In de Verenigde Staten hebben institutionele investeerders in 2013 tot nu toe meer dan 1000 ton goud verkocht via de SPDR goud ETF, de investeringsbanken, de Gold Trust en de Comex, omdat zij van goud overgegaan zijn naar aandelen. Nergens ter wereld hebben de investeerders in goud dit voorbeeld gevolgd. Zij houden vast aan hun goud of hebben zelfs bijgekocht uit het goud dat plotseling ter beschikking kwam. En dit alles bij dalende prijzen.

Blijkbaar hebben deze Amerikaanse investeerders gedacht dat er geen reden meer is om aan goud vast te houden als ze naar verwachting hogere winsten kunnen maken in een aantrekkende Amerikaanse economie. En op deze manier ging het goud van meer dan $ 1.650 naar een dieptepunt van $ 1.180 en heeft het zijn koopkracht beschermende staat blijkbaar verloren. Of is het alleen maar uit de ‘cyclische’ gratie?

Goede inschatting?

Zo’n inschatting gaat helemaal voorbij aan de rol op lange termijn voor goud, preciezer gezegd haar rol inzake behoud van koopkracht. De US investeerders die op institutioneel niveau opereren, moeten hun korte termijn doelen halen en zoeken dit op aandelenbeurzen, die leven in de waan van de dag. Dat betekent dat op langere termijn investeren voor hen geen optie is gezien vanuit die gedachte van korte termijn benadering. En daarom zijn ze niet in staat te profiteren van de echte bescherming die goud biedt. Maar de rest van de wereld is zich maar al te goed bewust van die bescherming die goud kan bieden. Vandaar dat zij zicht haastten om alle fysieke goud dat door de US aangeboden werd op te kopen en dat ook nog eens tegen dalende prijzen. Dus de vraag die je mag stellen is: welke waarde heeft goud eigenlijk voor de buiten de US opererende investeerder en is het koopkracht aspect nog steeds relevant?

Traditionele bescherming van koopkracht

Om een beetje idee te krijgen van de hoeveelheden die in de goud wereld omgaan, moet men bedenken dat de US slechts een 8% van de jaarlijkse vraag naar goud voor zijn rekening neemt. Azië doet zo’n 65% tot 75% van die vraag. Het percentage dat dit jaar door de US gehaald zal worden zal misschien iets hoger liggen, omdat de vraag naar gouden sieraden waarschijnlijk wel iets zal stijgen bij deze lage prijzen.

Voordat de regering van India strenge controles aan de goud import oplegde, was het land volgens haar minister van Financiën op weg om dit jaar ca. 1.800 ton te importeren. China staat nog steeds op 1.000+ ton. En dit afgezet tegen een totaal aanbod van ca. 4.500 ton. Met die 8% was de US dus goed voor 320 ton. Maar nu schijnt het dat de verkopen door de US nog maar mondjesmaat geschieden, maar dat zal niet genoeg zijn om de prijs in toom te houden.

De rol van valuta in bescherming voor koopkracht

Buiten de US dollar bestaan er nog vele valuta’s, die op dezelfde leest geschoeid zijn als de US dollar.
Elk van hen heeft een verschillende en variabele waarde maar elk is – voor de komende verandering in het globale monetaire systeem – op de een of andere manier afhankelijk van de US dollar. Hoe kan dit? Als in de hedendaagse wereld de rente tarieven van de US gaan stijgen, dan zal het hoofdaspect van deze afhankelijkheid te zien zijn aan ‘carry trade’ activiteiten. Handelaren (vnl. banken) hebben het voordeel van lage Europese en US rentepercentages uitgebuit. Zij hebben geld geleend in ofwel de Euro of de Dollar en dat in de opkomende landen geïnvesteerd tegen veel hogere rente percentages. Vooropgesteld dat de Euro en Dollar rentepercentages laag blijven en die van de opkomende landen hoog, dan zijn er gemakkelijke  winsten te maken. Het gevaar van een dergelijke handelwijze ligt in de veranderlijkheid van de valutawaarden. Als de valutawaarde flink zou afnemen, dan zou er al gauw niet veel over zijn van die winsten.

Dit benadrukt nog eens de waarde van goud. Lokale goudmarkten, waar de lokale bevolking toegang heeft, zijn markten waar geen bank aan te pas komt. En daar waar wel gebruik wordt gemaakt van banken gelden ook nog steeds redelijke prijzen voor goud, tenzij de regering belastingen of andere heffingen oplegt. Over het algemeen wordt er geen belasting geheven over goud, zoals BTW, en dus kan het dienen als een bescherming tegen een valuta devaluatie en wel in het bijzonder tegen over de eigen valuta.

En dit is precies waarin de echte waarde van het goudbezit ligt. Investeerders in vele landen, die vooruit kijken zijn er steeds meer van overtuigd dat het monetaire aspect van goud belangrijker wordt.

Zuid -Afrika

In Zuid-Afrika is de wisselkoers t.o.v. de US dollar de afgelopen 9 maanden gedaald van Rand 6,80 naar Rand 9,90, hetgeen zich laat vertalen in een 46% stijging in inkomen van de mijnen aldaar, tegen een daling in de goudprijs van 24%. Dit komt dan tot uiting in een 22% stijging van de goudprijs in Rands. Goud bewijst hier dat het uitstekende bescherming biedt tegen een lokale valuta devaluatie, zelfs bij een dalende goudprijs op de internationale markt. Maar dit voorbeeld van Zuid-Afrika met zijn valuta is niet de enige waar goud deze koopkracht bescherming biedt.

De koopkracht van alle valuta’s zijn over een langere periode fors gedaald. En als een land een bepaald inflatie percentage nastreeft, betekent dit gewoon dat er met een bepaald koopkracht verlies rekening wordt gehouden. Dat is nu precies waar goud over een langere periode tegen beschermt.

De daling van de goudprijs in 2013 is dan ook niets anders dan een tijdelijke correctie fase. Simpelweg omdat alle valuta’s zodanig ontworpen zijn dat de koopkracht wel moet dalen. En de lange termijn goudprijs zal daar tegen compensatie bieden, zoals het altijd al heeft gedaan.

Bron: Julian Phillips