Vaak schrijf ik over “onze” banken met ‘onze’ tussen aanhalingstekens waarmee ik aangeef dat ik vind dat de banken niet meer van ons zijn, niet meer in dienst zijn van de samenleving dus. Ooit zijn ze in het verleden opgericht om het geld van de burger veilig in de kluis te bewaren. Banken vinden hun oorsprong in de middeleeuwen en de vroege renaissance in Italië. De eerste banken ontstonden rondom de rijke steden in het noorden, zoals Florence, Lucca, Siena, Venetië en Genua (wikipedia). De oudste bank staat nog altijd in Italië, het is Banca Monte dei Paschi di Siena, opgericht in 1472.
Overheersing door een kartel
Banken genoten vertrouwen van de burgers omdat hun geld er veilig werd bewaard en als beloning werd er een rentevergoeding uitbetaald. De bankier had aanzien in de middeleeuwen en zijn bank straalde degelijkheid en vertrouwen uit. De gewone burger kon er tegen een onderpand zelfs geld lenen. Daarmee was het verdienmodel geboren van het bankieren oude stijl. Spaargeld inlenen tegen een lagere rente en uitlenen tegen een hogere rente. De bankier werd rijk en de economie begon te floreren doordat steeds meer ondernemers aan een lening werden geholpen die makkelijk kon worden afgelost met de winst vanuit hun investeringen.
Aanjager van de economie
Banken werden de aanjager van de economie en zijn sindsdien gegroeid tot enorme multinationale ondernemingen. Gezamenlijk vormen ze een bankenkartel en onder aanvoering van de centrale banken bepalen de banken het monetaire beleid over de hele wereld. Op deze wijze hebben ze een ongekende en inmiddels ongewenste monetaire macht. Het kartel heeft zoveel macht dat zelfs regeringen hun beleid moeten afstemmen op de wil van de centrale bankiers die met hun monetair beleid in feite wereldwijd de economie besturen. De samenleving is onderworpen aan overheersing van een kartel. Niks meer en niks minder.
Afkicken
Met de renteteugels in de hand en hun opkoopbeleid van schuldpapier zijn ze heer en meester over onze financiën. Door hun excessief beleid van lage rentetarieven zijn onze woonhutten onbetaalbaar en staat de schuldenbubbel op knappen. Met hun repressieve beleid heeft het bankenkartel de opperheerschappij in het financieel spectrum. Maar aan alles wat macht uitstraalt komt ooit een eind. Centrale banken zien dat en raken in de paniekmodus. Het verdienmodel van de banken is naar de knoppen gejaagd doordat in een lange cyclus van ongeveer 75 jaar de rentetarieven in kleine stapjes, met enige hobbels, zijn verlaagd. Anno 2020 is de bodem bereikt. Eens houdt het op en wordt het schip door de wal gekeerd. Net zoals de luxe cruiseschepen die met feestende passagiers door Corona aan de ketting werden gelegd en de passagiers in hun hutten werden opgesloten. Het kan verkeren, zo loop je voorop in de polonaise en zo ren je naar de nooduitgang als de stimulerende middelen zijn uitgewerkt. Ooit zal een junk moeten afkicken om een zekere dood af te wenden. Centrale bankiers worden nerveus en beginnen te waarschuwen. Hun middelen zijn uitgewerkt, zoveel is duidelijk.
Wie heeft de reserves?
Voor wie het nog niet door heeft, om het vege lijf van het bankenkartel te redden zijn rentetarieven door het ijs gezakt en wordt de rente straks per 1 januari min 0,5 voor o.a. depositorekeningen. Vermogende rekeninghouders krijgen kouwe rillingen. Ze vertrouwen het niet meer nu ze moeten bijleggen en stappen massaal in aandelen waardoor de beurzen nog altijd omhoog gaan. De tropische temperaturen op de financiële markten zijn veel aangenamer dan de vrieskou die er heerst onder het firmament van het bankenkartel. Maar let op, er komt iets in beweging dat mogelijk de aanzet is voor een afgrijselijke winter voor bankiers. Ze zullen de kachel flink opstoken om niet te bevriezen en gooien een laatste blok hout op het vuur. Na jaren van voorspoed hebben banken verzuimd voldoende reserves aan te leggen. De rente verder laten zakken zal ook het kapitaal weg jagen van de massa die uit angst voor een naderende depressie hun geld op de elektronische bankrekening laat staan. Juist de rekeninghouders zelf leggen wel reserves aan om te overleven maar waar laat je die als het bankenkartel nerveus wordt?
Slaven van het systeem
Zal de slimme rekeninghouder inzien dat er iets loos is achter de schermen. Zal men zien dat de pinautomaten in ras tempo uit het straatbeeld verdwijnen omdat er een paar zijn opgeblazen door “omgekochte” criminelen? Omgekocht misschien niet, maar misdadig genoeg om ons burgers de schrik op het lijf te jagen met hun bommetjes. Niemand wil nog een pinautomaat in de buurt. Een goed excuus voor de banken om het contante geld langzaam van het toneel te laten verdwijnen. Contant geld is gevaarlijk voor de burger, je zou zomaar beroofd kunnen worden. Nu helpt Corona ook nog een handje mee en laat ons massaal pinnen zodat we ons geld niet besmetten. We moeten mee met de tijd, contant geld is vies en ouderwets. Onze betalingen via internetbankieren worden sneller dan ooit verwerkt, wat willen we nog meer. We zijn de slaven van het systeem, gedwee betalen we op de manier zo de bank het wil. Met in ons achterhoofd de gedachte, gemak dient de mens. Maar wat dan als straks het bankenkartel in de problemen raakt en de omkering van het rente-verdienmodel de banken doet wankelen.
Een kat in nood
Oké, banken zijn commerciële financiële dienstverleners en verlenen als zodanig hun diensten aan ons bankrekeninghouders. Natuurlijk maken wij handig gebruik van de service die de banken ons aanbieden. We hebben geen keus als het gaat om het elektronisch geldverkeer dat in het verleden via girale overmaking van de Postbank ging en daarna elektronisch via het internetbankieren. We gaan mee in het digitale tijdperk en er wacht ons vanzelfsprekend een digitale eenheidsmunt. Volgens sommige ingewijden zou die er zomaar kunnen komen als we de berichten moeten geloven over de ‘Big Reset’ van het World Economic Forum(WEF). Dat er iets speelt op de achtergrond was hier op Biflatie al duidelijk. Het wordt oppassen geblazen, een kat in nood maakt vreemde sprongen. In het verleden zijn er vele crashes geweest van de diverse fiat valutasystemen.
Wee gevoel
Het WEF denkt nu slim te zijn en kondigt al vast aan dat er andere tijden naderen. Wanneer we worden gewaarschuwd dat er wat gaat veranderen dan zouden we kunnen denken dat het WEF, IMF en Centrale Banken de regie volledig in handen hebben. “Vertrouw op ons, het komt allemaal goed.” Ik krijg dan een wee gevoel in mijn maag. Hoe kun je in vredesnaam een schuldenbubbel van ongekende omvang ordelijk gaan afschrijven en schoon overgaan naar een nieuw (digitaal) betaalsysteem zonder dat er wordt tegengesputterd door schuldeisers en bankrekeninghouders?
Sinterklaas
Zijn we dan toch aanbeland in een soort van ‘Nieuwe Wereld Orde’ die met behulp van een paar muisklikken ons leven een stuk aangenamer maakt? Als kind was ik al snel wantrouwend en geloofde niet meer in Sinterklaas die zomaar cadeautjes uit die grote zak toverde. Het lijkt mij dan ook geen toeval dat zijn zwarte knecht nu van kleur verandert.
GW
Beste Gerrit,
Hoe kan je stellen dat de Zwarte Piet of in jouw geschrift “zwarte knecht” van kleur verandert en dat ditvolgens jou geen toeval kan zijn.
Juist nu dat zwart alle kleuren vertegenwoordigt en dat gesteld door de grootste Zwarte Piet tegenstander, die wel nog dagelijks de revenuen opteert van zijn in slaven handelende familie.
Maar je hebt gelijk, dit was één van de laatste “spontaan” gevierde Sinterklaasfeesten.
Pasen is al Lentefeest, Kerst is binnenkort het Winterfeest.
Maar die ramadan en die “bijbehorende” vrije dag, laten wij ons als Christenhonden met ons schaapachtig gedrag er braaf door heen jassen!
Spijker op zijn kop Gerrit, goede pakjes avond gewenst.
“Hoe kun je in vredesnaam een schuldenbubbel van ongekende omvang ordelijk gaan afschrijven en schoon overgaan……. zonder dat er wordt tegengesputterd door schuldeisers en bankrekeninghouders?”
Je zit zelf midden in het antwoord: door het systeem te laten crashen, zodra BlackRock c.s. hun schaapjes op het droge hebben. Mogelijkheden plenty, zie virus als voorproefje.
Cynisch, gewetenloos? Wie verwacht Christelijk of humanitair mededogen in de afrekening van de geldduivel? Sinterklaas, of de Kerstman?
Bankrekeninghouders met een per saldo negatieve hypotheekrente geloven waarschijnlijk wél nog in Sinterklaas!
Ik lees het volgende: “Banken genoten vertrouwen van de burgers omdat hun geld er veilig werd bewaard en als beloning werd er een rentevergoeding uitbetaald.” Als banken het geld veilig moeten bewaren dan spreken we van een bewaargeving en in dat geval zou je de bank daarvoor moeten vergoeden i.p.v. interesten te ontvangen. In werkelijk doen banken aan fractioneel bankieren https://nl.wikipedia.org/wiki/Fractioneel_bankieren en omdat dat extra risico´s meebrengt is er het depositogarantiestelsel https://nl.wikipedia.org/wiki/Depositogarantiestelsel Omdat de marges tussen wat er als rentevergoeding moet worden betaald en wat er wordt verdiend met geld uitlenen krimpen proberen de banken extra inkomsten te vergaren door het innen van commissies. Eigenlijk moeten we blij zijn dat banken winst maken of zet je je geld liever bij een bank die verlies maakt? Mochten die banken ongeoorloofde winsten maken dan zou men dat zien aan hun beurskoers. We zien bv dat ING noteert tegen 0,6x de boekwaarde. Toch ook allemaal wat om over na te denken. Ik heb nooit voor een bank gewerkt en ben ook niet verplicht om hen te verdedigen. Maar ik wil ook de andere kant van het verhaal laten zien.
Wat ik met mijn verhaal vooral probeer duidelijk te maken is dat we volledig zijn overgeleverd aan de banken. Ze beheren het fiat geldsysteem. We kunnen niet zonder een bankrekening, we zijn zelfs verplicht om er 1 te hebben voor overmaking van onze vaste maandlasten. En voor de uitbetaling van ons loon, uitkeringen of pensioen. Banken namen ooit graag geld in bewaring om het vervolgens tegen hogere rentes uit te lenen. Zoals ik schreef, hun (rente)verdienmodel.
Het in bewaring geven bij de bank voor kostbare bezittingen kostte een paar centen, maar met in bewaring nemen van (spaar)geld begon ooit hun verdienmodel. Later kwam het moderne bankieren in de vorm van fractioneel bankieren. Men kwam er achter dat banken makkelijk een cheque konden uitschrijven voor een hypotheek van een paar ton door de waarde daarvan gewoon als vordering ter linkerzijde op de balans te noteren. De onderliggende waarde van het (ingeleende) spaargeld werd toch niet door alle bankrekeninghouders tegelijk opgevraagd. Op deze manier is het fractioneel bankieren een grote vlucht gaan nemen. De manier van geldschepping om via kredieten huishoudens van extra geld te voorzien en daarmee de economie te laten groeien. Het risico dat mensen allemaal tegelijk hun spaargeld zouden opeisen was verwaarloosbaar.
Echter is er nu een ander risico ontstaan doordat de enorme schuldenberg door het dak gaat. Om de verliezen op wanbetaling op te vangen moeten er meer reserves worden aangelegd. Zie hier het spanningsveld: Enerzijds de afschrijvingen op hun uitstaande vorderingen(hypotheken, krediet etc.). Anderzijds de berg spaargeld waarvoor banken een negatieve strafrente betalen aan de ECB. Hun ‘straf’ voor het feit dat ze te weinig uitlenen. De druk op de ECB neem toe om die strafrente af te schaffen omdat daarmee het aanleggen van hun reserves wordt afgeremd.
Dit zijn ‘onzuivere’ exercities in dit vreemde monetaire tijdvak. De omgekeerde wereld. Stel nu dat alle bankrekeninghouders deze vreemde exercitie door krijgen en inzien dat het einde van deze vorm van bankieren nadert. Ze halen massaal hun spaargeld op. Maar ja, waar moet ik er mee heen? Ik heb geen pakhuis tot mijn beschikking, ha, ha, ha. Dit is dus wat ik bedoel, we zijn veroordeeld tot de “bank.” De sofa voor onze platte beeldschermen met het platvloerse vermaak van onze staatsomroepen. Zolang we daar nog naar kijken is er niets aan de hand.
“We zijn veroordeeld tot de ‘bank'”. Juist. In dubbele betekenis. Dat geldt niet alleen voor de kleine mannekes, maar ook voor de grote.
Globale investeringsbanken zijn de big leaders van nu, die koortsachtig bezig zijn met het ‘compenseren’ van vluchtig, risicovol bezit met ‘duurzaamheid’.
Dat gebeurt niet stiekem, maar open en bloot, waarbij vooral Europa, waar de klimaatideologie tot religie is verheven, een belangrijk doelwit is.
De Europese ombudsvrouw zegt: ‘Foei!’ tegen de deal tussen de EU en BlackRock Investments. Volgens haar een gloeiend voorbeeld van belangenverstrengeling, maar dat mag de buik niet doen rimpelen:
https://deutsche-wirtschafts-nachrichten.de/507958/EU-Ombudsfrau-ruegt-Deal-zwischen-BlackRock-und-EU-Kommission-doch-ohne-Konsequenzen
Een ‘adviseur’ die -in de voetsporen van Goldman- als ‘Great Deal’ wordt binnen gehaald om de droom van een ‘Green Deal’, als basis van een gesocialiseerde ‘Nieuwe Orde’ te verwerkelijken.
De crash, die een ‘Great Reset’ mogelijk moet maken zal onvoorstelbare sommen aan ‘vluchtig bezit’ laten verdampen; de geconsolideerde ‘duurzaamheid’ zal er echter voor zorgen dat de machtspositie van de elite ook in het nieuwe tijdperk behouden blijft.
Dat de grootste vermogensbeheerder ter wereld https://nl.wikipedia.org/wiki/BlackRock voor een prijsje een studie wil uitvoeren voor de EU mag tot nadenken stemmen. De kostprijs van die studie is voor Blackrock peanuts. De volledige beslissing van de ombudsvrouw vind je hier: https://www.ombudsman.europa.eu/en/decision/en/135363