De leiders van de 27 EU landen hebben het Verenigd Koninkrijk langer uitstel verleend dan gevraagd werd. Premier May wilde tot 30 juni tijd om een Brexit met deal te onderhandelen in het Britse parlement. Ze kreeg nog vier maanden meer. Of dit lange(re) uitstel, het tweede reeds, veel gaat uitmaken, valt te bekijken. Of uitstel ook afstel wordt? Zoals weer eens bewezen wordt, is in de (internationale) politiek werkelijk àlles mogelijk. President van de Europese Raad Tusk: “Maybe we can avoid the UK leaving the EU – this is obviously not my role, but it’s my personal, quiet dream”.
Onzekerheid troef
Op 30 juni aanstaande wordt de overeenkomst tussen Groot-Brittannië en de rest van de Europese Unie nogmaals bekeken. Of het land wel aan de Europese verkiezingen van 23 mei 2019 heeft deelgenomen, wat een voorwaarde is voor het lange uitstel. Of zoveel maanden méér tijd om tot een Brexit met deal te komen binnen het Britse parlement, ook resultaat zal opleveren? De toekomst zal het uitwijzen. Onder tijdsdruk slaagde het daar in ieder geval niet in. Nu tijd veel minder belangrijk is…? In ieder geval betekent het een nog langere periode van onzekerheid. Niemand van het bedrijfsleven, zowel op het eiland als het vasteland, weer waar hij aan toe is. Niemand weet nog waarop zich voor te bereiden.
Nog langer uitstel dan zes maanden mogelijk
De gepinde einddatum voor een overeenkomst tussen de Britse parlementariërs onderling, en tussen het VK en de EU onderhandelaars is niet écht 31 oktober 2019! Dat suggereerde Donald Tusk heel duidelijk. En dat werd ook goed begrepen op Twitter: ’31 Oct is not a final, final Brexit date (not least because its All Souls Day). There’s a scheduled #EUCO on 17 Oct that could extend. 31 Mar 2020 is still the default end date – as before an expected April #EUCO to thrash out 2021-2027 EU budgets.’ Een deadline die geen deadline is dus. Want 29 maart werd 12 april wordt 31 oktober wordt…? Oh my dear…
De angst regeert. ‘Iron Lady’ Margaret Thatcher zou haar partij met de hakken tegen elkaar hebben gecommandeerd en van het Brusselse dictaat gehakt hebben gemaakt.
Wat een blamage voor het eens zo trotse Albion, wat een afgang voor de ‘democratie’!
Maar is het niet ook tegelijk verhelderend dat binnen de EU slechts een supranationale besluitvorming mogelijk is die geen rekening houdt met de soevereiniteit van de lidstaten? Zelfs uittreden kan niet meer (en dan is er ook nog de ‘marktwerking’).
En als verlengstuk de vraag:
waar zijn de echte leiders die de kar zouden moeten trekken?
De hele wereld als eenheidsworst naar westers model. Waar zijn de persoonlijkheden die – in welke tak van sport dan ook – zonder tattoo durven op te komen voor hun cultuur, de waardigheid en de waarheid?
Genivelleerd, geëgaliseerd, geëlimineerd.
Spreid je verantwoordelijkheden over zoveel mogelijk supranationale organen, instituties en bestuurslagen en niemand is verantwoordelijk, laat staan aansprakelijk.
Het anonieme ‘politbureau’ van de EU beslist ‘bij u, over u, zonder u’. Zonder parlement, zelfs zonder het klapvee van een volkscongres.
Theresa May: zielig waterdraagstertje.
In haar land van links tot rechts uitgekotst. Exempel van ongeloofwaardigheid.
Als verklaard aanhangster van de EU en remainer tóch zweren dat ze brexit waarmaakt. Kan de leugen nóg duidelijker?
Weet je als uittreden niet meer kan …. dat heet een gevangenis. En de gedachte van een EU-gevangenis wordt versterkt door het feit dat we helemaal niets meer te zeggen hebben over onze eigen situatie. Brussel eist ……. eigen belastingheffing,…… visserij kapotgemaakt……. gedwongen opname van asielzoekers…. je hebt hun goedkeuring nodig voor jouw begroting. Ze gebruiken ons geldt voor allerlei dwaze projecten als vliegvelden die nooit gebruikt worden, aanleg van geluidswallen op plaatsen waar geen huis staat, de lijst van wangedrag kan zonder problemen vele pagina’s lang worden en eindigt met met de conclusie: wegwezen en zo snel mogelijk.
Reken op 23 mei af met de Brusselse overheersing en stem op een partij die vooruit wil naar een EEG-achtige samenwerking in Europa!!
Trump threatens EU over Brexit treatment of UK: ‘Let people breathe before it all comes back to bite you’ (Independent)
De aanvankelijk aangekondigde recessie is in een weer een opleving geworden?
Dit is eenmaal nodig om verantwoord te kunnen regeren?
En het volgende uitstel is tot na de verkiezingen in het VK. Gevolgd door een nieuw referendum. En dan blijven ze toch. Dit was al bekend meteen na de uitslag, die Brussel verraste als een bliksemschicht bij heldere hemel.
Wat er momenteel gebeurt is dat westerse democratieën verkeren aan het einde van hun tijdperk. In onze westerse verzorgingsstaat hebben we behalve welvaart ook veel wet- en regelgeving gecreëerd. Dat is gebaseerd op goede bedoelingen om zoveel mogelijk burgers te laten delen in de welvaart. Daarvoor waren regels nodig die door de opeenvolgende gekozen democratische partijen telkens zijn doorgevoerd en aangepast in een juridisch overbelaste maatschappij. Een oerwoud van wet- en regelgeving vereisen veel juristen en andere rechtsgeleerden die door een woud van regelgeving hun clientèle moeten bijstaan. Iedereen wil een vinger in de pap en een graantje meepikken. Wat is er nu mooier dan dit spel uit te breiden tot ver over de landsgrenzen te samen met andere landen op hetzelfde continent. En onder de horizon van de globalisering een machtsblok te vormen in het model van een Europese Unie. Het is de drang naar grootschalig denken en regeren met een steeds grotere afstand van de nationale staatsburgers. Ontstaan vanuit een vrije democratie die bijna dicht slibt in hun complexe regelgeving. Dus zoek je het hogerop en over de eigen landsgrenzen waar nog wat meer valt te halen onder het opstellen van weer meer Europese wet- en regelgeving. Dat kan er allemaal wel bij onder het mom van geven we wat dan krijgen we ook wat. Daarbij wordt dan vergeten dat van 28 lidstaten er altijd een paar grote jongens zijn die het zogenaamde “recht van de sterkste” als voorwaarde stellen. Het zijn momenteel Dld en Fr, Merkel en Macron, die denken als de zogenaamde as van Europa de dienst te kunnen uitmaken. Iets meer dan de helft van de Britse bevolking had dat spelletje een paar geleden door en keerden zich in een referendum af van de EU. Nu gaan we meemaken hoe de macht werkt van de supranationale organen, de instituties en de bestuurslagen, dus de EC, het EP, de EU-ministerraad. Door de enorme kluwen van belangenverstrengeling worden de Engelsen huiverig en moe van de chaos die bewust wordt gecreëerd door de tegenstanders van de Brexit. Britse burgers zijn het helemaal beu dat alle aandacht uitgaat naar de Brexit en dat belangrijke binnenlandse aangelegenheden op het tweede plan komen. Het is voer voor populistische partijen die de verdeeldheid aangrijpen en terecht wijzen op de enorme bestuurlijke chaos wat de EU momenteel bewerkstelligt. Een chaos die voort komt uit een doorgeschoten democratie. Meestal betekent dat het einde van een tijdperk.
“…een doorgeschoten democratie”, als oorzaak van de chaos, in een Unie zonder volk?!
Het zijn juist de bureaucraten/apparatsjiks en technocraten die stikken in hun eigen regels, die een bestuurlijke, ondemocratische centralisatie en verlamming teweeg brengen, alleen nog vergelijkbaar met de voormalige USSR.
Er zijn nog wel meer
overeenkomsten met een totalitaire eenpartijstaat.
Heeft het (Euro-)parlement, gebaseerd op ideologische diversiteit, het laatste woord, zoals in een parlementaire democratie gebruikelijk? Of is het oordeel van het ‘Comité’ (de Europese Raad met dagelijkse leiding door de Commissie) beslissend en mag het ‘parlement’ zich bezighouden met subalterne aangelegenheden?
Is niet ook bij de EU sprake van één allesoverheersende machtsideologie, met repressieve bureaucratische en juridische sancties jegens democratisch gevormd beleid van ‘afvallige provincies’, die niet minder dwingend zijn dan die welke door de Sovjets werden gehanteerd. Niet alleen Brexit is daarvan een duidelijk voorbeeld.
Het einde van deze nieuwe overheersing, die door sommige sceptici wordt aangeduid met ‘Das Vierte Reich’ lijkt nog lang niet in zicht.
Ik denk dat het einde juist wel in zicht is. Kwestie van een x aantal jaren. Hoeveel is slecht in te schatten. Dat is afhankelijk van de opkomst van populistische partijen die flink groeien in Europa. Er zal verdeeldheid ontstaan tussen de verschillende lidstaten door onwenselijke begrotingsverschillen enzovoort. Met al het gedoe rondom de Brexit begint men moe te worden van het Europese gesteggel. Als economische groei dadelijk voelbaar inzakt neemt ontevredenheid toe. In Frankrijk al duidelijk zichtbaar. Als de stem van populisten luider wordt in het EP dan zal de discussie daar dezelfde vorm aannemen als in het Britse Lagerhuis. Het EP zal wel eens hot item kunnen worden in de media de komende jaren.