De documentaire “Unmanned” over wat Amerikaanse “drones” (onbemande aanvalsvliegtuigjes) zoal aanrichten in verre landen is gemaakt door Jemima Khan, een vermogende Britse schrijfster en docu-maakster die maatschappelijk zeer geëngageerd is, betoogde tegen de oorlogen in Irak en Afghanistan, nog mee de borgtocht betaalde voor Wikileaks’ Julian Assange en ook haar eigen liefdadigheidsstichting leidt. Drones worden o.a. intensief ingezet in Pakistan volgens het zogenaamde signature strike beleid van de VS, waar ze echte en vermeende terroristen doden, dus ook onschuldige slachtoffers maken. In Unmanned staat de 27-jarige Brandon Bryant centraal die zich aanmeldde voor de Amerikaanse luchtmacht omdat zijn studieschulden zich opstapelden en “ik niet goed wist wat ik anders moest doen“. Het is een vaak gehoorde reden waarom jongeren zich bij het leger aansluiten aldaar.
Mensen vermoorden en dingen kapotmaken
Bryant wilde wel “het juiste doen” maar in de praktijk werd dat “mensen vermoorden en dingen kapotmaken”. “Omdat de VS geen CIA-informanten ‘op de grond’ heeft gestationeerd in de Pakistaanse regio Waziristan, is zij voor haar informatie afhankelijk van lokale informanten en beelden uit de lucht. Hierdoor is de VS niet op de hoogte van de specifieke identiteiten van de personen die omkomen tijdens drone-aanvallen. Dat opereren op grote afstand gruwelijke gevolgen kan hebben, blijkt bijvoorbeeld uit een drone-aanval op 17 maart 2011, waarbij meerdere raketten werden afgevuurd op de vergadering van een tribale raad – ook wel een Jirga genoemd – in het dorp Datta Khel. Bij deze aanslag zijn tientallen tribale leiders omgekomen, waardoor verschillende gemeenschappen in de omgeving zijn ontwricht. Dit schrijnende voorbeeld toont duidelijk aan wat het probleem is met zogenaamde signature strikes, waarbij op basis van ‘verdacht gedrag’ geschoten wordt op personen waarvan de identiteit niet exact bekend is. Amnesty International merkte eerder deze maand in haar onderzoeksrapport Will I be next? US drone strikes in Pakistan op dat het dragen van een wapen vrijwel iedere volwassen man in Noord-Waziristan verdacht zou maken. De veteraan Bryant stelt in Unmanned dat de bergachtige gebieden die hij als drone-bestuurder moest observeren sterk lijken op zijn geboortestreek Montana, waar het niet ongebruikelijk is om groepjes gewapende mannen te treffen. Voor de civiele slachtoffers van drones en hun nabestaanden is het des te pijnlijker dat er in de officiële berichtgeving wordt gesproken over aanslagen op terroristen. De documentaire is dan ook net zozeer een aanklacht tegen de Amerikaanse media die klakkeloos de officiële cijfers van overheidskanalen overnemen”.
De vijand is…iederéén!
“Naar schatting bestaat minder dan 2 procent van de drone-slachtoffers uit terroristische kopstukken. Wanneer men rekening houdt met de ontwrichte gemeenschappen en de permanente psychische terreur die de aanwezigheid van Amerikaanse drones boven Pakistan veroorzaken, kan men alleen maar vrezen voor de spiraal van geweld die de inzet van de onbemande vliegtuigen zou kunnen creëren. ‘Sinds de komst van de drones zijn alle inwoners van Waziristan vijanden van de VS’, zegt een jonge Pakistaan in Unmanned. De enige partijen die werkelijk baat lijken te hebben bij de inzet van drones zijn volgens de documentaire grote bedrijven als Boeing, die hier miljarden mee verdienen”.
De documentaire UNMANNED
[youtube id=”N_UPwaP3tSQ” align=”center”]
