Het is beslist al opgevallen, er is geen gebrek aan oplossingen maar toch houden we ons alsmaar bezig met dezelfde – bijna meelijwekkende – dialogen. Het is alsof we blind zijn voor wat er op de tafel ligt en toch maar liever conformeren aan dat waar we zo tegen zijn. Althans, dat zeggen we. Een kritische massa staat elke dag verontwaardigd te kijken hoe deze economische malaise zichzelf blijft voeden. Het is als bezigheidstherapie, we blijven bezig maar de therapie slaat niet aan. Omdat we bij Biflatie.nl van pragmatisme en eenvoud houden?
Probleemstelling
De Belgische overheidsschuld klokte eind 2010 af op 96% van het bruto binnenlands product (bbp). Houd je rekening met de toekomstige uitgaven voor pensioenen en gezondheidszorg die met het huidige belastingsregime niet gedekt zijn door inkomsten, dan schiet de Belgische overheidsschuld gezwind de hoogte in, namelijk tot zo maar eventjes 426% van het bbp. Onze reële overheidsschuld is dus bijna 4,5 keer groter dan wat in de officiële tabellen staat … lees meer
Oplossing
In dit artikel meer informatie omtrent de ontkoppeling van de ‘schuldrelatie’. We gaan hiermee naar de bron van het hedendaagse systeem dat modulair werd opgebouwd. Het ‘Reverse Debt System’ kent een systeemwetenschappelijke onderbouw en kan heel onze samenleving in een andere richting stuwen.
Het RDS betekent dat schulden worden afgeboekt naar het ‘eigen vermogen’ uit hoofde van de schuldenaar, de schuldeiser boekt z’n vorderingen naar de kas/bank. Deze boekingen kunnen volledig los van elkaar gezien worden waardoor de schuldrelatie ontbonden wordt. Op deze manier kan elke economische agent afzonderlijk benaderd worden volgens nader te bepalen criteria. Door deze ontkoppeling wordt vermeden dat het failliet van de ene ook de andere in problemen brengt … lees meer.
Sociale impact
Wat we zien is dat er technisch geen probleem is om ons te ontdoen van het gestelde probleem. En sterker, niet enkel Europese schulden kunnen opgelost worden, dezelfde methodiek is mondiaal toepasbaar. Hierbovenop, nobel studiewerk geeft allerhande verklaringen om deze toestand te beschrijven. Niet in het minst werken stereotiepe rationaliseringen als een blokkade om tot een doorbraak te komen. De sociale impact is werkelijk catastrofaal, niet omwille van een gebrek aan kennis en/of oplossingen dan wel door deze niet maatschappelijk te valoriseren. Wat bedoelen we dan met ethiek? Mag de burger zich geen vragen meer stellen over de toekomst? Of kunnen we maar beter onderwijs afschaffen? To think about?
In alle eenvoud kan ik zeggen,wat kan ons het nou schelen hoeveel staatsschulden er zijn. Het is best wel aardig om hierover van gedachten te wisselen,maar het moet zeker niet ons leven bepalen. Deze race is al lang gelopen,dat weten jullie ook wel. Waarom zouden we onze energie niet op positieve,bewust vooruitstrevende manier ventileren en vormgeven. Al die negatieve maatschappelijke ontwikkelingen blijven toch steeds in een cirkel ronddraaien en de cirkel wordt steeds wat groter. En steeds blijft dat zelfde spook weer voorbij komen en dan met z’n alle weer roepen,daar is hij weer. En aan het eind is de positieve ontwikkeling nog niks opgeschoten,omdat men maar steeds angstig met die negatieve ontwikkelingen bezig was. Het heeft ook geen enkele zin om domweg tegen windkracht 10 in te blijven lopen.
Wat is het effect van staatsschulden op jouw en ons leven? Hoe uit zich dat?
Niet pragmatisch, maar hypothetisch. Bij goede rapportcijfers van de ‘markten’ zijn staatsschulden meer ‘bezit’ dan ‘verplichting’. Het (middels onverstandige bezuinigingen) terugschroeven van het begrotingstekort heeft effect op ‘jouw’ en ‘ons’ leven, ZONDER dat daardoor de staatsschuld, maar WEL het vertrouwen wordt afgebouwd. Overigens kan de probleemstelling niet meer dan een detailopname zijn als chronisch voorbij wordt gegaan aan de (in dit land) veel grotere private schulden.
Beste Sacha, dank voor je inhoudelijke reactie. Als steeds meer mensen kennis nemen van de beschikbare oplossingen dan ebt het vertrouwen in politiek volledig weg. En dat is maar normaal als we kijken hoe vandaag onze belangen geschaad worden, het is een democratie onwaardig. De zaak wordt des te erger wanneer we politiek interpelleren met vraag tot dialoog en samenwerking. Men blijft dit alles negeren ondanks alle rapporten die hierover geschreven werden. Ook private schulden kunnen met dezelfde methode afgebouwd worden, dat is het probleem niet. Een concept of hypothese wordt pas praktisch als ze ook wordt opgenomen in het besluitvormingsproces, logischerwijs.
schuld is ontstaand dat ze papier (geld ) drukken, na 2008 extreem, koop oude kranten, druk geld er mee. geef het aan de banken, en noem het staat schuld. bank word rijker jij armer. dus er is geen schuld. schuld is een cosmetisch ding van de banken om ons in de schuld te houden. scheld de staatschuld weg, en het word beter, alleen de rijke iets armer, maar dat is nog steeds heel rijk wij iets armer is wel echt een dram. dus denk er maar is over na, er is geen schuld, voor beeld, eerst geven ze griekenland oud papier (geld) dus in de schulden. nu schelden ze het kwijt, maar op papier noemen ze het schuld. dus onze belasting en kosten kunnen ze omhoog doen. dit is gaaf als je aan de goede kant staat
Beste Loeky, ik maak je graag attent op het feit dat we in dit geval niet spreken over ‘kwijtschelding’ zoals dat traditioneel bekeken wordt. In dit geval gaat het over ‘oplossen’ waardoor de schuldeiser geen verlies lijdt. De ontkoppeling van de schuldrelatie betekent dat er geen voorwaarden aan de ‘kwijtschelding’ gekoppeld kunnen worden. Anders gezegd, in kwalitatieve zin is dit niet vergelijkbaar waardoor andere intepretatieregels gelden.
In dit artikel meer informatie omtrent de ontkoppeling van de ‘schuldrelatie’. We gaan hiermee naar de bron van het hedendaagse systeem dat modulair werd opgebouwd. Het ‘Reverse Debt System’ kent een systeemwetenschappelijke onderbouw en kan heel onze samenleving in een andere richting stuwen.