wisselkoersen. Daarnaast wordt ook de concurrentiepositie sterker.” Nieuw-Zeeland was in 2008 het eerste ontwikkelde land dat een vrijhandelsverdrag sloot met China. Een eventueel nieuw verdrag zou, vijf jaar later, de kers op de taart vormen. Directe inwisselbaarheid zal namelijk ook de servicesector helpen, zoals toerisme en scholing.
De opkomst van de Yuan
“We willen zo snel mogelijk resultaat,” zei Nieuw-Zeelands premier John Key tegen verslaggevers. “De indruk die ik van de Chinese kant kreeg, was dat het mogelijk is om snel tot een overeenkomst te komen.”
De Chinese yuan was in april de 13e meest gebruikte valuta in de wereldhandel. Beijing is met en lange stapsgewijze campagne bezig om de yuan tot een meer marktgeoriënteerde internationale valuta te maken. Het Chinese kabinet vermeldde deze maand via een persbericht dat het land een plan aan het opstellen is om op termijn de yuan volledig inwisselbaar te maken. Ondertussen verhoogt de Chinese centrale bank de bovenkant van de reikwijdte waarbinnen de yuan kan handelen met de Amerikaanse dollar. De dagelijkse yuankoers mag nu uitkomen op 6.1811 dollar, een recordhoogte sinds de valutakoppeling werd beëindigd in 2005.
Lees ook: Wordt China’s Yuan de wereldreservemunt?
Het land dat de wereldreservevaluta uitgeeft in een fiat-geldsysteem is spekkoper. Wat dat beterft heeft de VS, met name vanaf 1971, toen Nixon de ‘gold window’ sloot, verlaat geprofiteert van dit superdividend van de Tweede Wereldoorlog. Op dit moment is 60% van de wereldwijde schulden- en valutareseves gedenomineerd in dollars. Zodra dit percentage plotseling afneemt, vanwege bilaterale valuta-afspraken zoals in bovenstaand artikel besproken, gaat op mondiale schaal het hele monetaire spectrum schuiven.
Overtollige dollars keren dan terug naar de VS en veroorzaken aldaar een oncontroleerbare inflatoire druk. Hierbij moet bedacht worden dat de permanente handelstekorten van de VS gedurende de laatste decennia, gekoppeld aan een wereldwijde militaire aanwezigheid, slechts financierbaar zijn zolang de dollar wereldreservemunt is. Op korte termijn is er geen alternatief voor de dollar, maar op langere termijn zal de monetair-economische positie van de VS meer en meer gaan lijken op die van een normaal land.
Neemt niet weg dat de wereldeconomie zich sinds Alan Greenspan op een hellend vlak bevindt. De huidige monetaire impasse is qua ernst minstens vergelijkbaar met de jaren ’30. Het wordt tijd dat de discussie een fundamenteler karakter gaat krijgen dan het neo-Keynesiaans geleuter van de huidige heren professoren.
Het gebrek aan fundamenteel monetair inzicht van bijkans religieus neo-Keynesiaanse gospelzingers, zoals Paul Krugman, is werkelijk tenenkrommend. Invloeden vanuit de natuurwetenschappelijke disciplines, die een meer fysiek-economisch uitgangspunt inbrengen, alsmede het niveau van het inzicht in het geld- en bankwezen verhogen, zijn m.i. broodnodig. http://www.economie-macht-maatschappij.com/monetair-beleid.html
Emmrob, ik wilde grofweg hetzelfde verhaal gaan afsteken, over de ’terugkerende dollars enz’, heb JIJ het al (voor mij ) gedaan ..!
Bedankt voor de tijdbesparing in ieder geval !
Eén (lullig) aan- cq opmerkinkje , als het mag dan, vooruit, twee dan ; je schreef :
” … verlaat geprofiteert van dit superdividend van de Tweede Wereldoorlog.”
Behalve dat ‘geprofiteerd’ met een ‘d’ dient te worden gesgreven, heette/heet dit ‘superdividend’ van de dollar in de financiële wereld “Senior Prime”.
Dat was eigenlijk alles, emmrob.
Nogmaals bedankt, Ktm.
hihi
Dat superdividend hebben ze volgens mij al in de vorm van goud. En dan niet vanaf 1971 maar vanaf het eind van WOII. Het sluiten van de goldwindow in 1971 heeft m.i. alles te maken met het opnieuw instellen van een oorlogseconomie in de VS. En sinds 1971 zijn ze eigenlijk ook constant wel ergens ter wereld in oorlog geweest. Dat een fysieke oorlog op enig moment ook overgaat in een monetaire oorlog is natuurlijk niets nieuws. Het enige verschil met vroeger is, dat het toen lokale oorlogen waren wat de betrokken partijen betreft en tegenwoordig is ieder land er wel op enige manier in betrokken.
@ KTM, dit laat ook alles open t.a.v. de partijen achter die landen, de verschillende elites, die elkaar overigens ook naar het leven staan.