De crisis is voorbij? Nou, dat is toch wat Monsieur le Président François Hollande zegt. Vele hoogwaardigheidsbekleders zijn hem trouwens in deze al voorgegaan. Nu mag je àltijd geloven wat dergelijke Hoge Heren (’t zijn altijd heren) vertellen natuurlijk. Of…toch eens kijken. De Franse economie is in recessie en raakt steeds verderop bij die van bijvoorbeeld buurland Duitsland. Hm. Maar de industriële productie neemt weer iets toe en ook de consumptie herstelt zich, zo constateert Hollande; wel is er vertrouwen nodig om deze tendens aan te houden. Vertrouwen? Laat dat juist zijn wat er ontbreekt. Hoe jammer. Close but no cigar. Dat vertrouwen hebben the powers that be – overheden, banken, internationale instanties – nou net beschaamd. ’t Zal dan wel weer een blind vertrouwen zijn dat deze president bedoelt. Hm. Maar wel op de Nationale Feestdag in ’t lang en breed de militaire macht doen paraderen, de nieuwste snufjes op oorlogsgebied demonstreren, dat wel. Want geld hebben we niet meer maar wapens nog wel! En laat nou net de kredietwaardigheid van Frankrijk van AAA naar AA+ zijn gedegradeerd. Blind vertrouwen? We zullen er nog eens over nadenken.
Nog een optimist
Tegen beter weten in verklaart ook de Spaanse minister van Economie dat de economie van zijn land zal groeien. Nu even niet doch in de tweede helft van het jaar. Maar ach, al dat bashen, waarom kunnen we nu niet eens allemaal optimist zijn met onze bewindvoerders? Ze zitten ocharme al in een onmogelijke positie en ergens hebben ze nog gelijk ook : als iedereen altijd maar blijft herhalen dat het slecht gaat…’t brengt ook geen zoden aan de dijk. Dus : de roze bril maar opzetten? Of zouden Google Glasses helpen?
De kern van het economische probleem
“De groeilanden zijn een rem op het herstel” bloklettert volgend artikel in DFT.nl. Men zou dat kunnen aanpassen en meer correct ook tot : de groeilanden ZIJN het herstel. Want alleen daar valt nog enige groei te rapen. En meer nog : het Westen teert op het Oosten maar ook het Oosten teert op het Westen. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje (een lekkend bootje eigenlijk). Export-gerichte landen hebben het extra moeilijk wanneer de wereldeconomie zienderogen vertraagt. Onze westerse binnenlandse markten groeien niet meer dus moeten we vooral leven van de uitvoer. Nu leven op hun beurt die oosterlingen nog teveel van ons. Oplossing : de oosterse economieën moeten meer werk maken van een duurzame ontwikkeling van hun interne markten. Maar ze zijn ermee bezig hoor… Vroeger gold ook het spreekwoord : when America sneezes, the rest of the world catches a cold. Nu mag je al gerust stellen : als China niest, vat de rest van de wereld kou.
Steun eens een dictator
“In ruil voor vele dollars hield Egypte zich koest tegenover Israël. Soms denk je : wat zou er zijn gebeurd als al die miljarden niet naar dictators waren gegaan maar naar scholen, ziekenhuizen en onafhankelijke media”. Meer volgt hier. En wie precies hebben wij – de westerse wereld maar vooral de VS – zoal “gesteund” in de laatste 50 jaar? Lees en verwonder u – of niet. Vraag u dan eerlijk af : is de bevolking van al die landen vandaag beter af dan voor onze inmenging? En probeer dan nog rustig te gaan slapen… Een laatste boodschap in dit verband aan onze leiders : Welterusten Mijnheer de President (door Boudewijn De Groot) – uit het hoofd te leren tegen morgen!
Zo komen de jaren 60 protestzangers toch weer tot hun recht…
http://www.youtube.com/watch?v=IJy69eEcmdI
Zo is dat, en de wereld heeft nood aan nieuwe…
Op http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/21978_economische_crisis_verdiept/ lees ik juist dat de economische depressie zich flink aan het verdiepen is.
Daar lees ik:
[quote]”Economische crisis verdiept
Het blijft een trieste vaststelling dat al sinds 2008 de regeringsleiders in Europa het maar niet eens kunnen worden over een daadkrachtige Europees brede aanpak van de crisis
In tegenspraak met de oproepen van Rutte, Samsom en Dijsselbloem is er weinig reden tot vreugde. Dijsselbloem is voorbarig als hij stelt dat het ergste achter de rug is. Met nog vele bezuinigingen in het vooruitzicht, zal de crisis verder verdiepen.”[/quote]
Er kunnen boeken vol over geschreven worden, maar wat gebeurd is, is gebeurd.
Als alle banken,verzekeraars weer gekortwiekt zijn naar hun oorspronkelijke functie en de hedge-funds en grootte miljarden investeerders door het putje zijn, dan hoeven wij het buitenland niet te helpen en zij ons niet.
Bemoei je niet onnodig met andere landen, mits er een bevolking uitgebuit of onderdrukt wordt.
Maar dit zal eerst nog wel een Utopische gedachtegang zijn van mij.
“Maar uiteindelijk zal alles recht kom”,zoals de boer zei.
Alles sal reg kom.
Is een Zuid Afrikaans gezegde.
Geweldige uitspraak dat de crisis voorbij is en er dus weer mooie jaren zullen komen. En dat terwijl in nagenoeg alle Europese landen een fractie is bezuinigd wat bezuinigd zou moete worden. Dat heb je nu eenmaal als regering na regering teveel uitgeeft. De partij die anders wel hoeft niet op veel steun van de kiezer te rekenen. Daarbij komt nog dat veel mega projekten stokpaardjes zijn die miljarden (maar ook extra) hebben gekost. Het vreemde daarbij is dat politici die met gemeenschapsgeld omgaan niet hoofdelijk aansprakelijk zijn maar bestuurders van kleine bedrijfjes wel.
Partijen die fors bezuinigen en de lasten verzwaren, zijn nooit populair. Bij verkiezingen is daardoor de kans groot dat extreme partijen aan de rechter- of de linkerflank veel stemmen trekken. Met als gevolg dat de anti-Euro sentimenten fors toenemen en dat daardoor de E.U. zelf gaat ingrijpen en zelf regeringen gaat aanstellen die met harde hand zullen bezuinigen en hervormen, ongeacht wat het volk wil.
Juist ! Als de haute finance bedreigd wordt bij het falen van hun eigen ponzi-scheme is hun antwoord steeds fascisme. Rooie Adolf was ook zo’n pion voor dat rumoerige kiezerspubliek vd jaren dertig die het wist te vleien, door het uitdelen van “snoepjes”; zo win je de harten van de mensen en ook de verkiezingen. Eenmaal gekozen weet je wel waar het naartoe gaat. Men heeft sindsdien geleerd om die stap over te slaan, vandaar dat het “Europa” van niet verkozen bestuurders eigenlijk al een bedekte staatsgreep is; zie maar de invoering van het verdrag van lissabon. Het enige merkbare verschil zit em in de keuze van de kleur namelijk rood is blauw geworden. Anders zou het te opvallend zijn. Waarom zou men zich willen boos maken op provocerende politiekers ? Weet wie de echte boeven zijn achter de schermen, maar dat je niets zal veranderen aan hun planning. Je kunt een provocateur de macht ontnemen door een (collectieve) reactie achterwege te laten. Een machthebber is slechts de spreekbuis voor de “verborgen agenda” die hij erop nahoudt voor zijn broodheren en is maar zo sterk als de aandacht die hij krijgt, zonder die publieke aandacht is hij maar een clown die uit zijn nek kletst. Deze politieke indicator wordt gebruikt door het grootkapitaal om waar nodig bij te sturen alsook hun veiligheid en welvaart garandeert. Als de burger apatisch wordt en geen signalen meer uitstuurt, worden de grootkapitalisten zeer wantrouwig, nerveus en bevreesd voor dit soort stille terreur.
De rotte financiële sector is de kern van Japans probleem. Banken kunnen geen kredieten meer verlenen, zodat bedrijven niet investeren. Burgers potten hun geld op. De enige remedie is geld pompen in de economie, nog meer geld. De Japanse economie zit in grote problemen. Consumenten kopen niet meer. De banken zitten opgescheept met slechte leningen. Maar Japan neemt ook de buurlanden mee in zijn val. Alle beurzen in Azië moesten door de zwakke yen en de slechte economische cijfers een flinke stap terug doen. Pas nu grijpt de Japanse overheid in, maar de consument heeft het vertrouwen al verloren.