In 2013 hebben we op Biflatie in een enorm aantal artikelen en reacties besproken wat er volgens ieder van ons mis is met het economische- en financiële stelsel. De wijzende en beschuldigende vinger ging naar de rijken, de machthebbers, bestuurders en politici. Hebzucht, gier en angst om niet genoeg te hebben zagen we als belangrijkste oorzaken. Er moest koste wat het kost verdiend worden ook als de aarde, mens en dier daar het slachtoffer van werden. Terugkijkend zijn we er niet op vooruit gegaan en vooruitziend is er weinig hoop op verbetering.
De HEMA documentaire
Op nieuwjaarsdag heb ik naar een leuke en informatieve documentaire over de Hema gekeken. Te zien was een wedren naar meer en sneller. Meer winst door expansie. Er moest ook veel sneller gereageerd kunnen worden op klantenwensen, vooral in de mode. Een artikel dat vandaag bedacht of gespot werd zou in het -totaal onmogelijke ideaalgeval- morgen in de winkel moeten kunnen liggen. De afstand met China werd te groot. De hele cyclus tussen bestellen maken, verzenden en ontvangen nam te veel weken in beslag. Als China tegen Turkije zou worden ingeruild dan kon men met vrachtauto’s gaan werken waardoor de reistijd tot drie dagen worden ingekort. Dat gaf wel allerlei problemen. Hoe zat het dan met de stoffen, de kwaliteit van het maken en afwerken? Medewerkers die een belangrijke stem in het geheel hadden zouden eigenlijk altijd ter beschikking moeten staan. Wachten vanwege een vrije dag of vakantie dat kon immers niet. The show must go on.
[youtube id=”mA29yoRcz2s” align=”center”]
Opzij, opzij, opzij,
maak plaats, maak plaats, maak plaats,
wij hebben ongelofelijke haast.
De tekst van het liedje van Herman van Veen is actueler dan ooit. Er moet worden ingespeeld op de -Ik wil het nu én goedkoop- mens. De potentiële klant heeft steeds minder in de portemonnee, geen geduld en loopt direct naar een andere winkel of leverancier. Eenmaal uitgegeven geld is foetsie. Dit hele systeem van sneller en goedkoper leidt tot wegwerpartikelen, tot gestreste producenten, inkopers en verkopers. Het kleinste foutje in de calculatie of het verdere proces doet een dunne winst omslaan in een dikke verliespost.
We maken het ons zelf steeds moeilijker
Op allerlei manieren komen we als individu in de verdrukking. De graaiende handen van de overheid willen steeds meer vangen en afromen. Nog hogere verkeersboetes. Op 30 december nog even een snelle verhoging van het huurwaardeforfait naar 0,7% en dat bovenop de enorme belastingbedragen en zorgkosten die wij burgers al moeten opbrengen. We zijn net als een grondanker aan het worden. Met elke slag komen we vaster te zitten en verdwijnt feitelijk gezien het leven in ons. De dood verdrijft immers levendigheid en brengt uiteindelijk volkomen starheid.
Geluk en tevredenheid
Toen swami Paramahansa Yogananda net in Amerika kwam zag hij vele dingen die hij maar al te graag naar de arme Indiaanse bevolking zou brengen. Het duurder echter niet al te lang voordat hem duidelijke werd dat dit een ruil ten kwade zou worden. Geluk en tevredenheid bleken maar weinig te maken te hebben met de beschikbaarheid van een overdaad aan zintuiglijke prikkels. Arme Indiërs bleken in feite veel gelukkiger dan de rijk bedeelde Amerikanen.
“There are so many things here in America that I wanted for my own impoverished country. In time, however, I found that the people here are not so happy, on average, as the peasants(keuterboertjes of plattelanders) in India-many of whom cannot afford more than one meal a day. Despite the material prosperity here, people haven’t the same inner happiness. Americans are satiated with a plethora of sense pleasures”
Minder meer en eenvoudiger
Nog meer en “natuurlijk” betere medicijnen en apparaten doen ons niet echt langer en gelukkiger leven. Harder en meer werken levert niet automatische meer loon, welvaart of welzijn. Smaakversterkers vernielen onze smaak. Gemodificeerde gewassen en patenten op iconen, gebogen schermen en knipperende cursors dragen niet echt bij aan het geluk van de mensheid.
Geluk kan alleen in ons eigen binnenste worden gevonden. Tevredenheid komt uit het hart. Voldoende kent geen maat en innerlijke vreugde kan niet worden gewogen, gekocht of verkocht. Wie het simpel en overzichtelijk houdt, minder uitgeeft dan er binnenkomt, deelt en er van overtuigd is dat terugkijkend het leven maar kort is, die hoeft niet meer te verzamelen dan voor het dagelijkse leven nodig is.
God zag dat het goed was
Wij mensen vonden echter dat wij het beter zou kunnen
Wij dachten en denken machtiger te zijn dan de natuur en de Schepper
Uiteindelijk gaan we er nu elke dag op achteruit
Pas als we weten los te laten, komen we verder. Simpelheid en eenvoud. Minder meer haalt ons uit de wedren zoals die in de hele maatschappij plaatsvindt. Wat mij betreft gaan we in 2014 meer op zoek naar oplossingen. Minder materie en meer spiritualiteit. Via een korte lijn direct naar ons zelf en via een wat langer lijntje voor ons als samenleving.
