Nog 44 dagen! We vervolgen het begin van deze nieuwe, dagelijkse reeks over de aanstaande presidentsverkiezing in de Verenigde Staten. Op 3 november e.k. zal het zo ver zijn. Wie de hoogst mogelijke politieke positie ter wereld bekleedt, heeft invloed tot in de verste uithoeken op aarde. Elk woord en elke daad komend vanuit het Witte Huis worden gewikt en gewogen. Zetten dingen in beweging of breken net andere af. O.i. hebben dit soort topbanen – en zeker de allerhoogste – ook een voorbeeldfunctie. Niet echt een tijd, moment en plaats om te improviseren dus zou je denken. Want je beïnvloedt niet alleen de 330 miljoen Amerikanen, maar zelfs in zekere mate de 7,7 miljard wereldburgers. Historisch heeft de Amerkaanse administratie – elke administratie – de gewoonte aangenomen om de politieman van de wereld te willen spelen. Het land kan dat ook omdat ´t over het machtigste leger beschikt (kost ook een slordige $700 miljard per jaar). En omwille van haar economische macht en invloed, die stevig samenhangt met het bezit van de wereldreservemunt. Het zou best kunnen dat hier eerder vroeger dan later een einde aan komt…

Draaiboek

Minder goed geïnformeerde mensen denken wel eens dat je als president van de VS ook de machtigste persoon op aarde bent. Of de rijkste misschien ook wel. Niets is minder waar, of dit dient ferm gerelativeerd te worden. In het opzicht van een oorlog kunnen starten (de spreekwoordelijke vinger aan de rode, nucleaire knop) misschien wel enigszins. Maar ook niet helemaal. Er zijn talrijke hordes te nemen en veiligheden ingebouwd, procedures te volgen en voorafgaande goedkeuringen voor nodig, om zeg een atoomoorlog te kunnen starten. En gelukkig maar! Presidenten hebben ook een omvangrijke entourage die adviseert en stuurt. Zo lazen we een anonieme verklaring die het volgende beweert: ´Zolang Donald het draaiboek volgt, gaat alles goed, maar we houden ons hart vast wanneer hij begint te improviseren´. Woorden van die strekking. Die persoon heeft het dan over een draaiboek, een scenario. Dat impliceert dat er verwachtingen zijn waaraan zo´n president dient te voldoen. Uitgestippelde wegen te bewandelen. Een nauwomschreven richting te volgen. Het gaat te ver om te stellen dat een (Amerikaanse) president altijd een marionet is die gemanipuleerd wordt. Bewogen wordt in deze of gene richting. En we zijn er redelijk van overtuigd dat alvast Donald Trump zo´n krachtige, dominante persoonlijkheid heeft, dat hij nogal eens moeilijk ´te sturen´ valt. Ik denk dat je kunt zien, dat je merkt wanneer Donald Trump van de voorgeschreven zinnen, de voor hem uitgeschreven teksten, speeches, afwijkt. Hij begint dan wat onsamenhangend in zijn betoog te worden. Gaat in herhaling en en vervalt in een soort van one-liners en in overdrijvingen. Trump is niet zo´n goede prater hoor. Dat is geen oordeel over dat grote oratoren ook betere bestuurders zouden zijn. Maar slechts een vaststelling. En altijd en overal geldt: luister niet naar wat ze zeggen, maar kijk naar wat ze doen…

Bewijs: ´´Voortmaken!´

Hebben we enig bewijs, redelijk hard bewijs dat er überhaupt machtigen áchter zo´n president staan. Die bepalen in zekere mate wat hij mag doen en kan doen, en wat niet? Nou, ja, denk het wel. Wat vindt u bijvoorbeeld van een fragment, een momentopname waarover in de alternatieve media, de sociale media ook, veel te doen was. Je ziet de toenmalige (jaren ´80) president Ronald Reagan praten, speechen. Deed dat graag en kon het ook heel goed. (Hoewel altijd voorzien van steekkaartjes met one-liners, grapjes vaak, die hij deels zelf verzon, en die deels voor hem waren verzonnen; de wetenschap indachtig dat wanneer je iemand of een publiek kunt laten lachen, je hem of hen reeds half voor je gewonnen hebt). En plots buigt er iemand rechtsachter hem staand, zich naar hem toe. Die persoon spreekt de president iets in het oor. Hij spreekt, fluistert zelfs niet. Drie woorden. Namelijk ´´Speed it up.´´  ´´Oh´´ reageert Ronnie, ietwat geschrokken. En prompt, als ontvangt hij een bevel, een order, breekt hij zijn betoog af en trekt zich terug. Kijkt u maar:

De man die de president beveelt voort te maken, de toon, kijk naar zijn houding, die gezichtsuitdrukking? Je zou denken dat hij eerder president is. In ieder geval is het iemand die gewend is te bevelen. Niet tegengesproken te worden. Die man is ´Don Regan, former Merrill Lynch CEO, White House Chief of Staff and advocate of Reaganomics´. Iets om eens goed over na te denken misschien, wanneer we het over draaiboeken hebben en wie de echte macht bezit? Presidenten komen en gaan, maar banken, bankiers blijven aan, blijven bestaan. Zij zijn wie tellen. Zij bezitten macht. Het beste bewijs daarvoor is dan weer dat zij absoluut ´gered´ moesten worden. Toen de Kredietcrisis in ernst uitbrak in 2008, een crisis die nota bene net zij veroorzaakt hebben…(?!)

Show me the money

Want we hebben het precies over macht, wie ze bezit en hoe ermee omgaan wordt, zoals de titel van dit stuk ook belooft. De échte macht? Wie écht aan de touwtjes trekt van de economie, de internationale politiek? Wie écht beslist over ´het geld´? Herinner u misschien de woorden die we ergens op Biflatie ooit aanhaalden:

´“Give me control of a nation’s money and I care not who makes the laws.”

~ Mayer Amschel Rothschild
[Mayer Amschel Bauer] (1744 -1812), Godfather of the Rothschild Banking Cartel of Europe
in ‘The Creature from Jekyll Island’ (American Opinion Publishing), p. 218´ Met deze connotatie dan wel: dat er geen hard bewijs is dat deze persoon dit zo en effectief gezegd heeft. Maar: het lijkt wel iets dat hem past. Het is geloofwaardig – maar daarom nog niet wáár. Ik besef maar al te goed (u ook lezer, of toch niet?) dat we sedert jaren en steeds feller, geïndoctrineerd worden als burgers, als publiek. Om zowat álles als fake news te bestempelen. Om aan zowat alles te twijfelen. Aan wat we lezen, horen, zien. Dat is m.i. een bewuste strategie van de mensen achter Donald Trump. Dat is geen paranoia, maar voor mij (en niet alleen voor mij) vaststaand. We worden door bepaalde MSM in meer of mindere mate gemanipuleerd. Soms bewust en soms onbewust. In een richting gedreven waardoor we aan alles, en zeker wat van officiële kant komt, gaan twijfelen. We worden daarmee onzeker gemaakt. En dan krijgt de luidste stem het meeste aandacht, van degene die dan wel verondersteld wordt de waarheid te spreken. Omdat hij al het andere, al de anderen eerst aanklaagde, bestempelde als fake news, brengers van valse boodschappen.
 

Media = macht

 
Dit geldt des te sterker in de VS, omdat de media aldaar in bezit zijn van een handvol megabedrijven. De berichtgeving is daarmee erg eenzijdig. Het wereldbeeld dat geschetst wordt en steeds maar herhaald (en herhalen wérkt) bijzonder versimpeld is. Erg zwart wit. En haast louter vanuit een Amerikaans standpunt. De blik op de wereld buiten Noord-Amerika is erg eng. De gemiddelde Amerikaan weet heel weinig van de rest van die wereld. Eng dan in de betekenis van als met oogkleppen op. Maar ook eng tout court soms. In de betekenis van griezelig, ongezond. Dat komt dan omdat ik persoonlijk geen patriot ben, en wars van nationalisme en eng-denken. Wat vindt u bijvoorbeeld van het volgende – president Trump wil een commissie oprichten die kinderen op school reeds leert wat echt ´patriottisme´ is. Bweurk! Het volstaat blijkbaar niet dat op school de Amerikaanse vlag gegroet moet worden. Kleine Amerikaantjes moeten later grote patriotten worden. Wordt de geschiedenis dan ook herschreven, vragen we ons af…?! Npr.org:
 

´In austere, starkly divisive remarks, President Trump on Thursday said he would create a commission to promote “patriotic education” and announced the creation of a grant to develop a “pro-American curriculum.” The move is largely political — a reaction to a growing push by some academics for schools to teach an American history that better acknowledges slavery and systemic racism.

In the speech, Trump decried what he said was a “twisted web of lies” being taught in U.S. classrooms about systemic racism in America, calling it “a form of child abuse.” He reprised themes from a speech he gave in July at Mount Rushmore.

“Teaching this horrible doctrine to our children is a form of child abuse, the truest sense,” Trump said. “For many years now, the radicals have mistaken Americans’ silence for weakness. They’re wrong. There is no more powerful force than a parent’s love for their children. And patriotic moms and dads are going to demand that their children are no longer fed hateful lies about this country.”´

ENG!

De leugenaar die liegt dat anderen leugenaars zijn. (Excuseer, beste lezer, ga ik nu over de schreef?) Zo bestaan er ook oudercomités in bepaalde staten die proberen de evolutieleer van Darwin te doen schrappen uit de lesboeken. Om de christelijke zienswijze, als dat we allemaal geschapen zijn door God, ingang te doen vinden. Het is alles kinderen heel sterk trachten te beïnvloeden, opdat ze als een stereotiepe WASP opgroeien. Godvrezende, de overheid dienende, niet teveel in het hoofd dus niet te veel voor zichzelf denkende consumeer-machines. Dit is wat ik noem ENG. Wat u, geachte lezer…?

Miljonair of miljardair?

Bijzonder vreemd is dat Donald Trump, waarvan toch vaak herhaald wordt dat hij miljardair is, zo extreem populair is bij een groot deel van de bleu-collors. De werkende klasse. De ´gewone´ Amerikaan dus. Hij weigert al vier jaar zijn belastingaangifte openbaar te maken. Dat deed elke president ooit voor hem. Het is niet verplicht, maar een gewoonte. Zodat elke Amerikaan kan zien hoeveel zijn president verdient, en wat hij bezit. Verschillende journalisten hebben Trumps financiën wel zo grondig als maar kan bestudeerd. En komen tot de conclusie dat het grootste deel van zijn vastgoed gehypothekeerd is. Dat waneer je kosten en baten allemaal tegen elkaar afstreept, Donald Trump hooguit een 500-tal miljoen dollar bezit. Nog altijd voldoende om een miljonair te zijn, maar geen miljárdair. Het zijn misschien allemaal details, maar zijn vierjarig bestuur wemelt van dergelijke, verondersteld, overdrijvingen. Het wordt allemaal wat mooier voorgesteld dan het is, begrijpt u? Forbes schreef een artikel een maand of wat geleden, waarin Trumps campagne wordt bestudeerd. Blijkt dat er hard bewijs is voor het afromen van ontvangen campagnegelden ter waarde van zo´n 6 miljoen dollar, richting Trumps bedrijven. Ik bedoel – dat is allemaal toch erg vreemd? Voor een Europeaan toch zeker? En het verklaart helemaal niet het bestaan van een omvangrijke kern van die-hard Trump supporters. Bij wie hij geen kwaad kan doen, nooit, en die op de vuist zouden gaan als je durft kritiek te geven op hun ´God´. Elk soort van kritiek, ook het corrigeren van fouten, overdrijvingen en ronduit leugens, wordt afgedaan als ´fake´. Nou, dan word je de mond gesnoerd. Wat valt er dan nog te riposteren? Daarmee is niet gezegd dat ook Joe Biden zijn aanhang heeft, die ook groeiend is. In de recentste polls loopt de uitdager van de president voor, al is Trump die achterstand snel aan het inhalen. Het zal weer een nipte uitslag worden, wie van beiden ook wint. Maar wat te denken over dit soort aanhang? Ben je toch liever kwijt dan rijk?!
 

Fake is vals

 
De term fake news is onder de Trump administratie populair geworden, en sindsdien te pas maar meestal te onpas gebruikt. Door Jan-en-alleman die elkaar napraten, over tal van onderwerpen, en zonder de last van teveel bagage in het hoofd. Niet gehinderd door al te veel kennis, zo druk ik het nog al eens graag uit. Wantrouw vooral alles wat overheden en reguliere media u proberen wijs te maken, dat is de boodschap van de geniale media- en marketingspecialisten rond Donald Trump. Geniaal, zo noem ik ze bewust en beslist. Geniaal in het negatieve, in het kwade dan. Donald Trump en zijm entourage, zeker de lieden op de verre, verre achtergrond, hebben een Agenda. We kunnen en zullen daar zeker nog op terugkomen, maar hier besluiten met nog een aantal zaken rondom ´macht´. 

Je ziet ze niet maar…

 
De echte macht ligt niet bij de president van de VS, maar bij de mensen, groepen, partijen op de achtergrond. Ik noem het ´t industrieel-militair apparaat. Daarin zitten hoge legerofficieren, bankiers, de rijkste families ter wereld, de grote industriebonzen. We kunnen daar alleen maar naar raden, hoewel er toch interessante en geloofwaardige boeken over geschreven zijn. Van mensen, schrijvers, people-in-the-know. Je moet oppassen in deze niet in fictie of paranoia te vervallen. Want er zijn zoveel samenzweringstheorieën dat je riskeert je erin te verliezen. Volgens mij bestaat er zeker niet één persoon die alle touwtjes van de wereld in handen heeft. Maar zijn er wel groepen van personen, vele groepen, en die komen ook af en toe samen, hebben onderling contacten, maar opereren meest zelfstandig en alleen. Zo wordt er in de literatuur hierover gesproken over de Bilderberg groep, de (studenten)vereniging Skull and Bones, en zo meer. Interessant is ook om te kijken wie er verschijnt op het WEF, het World Economic Forum. Hoewel m.i. hier toch meest frontmen en frontwomen hun publieke opwachting maken. De echte macht, de allergrootste machten? Die zie je zelden of nooit. Daar hoor je zelden of nooit van. 
 

Imposant

 
Machtige mensen – dat is toch de perceptie – zijn interessant om te bestuderen. Dit is een persoonlijke opinie. Maar tevens denk ik dat er over geen president, geen enkele persoon eigenlijk wie dan ook, ooit zoveel geschreven en gepraat wordt en dat in nauwelijks vier jaar tijd. Weet u dat de reclameblokken in de VS tussen zijn verschijnen op tv door, tegen de allerhoogste tarieven verkocht worden? Mediabedrijven wéten gewoon uit ervaring dat wanneer The Donald, zoals hij wel eens genoemd wordt, op tv komt, een miljoenenpubliek gegarandeerd is. Hoe zou dat nu komen? Ik lees verklaringen via via dat wanneer Donald Trump een kamer betreedt, hij snel alle aandacht krijgt, of naar zich toetrekt. Het is een imposante verschijning vernemen we, en dit al lang voordat hij president werd in januari 2017. Donald erfde een indrukwekkende vastgoedportefeuille van zijn vader, Fred Trump (1905-1999). En bouwde die uit tot een waar imperium, met hotels, casino´s, woontorens, golfbanen en nog veel meer. De hoofdreden wel waarom hij zo populair is, veelbekeken, veelgevraagd in de media? Omdat hij on-voor-spel-baar is. Je weet nooit wat Donald nu weer gaat zeggen. (Vast ook zelfs zijn entourage soms niet). Dat is mediageniek, dat is ook een deel van zijn kracht. Maar persoonlijk vinden wij onvoorspelbare lieden op de hoogste machtsniveau´s…redelijk ongemakkelijk aandoend. 

Men zegge het voort

 
Zondag is een rustdag, zo wordt toch gezegd. Ook ondergetekende laat dan even de boel de boel om uit te rusten. Een dag iets helemaal anders te doen. Afstand nemen en nieuwe energie opdoen. De spreekwoordelijke batterijen opladen misschien? In ieder geval zijn we er maandag 21 september weer met een nieuwe aflevering. Bent u er dan ook weer bij? Dat wordt dan zoals steeds zeer geapprecieerd. Heeft u familie, vrienden of kennissen? Zo u dit artikel, de reeks die we pas gestart zijn wel goed, lezenswaardig vindt, geeft u hen dan misschien een seintje. Zo u wilt. Liken en aanhalen op sociale media wordt ook altijd fijn gevonden. Zodat meer lezers e.e.a. tot zich kunnen nemen. Er over gaan discussiëren en nadenken misschien? Veel dank alvast en tot overmorgen!
 

 

 

 

 

Inhoud

Andere artikelen