Het pensioenstelsel in Nederland staat onder druk. Inmiddels is hierover een maatschappelijke discussie ontstaan en zijn de meningen van de betrokken partijen behoorlijk verdeeld. Op Biflatie.nl leest u voortaan alles wat uw pensioen aangaat. Fiscaal, wettelijk, over de nieuwste ontwikkelingen binnen de sector en wat de toekomst brengt.
We blijven in herhaling vallen. Telkens wanneer ik de pensioenellende onder mijn vergrootglas leg zie ik geen verbeteringen. Er zijn alleen meer aanwijzingen dat de toekomst van de pensioenfondsen uiterst dramatisch is. Het is al een tijdje redelijk stil aan het pensioenfront. Er sijpelt weinig nieuws door uit het lopende pensioenoverleg en dit sinds juni 2019. Een overleg dat uiterst moeizaam verloopt. De partijen met verschillende standpunten moeten een akkoord uitwerken maar de huidige situatie geeft een enorme druk.
Slepend pensioenoverleg
De overheid, vakbonden en werkgevers hebben stuk voor stuk een eigen interpretatie en moeten elkaar er van overtuigen dat de invulling van het akkoord van landsbelang is. Het is een nationaal belang dat er een goed akkoord ligt. Maar hoe wil je een goed akkoord tot stand brengen in slechte tijden. En waarom zeg ik bewust ‘slechte tijden,’ terwijl het economisch goed gaat. Daarover kun je ook verschillend denken. Het zal het grote twistpunt zijn binnen het overleg.
Vernietiging opgebouwde reserves
Het heeft alles te maken met het idiote monetaire beleid van de banken, onder aanvoering van de ECB. Mijn verhaal is bij de volgers van mijn stukjes tot in den treure bekend. En steeds weer val ik er op terug. Omdat het moet. Herhaling is de beste reclame, zegt men. Het is de spil in mijn columns, het repressieve monetaire beleid van onze centrale banken die de (centrale) rente naar een te laag niveau hebben gemanipuleerd. Voor mensen met hypotheek en kredieten een walhalla, andersom voor spaargeld en pensioenreserves een drama. Het beteugelende beleid is destructief. Het is vernietigend voor een maatschappij die drijft op krediet. Teveel krediet leidt tot te lage rentetarieven en aan het einde van de cyclus tot vernietiging van opgebouwde reserves. Zo klaar als een klontje. Kijk naar de boze spaarders en de gepensioneerden die allemaal interen op hun reserves. Ook de premie betalende werknemers hebben reden om ongerust te zijn. Hun toekomstig inkomen staat onder druk.
Pijnlijke maatregelen
Langzaam dringt het besef door dat de maatschappij voor de allergrootste economische uitdaging staat sinds 100 jaar. Alleen kijken we elkaar aan en denkt iedereen dat er iemand zal bestaan met een toverstafje. Een sterke man, o nee, dat is een ouderwetse uitdrukking. Het kan natuurlijk een vrouw zijn, zoals madame Christine Lagarde, of zelfs een transgender. Het is oppassen tegenwoordig wat je er allemaal uitkraamt. Dat past helemaal bij het beeld van dit nieuwe decennium. Op alle slakken zout leggen maar vooral om de echte hete brij heen draaien. Om uit de huidige misère te komen moeten drastische en pijnlijke beleidsmaatregelen worden genomen. Gelukkig is dat niet aan mij, maar ik zal ongetwijfeld met vele anderen het slachtoffer worden. Het is toch overduidelijk dat het huidige pensioenstelsel niet houdbaar is onder de huidige omstandigheden. De grote vergrijzing, te weinig aanwas onder de jeugd, te lage dekkingsgraad, te lage rekenrente en te lage economische groei.
Gevaar van een beurscrash
Er zijn nog altijd optimisten die roepen dat er veel geld in de pensioenkassen zit. Dat is helemaal waar. De beleggingsresultaten over 2019 waren uitstekend. Het pensioenvermogen is alleen gestegen. Ook zou de grote vergrijzing op langere termijn sterk afnemen en hoeft er daarna minder geld in kas te zitten. Daarom zouden lagere dekkingsgraden nu tijdelijk kunnen worden geaccepteerd. Dat is dus wat de minister (Koolmees) al heeft geregeld. De dreigende korting voor dit jaar is een jaar uitgesteld. Ik zie dat als vooruit schuiven van de problemen. Die zijn hiermee niet opgelost. Men vergeet wat al te makkelijk dat de goede fondsresultaten van het afgelopen jaar louter berusten op speculaties op de financiële markten. En juist de beurzen zijn enorm opgeblazen met het goedkope geld van centrale banken. Insiders begrijpen wel dat zoiets wordt gevolgd door een beurscrash en dat daarmee het vermogen zomaar met tientallen procenten kan worden vernietigd. Centrale banken oefenen nu al druk uit op de politiek om de economie aan te jagen met fiscale maatregelen.
Hoezo goede tijden?
De monetaire maatregelen van centrale banken zijn uitgewerkt. Dat belooft weinig goeds. Het geld kan niet nog goedkoper met nog meer rentedalingen. Men ziet nu al de negatieve gevolgen. Prijzen vastgoed door het dak en opgeblazen beurzen. Het grote geld gaat naar de elite. De massa heeft het nakijken. Kansarme jeugd, maar ook gepensioneerden met een afbrokkelend inkomen. De helft van de gepensioneerden heeft slechts een klein pensioen naast hun AOW. Indexering van pensioenen blijft al 11 jaar uit. Dat is een dramatische achteruitgang als je daar de jaarlijkse inflatiecijfers naast zet. Zelfs de jongste generatie heeft reden tot klagen. Een onderkomen om daarin met een partner een nestje te bouwen is niet meer te betalen. Vergeet niet hoe belangrijk het is dat ons nageslacht niet krimpt. Jongeren blijven langer thuis wonen. En de stelletjes die al samen een klein huisje weten te huren werken veel langer door met hun tweetjes alvorens aan kindertjes te denken.
Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst
Je moet lang sparen met die lage rente, en zelfs meer inleggen dan ooit tevoren, om een aanbetaling te doen voor een normaal onderkomen dat zomaar 3 ton kost. Het is gewoon een drama. Beleidsmakers verzwijgen de gevolgen van deze desastreuze ontwikkelingen. Men verpakt het in de grote vergrijzing, maar het echte probleem ligt in de verjonging. Er wordt te weinig gejongd. Ik zou zeggen ga daar eens wat meer accent opleggen. Zorg dat de jeugd zo snel mogelijk betaalbare woningen kunnen kopen of huren. Gooi de mislukte Toeslagen er uit en geef die miljarden aan de jeugd in de vorm van een woonsubsidie. Wie kent nog de gouden tijden van de premiewoningen eind jaren 70 tot ver in de jaren 80. “Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst,” zo was de gouden stelregel. Die zijn we uit het oog verloren.
Woonsubsidie en hogere kinderbijslag
De oplossing voor ons pensioenprobleem ligt bij de jeugd. Er zijn te weinig jongeren die nog pensioenpremies betalen. Ze staan buitenspel door het beleid van onze centrale banken. Lange tijd hebben we genoten van lage rentetarieven maar nu komen de slechte tijden. Het interen op opgebouwde reserves die niet meer renderen. Een keihard feit. Veel te lang genegeerd. We gaan de nadelen nog lange tijd ondervinden, tenzij het kabinet met een snelle oplossing komt. En die ligt er nu. Het gesodemieter met die mislukte toeslagen dat bijna het faillissement betekent van de Belastingdienst is tekenend voor mislukte beleidsmaatregelen. Ga het geld investeren in de toekomst. Dat is nog altijd onze jeugd. We zijn ze vergeten. Als betaalbare woningen niet meer te bouwen zijn, ga deze dan niet kleiner maken met nog minder slaapkamers. Bouw ze juist groter en geef de jeugd een woonsubsidie en tegelijk een hogere kinderbijslag. Juist daar ligt de oplossing om ons pensioenstelsel betaalbaar te houden.
GW
Wat ik in dit hele verhaal mis, zijn de migranten, vluchtelingen, economische gelukszoekers, die ook allemaal een huis moeten hebben. En ze blijven maar komen, ook als er geen onderdak voor ze is. En gemeenten moeten verplicht van de rijksoverheid deze mensen helpen met een huis. Dat betekent dat nederlanders niet of nauwelijks nog in aanmerking komen, in ieder geval is het aanbod drastisch verminderd.
Nou je het zegt silvia. Leon de winter, columnist vd telegraaf zei laatst bij rick nieman van wnl op zondagmorgen op de staatstv dat de toevloed van immigranten ervoor zorgt dat er nog meer woningkrapte komt. ‘Daar kom ik zop terug”‘ sprak rick nieman. Helaas niet gebeurd. De woningkrapte is enorm voor zowel koopwoningen alswel sociale huurbouwwoningen.
In de gemeente utrecht staan 580 woningen te koop en daar staan tegenover 25.000 mensen die een woning willen kopen…
https://www.rtvutrecht.nl/nieuws/2007338/
Voor mensen met een salaris onder de € 55.000,- is een koopwoning steeds moeilijker te vinden.
De wachttijden voor een sociale huurwoning in de gemeente utrecht is opgelopen naar 9,7 jaar… aldus een bericht in het ad van 1 juni 2018. Dit is alweer 1,5 jaar geleden. Wedden dat de wachttijden nog meer zijn opgelopen.
Ik vind deze situatie onvoorstelbaar. De gevestigde politieke partijen konden mijn inziens in 2005 al nagaan dat de woningnood in 2020 en de jaren ervoor dramatisch zouden oplopen door even de demografische statistieken te raadplegen vh cbs. En ook al in 2005 was er sprake van woningnood.
Tijd om de gevestigde politieke partijen weg te stemmen. Alleen al om de huidige woningnood.
Je kan niet en huizen slopen en geen nieuwe woningen bij bouwen en 100.000 migranten per jaar toelaten.
https://www.ad.nl/utrecht/wachttijd-sociale-huurwoning-regio-utrecht-stijgt-explosief-gemiddelde-duur-10-jaar~ab2ae8f0/
Ik trek de pensioendiscussie al wat breder door ook de woningmarkt er in mee te nemen. Daar waar de jeugd nauwelijks een kans heeft. En zoals ik zeg, wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Dat is indirect weer van invloed op ons huidige wankele pensioenstelsel. Ook immigratie zal door werken op de woningmarkt. Zal een discussie op zich worden nu verschillende lidstaten van de EU praten over beperkingen. CDA’er Hugo de Jonge vindt dat de huidige aantallen immigranten “echt te hoog” zijn. Lees hier: https://nos.nl/artikel/2317271-cda-er-de-jonge-wil-aantal-immigranten-beperken.html. Met de aanhoudende woningnood zal het immigratievraagstuk weer hoger op de politieke agenda komen.
Ben 58 en sta dus over 10 jaar ook voor mijn pensioen.
Op de lagere school leerde ik dat NL 14.6 miljoen bewoners had. Inderdaad zo’n 100000 inwoners aanwas per jaar. Hoe kan dit verder gaan? En maar groeien en maar groeien. Ik zit in Utrecht en hoor van mijn jongere collega’s over de moeite cq de onmogelijkheid om enigszins betaalbare woonruimte te vinden hier of in de omgeving. Ben het hier met de bovenstaande reageerders eens.
Wat mij ook stoort is dat er over de pensioenpotten die opgespaard zijn geen belasting word geheven endat dit pas gebeurd bij uitbetaling. Dit word buiten de boeken gehouden dwz over het jaar waarin de afdracht plaats vind en de hoeveelheid mensen die in dat jaar hun uren hebben gedraaid word hier niks over gemeld in een balans terwijl dit toch echt tegoeden zijn die boekhoudkundig toch wel echt aan dat jaar gebonden zijn. Een bedrijf moet dit toch ook melden op zijn balans (?). E.e.a. meer te lezen op de site van deze gepensineerde accountant https://cormol.wordpress.com/
Citaat: “Wat mij ook stoort is dat er over de pensioenpotten die opgespaard zijn geen belasting word geheven en dat dit pas gebeurd bij uitbetaling.”
Toch is het fiscaal gezien volkomen correct dat over de ingehouden pensioenpremie geen (loon)belasting wordt ingehouden door de werkgever(s). De premie komt namelijk niet beschikbaar, wordt nu nog uitbetaald, maar pas veel later. Het is zogenaamd gereserveerd loon wat in een later stadium tot uitbetaling komt. De fiscus kan pas belasting heffen op het moment dat “gereserveerd loon” ter beschikking komt. Het is zelfs voordeliger als het pensioen wordt uitbetaald vanaf de AOW-leeftijd omdat dan het belastingtarief lager is. Er wordt dan geen AOW-premie meer ingehouden op alle soorten van loon- en pensioeninkomsten als men de AOW-gerechtigde leeftijd heeft bereikt. Het scheelt ongeveer 19 procent. Het pensioensparen in Nederland is daarom fiscaal aantrekkelijk.
Helaas is de gem nederland behoorlijk naief als het gaat om zijn pensioen. Vooral omdat de rente
nu al zowat 10 jaar 0% staat en de pensioenfondsen beleggen in schrot staats en bedrijfs obligaties die geen of negatieve rente opleveren. Dan is er een levensgroot risico dat vrijwel nooit
vermeld word nl de koopkracht van de euro. Nu we aan de vooravond staan in de EU met een mogelijke fiscale unie. En een timmermans die volstrekt de weg kwijt is door eventjes ca 260 miljard euro per jaar te investeren in groene ideeen. De ECB zelfde probleem we gaan naar een soort modern communisme toe en de EU gaat een armenhuis worden. Tenzij we uit de EU stappen nu het nog kan en de burocraten wegsturen in Brussel.
Volkomen gelijk.
Waarschijnlijk laten belastingbetalers, verzekerden/gepensioneerden zich nergens in Europa dermate ringeloren als in Nederland.
Verzekerden en gepensioneerden zien intussen door de bomen het bos niet meer. Zeker als ook z.g.
‘alternatieve/kritische’ sites als deze halsstarrig blijven verwijzen naar de ECB als hoofdschuldige. ‘Kijk maar naar de verdwenen spaarrente’ moet dan
dienen als ‘bewijsvoering’.
Het heeft er niet veel mee te maken, zoals door reageerders en insiders herhaaldelijk betoogd. Zelfs de directies van de gezamenlijke Nederlandse pensioenfondsen vragen zich beschaamd af hoe zij hun deelnemers moeten verklaren dat hun fondsen over 2019 een gemiddeld rendement van 18% op hun beleggingen (van het geld van verzekerden!) hebben kunnen realiseren, terwijl ‘dekkingsgraad’ van de grote fondsen nog steeds als ‘onvoldoende’ geldt.
Technisch geen kunst om de dekkingsgraad meer in overeenstemming te brengen met de werkelijke
rendementsverwachting, zoals buurlanden dat doen, en weer indexering toe te passen. Maar kennelijk is dat Europees-solidair not done, moet vooral de grootste reservepot ter wereld intact blijven. Omdat het oudedagsniveau in Nederland, zelfs na tien jaar inleveren, nog steeds als ’te hoog’ is ingeschaald.
Gezien het chronisch gebrek aan verzet tegen het ‘afknijpen’ mag bijna worden geconcludeerd dat de massa het hiermee meesmuilend eens is.