China, het meest bevolkte land ter wereld met 1.439.616.113 inwoners op 20 juli 2020. Het land is de tweede grootste economie op aarde. En zal hoogstwaarschijnlijk eerder vroeg dan laat de Verenigde Staten van de nummer één plaats duwen. Zeker als deel van de BRICS landen is het een economische macht waarmee meer en meer rekening moet worden gehouden. Het Coronavirus brak er uit in de laatste dagen van 2019 en de hele wereld weet er nog van. (Recenste droeve stand van zaken, dinsdag 21 juli 2020: 14.860.510 besmette personen en 613.387 overledenen.) We kennen het land ook als een van de Nieuwe (of Oude) Vijanden van die VS. Het aanhoudende handelsconflict tussen beide landen is daar het bewijs van. China is in de praktijk een éénpartijstaat, met een regerende macht benoemd voor het leven. Net als onder het communisme van Mao Zedong (1893-1976) is het een land dat de gemeenschap voorop stelt boven het individu. O.i. is het ook een min of meer verlichte dictatuur. Zakelijk worden weinig of geen grenzen gesteld, maar persvrijheid en vrijheid van spreken en schrijven zijn danig aan banden gelegd.
Blockchain
De Chinese president Xi Jinping ordoneerde in oktober 2019 dat het land zich moet richten op de ontwikkeling van blockchain technologie. Dus alzo geschiedt, het voordeel van de grootste bevolking op aarde de neus naar eenzelfde kant te kunnen richten. Hoe ver is het land wel economisch, in bijzonder technologisch ontwikkeld. Sinds de aandoenlijke maar oh zo nefaste, verwoestende tijden dat Mao absoluut de staalproductie van China wilde opdrijven. Maar dan zonder fabrieken en andere investeringen, en zonder kennis dienaangaande. En alle burgers dan maar prompt alle metalen voorwerpen die ze maar hadden en vonden, smeltten.
Kunstenaar en activist
Het beste boek dat ondergetekende ooit las over China´s woelige geschiedenis titelt ´Het prive-leven van Mao, onthuld door zijn lijfarts Li Zhisui.´ Over het moderne China is dat dan ´Fabrieksmeisjes: indringend portret van twee jonge vrouwen in het moderne China´, een boek van Leslie T. Chang. Lezen over en vernemen van insiders is, buiten persoonlijke contacten natuurlijk, een prima manier om iets over een onderwerp, in dit geval een land, te weten te komen. Een andere, even belangrijke bron van informatie is die van een criticus. Iemand die al dan niet openlijk een dissident is. Het zwaar oneens is met het reilen en zeilen in zijn of haar land. Zo stellen we u vandaag Ai Weiwei voor, die we kennen als een belangrijke Chinese kusntenaar. Wikipedia.org: ´Ai Weiwei is een Chinees conceptueel kunstenaar, politiek activist en filosoof. Hij is veelzijdig en ook actief in andere kunstvormen, zoals architectuur, fotografie en film. Ai verbindt de traditionele Chinese cultuur met zijn persoonlijke beeldtaal.´
Sociaalvoelend
We hebben hem al enkele jaren uit het oog verloren, en dat spijt ons. Tijdgebrek, druk-druk-druk, weet u wel. Want lezen net, juli 20202, een artikel dat meldt dat de dissident in Cambridge woont. Dat hij geëmigreerd is, is nieuw voor ons. Maar een wonder is het niet, zoals hij nog gearresteerd werd. En jarenlang onder huisarrest stond. Ai Weiwei ontwierp trouwens 10.000 mondmaskers, waarvan de opbrengst gaat naar Human Rights Watch, Refugees International en Artsen Zonder Grenzen. Tekenend voor de man weer hoe sociaalvoelend hij is. ´De kunstenaar beschouwt elke aankoop van zijn mondmaskers als een daad van hoop en sociaal bewustzijn. Volgens hem zullen mensen ze zich meer als verzamelobject dan als gebruiksvoorwerp aanschaffen.´ All in all hebben we grote bewondering voor de economische prestaties van China. Maar diep misprijzen voor het niet tolereren van kritiek door de regering. Het is een vreselijke schande hoe zij bijvoorbeeld met de Oeigoeren minderheid in het land omgaat. Omdat deze moslim is en beschouwd wordt als een bedreiging voor de Staat. Bewondering zeker ook nog voor de spaarzaamheid en werklust van de bevolking.
Binnenkijken
De Kijk Van Binnenuit krijgen we dan van genoemde kunstenaar, Ai Weiwei. Verder nog van een journaliste en een hoogleraar. Een knappe docu zoals we die van de VPRO gewoon zijn: ´China’s role in our new corona world is more crucial than ever, forcing us to look at the country even more closely. But how do you do that when reliable information from inside China is hard to come by? Figures are not always correct, critical voices are not appreciated and Chinese citizens, who express themselves independently about the Communist Party’s policy, run high risks. What exactly is going on in China and how can we better understand the country now that its influence on our corner of the globe is increasing? How have censorship and disinformation affected the corona crisis in China? And how reliable is the information we have about China?´
Een kijkje binnenin de EU:
https://www.youtube.com/watch?v=iK8ue7-Shpc