´Verbieden´klinkt niet echt leuk of fijn. We schreven hier eerder over censuur, wat een vorm van verbieden is. Men, iemand, iets verbiedt ons toegang tot zekere informatie. Wanneer een overheid bepaalde bronnen stillegt omwille van de kritiek op haar beleid, is dat censuur. President Poetin maakt de oppositie tegen zijn bestuur monddood door de politieke beweging achter Aleksei A. Navalny illegaal te verklaren. Twitter verbiedt oud-president Donald Trump voor alvast twee jaar zijn mening publiek, via haar kanaal te uiten. Dat is eveneens discutabel; de fanbasis van de man noemt dit en terecht ook, het belemmeren van de vrijheid van meningsuiting. Zijn tegenstanders, iedereen die het niet eens is met wat Donald zoal verkondigde, zijn beleid gedurende vier jaar, zullen zeggen: net goed. Een en ander kan zich in een zogenaamde grijze zone bevinden, want wanneer eindigt een strikt persoonlijke opinie, en waar begint wat in feite een oproep tot haat, tot protest of opstand inhoudt? En wie bepaalt dat dan, op welke gronden? Doet in dit laatste geval Twitter eigenaar Jack Dorsey dit vanwege zijn persoonlijke politieke gezindheid, of omdat mister Trump ooit een massa aanzette tot het Amerikaanse Capitool te bezetten? Wat in se als een poging tot staatsgreep kan worden beschouwd, ook al verklaarde deze, op dat moment nog in functie als president van de VS, dit nooit zo te hebben bedoeld…
Vertrouwen op het gezond verstand
Een verbod zoals in de wet verankerd, kan beslist ook gebeuren voor het grotere goed, het algemeen belang, de publieke zeden, of omdat het nu eenmaal onwettelijk is, denk bijvoorbeeld aan harddrugs en kinderpornografie. Een kind verbieden zelf de hand in de koekjesdoos te steken, eenmalig of keer op keer, is dan weer louter een correcte manier van opvoeden. Een njet kan ook net een verboden vrucht aantrekkelijker maken. Een publiek verbod om te zwemmen of skieën in onveilige zones wegens gevaarlijk voor lijf en leden, zet een bepaald soort lieden er net toe aan dit wel te doen, al kan dat ook een vorm van nochalance of stoerdoenerij zijn. We doen iets, willen iets, net omdát het eigenlijk niet toegelaten is. Soms verbieden overheden ook wel iets uit angst. De angst om ´het volk´ teveel ´vrijheid´ te geven, zelfbeslissingsrecht. Vandaar ook dat er zo weinig referenda gehouden worden, volksraadplegingen, en zeker wanneer die bindend zijn. Kijk naar wat in het Verenigd Koninkrijk gebeurde, waar een bindend referendum het land noopte tot uit de EU te stappen. Dat zullen heel wat politici zich al beklaagd hebben. Tegenstanders van de Europese Unie zullen dan tevreden in de handen wrijven en ´eindelijk´ verzuchten. Alleen in Zwitserland is het publiek referendum een gegeven, dat werkt, waar blijkbaar opeenvolgende regeringen vertrouwen hebben in het zogenaamde ´gezond verstand van de burgers´. Vertrouwen geven, bijvoorbeeld in deze, kan net heel positief uitdraaien dus.
Grenzen aan vrijheid
Nemen we het begrip ´vrijheid van meningsuiting´, zoals in de wet is vastgelegd. Laat je iemand of een groep of partij met nazi-sympathieën, vrijuit moreel verderfelijke meningen en mogelijk zelfs onwaarheden verkondigen? Het verspreiden van haat en laster is eveneens bij wet verboden. Dus die zogenaamde ´vrijheid´ is helemaal niet zo absoluut en oneindig ver reikend. Het wordt pas gevaarlijk wanneer een overheid gaat verbieden louter om zichzelf in stand te houden, aan de macht te blijven. Zoals bijvoorbeeld in Rusland gebeurt. Nochtans wordt het land gezien als een democratie, waar verkiezingen worden gehouden, volksvertegenwoordigers worden gekozen en zelfs een president. Echter: wat wanneer zo´n president de enige kandidaat blijkt? In theorie en helaas ook in de praktijk kunnen overheden bijna alles, dat is: inclusief de eigen wetten overtreden. Laat ons dit hoofdstuk besluiten met te stellen dat de overheid, een overheid, niet per definite onze vriend is. Dat er nauwlettend op dient toegezien dat zij niet teveel macht naar zich toetrekt. Macht óm de macht dan, om maar op die stoel te kunnen blijven zitten. Het moet daar zeer prettig toeven zijn, want zelden staat er iemand vrijwillig op…
Van je familie moet je ´t hebben
Ik kreeg nogal wat reacties van lezers en abonnees, die me vroegen iets te schrijven over het volgende, en het past in bovenstaande context. Directeur van het Centraal Planbureau (CPB), sinds 2020 pas dus nog nieuwbakken, Pieter Hasekamp hield gisteren, vrijdag 11 juni 2021, een publiek betoog tegen bitcoin et al. in een essay in het Financieele Dagblad. Zelf ben ik geen abonnee op FD maar mijn sympathieke collega Gerrit Welbergen stuurde het me ongevraagd door. Blij hoor, zeker, en dus zelfs hem was het opiniestuk opgevallen. (Gerrit liet beleggen voor het pensioen waarvan hij nog niet zo lang geniet – goed voor hem – aan een pensioenfonds over) Het originele stuk dus (dat ik omwille van copyright niet kan aanhalen). Anders zouden ook maar meningen van anderen, journalisten en columnisten, me bereiken; goed dus om het oorspronkelijke stuk te lezen. Nu is de heer Hasekamp niet de enige tegenstander van cryptocurrencies hoor, in binnen- of buitenland, en hij zal ook niet de laatste zijn. Een prominente buitenlandse, Amerikaans opponent is bijvoorbeeld goudkever Peter Schiff (de man heeft het vast in zijn gezin niet makkelijk, omdat net zijn zoon cryptomuten bezit…!) Meerdere van dit soort tegenstanders hebben echter reeds in de loop der jaren hun mening herzien. Zelfs 180 graden, en werden dan proponenten. Van contra naar pro. Van opinie veranderen is niet per se negatief, want alleen een domoor blijft stug en koppig bij zijn stuk. Iemand die elke week zijn mening verandert naar hoe de wind waait, daar kan niemand respect voor hebben.
On the chaingang
De heer Hasekamp mag een nening hebben, en zoals iedere Nederlander die ook publiek verkondigen. De ene heeft een groot bereik, de ander een klein. Het is niet de grootte die telt, heb ik me laten vertellen, maar de inhoud. Wat doe je precies; in dit geval: wat zijn je argumenten, om contra het verschijnsel ´virutuele munten´ te zijn. Dát ze aangevallen worden, bitcoin meest maar ook altcoins, betekent eveneens dat ze belangrijk zijn. Een functie hebben, een belang of invloed. Was het in de aanloop naar 2009, toen de allereerste cryptomunt het leven zag, nog slechts één iemand, of een groep techneuten, collectief, rond de illustere Satoshi Nakamoto; dan kreeg bitcoin in de loop der jaren navolging. Ondertussen zijn er 10.000+ digitale munten en tokens gecreëerd, allemaal geënt op de of een blockchain. Het is trouwens dit laatste, de ledger, het digitale logboek, dat het echte goud vertegenwoordigt. De technologie is het financieel-economische, en sociaal-maatschappelijke landschap op onomkeerbare wijze aan het veranderen. Nu al niet meer weg te denken, de blokketen, en hij zal nog een onvoorstelbare impuls aan de wereldeconomie geven, mark my words!
U zegt?
Wat verbieden betreft nog even deze anekdote. Ik heb enkele Vlaamse en Waalse vrienden. Op bezoek vele jaren geleden, stond de televisie toevallig aan. Het was in de periode dat ene Marc Dutroux, een Waalse kinderverkrachter en -moordenaar, met enkele kompanen in het kwaad gearresteerd was. We schrijven 1996. Grote commotie in België en zelfs tot in het buitenland. Hoe was zoiets kunnen gebeuren! (Alsof D. de eerste en enige in de geschiedenis van de mensheid was…) Plots werd alles wat ´bloot’ betreft, en zeker pornografie, een heikel onderwerp. Commissies werden opgericht, de media had natuurlijk ampel stof om over te berichten. Op tv was zelfs de huidige koning, toen nog prins Filip aan het woord. Hij zat in of tegenover zo´n commissie, dat weet ik niet precies meer. Maar wat hij zei, de vraag die hij stelde, die herinner ik me nog zeer goed. Ze getuigde van een ongelofelijke naïviteit, en was eigenlijk aandoenlijk nog. Prins Filip sprak, vroeg: ´´Kunnen we pornografie niet gewoon verbieden?´´Ocharme, in wat voor een cocon moet de man wel opgevoed zijn, om zoiets nog maar te denken, laat staan publiek opperen. Want, om het even heel duidelijk te stellen: dan verdwijnt het verschijnsel absoluut niet, maar wordt des te aantrekkelijker want het gaat gewoon ondergronds, en achter de toonbank. We spreken van een tijd waarin het internet nog geen algemeen gegeven, vanzelfsprekende realiteit was, mind you…
Verbieden en verboden
Dit maar om te stellen: iets verbieden betekent nog niet dat het ook weg is, verdwenen, onvindbaar, foetsie. Zeker sinds het internet over het grootste deel van de wereld toegankelijk is, vergt het slechts een smartphone, een app, en je handelt in crypto. Verbiedt een overheid op haar grondgebied, in dit geval Nederland, alle cryptoplatformen, dan ga je naar hun buitenlandse concurrenten. Zou men alle cryptoplatformen in de wereld trachten te verbieden, en zou dat nog lukken ook? Dan handel je via de OTC, de over the counter, een niet-gereguleerde, heel moeilijk te controleren beurs, waar kopers en verkopers onderling zaken doen. Verder bestaan er reeds aanzienlijk veel gedecentraliseerde beurzen, zoals Uniswap, waar dit gebeurt, en masse zelfs. Daar hebben overheden geen enkele vat op. Alle cryptomijnen doen sluiten, zoals in China gaande is, zou ook beslist verstorend werken. De paniek onder cryptobeleggers zou waarschijnlijk enorm zijn. Maar toch: het zou wereldwijde, internationale inspanningen vergen, en dan nog. Reguleren, inperken, verboden instellen voor van-alles-en-nog-wat – het is in theorie wel mogelijk om het verschijnsel ´digitale munten´ klein te maken, miniem te maken, voor the happy few.
´Bitcoin faces strictest capital rules under global regulator’s plans´…
…lezen we op lse.co.uk. Dit komt vanwege ´The Basel Committee on Banking Supervision´, a global organisation of major central banks and financial regulators´ en het ´proposed that cryptoassets be split into two groups, with Bitcoin classed as a risky asset facing the strictest rules.´ In Nigeria werd een verbod ingesteld op cryptoplatformen; Binance. de grooste cryptobeurs ter wereld, sloot zijn plaatselijke vestiging en bood de Nigeriaanse beleggers een alernatief d.m.v een speciale app. Het zal hard tegen hard worden, de ene groep die ze gebruikt, erin handelt, belegt. En die omvat onder andere institutionelen als banken, beleggingsfondsen, verzekeringsfondsen, private stichtingen en beleggers van heel klein tot superrijk. Zelfs lánden zijn bitcoin aan het mijnen en gebruiken! Was dat eerst alleen nog Iran, dan is er sinds deze week nog El Salvador bijgekomen. Een ongelofelijk belangrijkse ontwikkeling voor crypto (en het land krijgt al aanzienlijke afkeuring vanwege het IMF…!)
Bedreigend
De andere groep zal dan bestaan uit overheden en internationale instanties, denk aan de Bank for International Settlements BIS, die zullen reguleren, beperken, verbieden inderdaad, jawel, in zekere mate, onwille van het eigenbelang. Zoals China dat voordoet, net vanwege de digitale yuan, de DC/EP, digital currency, electronic payment, die er aan komt. Deze weg is ook al definitief ingezet, want op termijn zullen de meeste landen een CBDC ontwikkelen, central bank digital currency. Wij als Nederlanders zullen zo´n digitale euro ook krijgen. Aangeboden eerst als optie, om vervolgens als enige digitale munt nog in omloop verplicht te gebruiken. Net als de Noord-Amerikanen hun digitale dollar zullen voorgeschoteld krijgen. Uiteindelijk zal het worden: niet te nemen of te laten, maar te nemen of te nemen! Het zal voorgoed voorbij zijn met de privacy, want alles wat we wel en niet doen met ons digitale geld, zal kunnen gemonitord worden, gecontroleerd. Of bitcoin et al. dan nog zullen bestaan? Ergens ver weg, of heel hoog in the digital space? Dat, beste lezer, kan ik ook niet voorspellen. Maar ik vergeet nooit de woorden die beleggingscoryfee Jim Rogers zei vanuit Singapore, waar hij sinds jaar en dag zijn heil heeft gevonden. ´´Uiteindelijk gaat bitcoin naar nul´´, sprak Jim, wegens ´´te belangrijk, te bedreigend voor overheden´´ Geen denken aan dat de Staat, een staat, met haar centrale bank, de macht over ´het geld´ uit handen zal geven, aldus de teneur van zijn reactie. Die zit, me dunkt.
In the end…
Dat zegt daarom nog niets over de toekomstige waarde van BTC. Dat een voorlopig all time high kende nog zo recent als in april 2021, van afgerond 64.500 dollar. Twee maanden later zijn we vandaag, en we hadden de passage van een autobouwer, die best bij zijn leest…pardon: lopende band met Tesla´s zou blijven. China dat een complete ban op crypto, inclusief het mijnen, aan het verwezenlijken is. Verschillende grote en kleine overheden en instanties die met verscherpte, strikte regulering dreigen, ook al omdat crypto, net als fysieke dollars of euro´s, nog al eens gebruikt wordt door criminelen. Dit papieren misbruik kan geëlimineerd worden door fysiek geld uit te bannen. Dat is ingezet en reeds in een vergevorderd stadium. Nu nog het digitale geld uit de wereld helpen, denken al verschillende regeringen. Daarmee is ook een begin gemaakt. Hoe dit zal eindigen…? Bitcoin is in koers gehalveerd, dat is alvast een feit. The powers that be hebben al – half – werk geleverd. Nu die andere helft nog, denken ze vast…
Aandelen hoog, crypto down
Directeur Hasekamp waarschuwde twee jaar geleden al naar het schijnt. Ik heb dat dan niet gehoord, tja. Toen was een verbod op cryptomunten nog niet echt noodzakelijk, maar nu wel, zegt hij. Hij wil een ´financiële ramp´ voorkomen voor betrokken Nederlanders, die zelfs het Nederlandse financieel stelsel kan destabiliseren. Tjonge jonge, hoe belangrijk moeten crypto´s wel zijn dan, opdat ze zoiets voor mekaar kunnen krijgen?! Zelf zou ik eerder de (wereld)beurzen voor aandelen een tijdbom noemen, maar die zijn gereguleerd, wettelijk, en die dienen om dat ´financieel stelsel´ recht te houden. Dus aandelen moeten, internationaal zelfs, duur genoteerd blijven, en nog. Al moet de Japanse overheid, om een voorbeeld te noemen, zelf de meeste aandelen inkopen (wat ze inderdaad doet!)… Daarbij, aldus de heer Hasekamp, die duidelijk het kamp van de Overheid en haar Fiatmunt(en) kiest, zijn cryptocurrencies géén betaalmiddel en worden ze niét breed geaccepteerd. Nou nou, de 300+ miljoen mannen en vrouwen over heel de wereld die dat wel vinden, en wel doen, ondergetekende inbegrepen, spreken dat toch tegen. Er bestaat ook geen onderpand, en ze vormen géén waardeopslag, dixit deze directeur. Ene Robert Kuttner op prospect.org is het volledig met hem eens. Dat monopolie om geld te creëren, moet beslist bij overheden blijven liggen, want die doen dat goed (??) Zozo, we zijn weer wat wijzer geworden…NOT! We laten hem, hen in de onwijsheid and move on, wat u…? De wereldschulden-klok tikt gewoon verder, alsof er niets gebeurt. En er gebeurt ook niets, om de status quo, het evenwicht (dat er niét is!!) in gevaar te brengen, Op één stoorzender na dan. Yep, Crypto & Cy.
