Als er al een concept bestaat dat het verschil tussen een top-down macro-economische benadering en de realiteit van alle dag laat zien, dan is het wel de omloopsnelheid van geld.
Vergelijk de volgende verklaringen eens:
“Het ineenzakken van de omloopsnelheid van het geld is het finale gevolg van de aanzienlijke misallocaties van kapitaal, veroorzaakt door de regimes van gemakkelijk toegankelijk geld van de laatste 20 jaar.” Uit een onderzoeksnotitie van een broker gepubliceerd september 2014;
en
“De wiskundige economen weigeren uit te gaan van het startpunt van vraag en aanbod voor de geldhoeveelheid ingegeven door de verschillende deelnemers. In plaats daarvan gaan zij uit van de verkeerde veronderstelling dat de omloopsnelheid van geld verklaard kan worden d.m.v. de wetten van de mechanica.” Ludwig von Mises, Human Action.
Het is hier niet de bedoeling het oneens te zijn met conclusie van deze broker; maar om de gronden waarop die uitspraak gebaseerd is te onderzoeken.
Quantity Theory of Money
Het oorspronkelijke idee van de omloopsnelheid van geld komt voort uit de ‘Quantity Theory of Money’, dat een verband legt tussen de geldhoeveelheid en het algemene prijsniveau. Dit is in een eenvoudige formule te vangen, waarvan de basis elementen zijn de hoeveelheid geld, de omloopsnelheid en de totale bestedingen.
Geldhoeveelheid x Omloopsnelheid = Totale Bestedingen
Als we aannemen dat we zowel de geldhoeveelheid en de totale bestedingen kunnen kwantificeren, dan kunnen we dus de omloopsnelheid berekenen. Maar dit zegt ons niets over het feit waarom de omloopsnelheid mogelijk kan variëren? Nee, al wat we weten is dat het wel moet variëren om de vergelijking in evenwicht te brengen. Op die manier zou je net zo goed twee totaal niet elkaar gerelateerde hoeveelheden kunnen nemen en samenbrengen in één formule, zolang er maar een variabele gebruikt wordt, wiens functie alleen maar dient om het evenwicht te bewerkstelligen. M.a.w. deze formule vertelt ons dus totaal niets.
Probleem voor analisten
Dit veroorzaakt een probleem voor analisten, dat niet kan worden opgelost door te vertrouwen op de moderne statistische en computer methoden. De aanvechtbare gift van de statistici ligt in hun zgn. vooruitgang in het kwantificeren van de economie. Het gaat zelfs zover dat op er de London School of Economics gebruik wordt gemaakt van een computermodel genaamd MONIAC (MOnetary National Income Analogue Computer) die formules uit de vloeistofmechanica gebruikt om de UK’s economie te modelleren. Deze en ook nog recenter computermodellen geven een ongewenste geloofwaardigheid aan de gedachte dat een economie volgens een bepaald model zal verlopen, waarbij afgeleiden zoals de omloopsnelheid van geld en ook nog andere volgens het model waardevolle conclusies kunnen worden getrokken.
Von Mises’ kritiek
De kritiek van von Mises is gebaseerd op de filosofische logica dat economie een sociale en niet per se een natuurwetenschap is. Daarom moeten de rekenkundige relaties ook strikt beperkt worden tot het alleen rekenwerk en niet verward worden als model voor de economie, of zoals von Mises zei: Human action. Helaas hebben we nu een concept van die omloopsnelheid dat zo in ons denken is ingebed, dat dit van vitaal belang zijnde punt gewoonlijk aan onze aandacht ontsnapt. Hetzelfde geldt min of meer voor het Bruto Binnenlands Product, ofwel vergelijkbaar met de totale bestedingen zoals die aan de rechterzijde van bovengenoemde formule staat.
Vergelijking met het BBP
Het BBP is ook slechts een rekenkundig iets en ook beslist niet meer dan dat. In haar berekening maakt het niet uit of je het hebt over drank of auto’s, golf- of bitterballen, oorlogsindustrie of ontwikkelingshulp, alles wordt gereduceerd tot een monetaire waarde. De statistici maken de selectie van wat er in wordt opgenomen en wat niet en tegen welke waarde. In de basis betekent dit dat er meer aandacht wordt besteed aan consumenten goederen en veel minder aan investeringskapitaal. Haar tekortkoming bestaat dan ook uit het feit dat het niet kan zeggen over een dynamische economie of het bestond uit succes of falen. Het zegt ook niets over de moeilijk te voorspellen menselijke behoefte en wensen, zaken die bij elkaar genomen economische vooruitgang moeten bevorderen. Omdat het van een vooroordeel uitgaat in haar samenstelling en ook nog eens nietszeggend is over vooruitgang, is de waarde van deze methode schromelijk overdreven.
De enige klaarblijkelijke zekerheid in deze vetgedrukte bovengenoemde formule is de geldhoeveelheid, ervan uitgaande dat alles inderdaad is geregistreerd. Niemand schijnt zich zorgen te maken over het niet-geregistreerde geld, zoals bijv. voorkomt in het zgn. ‘shadow banking’. Maar laten we dit verder terzijde laten. Als geld ‘echt geld’ zou zijn zoals het was ten tijde waarin de Quantity Theory of Money is ontstaan, dan zou je misschien nog kunnen aannemen dat een stijging van de geldhoeveelheid gepaard zou gaan met een stijging van de prijzen. Volgens de geschiedenisboeken was dit een ervaringsfeit dat teruggrijpt op toen Spanje veel goud en zilver uit de Nieuwe Wereld importeerde. Of wat gebeurde ten tijde van de Californian Goldrush. Maar om nu in het algemeen een relatie te leggen tussen de in dit geval goudhoeveelheid en prijzen, is op zijn best alleen maar een samenvatting van een aantal verschillende factoren, die de prijsrelatie tussen geld en goederen aansturen.
IJsland’s lot
Vandaag de dag hebben we geen ‘echt’ geld, waarvan de koopkracht bepaald wordt door menselijke voorkeuren, die de landsgrenzen overstijgen. In plaats daarvan hebben we fiat valuta’s, waarvan de koopkracht bepaald wordt door wisselkoersen. Toen de IJslandse krona op 8 oktober 2008 in waarde halveerde, had dat niets te maken met de geldhoeveelheid of het IJslandse BBP. Als we omloopsnelheid van geld in dit geval moeten verklaren, moeten we tot de conclusie komen dat dit een speciaal geval is.
De ineenstorting van de IJslandse krona is beslist geen op zichzelf staande gebeurtenis. De koopkrachtwaarde van een fiat munt varieert continu, zelfs tot het punt waarop het helemaal geen waarde meer heeft. Het is nou eenmaal zo dat de waarde van een munt volledig afhankelijk is van de subjectieve waarnemingen van individuen, zoals uitgedrukt wordt in de markten en niets van doen heeft met een mechanische hoeveelheidsrelatie. Vanuit dit gezichtspunt alleen al is de mogelijkheid voor een ongelimiteerd bijdrukken van geld, of de perceptie van een veranderde financiële stabiliteit van de uitgever daarvan, voldoende, zoals IJsland inmiddels gemerkt heeft, om deze in een complete chaos te doen veranderen.
Volgens de vergelijking zou dit niet zo moeten werken. De volgorde van de gebeurtenissen zou moeten zijn dat er eerst een verruiming in de geldhoeveelheid plaatsvindt, vervolgens stijgen dan de prijzen als gevolg van deze verruiming, maar niet als een gevolg van het geld dat nog uitgegeven moet worden. Met een dergelijke mechanische theorie is er geen ruimte voor subjectiviteit.
Conclusie
Daarom is het nonsens te concluderen dat de omloopsnelheid één of ander belangrijk signaal zou zijn. Het Monetarisme is op zijn best nog steeds te beschouwen als een ‘werk in uitvoering’, totdat de Monetaristen zich gaan realiseren dat deze omloopsnelheid niets anders is dan een factor om hun vergelijking in evenwicht te brengen.
De analyse van de bovengenoemde broker zou beter geweest zijn als hij zijn verklaring beperkt had tot de zgn. gemakkelijk toegankelijke geld regimes van de laatste 20 jaar die dan verantwoordelijk zijn voor de aanzienlijke misallocaties van kapitaal. Hij had er beter aan gedaan de geldomloopsnelheid helemaal buiten beschouwing te laten.
Een kleine vergissing, maar wel op weg naar een goede conclusie; tevens is het wel illustratief voor de foute mechanismen van het menselijk gedrag zoals gezien door de moderne macro economen. Hoewel er is toch een mogelijk bewijs voor de omloopsnelheid van geld in het dagelijks leven en die is: je verdient je salaris op zeker moment en geeft dat dan uit. Dat geeft dan een geldomloopsnelheid van ca. 1.
Bron: Alasdair Macleod
Alleen met de allerlaatste twee regels ben ik het eens.
Zo had ik dat nog niet gezien.
Interessant te weten dat het voor een bedrijf heel anders uitziet.
Die kan meer investeren en daardoor meer verdienen waardoor sec de omloopsnelheid toeneemt.
Iets soortgelijks zie je in Brazilië.
Men leent veel geld of betaalt in delen af.
Op die manier neemt de omloopsnelheid toe.
Je kan ook stellen dat mensen bij beetje betalen dan wel ontvangen;
Een timmerman verdient doorgaans per week en de opdrachtgever betaalt per week.
Alles gaat in kleine stukjes.
Maar kan die omloopsnelheid groter worden?
Mwah, niet echt. Op de lange termijn wellicht. Mensen krijgen doorgaans ongeveer hetzelfde salaris en geven meestal alles uit. Jaar in jaar uit dezelfde omloopsnelheid.
Maar er is wel iets anders aan de hand, namelijk de hoeveelheid in omloop zijnde geld. Die neemt zeker in die polder af of mag ik dat zo niet stellen?
Aangezien alles ongeveer hetzelfde blijft kosten zullen bepaalde groepen mensen en bedrijven minder uitgeven. Er worden mensen ontslagen en beknibbelt op de uitgaven waarbij luxe artikelen als eerste sneuvelen.
Mijn vraag is hoe dat je weer aan kan zwengelen en wel op een duurzame manier waarbij tevens de mensen niet meer full-time hoeven te werken.
Is dat een persoonlijke keus of kunnen wij ook collectief iets doen?
Daarom zeg ik Crypto LETS 2.0.
Wie wil samen met mij meedenken over een crypto coin waarbij minen niet langer nodig is en er geen connectie is met fiat geld. PM kan via de beheerder van deze website.
Laten wij samen een crypto coin maken waar iedereen zonder inleg in kan stappen en waarbij eenheden worden verbonden met de hoeveel arbeid. Waarbij je niet in de min kan komen maar ook niet idioot in de plus zonder dat anderen daar onder lijden.
De ene dienst staat tegenover de andere dienst.
Ik weet zelf niet veel van bitcoin en andere gelijksoortige digitale valuta af, maar ik vind het idee erachter meer dan fascinerend. Dat de gevestigde financiële orde, (banken, centrale banken, polititici) allemaal waarschuwen voor cryptocurrencies, zegt iets over de mogelijke potentie van de initiaitieven en de techniek erachter niet te vergeten.
Ik vind het idee goed, laten we dan voorop stellen, maar hoe maak je een cryptocoin? Dat kunnen volgens mij slechts een aantal wizzkids en ict techneuten. Als het namelijk heel makkelijk zou zijn, zou iedereen er een kunnen maken, dus moerstaal. Wie neemt de eerste en misschien wel belangrijskte technische taak op zich? Kopieren we de bitcoin of de litecoin en bouwen het dan verder uit? Bestaat er al niet een munt die goede kwaliteiten heeft en kunnen we daar ons niet bij aansluiten? Er zijn er genoeg http://coinmarketcap.com/
Hèhè, eindelijk een reactie uit dit kippenhok 😉
Probleem dus van crypto coins dat het genereren moeilijk is zodat het ook uniek is.
Er wordt letterlijk veel energie voor gebruikt.
Ander probleem is dat het nog steeds bouwt op fiat geld, tenminste, als je ze niet zelf wil genereren.
Bij mijn weten is er geen crypto coin waar je zonder fiat geld in kan stappen.
Ik dacht dat met goud wel kon maar ook daar kan je niet zomaar aankomen of je moet alweer gaan delven maar dan fysiek. Het zou mogelijk moeten zijn om DIRECT ARBEID om te zetten in een COIN.
Zodra jij jouw kilo biologische winterpeen aan iemand levert zou er een plusje ergens op moeten komen te staan. Niemand heeft op dat moment geld of edelmetalen op zak.
Nogmaals, het probleem met de cryptocoins is dat het mensen weer afhoudt van werkelijke zinvolle productiviteit.
Wij moeten juist af van zinloze productie om de productie.
Er moet een systeem komen waarbij arbeid of wat voor diensten en goederen dan ook op integere wijze en worden gereflecteerd in een boekhouding, noem deze een munt…
Het enige wat het echt gemeen zou moeten hebben met bijv. Bitcoin is dat het stoelt op consensus. Maw. iedereen krijgt een kopie of inzicht daarin waardoor belazeren niet langer mogelijk is.
Ik zit te denken aan een cryptocoin welke vantevoren al wordt gegenereerd en wel op goedkope wijze zodat het ook duurzaam is. Er kan eventueel met consensus bij worden gemaakt. Stel dat er teveel mensen zijn voor te weinig eenheden…
Doordat de cryptocoin een relatie heeft met arbeid kan iemand zich niet meer makkelijk verrijken. Je hebt maar twee handen en 24 uur. Om veel te hebben moet je dus daadwerkelijk hard werken of voor je laten werken maar dat zal dus weer transparant zijn. Een oplichter kan je dus negeren of gewoon aanspreken.
Afijn, ik loop vast in mijn denken en zie opeens communistische goelags verschijnen…
Dus wie geeft nou eens echt een opbouwende reactie, al was het alleen maar om met de gedachte te spelen.
Het is gewoon te stoffig op deze website, het is allemaal veels te theoretisch.
Wij moeten practisch gaan denken over oplossingen waardoor wij weer zinvolle bijdragen kunnen leveren aan elkaar en niet langer afhankelijk zijn van geldschaarste. Want dat is namelijk het probleem, weinig mensen hebben teveel giraal geld en teveel mensen hebben teveel schulden. Om weer daadwerkelijk fysiek productief te worden moet er een parallel systeem komen.
Op revolutie wachten of andere oplossingen vanuit de fiat geld stal gaat mogelijk te lang duren.
Mijn oplossing zou tevens een oplossing moeten bieden voor als er te weinig arbeid is maar wel voldoende voedsel. Iedereen zou altijd toegang moeten krijgen tot voedsel en onderdak op basis van beschikbaarheid. Als er genoeg van is dan moet het niet zo gek moeilijk zijn om het op eerlijke wijze te verdelen zonder dat mensen er misbruik van maken. Je hoeft gewoon niet meer full-time te werken. Je levert dat beetje arbeid wat voldoende is voor de basics. Wie echt niet kan werken krijgt toch toegang tot de basics.
Je zou zelfs kunnen denken aan een soort basisloon alweer met de consensus van de deelnemers. Je zou zelfs kunnen denken aan een koppeling van de crypto coin met een stemsysteem waardoor mensen zowel digitale handtekenkingen kunnen verzamelen om tot stemming te komen alswel het stemmen zelf.
Een cryptocoin hoeft niet los te staan van andere vernieuwingen op bijv. politiek gebied. Je zou een complete open source portal kunnen openen waar kennis, ruilen, politiek e.d. bij elkaar komen.
Dus niet alleen in het benauwde doosje denken van geld maar het nieuwe ruil en registratie systeem integreren in een nieuwe vorm van samenleven. Of je zou kunnen zeggen dat je een nieuwe vorm van samenleven start waarbij een van de pijlers een eerlijker systeem van ruilen is, waarbij diegene die hard werkt nog steeds wordt beloond. Daarmee wilde ik dit betoog afsluiten en tevens duidelijk stellen dat ik tegenstander ben van communisme maar wel voorstander van vrije markt met sociaal vangnet waar mensen die echt niet kunnen wel mogen leven.
Ik noem het dan ook DUURZAAM LEVEN en Crypto LETS.
Mokte nie zoo sappel man 🙂
die kant die jij zegt gaan we gewoon op want dat zie je kleinschalig in spanje en griekenland ontstaan en op andere plaatsen in de wereld.
Der komt eerst een geweldige tornado , van wat en hoe weet ik nie, maar je voelt t aankomen, en daarna zullen we op basiswijze verder moeten.
Klote dat t zo rottig is uitgepakt voor je daar waar je zit.
Maar nie verbitterd raken eee maat , daar ejje niks an.
Enne , nie steeds schoppen hier want dan moe je nie komen ee 🙂
Tis nie gemakkelijk en ik praat uit ervaring zoals u weet 🙂
Probeer eerst jezelf eens te veranderen, das voor mij al moeilijk genoeg hehe
“Probleem dus van crypto coins dat het genereren moeilijk is zodat het ook uniek is.
Er wordt letterlijk veel energie voor gebruikt.”
Dat is helemaal geen probleem, in tegendeel zelf. Iets is pas waardevol om als geld te gebruiken als het zeldzaam is. Zoek eens op wat de eigenschappen zijn van geld.
“Bij mijn weten is er geen crypto coin waar je zonder fiat geld in kan stappen.
Ik dacht dat met goud wel kon maar ook daar kan je niet zomaar aankomen of je moet alweer gaan delven maar dan fysiek. Het zou mogelijk moeten zijn om DIRECT ARBEID om te zetten in een COIN.”
Ondertussen bestaan er wel al zo een coins, Steem is daar een goed voorbeeld van. Eigenlijk is dit een redelijk communistisch systeem, met alle gevolgen van dien. Het werkt ook duidelijk niet in praktijk.
“Doordat de cryptocoin een relatie heeft met arbeid kan iemand zich niet meer makkelijk verrijken. Je hebt maar twee handen en 24 uur. Om veel te hebben moet je dus daadwerkelijk hard werken of voor je laten werken maar dat zal dus weer transparant zijn.”
Dom idee, no pun intended.
Je wordt niet rijk door hard te werken maar door ook slim te werken. En dat is maar goed ook. Een dokter mag gerust meer verdienen dan een kuisvrouw, die heeft er lang moeten voor studeren. Anders zouden moeilijke jobs nooit ingevuld raken. Zo werkt het niet in praktijk.
“Wij moeten practisch gaan denken over oplossingen waardoor wij weer zinvolle bijdragen kunnen leveren aan elkaar en niet langer afhankelijk zijn van geldschaarste.”
Dat experiment hebben ze al eens gedaan in de oostblok vele decennia geleden.
Wat jij niet lijkt te begrijpen is dat niet iedereen gelijk is. De ene persoon zijn arbeid is meer geld waard dan een ander persoon die minder kan. Het is maar normaal dat je daar dan ook naar vergoed bent.
“Mijn oplossing zou tevens een oplossing moeten bieden voor als er te weinig arbeid is maar wel voldoende voedsel. Iedereen zou altijd toegang moeten krijgen tot voedsel en onderdak op basis van beschikbaarheid. Als er genoeg van is dan moet het niet zo gek moeilijk zijn om het op eerlijke wijze te verdelen zonder dat mensen er misbruik van maken. Je hoeft gewoon niet meer full-time te werken. Je levert dat beetje arbeid wat voldoende is voor de basics.”
Leuk sprookje wat in praktijk enkel haalbaar zou zijn als robots en machines grotendeels al het werk van de mensen overnemen. En dan in plaats van een tax op arbeid heft de overheid een tax op productie. Hoe ga je anders zoiets gaan financieren?
Prachtig artikel Dick, het geeft nog maar eens aan dat fixatie op formules ons blind kan maken voor wat economie in wezen is. Formules zijn hooguit meetinstrumenten om oog te houden op het ‘redelijke evenwicht’ wat op zich een streefdoel is binnen een economie. Dat vandaag dat evenwicht totaal zoek is, mag duidelijk zijn. We denken zelfs niet in functie van dit evenwicht, het is eerder andersom waardoor mensen de speelbal worden van iets dat we bezwaarlijk nog ‘economie’ kunnen noemen.
Wat betreft de ‘omloopsnelheid’ en het ‘nietsbetekende’ karakter zie ik nog wel een meetfunctie in de zin van ‘duurzaamheid’. Ik stel het hier als een ‘open vraag’ ter reflectie, als het vandaag een ‘ratrace’ is dan lijkt een daling van de omloopsnelheid een indicatie voor meer duurzaamheid/kwaliteit. Jullie mening?
Nee, je hebt niet goed gelezen.
Een daling van de hoeveelheid in omloop zijnde geld zorgt voor meer duurzaamheid.
Met die stelling zou ik het wel eens zijn.
Denk aan (zelf) reparaties ipv. aanschaf nieuw.
@moerstaal
Dank, ‘economische’ dialogen lijken altijd een beetje op ‘religieuze’ discussies, iedereen heeft altijd gelijk maar niemand begrijpt elkaar door telkens iets anders te veranderen. Uiteindelijk komen we altijd uit bij hetzelfde, die Human Action :). Persoonlijk denk ik dat we een ‘doelstelling’ missen in het verhaal, een beslissing wordt immers genomen in functie daarvan. Een wirwar aan doelstellingen leidt dan logischerwijs tot heel wat chaos, net zoals navelstaren op statistieken waarop mi terecht kritiek wordt gegeven in het artikel. De omloopsnelheid is dan als een ‘losse flodder’, het zegt iets en niets tegelijkertijd, meen ik.
De omloopsnelheid van het geld is van zoveel dingen afhankelijk. Betalingsgewoonten bijvoorbeeld. Toen Nederland (eind jaren ’50?) bijvoorbeeld overstapte van de uitbetaling van weeklonen naar maandlonen ging had dat merkbare gevolgen voor de omloopsnelheid van het geld. Die ging drastisch omlaag, want het geld lag nu gemiddeld langer stil in de huishoushoudknip van je moeder of oma.
Ook de rente speelt een belangrijke rol. Hoe hoger de rente hoe meer hoe hoger de kosten van het aanhouden van geld worden en des te hoger de omloopsnelheid. ‘k Vermoed daarom dat de huidige lage omloopsnelheid vooral te maken heeft met de lage geldmarktrentes.
De verkeersvergelijking van Fisher is een gewoon een theoretisch brekebeentje binnen de economische wetenschap. Je heb er niet zoveel aan bij het verklaren of voorspellen van de inflatie (want daar wordt die vergelijking hoofdzakelijk voor gebruikt). De geldhoeveelheid is moeilijk eenduidig te bepalen (wat rekenenen we allemaal als geld?), en de totale waarde van de transacties waarbij geld is betrokken is veel en veel groter dan de omvang van bestedingen. Je heb dus een vergelijking met twee variabelen waarvan er één dubbelzinnig wordt gedefinieerd en één verkeerd en een constante (de omloopsnelheid van het geld) die dat niet is.
Wat te denken van het menselijk aspect in een periode van aanhoudende crisis. In een langdurig tijdvak dat de overheid alleen maar inkrimpt en bezuinigt waardoor de inkomensontwikkeling van de bevolking achterblijft, maar ook de sociale zekerheid afbrokkelt, zal de burger overgaan tot een ander uitgavenpatroon. Heel eenvoudig, namelijk ook bezuinigen op de eigen uitgaven. Nu de hele natie inmiddels langzaam wakker wordt en ziet dat de crisis blijft sluimeren, heeft de nationale bezuinigingsdrift ook een versterkend effect bij al diegenen die nog niet waren geraakt door de crisis. Een steeds bredere laag in de bovenlaag van de middenklasse gaat de hand op de knip houden. Let op het effect van bijvoorbeeld het nieuws van vandaag dat in de media wordt gelekt dat de auto van de zaak in 2016 flink zwaarder zal worden belast. Weer een grote groep in de middenklasse die wakker wordt geschud en vrezen dat ook naar hun centjes wordt gekeken.
Alle begrippen, zoals omloopsnelheid van het geld en welke andere meetinstrumenten ten spijt, denk ik dat het begrip onbewuste emotie bij de burger te weinig wordt meegewogen in allerlei rekenmodellen. Dit lijkt mij iets anders dan bijvoorbeeld het consumentenvertrouwen wat maar wat graag in vette koppen wordt gepubliceerd wanneer het een positief cijfer is. De onbewuste menselijke emotie heeft denk ik veel invloed op onze economie eenvoudigweg doordat bepaalde bevolkingsgroepen zullen schrikken bij de gedachte straks meer belasting te moeten betalen. Kortom, er zijn veel (menselijke) onberekenbare factoren in onze maatschappij die een samenleving totaal de andere op kunnen duwen dan een berekend verwachtingspatroon aangeeft. Kijk ook eens naar wat emotie doet bij beurshandelaren. Ik denk dan ook dat heel veel economische rekenmodellen als bovennatuurlijke gebeurtenissen in de kast kunnen worden gelegd. Ik vertrouw meer op mijn eigen waarnemingen dan op theoretische beschouwingen.
De verkeersvergelijking van Fisher is sowieso een theoretische brekebeentje in de economische wetenschap. De geldhoeveelheid is moeilijk te definieren (wat rekenen we er allemaal toe (Mo, M1, M2, M3? andere kortlopende schulden) en het totaal aantal transacties waarbij van geld gebruik wordt gemaakt is veel en veel groter dan alleen de bestedingen. We hebben dus een vergelijking met twee variablen en één constante waarvan één variabele dubbelzinnig is gedefinieerd, één variabele onjuist en waartussen een relatie wordt beschreven door een constande (de omloopsnelheid) die dat niet is. Ga daar maar eens mee verklaren of voorspellen. Succes.
De Monetaire Massa’ , ftewel de ‘M3’ wordt in de VS al sinds 2005 niet meer bekend gemaakt.
Om ‘goede’ redenen, hè ?
Ktm, succes met je mikrowinkel. Helemaal te gek, ik zal me er tzt eens in verdiepen.
Btw, zag je het stukkie op de Hedge? Minimaal 200 miljard dollar per kwartaal monetariseren van paper assets om een crash te voorkomen, met een toekomstig exponentieel karakter uiteraard.
Enneh, running out of paper assets, zal men zich binnen afzienbare termijn moeten vervoegen op Beursplein 5; aandeeltjes kopuh.
Zoals ik eerder zei, niets mis met crypto’s, maar zet het om in hard assets VOOR de mania phase….
Convert into fiat, etc etc….
Het raam kan wel eens te kort open staan om een waxinelichtje te doen flikkeren. En da’s een belangeloos advies. E.e.a. uiteraard vanuit mijn positie als monetair gefrustreerde voetbalfan met uitzicht op degradatie.
“Het raam kan wel eens te kort open staan om een waxinelichtje te doen flikkeren. En da’s een belangeloos advies. E.e.a. uiteraard vanuit mijn positie als monetair gefrustreerde voetbalfan met uitzicht op degradatie.”
heel knap, respect voor deze mooie zinnen.
Gimme your fucking adress. I need a bugout location.
Haha, houts, ik kan helaas niet reageren op je verzoek, de reply optie ontbreekt achter je reactie hahaha
@ Werner
Misschien is dit een goed moment om even in te haken op jouw artikelenreeks. Ik hang zeker de stelling aan dat als je een omvangrijk probleem wilt oplossen, je zult moet denken in deelproblemen en daar oplossingen voor zien te vinden, die uiteraard in het grote geheel toepasbaar zijn. Jouw reeks artikelen heeft tot nu toe alleen nog maar ‘deelproblemen’ behandeld en ik weet nog steeds niet waar je nu uiteindelijk naar toe wilt, behalve dan je wereldmunt. Een soort van eindconclusie ontbreekt volgens mij dus. Daarom is het nogal lastig adequaat te kunnen reageren. Tot nu toe wissel je regelmatig van gezichtspunt, al naar gelang het antwoord wat je krijgt. Maar hou me ten goede, dat pleit alleen maar voor je, ik vind het wel een interessante reeks. Het maakt zinnige discussies los.
Dat je vanuit de boekhoudkundige visie schrijft is duidelijk, maar ook een boekhouding is geënt op een aantal aannames en regels, die wel terecht zullen moeten blijken te zijn en niet alleen gebaseerd op een model, want daar gaat het in de basis niet over. Het gaat over vormen van bezit en schuld. D.w.z. de respectievelijke onderliggende waardes zijn onderhevig aan fluctuaties. Subjectief dus en niet mechanisch volgens het model. Ik kan bijv. een balans hebben op zeker moment, zelf een jaar lang niets ondernemen, een nieuwe balans samenstellen die in de verste verte niet meer overeenkomt met de 1e balans. Waarom? Omdat de subjectieve waarnemingsgrondslag veranderd is, ofwel human action. Maar vergeet ook de waarde fluctuatie van het geld waarin die balans is uitgedrukt niet.
Ongetwijfeld komen er nu dan commentaren met zoals ‘en goud dan’? Nou dan opeens blijkt waarom goud als één van de weinige (zo niet enige) za(a)k(en) nog steeds stabiel de waarde vertegenwoordigt die het daarvoor ook deed. De reden daarvoor? Dat is dus de Stock-to-Flow ratio samen met enige andere bijzondere kenmerken die je alleen bij goud zult aantreffen. Is goud daarom gelijk aan geld? Nee, het is een vorm daarvan, met dus dan het bijkomende voordeel dat een transactie volledig afgerond is en naar de toekomst toe zijn koopkracht behoudt als bezit zonder counterparty risico. Zelfs van geld kun je dat niet zeggen. Eigenlijk kun je zeggen een vorm van goudstandaard, waarbij goud zowel grondstof als wettig betaalmiddel is.
Terugkomend op het artikel, het is oorspronkelijk van Alasdair Macleod, niet echt een onbekende uit het wereldje van ‘sound money’, zoals hij het zelf omschrijft. Hij heeft veel goede stukken op zijn naam staan. Maar ikzelf ben niet zozeer geïnteresseerd van wie een bepaald stuk komt, alswel de inhoud daarvan, hoewel het wel wat makkelijker te volgen is als je meer van de persoon gelezen hebt.
@Dick
Dank voor reactie, inderdaad raadzaam om even wat toe te lichten. De perceptie ‘boekhoudkundige visie’ kan ontstaan door de manier hoe iets voorgesteld wordt, het is een middel om een dialoog aan te wakkeren maar ook om verschillende opties te laten zien. In werkelijkheid gaat het om heel andere dingen die veel en veel dieper liggen dan het oppervlakkige debat laten vermoeden. Als we het willen hebben over de ‘Human Action’ dan zouden we ook een heel andere wending in het debat moeten nemen, het zou dan gaan over bewustwordingsprocessen, het menselijke groeipotentieel en hoe psychische inprentingen zich vertalen naar systemen en bijhorende neveneffecten. Een en ander staat in het overzicht bij de artikelen maar is moeilijk om even in een ‘notendop’ mee te geven, een gegeven dat extra bemoeilijkt wordt net omwille van het proces dat zich heden voltrekt. Het aantal boeken dat hierover geschreven werd is haast niet meer te overzien, als we anno 2014 nog niet eens in staat blijken om een aantal getallen van plaats te verschuiven dan is er wel degelijk iets heel ergs aan de hand. Aan verklaringen geen gebrek, onze zorg wordt des te groter wanneer we naar het precedent van net voor WOII kijken (cfr Chicago Plan). Dit is soortgelijk aan vandaag, zij het met enige nuancering omwille van de technologische revolutie van de 20ste eeuw. In de artikelen staan een aantal zaken die aansluiten bij het onderstaande maar heb geen idee of dit ook zo gezien wordt, dit hangt af van tal van factoren.
“In de moderne systeemtheorie bepaalt chaos de toestand van een systeem waarin zijn stabiele cycli plaatsruimen voor complexe, schijnbaar ordeloze gedragingen. Een chaos-venster is een periode waarin iedere invloed of prikkel van buitenaf tot dusdanige proporties kan worden ‘opgeblazen’ dat bestaande tendensen erdoor worden veranderd en er nieuwe tendensen ontstaan. Het ‘chaospunt’ is de cruciale toestand waarop tendensen die tot de huidige toestand van het systeem hebben geleid ineenstorten en het systeem niet meer kan terugkeren tot zijn vroegere toestanden en gedragsmodi, maar onomkeerbaar wordt gelanceerd langs een traject met een aangepaste structuur en bijhorende modus operandi.”
http://www.bol.com/nl/p/het-chaos-punt/1001004004464047/
Beetje anders gezegd, ik richt m’n focus op het schuldencomplex omdat het een balk in het mondiale oog is, zolang we dat niet opgelost krijgen dan is elke toekomstvoorspelling een maat voor niets. En zelfs het volledig tegenovergestelde zou dan kunnen gebeuren, een volgende mondiale catastrofe acht ik niet uitgesloten gezien de omstandigheden. En dat is allerminst een prettige gedachte natuurlijk, iets dat we misschien liever niet horen dan wel, iets dat nog meer zorgen baart.
Maar om je enigszins tegemoet te komen, we (denkmakkers onder elkaar) hebben een heel andere benadering om naar zaken te kijken. Enerzijds kan (welke vorm ook) geld nooit een restrictie zijn, anderzijds stellen we ons een doel en gaan dan na hoe we dit kunnen realiseren. Ik geef een voorbeeld, het doel is om mondiaal 20 hr/week te werken, technisch gezien is dit perfect mogelijk maar dan hebben we ook een deugdzaam monetair beleid nodig en een politiek die haar bevolking dient. Ik weet het Dick, Human Action?
@Dick
Heb je stuk nog een aantal maal herlezen, meer specifiek wat dat goud betreft aangezien je hier sterk aan gehecht blijkt te zijn (in tegenstelling tot mezelf). Zo ik het lees zit er een inkonsekwentie in je redenering, dit stel ik even ter dialoog en tracht dit bondig te houden:
(1) de waardebepaling is een subjectieve aangelegenheid
(2) de waarde van goud is stabiel
Voor (1) is het bewijs makkelijk te leveren, in het andere geval zou bv de loonkost in heel de wereld gelijk zijn, het bouwen van eenzelfde huis in Afrika kost evenveel energie dan in Europa, ik zeg maar wat. De stabiliteit van (2) kent andere redenen, als we morgen besluiten om die waarde te verhogen (bv x10) dan is ook dat als subjectief te beschouwen, gebaseerd op afspraken en het vertrouwen dat hierin gesteld wordt. Op zich kan goud wel gezien worden als een wereldmunt, iets waarover een consensus bestaat waarmee het z’n stabiliteit verwerft.
Dit lijkt nu misschien op ‘mierenneuken’, als non-conformist (en bijtijds filosofisch absurdist) heb ik daar echter wel een reden voor. De woorden ‘vertrouwen’, ‘consensus’ en ‘stabiliteit’ zijn op zich niet gebonden aan goud, dit kan zo lijken omwille van de geschiedenis in vergelijking met de ‘losbandigheid’ zoals we heden ervaren. Als reactie op deze ‘pathologie’ lijkt het teruggrijpen naar goud een poging om terug orde in de chaos te brengen, op zich niets mis mee in functie van herstel maar mi veel minder praktisch. Voor mezelf is dat een evolutionair achterhaalde optie, het zegt niet dat de doelstelling (=> herstel) niet dezelfde is.
Ik maak nu een kwinkslag door naar het mondialiseringsproces te kijken, sowieso een begrip waarover de meningen verdeeld zijn om niet ongekende redenen, hierover bestaat nogal wat verwarring/frustratie als gevolg van de eerder vermelde ‘pathologie’. Wat betreft ‘stabiliteit’ zie ik echter wel dat systeemwetenschappers pleiten voor verruiming, ook het idee van een wereldmunt vloeit hieruit voort. Onderstaand exploot geef ik even mee in deze context, het geeft een breder perspectief waarbinnen de artikelen geplaatst kunnen/mogen worden.
Kruiskatalytische cycli
Iedere nieuw gevormde sociaal-culturele organisatie omvat en integreert de vroegere vormen en transformeert deze gedeeltelijk. Dit leidt tot een nieuw en hoger systeemniveau waarbinnen de eerdere systemen functionele subsystemen vormen. De totstandkoming van hogere ‘suprasystemen’ ten gevolge van de integratie van voorheen relatief autonome systemen (die voortaan als subsystemen fungeren) is in de systeemtheorie een bekend begrip. Zulke suprasystemen ontstaan als gevolg van het creëren van ‘hypercycli’ waarin de subsystemen in elkaar grijpen onder invloed van cycli die elkaar wederkerig katalyseren : de zogeheten ‘kruiskatalytische cycli’. Hierdoor worden de subsystemen in toenemende mate afhankelijk van elkaar, terwijl het suprasysteem dat ze gezamenlijk vormen zijn structuur en autonomie verwerft.
Voetnoot, we hebben een aantal ideeën (2006) aangeboden aan de Nederlandse Tweede Kamer, er werd akte van genomen. Anders gezegd, wat we vandaag zien gebeuren wisten we toen ook al, het ontbreekt niet aan informatie, wel aan aandacht en ontvankelijkheid.
Het lijkt in 1e instantie inderdaad een inconsequentie te zijn, maar je moet hier iets anders denken. Hou even vast aan een waardebepaling is subjectief. Dat betekent dat de waardes van alle zaken onafhankelijk van elkaar uiteen kunnen lopen, afhankelijk van de perceptie van het ogenblik. Zo ook geld. Op de lange termijn echter onderscheidt zich goud van alle andere zaken, juist door aspecten zoals de Stock-to-Flow ratio. Dat werkt stabiliteit in de hand. Stabiliteit natuurlijk niet te verwarren met een vaststaande waarde.
Hoewel ik het zelf niet zo’n sterk argument vind, wordt er vaak gerefereerd aan de stabiele waarde van goud m.b.t. aanschaf van andere goederen en diensten. Je kunt nog steeds (redelijk stabiel) dezelfde hoeveelheden daarvan aanschaffen tegen hetzelfde gewicht aan goud over langere tijdsperioden gezien. Dat is waar volgens mij Alasdair Macleod aan denkt.
Even terzijde, ikzelf hecht niet zozeer aan goud, maar zie dit wel degelijk als eerlijker tegenhanger van het huidige systeem.
Dank, ben het volkomen eens dat perceptie, het moment en subjectieve waardebepaling een rol spelen, een banaan kan bij honger veel meer waard zijn dan een Rolls Royce. Het doel is mi dan meer stabiliteit, dat wat ik het ‘redelijke evenwicht’ wil noemen waar ik graag ‘duurzame menselijke vooruitgang’ aan toevoeg. Maar dan komt het, al zal men misschien anders willen beweren, dit is mi niet het doel dat politiek vooropstelt waardoor de maatschappelijke druk ‘ongezond’ wordt. Aangezien het werkelijk niet ontbreekt aan alternatieven moeten er nog andere factoren meespelen, onderzoek bevestigt dit maar wil – jammer genoeg – niet zeggen dat hiermee de klus geklaard is. Hoe dan verder?
Lees ook nog eens de link die houtskool plaatste van feasta.org, want dat komt aardig in de richting van jouw kruiskatalytische cycli, dacht ik zo.
Ja, zowat alles heeft te maken met die ‘kruiskatalytische cycli’, zowel voor als tegenstanders. Persoonlijk heb ik nog een relatie die schrijver is van het boek over ‘sustainocratie’, behoort allemaal tot hetzelfde denkkader. Ik geef het even mee, JP Close zat vroeger in de The Club of Budapest:
Vraagt u zichzelf wel eens af of de dagelijkse werkelijkheid waarmee wij ons leven inrichten houdbaar is voor de toekomst? Tenzij een crisis ons daartoe aanzet stellen wij onszelf die vraag niet zo snel. Toch worden we steeds meer geconfronteerd met situaties en inzichten die inbreuk doen op de routine van onze dagelijkse keuzes, zowel privé als professioneel. Hoe gaan we hiermee om?
De geldgedreven consumptie-maatschappij is structureel in crisis en verlangt een geheel nieuwe aanpak. Dat is mogelijk maar verlangt wel wat ingrijpende veranderingen in onze maatschappelijke samenwerking. En het moet snel gebeuren omdat anders de chaos niet te overzien zal zijn. De huidige institutionele machtsverdelingen kunnen enorm bijdragen aan die verandering maar kan er niet de initiatiefnemer van zijn. Wie dat wel is, leest u in Sustainocratie. Het boek is geen idealisme maar een praktische realiteit van een nieuwe democratie, waarin de mens centraal staat. Sustainocratie: deze ontstaat nu, terwijl u leest. U kunt eraan meewerken met uw eigen talent en de inzichten die het boek u aanreikt.
http://www.bol.com/nl/p/sustainocratie/9200000010081535/
M.i. is de enige optie het breken van macht en belangen van de selecte groep. Naast free en clean floating currencies; een clean float binnen een gemeenschap tussen een basiseconomie en een kapitalistische tegenpool langs de weg van de communicerende vaten.
Een lang verhaal om het uiteen te zetten. Zal er eens over denken om een artikel te sgrijven voor Biflatie. Pffff, tering zeg, nou ja, ik zal er eens over denken.
@ houtskool, moet je zeker doen, dat artikel schrijven. Koen hengelt wel naar schrijverstalent en op deze manier kun je dan ook eens een andere bijdrage leveren, dan je overigens vaak uitstekende reacties. Laat hem niet achter het net vissen.
@houtskool,
En ik zou ook heel graag zo’n artikel lezen van je dat je dat maar weet !
“…een basiseconomie en een kapitalistische tegenpool langs de weg van de communicerende vaten.”
Full faith & credit. Om de schuld/bbp verhouding beter voor te stellen dan de werkelijkheid is, in Italie en Nederland, een inschatting gemaakt van het geld dat rondgaat in de drugshandel en prostitutie, ongetwijfeld met een hoge omloopsnelheid, om deze miljarden vervolgens toe te voegen aan het bbp, en ziedaar; een betere schuld/bbp verhouding.
Leuk, zo’n schuld/ bbp verhouding als ‘legitieme’ formule, aldus de likkebaardende excel-econoom.
Nog zoiets: de stress test voor Europese banken. Twee grote Italiaanse banken zijn (mede) aandeelhouder in de centrale bank van Italie. Hun belang mag niet groter zijn dan 3 miljoen euro elk. Om door de stresstest te komen is het volgende bedacht en inmiddels uitgevoerd: het eigen vermogen van de centrale bank is, met een druk op de knop, verhoogd met 14 miljard euro. Het belang van beide banken steeg naar 7 miljard per bank, ver boven wat is toegestaan. Beide banken moesten dit belang dus verkopen. Dit hebben ze gedaan; verkocht aan de centrale bank van Italie in ruil voor knisperende verse enen en nullen. En hop, 7 miljard in de pocket, per bank.
Dus als u weer iets hoort over geslaagde stresstest bij Europese banken weet u hoe dat komt biflaten.
Keihard geld, en keiharde afspraken, met een gouden fundament, anders blijven de moneychangers en haar politieke lakeien aan uw welvaart zuigen tot uw kinderen op het veld moeten werken. Net als 200 jaar geleden.
F*ckers.
Ik voorzie het moment dat huishoudelijk corvee meegeteld gaat worden bij het bbp: inkomen in natura. Bijkomend voordeel: dat tellen we wel even voor U op bij het inkomen uit arbeid in box 1.
Je kunt gelijk de politiek in!
@Rocksan
Alle beetjes helpen om statistieken rechtop te houden, Europa heeft toch nog maar net beslist om prostitutie als volwaardige arbeid te beschouwen? Aan aftrekposten zal het weldra niet ontbreken. 🙂
Uit artikel: “Hoewel er is toch een mogelijk bewijs voor de omloopsnelheid van geld in het dagelijks leven en die is: je verdient je salaris op zeker moment en geeft dat dan uit. Dat geeft dan een geldomloopsnelheid van ca. 1”.
Het zal wel aan mij liggen maar dit slaat toch nergens op? Daar staat alleen maar dat je al je geld uitgeeft maar niet hoe snel. Tijdens de Weimar crisis stond moeder de vrouw klaar bij de fabriek om het loonzakje van de man meteen in ontvangst te nemen en uit te geven (vanwege hyperinflatie). Nou kan je je afvragen of de inflatie ontstond door het snel uitgeven of dat er snel werd uitgegeven vanwege inflatie. Ik dacht altijd dat omloopsnelheid (zoals ik het beschreef) x geldhoeveel = inflatie. Om maar in de formules te blijven..
@Putser : Hyperinflatie ontstaat wanneer de Gewone Man, naar goed gebruik vééél te laat, zijn vertrouwen in de ‘eigen’ munteenheid verliest, en weigert nog langer in z’n “gaatje” te worden genomen.
Voor Europa wordt dat dus 2016.
Geldomloopsnelheid is in geen enkele economische toestand zo hoog als bij hyperinflatie.
@Houtsool : “knisperende nullen en enen” WAHAAAAA !!!
HOE krij je het verzonnen man ?!?
( = kompliment ! )
Shit-shit … m’n badje is lek geloof ik …
Hmmm …
Effen lijmen die hap hihi
Het is nonsense te concluderen dat in dit artikel vetgedrukt een alwetende eindconclusie afgegeven kan worden over de oca-eigenschap “omloopsnelheid”, als kortzichtig de omloopsnelheid van geld slechts wordt gerefereerd aan het uitgeven van één jaarsalaris, niet beseffende hoeveel transacties en van welke omvang er vooraf gingen aan alle jaarsalarissen en alle winsten in die periode, en of de omstandigheden waarin die transacties passeerden, remmend of faciliterend waren.
Het bevestigt mij weer eens te meer hoe zeer economenland in het duister tast.
Wat een chaos aan meningen en theorieën zijn er toch. Voor één en het zelfde ding.
@ bps
Voor mij heb je gelijk. De definitie voor omloopsnelheid komt, voor zover mij bekend, oorspronkelijk uit het voorraadbeheer van het bedrijfsleven en is een kengetal, waarbij van bepaalde veronderstellingen wordt uitgegaan en daarop gebaseerd trekt men bepaalde conclusies. Net zoals wel vaker het geval is, wordt een definitie uit de ene discipline gebruikt en naar analogie in een totaal andere geïntroduceerd. Neem de MONIAC uit het artikel. Een definitie uit de vloeistofmechanica wordt gebruikt om een economisch systeem te modelleren. Maar in die vloeistofmechanica weet men zeker dat de gebruikte getallen de juiste zijn en niet aan verdere discussie onderhevig en kunnen vervolgens diverse situaties worden gesimuleerd.
Eén van de mensen die zich dit probleem terdege bewust is, is Jim Rickards. Hij wordt nog vaak aangehaald op zijn voorspelling van een goudprijs van $ 7.000. Maar dat is iets dat hij in zijn boek Currency Wars heel anders omschrijft. Daar geeft hij meerdere mogelijke scenario’s gebaseerd op de geldhoeveelheid en goudhoeveelheid. Bij de resp. goud- en geldhoeveelheden geeft hij precies aan welke getallen hij gebruikt, waar ze vandaan komen en welke goudprijzen daaruit voortkomen met die bepaalde rekenmethode. En inderdaad is dan $ 7.000 één van die goudprijzen. Zou dat vandaag ook nog zo zijn? Ik verwacht van niet omdat de basisgetallen zich inmiddels gewijzigd hebben t.o.v. de tijd dat hij dat boek schreef.
Basis voor iedere formule moet zijn dat getallen die gesubstitueerd worden in de vergelijking ook daadwerkelijk de juiste getallen zijn en ook dat er niet nog meer parameters mogelijk zijn, die nog niet zijn meegenomen. En bij computers weten gewoon zeker dat ‘garbage in = garbage out’. Als alles correct is ingevuld, kan je daar inderdaad best wel een kengetal, zoals omloopsnelheid uit destilleren.
Het enige wat dit verhaal van Alasdair Macleod echt vertelde is dat de conclusie van de broker best aanvaardbaar was, mits hij de omloopsnelheid bij die stelling buiten beschouwing liet. En op de gronden waarom gaat hij verder in. Hij baseert zich daarbij op von Mises en de zijn Human Action. En wat hij eigenlijk aan de kaak stelt is ook nog steeds de enorme controverse tussen Keynes en von Mises, ofwel hun respectievelijke scholen, waarbij Macleod hier een duidelijke voorkeur uitspreekt.
Dus in zoverre heb je zeker gelijk als je zegt dat er zovele meningen en theorieën zijn voor één en dezelfde zaak.
@ P.rutser
Natuurlijk zijn die laatste twee regels onzin. Het hele stuk gaat daarover. Hij zegt in die twee regels dat vanuit het standpunt van één mens gezien met een doorsnee salaris en die blijkbaar geen geld overhoudt of tekort komt en dus alles uitgeeft, de omloopsnelheid ca. 1 zal zijn. Is dat gelijk te stellen met zoals het begrip omloopsnelheid van geld in het algemeen wordt gehanteerd? Nee, natuurlijk niet.
En wat het eigenlijke begrip betreft, kijk maar bij omloopsnelheid op Wikipedia.nl, daar vind je een redelijk goede definitie van wat omloopsnelheid werkelijk is en waar het vandaan komt. Maar lees dan ook de conclusies die wordt gegeven aan de verschillende kengetallen voor de 2 bedrijven. Kun je je daar dan wel in vinden?
@Dick S. Gelukkig hebt u een beter gefundeerde opvatting, dan het artikel doet vermoeden. Omloopsnelheid is m.i. redelijk meetbaar in de reële economie van een bepaalde muntzone indien er statistiek zou zijn van transactie aantallen en volume per transactie (in klassen) en de mobiele geldhoeveelheid in de reële kingloop. Zo´n geografisch, organisch gesloten muntzone kan bestaan maar bestaat niet, noch is er meting van die parametergegevens. Het zou voor Von Mises een lustoord zijn van optimale marktwerking en voor de broker een eyeopener. Door alle vervormingen en manipulatie van economische theorie en praktijk is het zo´n chaos en verwarring zonder referentie met zoals markteconomie van nature hoort te zijn.
Economie is dan n.m.m. wel een natuurwetenschappelijk en mechanisch verschijnsel, vanwege de materiele stromingen en dynamiek.
Door de verwarring en chaos noemt men het sociologisch en zelfs geen wetenschap meer.
Dick, bedankt voor je toelichting. Wat snel zoekwerk op wiki bracht me niet zo veel, alleen maar meer verwarring, daar vond ik namelijk: Omlooptijd (in dagen) = 1/omloopsnelheid ∗ 365..
Vanuit een “wetenschappelijke” benadering kom ik er niet achter wat de eenheid van omloopsnelheid moet zijn in deze formule.
Wat me wel duidelijk is, is dat het allemaal niet duidelijk is. Eigenlijk net zoals met het begrip inflatie. Iedereen vertaalt dat tegenwoordig maar in prijsstijging terwijl het feitelijk een meer dan proportionele toename van schuld en geldhoeveelheid is (tov de productie van goederen en diensten), wat kan resulteren, maar perse niet noodzakelijk, in hogere prijzen.
Bedankt voor jullie in mijn ogen positieve antwoorden, ik had dit niet verwacht. Wat me meteen even op Werner brengt. Hij heeft nu een aantal keren nadrukkelijk gesteld dat psychologie een grote rol vervult in een eventuele omwenteling. En daar heeft hij m.i. echt wel gelijk mee. Want uit het artikel en de uitleg mag duidelijk blijken dat het beïnvloeden van mening van mensen, zeker als het gaat om principes van uitermate groot belang is. Nou, marketing is één van die psychologische hulpmiddelen, die op een manier gebruikt worden waarop je daar alleen maar in mee kunt gaan, door te appelleren aan bij het publiek bepaalde vermoede behoeftes op basis van zeer bepaalde uitgekozen eigenschappen. Een vorm van human action dus.
Overigens omloopsnelheid kan je natuurlijk ook baseren op sterrenkunde, waar het heel andere zaken voorstelt dan bij geld. Daar gaat het om tijd en afstand. Maar daar ligt het verband met geld niet zo voor de hand, zoals bij voorraadbeheer uit het bedrijfsleven dat wel is.
@Dick
Dat is zeker zo Dick, ik vind meer dan genoegdoening in onderstaande generalisatie maar dat betekent dat we vaak te maken krijgen met (te) oppervlakkige analyses, in ieder geval gaan ze niet diep genoeg waardoor we geen zicht krijgen op wat er nu echt aan de hand. Ter getuigenis:
Soms zegt men dat één van de grootste problemen in de Westerse samenleving de kloof tussen arm en rijk is, dat is waar. Echter, dit is een ‘Westerse’ manier om ernaar te kijken., louter gekwantificeerd als de inkomenskloof. En hoe alarmerend die kloof ook is, er is nog een zorgwekkender kloof nl. de innerlijke kloof, een cultuurkloof, een kloof in bewustzijn, een kloof in de diepte.
Als het zwaartepunt van een samenleving meer en meer verschuift, als steeds meer mensen overgaan van egocentrisch naar etnocentrisch en wereldcentrisch dan plaatst dit een zware last op de noodzaak van die samenleving om die mensen ‘verticaal’ te integreren op verschillende diepten in hun eigen ontwikkeling. En hoe dieper het zwaartepunt van een cultuur ligt, des te groter is de noodzaak en de last van deze verticale integratie. Zoals altijd maakt het nieuwe en hogere zwaartepunt de beschikbaarheid van de hogere of diepere structuren voor individuele burgers mogelijk, maar garandeert het die NIET. Naarmate het zwaartepunt van een maatschappij verschuift, zijn er mensen die kunnen achterblijven, gemarginaliseerd, uitgesloten van hun eigen ontwikkeling, benadeeld op de meest gruwelijke wijze nl. in hun innerlijke bewustzijn, waarde en betekenis. Dit schept een interne spanning in de cultuur die verwoestend kan zijn. De kans op een cultuur- of bewustzijnskloof wordt groter bij iedere nieuwe culturele transformatie.
Omdat in het ‘Westen’ geen diepte wordt erkend, kunnen we geen zicht krijgen op de dieptekloof, de cultuurkloof, de bewustzijnskloof, die daardoor de ontwikkelde en ‘beschaafde’ landen zal blijven teisteren totdat dit meest cruciale probleem eerst erkend wordt, en vervolgens in een kader gezet wordt op manieren die ons in staat stellen ermee te leren omgaan.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Ken_Wilber
Het feit dat de omloopsnelheid van ‘geld’ uberhaupt wordt gemeten geeft al aan dat we zeer diep in de shit zitten.
@Houtskool
Zo is dat, het gaat niet enkel om de omloopsnelheid maar over het geheel van interacties. De Human Action of de menselijke drijfveer maakt dat we chaos creëren zonder dat we dat goed beseffen, en elke actie laat een tegenreactie ontstaan waardoor we in de ‘shit’ komen, of ook niet naargelang de situatie. In een geldgedreven maatschappij is dat onvergelijkbaar anders dan wanneer geld voor ons zou werken. Het verschil tussen theorie en praktijk zie je zowat overal, steeds kom je uit bij de mens die we lijken te vergeten in het verhaal. De getuigenissen zijn legio:
Hicks stemde er later mee in dat het model belangrijke punten uit de Keynesiaanse theorie miste. Hij bekritiseerde het IS-LM-model als zijnde als zeer beperkt bruikbaar buiten het “klaslokaal” en bekritiseerde evenwichtsmethoden in het algemeen: “Wanneer men beleidsvragen beschouwt en naar de toekomst kijkt in plaats van naar het verleden, is het gebruik van het evenwichtsmethoden nog meer dubieus.
http://nl.wikipedia.org/wiki/IS-LM-model
http://nl.wikipedia.org/wiki/IS-LM-model
Concrete zaken worden wel erg diffuus met zoveel tekst en vervloeiing. Ik verlaat dit postmoderne moerasbos: veel te veel bomen en veel te drassig.