Gepensioneerden en werkenden zijn bang dat er gekort gaat worden op hun pensioenen. De gezamenlijke pensioenfondsen hebben een bedrag in kas van bijna 1,5 biljoen. Dit bedrag is vanaf de kredietcrisis in 2008/9 in 10 jaar tijd zelfs verdubbeld.
Waarom zoveel drukte met 1,5 biljoen in kas
Vrijwel iedereen vraagt zich af hoe het in godsnaam mogelijk is dat er ondanks het enorme kapitaal in kas toch gedacht wordt aan korten. Waarom zoveel drukte met zo’n bedrag in kas. Gepensioneerden kijken naar de bestuurders van de fondsen en begrijpen er niets meer van. De ene na de andere instantie heeft er wel iets over te zeggen. Waarom maken zovelen zich druk over het geld van anderen.
Een beetje controle
De druktemakers zijn de beleidsmakers van Ministerie van Financiën, Min. Sociale Zaken(Koolmees), DNB, de vakbonden en de Advies Commissie-Parameters. Deze commissie onderzoekt verschillende rekenwaarden op basis waarvan pensioenfondsen toekomstig rendement berekenen. Meerdere instellingen dus die zich bezig houden met de ‘zwaar’ gevulde pensioenpotten. Hoe zou dat toch komen? Heel simpel uitgelegd hoor. Door de jaren heen zijn de pensioenfondsen allemachtig gegroeid door premie-inleg en behaalde rendementen. 1,5 Biljoen eurootjes in kas. Geen kattenpis dus! Hoewel, het bedrag is in euro’s(?!). En geld moet rollen natuurlijk, ook als het in potten wordt bewaard. Zou zonde zijn om er niet mee te speculeren en meer kapitaal te vergaren via de beurs, staatsleningen, vastgoed en spaarrente. Een verstandig beleid is nodig omdat er met geld gespeculeerd wordt van anderen. Voorzichtigheid troef. Een beetje controle door derden geeft een goed gevoel bij de eigenaren van het geld toch? Of juist niet.
Als vliegen op de strooppot
Hoe meer stroop in de pot, hoe meer vliegen er op af komen. Allerlei instanties, zoals overheid, DNB, het bankwezen, vastgoedbeheerders, toezichthouder(s), enzovoort, zoemen om de pot heen. Het is wijsheid, zo wordt door zelf benoemde deskundigen geroepen, om het deksel stijf dicht te houden. Je moet voorkomen dat Simon Slikkepot en Luppo Likkepoot er met hun pikkerige pootjes aan gaan zitten. Ooit had het Kabinet Lubbers in de jaren tachtig het deksel van de ABP-strooppot opgelicht en er zomaar 30 miljard uit gelikt. Een knap staaltje van ‘goed toezicht’. Ach ja, het geld is goed besteed. Ten gunste van de samenleving toch? Dat is dus het gevaar van riant opgepotte reserves die in beeld zijn bij veel bemoeierige instanties. Kennelijk heeft men geleerd van de greep in de kas van de regering Lubbers en zijn de diverse bemoeiallen nu druk doende om naar elkaar te wijzen. Pas op dat niet hij of zij of die daar aan de pot gaat zitten. Afblijven dus. Er zijn inmiddels al veel beveiligers opgeroepen die toezicht houden. Een groot hek er om heen met de tekst “streng verboden toegang.” Dat is zo ongeveer de gesteldheid van onze strenge beveiligde pensioenfondsen.
Onder curatele
Teveel toezichthouders die een vinger in de pap hebben. Er is zelfs een nieuwe externe partij aangetrokken die moet toezien dat er geen rekenfoutjes worden gemaakt bij het bepalen van de rendementen van de pensioenfondsen. De “Advies Commissie-Parameters” onder leiding van oud-minister van Financiën Dijsselbloem onderzoekt verschillende rekenwaarden op basis waarvan pensioenfondsen toekomstig rendement berekenen. De commissie staat weer onder toezicht van Ministerie van SZW(Koolmees). Daarnaast houdt Klaas Knot van DNB een oogje in het zeil. Ik zou zeggen dat er duidelijk sprake is van onder curatele stelling van onze pensioenfondsen met zoveel pottenkijkers.
Pensioen is loon van vroeger
Hier schieten we toch door. Waarom zoveel instanties die meekijken naar hoe we omgaan met onze gespaarde reserves. Hallo, het is gereserveerd loon van werknemers wat opzij is gezet voor later. Dan heet het pensioen en wordt bij uitbetaling daar alsnog belasting op ingehouden die we in het verleden daarop mochten besparen. Nogmaals: pensioen is loon gereserveerd voor later! De tijdsspanne waarover het niet uitbetaalde loon als premie is weggelegd voor later bestrijkt voor menig gepensioneerde een periode van tientallen jaren. Even goed voorstellen hoor. Jarenlang heb je een stukje loon niet uitbetaald kregen en opzij gelegd voor later. Het was een persoonlijk inkomen van jou zelf. En daarover gaan nu heel veel instanties zich buigen. Hallo DNB, hallo Dijsselbloem, hallo Koolmees, en al die anderen. Ja ook Draki van de ECB in Frankfurt. Zouden jullie met je pikpoten willen afblijven van mijn loon wat ik vroeger heb verdiend. Het komt niemand anders toe dan mijzelf en mijn andere leeftijdsgenoten. Niks geen mooie rekenrentes en rekenmethodes met omslag en andere capriolen. Mijn loon van vroeger is nu mijn pensioen en daar mag ik het helemaal zelf mee doen.
Beslist niet onbekwaam
Ik zou willen voorstellen dat pensioenfondsen weer zelfstandig worden. Dat ze mogen beslissen hoe ze het geld van werknemers en werkgevers beheren. Dat mogen ze doen met de eigenaren van de opgepotte reserves. Dat zijn werknemers en werkgevers, dus geen overheid. Vakbonden en werkgevers maken deel uit van het bestuur van de pensioenfondsen en dat is genoeg. Het aangestelde bestuur en de fondsbeheerders zijn absoluut niet onbekwaam en hebben voldoende opleiding genoten om met het geld van hun leden om te gaan. De jaarlijkse verantwoording op de ledenvergadering is een afdoende controlemiddel om hun deskundigheid te beoordelen. Momenteel staan pensioenfondsen onder curatele. Absurd! Er is een cordon van beschermende financiële maatregelen omheen gelegd door externe instanties. Dat doe je alleen als je niet met geld kunt omgaan. Ik zou de bestuurders van pensioenfondsen hier attent op willen maken. Jullie zijn niet minderjarig en zwakzinnig. Jullie kunnen heel goed een eigen beleid voeren in samenwerking met de leden die hun premies afdragen. Sla de vliegen af van de strooppot en maak het deksel schoon van al die pikkerige pootjes.
GW
http://niburu.co/images/2019/okt/kl.jpg
wat ben je toch een eeuwig goedgelovig braaf burgertje gerrit, gefeliciteerd hoor, dat wordt een lintje
https://youtu.be/cKUaqFzZLxU?t=93
Al eerder (blijkbaar zonder succes) als reactie geprobeerd: die honing- of strooppotten bestaan niet. Zelfstandige pensioenfondsen, met een eigen beheers-/beleggingsstrategie, bestaan wél. Dat is, zoals eerder geschreven, juist de kern van het probleem. En het naleven van de ’toezichtregeltjes’ (o.a. inzake
de dekkingsgraad) die voor allen gelden.
Grootste deel van de opgepotte premies is (bij de grootste fonds) geen ‘geld in kas’, maar muurvast belegd in bakstenen en bommen. Een behoorlijke slok hiervan ( ca.1/3 deel) bestaat trouwens uit een achtergestelde belastingvordering van de staat.
Soit! (Als herhalingen geen toegevoegde waarde opleveren).
Ik snap wel dat de pensioenfondsen gebonden zijn aan toezichtregeltjes, dekkingsgraad, rekenrente, enzovoorts. En er ligt geen 1,5 biljoen in een pakhuis. Waar het in de kern van mijn verhaal om gaat is het gevoel, zoals dat bij veel pensionado’s het geval is, dat de pensioenen het doelwit zijn van bemoeizuchtige (overheid)instanties. Deze kijken met veel schuine ogen naar de opgebouwde reserves(lees toezeggingen), die zoals u aangeeft muurvast zijn belegd in bakstenen en bommen. Simpel gezegd denkt men dat er kapers op de kust zijn. Waar ik overigens het meest voor vrees, en niet over schreef, is dat bij een eventuele beurscrash sprake zal zijn van dramatische kapitaalvernietiging. De rekenmeesters van de “Advies Commissie-Parameters” gaan met Draki van de ECB mee en adviseren super lage rekenrentes. Daar valt geen eer mee te behalen, met die enorme reserves die zijn gekweekt dus.
Ik zou haast willen roepen dat we nu snel moeten gaan potverteren maar mijn gezond verstand zegt tegelijk dat we er dan snel achter komen dat het pakhuis van Dagobert Duck dan snel leeg is. Dat is helaas wat veel mensen denken, een pakhuis vol geld. Zoals u letterlijk zegt: “Grootste deel van de opgepotte premies is (bij de grootste fonds) geen ‘geld in kas’, maar muurvast belegd in bakstenen en bommen.” We kunnen weinig anders dan afwachten waar het schip strand. Maar ik ben het niet eens met de gecreëerde situatie van super lage rentetarieven. Echter is dat een ander verhaal.
Toen het ‘goed’ ging, ging het ook niet beter. Alleen hadden toen blijkbaar de meeste verzekerden geen enkele behoefte aan inspraak en medezeggenschap. Ondanks formeel vastgesteld falend toezicht op de fondsen. Ondanks de uitbreiding van de ‘vrije’ beleggingsruimte van de fondsen Ondanks de gebleken grote risico’s die fondsen namen voor rekening van
verzekerden. Ondanks de exorbitant stijgende kosten van vermogensbeheer. Ondanks de pensioenkortingen die daardoor bijna 10 jaar geleden bij sommige fondsen al werden doorgevoerd.
Nu: geweeklaag en geknars der tanden, achteraf, als mosterd na de maaltijd. Jawel, het is Drakhi, het is de EU of de euro. Het gezegd van de splinter en de balk.
Verzekerden/gepensioneerden hadden – ondanks de begrijpelijke weerstand van de profiteurs – hun rechten als eigenaars van hun achtergesteld loon moeten opeisen.
Er zélf rechtstreeks (en niet via-via) er op moeten toezien wat er met hun centen gebeurt. Hadden (ook toen het ‘goed’ ging) zélf moeten zorgen voor een consistent beheer van hun
inleg en het nakomen van de gemaakte afspraken over de ‘waardevastheid’ van hun pensioen.
Niemand greep in, ook de vakbonden niet. Alle betrokkenen – behalve verzekerden/gepensioneerden en
enkele fondsen met een gewetensvol beleid – vraten en vreten zich een rond buik van de exclusieve pensioenkoek. Daartoe (cynisch genoeg!) in de gelegenheid gesteld door de gedupeerden die nu met veel misbaar anderen de schuld geven van het echec.
Een falend beheer heeft deels te maken met het inrichten van (grote) fondsen voor een groot collectief. Stel een bestuur aan en men denkt dat het allemaal goed komt. Ongeveer hetzelfde probleem als met onze banken. Speculeren met ingeleend geld of spaargeld, zo u wilt, van anderen. Resultaat: gammele banken met onbetrouwbare witwassende medewerkers. Zou het niet beter zijn geweest om onze pensioenpremies net als de premies voor de AOW als soort van volksverzekeringspremies af te dragen aan de overheid? Dan zou er tegelijk sprake zijn van een groot collectief waarin ouderen en jongeren solidair zijn. De huidige premieplichtigen betalen dan voor de senioren. De huidige AOW-uitkering wordt betaald vanuit de premieoverdracht van de premieplichtigen jonger dan AOW-leeftijd. Als de overheid de beheerder is van dat fonds zijn we van alle gesodemieter af. Tweede Kamer controleert t.s.m. externe toezichthouder. Bij samenvoeging van AOW en Pensioen zou de AOW-uitkering een nominale uitkering zijn en het pensioen afhankelijk zijn van de inlegde premies en een percentage vormen van het verdiende loon. Eén fonds dus met twee verschillende potten maar met één beheerder, enzovoort, enzovoort. Ik wil daar eens uitgebreider naar kijken in een volgende column. En daarbij graag een stukje commentaar.
In theorie is alles goed. Zolang Nederlanders maar niet denken dat ze het buskruit hebben uitgevonden.
In mijn reactie ging het vooral om verantwoordelijkheid versus onverschlligheid en laksheid (van de burger).
@ Willem Jacobs
Feit blijft dat, zoals ook in de TS wordt genoemd, het fondsvermogen in de afgelopen tien jaar is verdubbeld. De fondsen bulken van het geld (vermogen), maat ze worden door die rekenrente uit het FTK gedwongen zich arm te rekenen. Dat is waar het allemaal om draait.
“Daartoe (cynisch genoeg!) in de gelegenheid gesteld door de gedupeerden
die nu met veel misbaar anderen de schuld geven van het echec.”
(en dar gelt waarachtig niet alleen voor de pensioenen!).
@ Willem Jacobs
En wat is nu eigenlijk het punt dat je wil maken? Als werknemers hun pensioenrechten laten afnemen dan ‘geven ze gelegenheid’, maar als ze
in de gaten krijgen dat ze bestolen worden en bezwaar maken dan ‘geven ze met veel misbaar anderen de schuld’. Dat heeft veel weg van een redenatie langs de lijnen ‘het is niet goed of het deugt niet’. Wat bedoel je?
Dat er een groot verschil is tussen kankeren en actie voeren.
Bloggers kraaien dat het niet deugt. Schieten we niet veel mee op. Rechten moeten worden opgeëist/afgedwongen.
@ Willem Jacobs
[Rechten moeten worden opgeëist/afgedwongen]
Eens. En voor dat opeisen is strijdbaarheid nodig. Maar aan die strijdbaarheid gaat bewustwording vooraf en dan kom je toch bij bloggers en andere onafhankelijke media uit die ‘kraaien dat het niet deugt’. dwars tegen het dagelijkse propagandabombardement van de verdedigers van de status quo die de mainstream nieuwsvoorziening alle ruimte krijgen om ideologie als onafhankelijke wetenschap te verkopen.
……..Het komt niemand anders toe dan mijzelf en mijn andere leeftijdsgenoten……
Dit klopt niet.
Ik heb in het begin van de 60ger jaren met de overheid een overeenkomst gesloten dat in ongeveer 22% van mijn inkomen zou betalen voor mijn pensioen ( en ongeveer 22 % voor mijn AOW) op mijn 65ste jaar. Dit pensioen zou 90 % en geen 80 % van mijn laatst genoten salaris zijn en waardevast.
Dit was een overeenkomst tussen mij en de overheid en niet en nooit voor anderen
“……..Het komt niemand anders toe dan mijzelf en mijn andere leeftijdsgenoten……” Hiermee bedoel ik de ingelegde premies van zeg maar de babyboom-generatie. Deze groep gaat nu met pensioen en mag nu profijt halen uit hun eerder betaalde premies, aangevuld met het deel van de werkgevers. Plus het rendement waar het pensioenfonds zijn uiterste best voor deed. Rendementen van meer dan 5 procent jaar over reeksen van jaren. Het klinkt misschien niet heel solidair en erg egoïstisch als ik zeg dat de jongeren straks maar moeten zien hoeveel profijt zij halen uit hun ingelegde premies. We roeren wel in dezelfde pot, maar de pensioenpot van nu is behoorlijk opgewarmd door de senioren van nu. Als er in de toekomst met minder mensen uit de pot gegeten gaat worden dan zal het vuurtje onder de pot wat lager mogen toch? Met de grote vergrijzing van nu kan er ingeteerd worden en dat lijkt mij logisch en redelijk. Waarom juist nu de rem er op? Over …tig jaren zijn de jongeren minder in aantal en kan het niveau in de pot omlaag.
‘Het klinkt misschien niet heel solidair en erg egoïstisch als ik zeg dat de jongeren straks maar moeten zien hoeveel profijt zij halen uit hun ingelegde premies’
zegt weer een hoop over je….
jekkiebebbie
Probleem is niet of pensioenfondsen voldoende expertise/kennis hebben. Een beetje actuarieel rekenaar komt al een heel eind met het berekenen of de liggende reserve en de premie voldoende zijn voor bestaande aanspraken en nieuwe opbouw.
M.i zijn er twee problemen:
– het blijven vasthouden aan de antieke toverwoorden ‘verplichtstelling’ en ‘garantie’;
– werkgeversorganisaties en vakbonden die moedwillig de kop in het zand steken en voorbijgaan aan modernisering, risicoverdeling en aan kostendekkende premieniveau’s