Precariaat is een sociaal-economisch begrip en een samentrekking van de woorden precair (onstabiel, voorwaardelijk) en proletariaat (de arbeidersklasse). Het is de Britse professor Economie Guy Standing die dit begrip tot leven riep. Onzekerheid is er ongetwijfeld bij honderden miljoenen arbeiders, maar ook bij de armen en de middenklasse. Het betekent leven met lage inkomens, korte loopbanen, weinig sociale zekerheid en het ontbreken van een politieke stem. “Naast een dreiging van toenemende armoede (zoals bij de Mini-Jobs in Duitsland) is het precariaat bovendien vatbaar voor populisme en extremisme en vormt het zo tevens een democratisch gevaar. Die precaire klasse breidde de laatste jaren uit en werd diverser, aldus Standing. In Japan schat hij de bevolkingsgroep op meer dan 20 miljoen. In Europa werd het precariaat een thema in de vroege 21ste eeuw: hoogopgeleide jongeren vonden geen baan of verrichtten onderbetaald werk”.
Met dank aan het globalisme
Professor Standing schreef “The Precariat : The New Dangerous Class” en is medeoprichter van het Basic Income Earth Network; een uitgesproken voorstander dus van het basisinkomen voor allen. Er verdwijnen geen jobs zegt hij, zelfs niet door automatisering want er komen er steeds nieuwe, andere bij, maar ze verplaatsen zich wel van West naar Oost. Het is een wereldwijde transformatie en een uitvloeisel van het globalisme. De creatie aldus van meer dan 1 miljard nieuwe arbeiders in dat Oosten, liet de Westerse tegenhangers wat verdwaasd achter want voor hen volgden een neerwaartse druk op de lonen en tientallen onzekerheden, aldus worden zij het precariaat genoemd.
Chronische economische onzekerheid
En dit terwijl de inkomsten uit kapitaal blijven stijgen. Deze tweedeling zal volgens professor Standing nog extremer worden… Hij waarschuwt dat “indien de sociale zekerheidssystemen in hun 20ste-eeuwse vorm zullen blijven vastzitten – sociale verzekering, bedrijfsgebonden arbeidsvoordelen en inkomensafhankelijke staatsvoordelen – zal het precariaat als gevolg van deze inertie te kampen krijgen met een staat van chronische economische onzekerheid. Vandaag spreidt het ongenoegen zich reeds uit, sociale onrust zal gauw volgen”.
Het alternatief
Tegenover heel wat sombere maar wel realistische voorspellingen en perspectieven stelt de professor wel een alternatief. Dat zien en horen wij graag want het is makkelijk om met kritiek in het algemeen te komen maar wie geeft alternatieven? Jawel dus en dat is : het basisinkomen voor iedereen, dat wel degelijk betaalbaar is indien alle nu afgewende en afgeleide middelen tezamen juist aangewend worden, voor dit doel.
Liever zie ik hyperinflatie en de collapse van industrieen in Azië, falende urbanisatie en remigratie van goedkope arbeid van oost naar west China, instorting van de globalisering door peak cheap oil en een terugkeer naar regionale economieen die dienstbaar zijn aan de bevolking en niet aan het corporatisme.
Op de pof “made in China” blijven kopen zonder iets productiefs toe te voegen aan de eigen economie en enkel zijn opgebouwd uit communicatie adviseurs gaat zich onherroepelijk wreken.
Rechten zonder plichten werkt niet, een basisinkomen ook niet.
De basiseconomie, naast een puur kapitalistische, gegoten in het vat van de communicerende vaten, maakt wellicht een kans. Maar alleen nadat de “cronies” onder een brug zijn gehangen door het precariaat.
Het onder een brug ophangen is bij uitstek een ‘masonieke dood’ ; de verradende vrijmetselaar wordt in opdracht van een hoge loge daar opgeknoopt ter waarschuwing voor andere vm-etjes om het slechte voorbeeld van hun collega toch vooral niet te volgen.
Globalisme, kijk alleen maar naar de grootste lobby in het Brusselse EU-Politbureau, de grootbedrijven, het corporatisme dat al het werk naar lage lonen landen heeft verplaatst. Ondanks wat de prof beweert, zal die aanwas van banen bijlange na niet genoeg zijn door voortsnellende computerisering en robotisering. Het basisinkomen is het enige JUISTE alternatief voor snel slinkende MENSELIJKE arbeid. IEDEREEN heeft RECHT op een menswaardig bestaan, dus niet alleen de 1% KLEPTOCRATEN die het geld op de immer juichende beurzen voor NIETS krijgen!
Hoezo heeft iedereen recht op een menswaardig bestaan? Je bent een mens wanneer je ontwikkeld en beschaafd gedrag vertoont.
Veel mensen vinden zichzelf trouwens slechts dieren. Die zijn van nature tevreden met de wrede wetten van de jungle.
Wij kunnen er samen als mensheid iets moois van maken.
Landbouw, veeteelt, industrialisatie, automatisering en wetenschap maken dat utopia binnen handbereik is.
Probleem is echter de manke welvaartsverdeling waarin de elite de sleutel tot utopia niet vrij zal geven. Sleutel tot geluk begint met educatie.
Hoe mensen leren om verantwoordelijkheid te nemen, gezond te blijven, geestelijk te ontplooien, autonoom te zijn, echt eigen bezit te kennen. Als je eenmaal zoals ik op mijn leeftijd al een aardige helikopter view (big picture) hebt van de maatschappij dan zie je dat het tegenovergestelde het geval is. Niet dat al die poppetjes in de piramide zo’n slechte intentie hebben. Ze hebben gewoonweg geen echte keus, alleen al doordat het bewustzijn er niet is. Ben je jezelf bewust zoals ik dan blijkt dat je jezelf nauwelijks los kan maken van het systeem. Alleen de elite heeft momenteel de sleutel tot verandering in handen. Of zij moet vallen, al dan niet door revolutie of een totale ineenstorting van de maatschappij of en dat hoop ik stieken, een zachte revolutie doordat er steeds meer burgerinitiatieven komen (grass root).
Jongeluy
Het is een ordinaire voedselketen binnen dezelfde soort. In dat opzicht zijn we uniek mtjoeng.
Je kunt jezelf volledig losmaken van het systeem. Je dient alleen helder te hebben wat het systeem feitelijk is en waar het precies bestaat. En wat het praktisch alternatief is.
Veel mensen hebben slechts een helikopterview van sociaal/economische omstandigheden. Dat is hun pech. Spiritueel leven is volgens hen voor de middeleeuwen.
Basisinkomen is geen “luiheid”, maar een garantstelling voor de BASIS van je leven. Mensen zouden juist daarnaast meer gaan doen, in dienst van een betere maatschappij dan die van nu. Inderdaad, de economie moet weer worden teruggegeven aan de burger met regionale economie plus het terugdringen van het corporatisme zie ik ook als de juiste weg.
Dat basisinkomen is gewoon een geweldig idee. We leven in een tijd waarin de machines het werk doen. Wat zou je dan verder nog gaan streven naar werkgelegenheid? Al die economen en beleidsmakers die maar achter dat werkgelegenheidsspook aanhollen.
Werk was van oudsher een noodzakelijk kwaad: bedoeld om de mens te voorzien in levensbehoeften. Das nu niet meer noodzakelijk. Daardoor is het losgezongen van zijn basis en tot een zelfstandig nastrevenswaardig spook verworden.
Gevolg: de overproductie van nutteloze troep, plastic islands en groot-industriele maffia die zich voortdurend in zijn lobby verschuilt achter een werkgelegenheidsmotief. Onder het mom van: “Wat wij doen is zwaar immoreel maar goed voor de werkgelegenheid”.
Het zou een zegen voor de mensheid zijn als het gros van de mensen betaald thuis zou zitten en zou ophouden met het produceren van troep en nutteloos ambtelijk beleid. Uit onderzoek blijkt dat mensen zich dan gaan ontwikkelen en NUTTIGE dingen gaan doen.
Want dat is wat mensen doen als ze tijd en geld hebben: ze maken zich nuttig. Ze blijven niet op hun bed liggen. Nu al blijft niemand op zijn bed liggen als ie vrij heeft. Weekend dagen en vakanties worden door mensen juist aangegrepen om leuke en nuttige dingen te doen. Een boek lezen bijvoorbeeld…
Precies, het huidige arbeidsethos weerhoudt mensen van geestelijke ontplooing. Met een basisinkomen hebben mensen weer de tijd om zichzelf te ontplooien en te worden wie ze willen zijn. Al zou maar 10% van de mensen met een basisinkomen zich ontplooien. Dat zou al een heel andere maatschappij opleveren.
Nu is 50% chronisch ziek, 700.000 burnout, 1,7 miljoen bijna burnout, 7 miljoen rechtszaken per jaar. Afijn, u kent mijn riedeltje onderhand wel. Tijd om het anders te gaan doen en mensen weer hun vrijheid terug te geven.
Mooi betoog Yoep, en eens met veel punten. Maar wie gaat dat basisinkomen betalen als er niets meer wordt verdiend met plastic troep?
1- besparingen: al dat loon / vergoedingen dat nu naar ambtenaren (800.000) en de schil rond de overheid (2 mio) gaat kan de overheid zich besparen
2- alle geld dat nu aan bullshit wordt uitgegeven – en dat is giga veel – kan naar het basisinkomen
3- 80% van iedereen die nu zorg of psychische bijstand krijgt is te wijten aan depressie, passiviteit en gevoelens van zinloosheid -> kan allemaal naar het basisinkomen
4- WW, WIA en andere onzin kan herverdeeld
en last but not least…
5- kennelijk heeft economie niks met geldhoeveelheid te maken want ik las vandaag dat er 3 x zoveel geld omgaat in financiele producten dan in de reele economie. Dus er is qua geld kennelijk geen verband tussen de productie van troep en verdienen. De productie van troep is er alleen doordat mensen op een onzinnige manier aan het werk worden gehouden.
6 e.v.- en zo zullen er nog veel meer argumenten zijn….
Moreel doe ik mee. Maar ik ben er persoonlijk van overtuigd dat het financieel vast loopt. Een recht waar geen prestatie tegenover staat maakt het ruilmiddel (geld) niet langer ruilmiddel, maar slechts een middel. En tracht de massa hetzelfde te bereiken als de elite nu doet; utopia.
Geld moet waarde hebben en er moet dus iets tegenover staan; innovatie, productie, arbeid.
Ik ben voorstander, maar we snijden ons vreselijk in de vingers en gaan weer de mist in.
Mijn voorkeur gaat naar een basiseconomie waarin iedereen verplicht bijdraagt, 1 dag per week. Dat moet genoeg zijn om de basis te blijven laten functioneren. En die basis beschermt ons tegen uitbuiting door andere systemen.
There’s no free lunch, en mensen blijven apen. De meesten althans.