Er zijn al een paar weken verstreken na de intrede van het coronavirus in Nederland. We waren al geïnformeerd door de diverse media over hetgeen wat ons polderlandje te wachten stond. Ook een klein kikkerlandje wordt niet overgeslagen door een agressief virus dat er op gebrand is om de hele mensheid te raken. De ontwikkeling van een vaccin is een race tegen de klok. Schattingen lopen uiteen, het zou zo maar anderhalf jaar kunnen duren voordat een vaccin na een langdurige testfase op de markt gezet wordt.
Wachten op vaccin duurt lang
De lange wachttijd klinkt nogal beangstigend. Er doen speculaties de ronde dat het misschien sneller zou kunnen. Inmiddels heb ik er genoeg over gelezen om te geloven dat een snelle komst van een vaccin ondenkbaar is. Politici en beleidsmakers van centrale banken roepen dat het niet heel lang meer zal duren, puur ter geruststelling. Echter zonder concrete aanwijzingen te geven over het tijdpad dat de laboratoriums denken nodig te hebben. De geruststellende woorden van Trump zijn al naar het land der fabelen verwezen.
Naar lockdown?
Gaandeweg de verspreiding van het virus over de werelddelen dringt langzaam het besef door dat we in een oorlogssituatie zijn geraakt. Een oorlog tegen een onzichtbare vijand. Elke dag ontvangt de bevolking nieuwe bevelen. Dat is waar de overheid heel druk mee is. Overwerkte ministers, overuren voor ambtenaren en tropenuren voor het verplegend personeel. Een waanzinnige oorlog zonder tanks en soldaten. Het is nu de beurt aan de zorgsector i.p.v. de soldaten van Defensie. Dramatische TV-beelden laten uitpuilende ziekenhuizen zien. Indringende beelden die zelfs de optimisten onder ons somber hebben gesteld. Mensen vragen zich af of de diverse landen de boel wel onder controle hebben. Er wordt verschillend gehandeld. Precies een oorlogssituatie dus. De tactiek om de vijand te verslaan kan van dag op dag veranderen. Elke dag verwachten we nieuwe maatregelen. Een “lockdown” lijkt dichterbij te komen.
Vernietiging beurskapitaal is oorlogsschade
Wat ook veelvuldig wordt geroepen is dat er honderden miljarden, of als je het Europees breed bekijkt, zelfs biljoenen worden beloofd door de opperhoofden van de EU-lidstaten. Biljoenen voor miljoenen getroffen ondernemers en bedrijven. Eerst ging het om tientallen miljarden, maar nu ben ik de tel al kwijt. Nu lijkt het dat de Coronacrisis veel langer gaat duren en dat die tientallen miljarden maar een druppeltje op de gloeiende plaat zouden zijn. Hoe verontrustend is het dan om te constateren dat tegelijk met die beloofde biljoenen het belegd kapitaal op de beurzen in slechts 1 maand tijd al meer dan 30 procent is ingestort. Nooit eerder is deze enorme kapitaalvernietiging gepaard gegaan met de belofte van overheden om evenveel kapitaal als er vernietigd wordt beschikbaar te stellen voor de zwaar getroffen economie.
De prijs van het geld
Even goed nadenken. Biljoenen aan (beurs)kapitaal wordt vernietigd en tegelijk worden biljoenen tevoorschijn getoverd. Alle getroffen landen met de VS voorop tasten diep in de buidel en zien dat ie leeg is. Maar ja, belofte maakt schuld, dus lenen maar. Het geld was toch goedkoop nietwaar? De rentestandaard is in dertig jaar naar nul gemanipuleerd door centrale banken. Dus kost het lenen op de kapitaalmarkt nu geen drol. Dan is het beter om het geld te lenen dan om de belastingen te verhogen, terwijl dat nooit het doel kan zijn in een tijd van enorme tekorten bij ondernemers en (tijdelijke?) werklozen. Met een beetje macro-economische kennis is het eenvoudig om te voorspellen dat bij zoveel vraag naar geld op de kapitaalmarkt de prijs van het geld duur zal worden. Dat is nu eenmaal de marktwerking van vraag en aanbod.
Van inflatie naar hyperinflatie
Toch is er de keiharde toezegging van noodlijdende landen om de getroffen economie uit het slop te halen met geleend geld. Men ziet geen andere uitweg. De monetaire acties van de centrale banken, zoals extreme renteverlagingen, hebben in de afgelopen jaren het geld grotendeels naar de beursgenoteerde bedrijven gejaagd. Nu is de beurt aan de overheden om de bevolking tegemoet te bedelen om te voorkomen dat er tot plunderen wordt over gegaan. Let wel, met geleend geld. Er is sprake van een oorlogssituatie dus alles moet uit de kast. De avondklok, wereldwijde lockdowns en ontelbare beperkende maatregelen hebben de mondiale economie stil gelegd. Veel werknemers en bedrijven raken zonder geld, dus moet er hals over kop wat geregeld worden. En dan gaat het om biljoenen! Niemand die roept om eens naar de schuldenberg te kijken die mondiaal op record hoogte staat en zelfs het dubbele is van de kredietberg in 2009 toen de kredietcrisis uitbrak. Het is zo goed als duidelijk dat er na Corona een andere crisis aanbreekt. Dan wacht er een andere vijand. Dat is de hyperinflatie, de vernietiger van ons geld.
Kiezen of delen
Als de behoefte aan veel geld ineens zo groot is en de overheid wordt geconfronteerd met een enorme stijging van de prijs(= rente) van het geld dan zal de staatsschuld, die in veel EU-landen groter is dan bij ons, niet meer houdbaar zijn. Vooral niet als het BBP van veel landen met meerdere procenten tegelijk instort. Rente en aflossingsverplichtingen kunnen niet meer opgebracht worden. Belastingen omhoog is niet aan de orde want bij de burger valt niets meer te halen. Conclusie, een vastloper van de eerste orde. Op de kapitaalmarkt loopt de rente snel op bij zoveel vraag naar geld. En de begrotingen van alle EU-lidstaten vertonen ineens grote tekorten. Tekorten werden in betere tijden gefinancierd op de kapitaalmarkt of gefinancierd door hogere belastingen. Politici zullen kiezen voor bezuinigingen omdat zoiets voor de hand ligt na tijden van voorspoed. Een onmogelijke opgave bij de astronomische tekorten.
Nationaal kabinet
In een coalitie met meerdere partijen moeten in geval van crisis drastische beslissingen worden genomen maar vaak kunnen partijbelangen roet in het eten gooien. Zullen regeerafspraken worden geschonden en zal de achterban van een politieke partij beginnen op te spelen. De diverse partijbelangen blokkeren moeilijke beleidsbeslissingen en maken dat een kabinet geen stringente maatregelen kan nemen. Omdat we in deze onaangekondigde Coronacrisis feitelijk in een oorlogssituatie verkeren zou een nationaal kabinet de enige oplossing zijn om het land te regeren. Dan zijn partijbelangen ondergeschikt aan het landsbelang. Van een land dat in financiële nood verkeert, en waar de regering keiharde decreten moet afkondigen die pijnlijk zijn voor de bevolking, moet een kabinet boven de bevolking staan. Geen langdurige debatten aangaan over de te nemen beslissingen maar leiderschap tonen. De nood zal hoog worden bij het gemis van de zekerheden van de verzorgingsstaat. De afbraak die al was ingezet zal in versneld tempo worden voortgezet. De ellende die daar achter weg komt is voorspelbaar. De bevolking zal zich keren tegen een regering die niet door het volk gekozen is. Chaos en onvrede kunnen ontaarden in een revolutie. Misschien onvoorstelbaar maar niet onvoorspelbaar.
GW
Kunnen politici überhaupt wel bezuinigen op de zorg en de sociale zekerheid met zulke astronomische tekorten, of worden langdurige zorg en de sociale zekerheid binnenkort stopgezet?
In de eerste lijn mogen we verwachten dat de tekorten worden uitgesmeerd over alle sectoren. Dan is het afwachten hoe de pijn wordt gevoeld en hoe de bevolking reageert. Beroepsgroepen en andere (sociale) sectoren gaan zich er mee bemoeien, daar kun je op wachten. Dat is waarom een nationaal kabinet dringend gewenst is. Er komt veel rottigheid op NL af vanuit de EU die vraagt om saamhorigheid aangaande noodlijdende lidstaten.
Eerst worden begrotingen opgehoogd om de gezondheidscrisis het hoofd te bieden, daarna volgt een financiële crisis wat betreft de astronomische tekorten. Omdat de EU geen VS is zal dat grote verdeeldheid geven. De “rijke” landen zullen weinig behoefte voelen om de arme landen te steunen. De situatie is over een maand of wat totaal anders wanneer iedere lidstaat volop bezig is om z’n eigen hachje te redden. De bereidheid om dan nog een failliet Italië( en Griekenland en….???) te redden zou wel eens tot een nulpunt gedaald kunnen zijn.
Als er morrend overlegd moet worden dan zal de euro nog verder dalen t.o.v. de dollar(nog altijd de wereldmunt) en hebben we binnen de kortste keren een eurocrisis. En misschien wordt die al vooraf gegaan door een bankencrisis. En weer zeg ik, een ongeluk komt zelden alleen.
Hierboven wees ik in een commentaar op de gevaren van een bankencrisis. Dat heb ik al eerder gedaan in deze column: https://biflatie.nl/van-coronacrisis-naar-bankencrisis/ Gisteren verscheen er in de Amerikaanse media een bericht over de alarmerende daling van de bankaandelen van de grootste banken in de VS. In 5 weken tijd verloren ze gemiddeld 45 procent, zie onderstaand overzicht.
De geruchten gaan dat de enorme bedragen die de FED beschikbaar stelde op de REPO-markt naar deze banken zijn toegevloeid. Er heerst angst onder beleggers dat de banken niet in staat zijn om te voldoen aan hun verplichtingen t.o.v. de verstopte leningen in derivaten-pakketten. Dat zijn complexe (foute) bankproducten waarvan de bezitters nu heel nerveus worden. Wordt spannend. O ja, hebben we het nog niet eens over Deutsche Bank. Opvallend stil. Stilte voor de storm?https://uploads.disquscdn.com/images/010a19adcf12aa7a8c84d0bcaa194dceba7fa60c468c04842c073806cd957966.jpg .
Xandernieuws heeft het al over een bankholiday en permanent verbod op contant geld lees ik op https://www.xandernieuws.net/algemeen/eu-besluit-op-korte-termijn-tot-bank-holiday-en-permanent-verbod-op-contant-geld/ “‘EU besluit op korte termijn tot bank holiday en permanent verbod op contant geld'”.
Xandernieuws verspreidt nog wel eens complottheorieën en staat op de zwarte lijst. Ik kijk daar wel eens en klik dan gelijk door naar de bron. In dit geval is dat Martin Armstrong. Hij is altijd zeer negatief over de EU met de euro. Maar het is een keihard feit dat de euro t.o.v. de dollar momenteel keihard daalt. Van € 1,1471 op 9 mrt 2020 naar € 1,0695 op 20 mrt 2020. (Jammer, daarmee missen we een stukje extra daling van de brandstofprijzen aan de pomp).
Toch staan er wel wat zorgelijke puntjes in. O.a. de kapitaalcontrole. Een uiterste noodgreep. En die Xander roept dan: “In Brussel zal men pas tevreden zijn als alle burgers van al hun bezit zijn beroofd en in permanente schuldenslavernij zijn gestort.” Het is maar hoe je dat bekijkt. Ik denk dat we het noodlot ondergaan van de val van een fout monetair systeem, een fiat geldsysteem dat is gebouwd op krediet. Veel te veel krediet en daar hebben we in feite met z’n allen van geprofiteerd. Ook ik klaagde niet toen de hypotheekrente alsmaar werd verlaagd. Indirect hebben we allemaal geprofiteerd van het foute beleid van centrale banken. Zijn we allemaal verleid door de ECB en de FED. Het is het systeem dat ons in de houtgreep heeft.
De zeggenschap van de institutionele, nationale politiek, in
de vorm van traditionele belangenclubjes, wordt al lang aangestuurd door de mondiale geldstromen en het globalisme.
Een ‘nationaal zakenkabinet’ zal aan dat principe niet veel veranderen. Temeer omdat groeiende mondiale problemen alleen nog mondiaal te
verhapstukken zijn.
Of de Europese hymne van Ludwig van Beethovens ‘Alle
Menschen werden Brüder’ ooit werkelijkheid zal worden valt sterk te
betwijfelen, de centrale, alles omvattende en politiekneutrale wereldregering, zoals die al decennia geleden werd aangekondigd en nationale staten meer en meer tot filialen maakt, is in feite al functioneel.
Op https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/hoekstra-brandt-razendsnel-door-zijn-financiele-reserves-heen~bc3ce1af/ “Hoekstra brandt razendsnel door zijn financiële reserves heen”.
Citaat: “Als Hoekstra daadwerkelijk 65 miljard euro aan nieuwe staatsleningen uitgeeft, stijgt de staatsschuld van 49 procent van het bbp naar 57 procent. Dat is nog maar 3 procentpunt onder het Europese plafond van 60 procent. Als de crisis langer aanhoudt dan drie maanden, en de overheid de noodmaatregelen dus moet verlengen, schiet Nederland door dat plafond heen.”
Wat ik mij afvraag is of hier rekening wordt gehouden met een daling van het BBP. Stel dat het BBP 3 procent of meer daalt dan zit je met die 65 miljard zomaar aan het plafond van 60 procent. Dat plafond is er niet voor niets. Daarboven vreten de rente- en aflossingsverplichtingen een grotere hap uit je BBP. Bij een staatsschuld boven de 100 procent is een groei van het BBP nauwelijks nog mogelijk door die zwaar drukkende r- en a-verplichtingen. Italië en Griekenland zijn daarom technisch failliet.
Zou het helpen als het kabinet er voor kiest om ambtenarensalarissen en uitkeringen als de Bijstand, AOW en alle arbeidsongeschiktheidsuitkeringen met 5% te verlagen? Net als wat Lubbers destijds deed. Dat levert miljarden op, om daarmee de oplopende staatsschuld wat te dempen.
Het incasseren van ‘s-Rijks belastingvordering op de pensioenreserves levert meer op.
Desnoods nationaliseren die pot -voordat Brussel begint te graaien- en de berijfspensioenen laten samensmelten met de AOW tot één gedecimeerd Staatspensioen? Zijn we meteen verlost van het vermoeiende jaarlijkse gehannes over dekkingsgraden, rekenrente en indexeren.
Vanf morgen is lettelijk alles mogelijk.
Zal niet door Brussel worden geaccepteerd. Ook niet door werkgevers en vakbonden vanwege de solidariteitsgedachte van het NL-pensioenstelsel. Hoewel NL-stelsel heeft toch Brussel een oogje er op. Ben wel benieuwd of huidig stelsel nog houdbaar is onder deze extreme omstandigheden. Ingeval van een crash zal de regering een eigen koers varen en is samenvoeging van pensioenuitkering met AOW niet zo’n slecht idee. Huidige senioren loskoppelen en nieuw stelsel voor jongere generatie met miljardensteun voor overgangsperiode. Stel 100 miljard voor 50-plussers en nieuw systeem voor jongeren. Nu er toch met geld wordt gesmeten zal staatssteun voor een Nationaal pensioenfonds een absolute must zijn.
Op https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/buitenland/artikel/5065681/italiaanse-economie-stilgelegd-corona-covid19-noodmaatregel-conte “Italië verder stilgelegd, fabrieken dicht: ‘Stap naar een oorlogseconomie'”.