Han de Jong is hoofdeconoom van de ABN AMRO. Paul Buitink spreekt in Cafe Weltschmerz met hem over de Europese bankenunie. De bankenunie werd tijdens de crisis van 2008 opgericht om de grote verschillen tussen de Europese banken te normaliseren om stabiliteit van het geldstelsel binnen Europa te creëren. Er moest eenheid komen tussen de banken in regels en maar ook in toezicht. De Europese Bankenunie kreeg het toezicht over de Europese banken, wat voordien door de Nationale banken werd uitgevoerd. De Europese Bankenunie wordt aangestuurd door de ECB in Frankfurt. De Unie heeft drie pijlers waarop haar taken zijn berust: het toezicht op de Europese banken, het resolutiemechanisme en het depositogarantiestelsel.
De Jong plaatst kanttekeningen bij de werking van het bailin regiem in het resolutiestelsel. Bij de eerste testcase van het resolutiestelsel ging het al mis. De problemen bij de Italiaanse bank Monte dei Paschi di Siena werden om politieke redenen buiten het resolutiestelsel opgelost. Opnieuw werd een bank met publieke middelen overeind gehouden door de ECB en de Italiaanse staat. De Jong vraagt zich af of het resolutiemechanisme stelsel überhaupt wel kan werken. Als een individuele bank in de problemen komt kan het systeem wellicht haar werk doen, maar bij een systeemcrisis is het volgens hem contraproductief. De risico’s op besmettingsverschijnselen zijn dan groot en kunnen veel banken gaan raken.
De Jong vindt overigens niet dat de problemen bij de bank Monte dei Paschi di Siena als een systeemcrisis gezien kunnen worden. De oplossingen voor die bank buiten het resolutiestelsel werden politiek gedreven. De Jong denkt dat het zuur was voor de Italianen. Niet eerder was het nodig een Italiaanse bank te redden, terwijl in heel Europa banken met collectieve middelen overeind gehouden werden. Onredelijk dan om de eerste bank in moeilijkheden onder een zwaar resolutieregiem te stellen. Om die reden werd het politieke besluit genomen een oogje dicht te knijpen bij de redding van de bank Monte dei Paschi di Siena. Via: Cafe Weltschmerz
