De manier waarop we nationale economieën waarderen is helemaal verkeerd, aldus Annette Heuser. Het wordt namelijk vooral gedaan door kredietbeoordelaars, de zogenaamde rating agencies. Een kredietbeoordelaar is een bedrijf dat de kredietwaardigheid beoordeelt van uitgevende instellingen van bepaalde vormen van schuldbewijzen (obligatieleningen), alsmede de schuldbewijzen zelf. Met mysterieuze en obscure methoden, hebben drie particuliere ratingbureaus, namelijk Fitch, S&P en Moody’s, immense macht over nationale economieën wereldwijd.

kredietbeoordelaars

Te veel invloed

De credit ratings hebben een belangrijke invloed, misschien wel te belangrijk. Is het tijd voor een andere manier? In deze onderstaande video van TED deelt Heuser haar visie over een non-profit bureau dat naar meer gelijkheid en rechtvaardigheid van de kredietbeoordelingen streeft.

13 reacties

  1. Voor misleiding kun je het beste maar 1 kredietbeoordelaar hebben,dat er nog drie zijn lijkt onpartijdig maar is natuurlijk alleen voor de buhne.deze drie zijn ook gewoon maar in dienst van de elite,dus uiteraard het beste gewoon negeren.deze clubjes oordelen niet maar krijgen gewoon betaald voor misleiding,niks mis mee ,zo werkt een bananenrepubliek nu eenmaal.

    1. Zo is het maar, cartago. Amerika zit tot over zijn oren in de schulden terwijl ze nog steeds een A-status hebben… als een Europees land zo’n hoge schulden heeft (zoals Griekenland) worden ze meteen keihard afgewaardeerd tot historisch lage niveaus.

      Dat is niet zo gek, want de elite maakt landen alleen maar kapot om mensen angst aan te jagen en om zichzelf te verrijken.

  2. Kredietbeoordelaars, centrale banken, de BIS, CDS, de ISDA, derivatives, HFT en grote banken; in het corrupte capitalisme bestaan ‘markten’ niet langer maar worden gestuurd.

    Eens kijken wat de rating van Rusland gaat doen over een paar maanden. Nu nog niet, valt teveel op.

  3. De ellende van dingen is dat ze uiteindelijk per definitie in hun tegendeel omkeren. Wat dat betreft zie je dat politiek extreem links vrijwel hetzelfde is als extreem rechts: Totalitair.

    En mbt kapitalisme zie je dat het per definitie leidt tot communisme. Want de ‘name of the game’ is dat er uiteindelijk een of twee grote monopolisten overblijven in iedere bedrijfstak. Of dat het zelfs bedrijfstak-overschrijdende monopolies worden.

    En monopolie = communisme.

    Het enige wat die VVD-trien van een Kroes op dat vlak heeft bereikt, is dat ze Microsoft een paar keer een boete heeft gegeven. Voor de buhne. Want trien zal in andere bedrijven wel aandelen hebben enzo.

    Maar in wezen moet je een echte goeie mededingingsagent optuigen die elk bedrijf dat een balansomvang heeft die meer dan een standaarddeviatie afwijkt van de in de branche gemiddelde balans, zn kop afhakt. Ook van deze ratingagencies.

    Want ‘macht corrumpeert’ is niet een gezegde, maar een keiharde natuurwet waar geen mens of bedrijf aan ontsnapt. Daarom moet je tijdens verkiezingen ook altijd tegen de zittende partijen stemmen, ook al is je favoriet toevallig aan de macht…

    1. Als je erover nadenkt, is het getikt. Want een beetje liberaal zal al snel tegen zo’n mededingingsagent zijn onder het mom van ‘laat de markt gewoon zn werk doen’. En als je zo’n liberaal vraagt hoe de markt dat werk doet, zal ie zeggen dat dat dmv concurrentie zal gaan. Maar het resultaat zal dus zijn dat het werk van die markt ertoe leidt dat er een monopolist overblijft. Dus liberalisme leidt tot communisme, oftewel onvrijheid.

      Omgekeerd, om ervoor te zorgen dat er concurrentie in de markt blijft, zal je onliberale maatregelen moeten nemen, zoals het onthoofden van te grote bedrijven.

      Concurrentie beklijft niet in een vrije markt. Concurrentie moet je opleggen, afdwingen.

      Tegenstellingen zijn illusies…

    1. Hij kan lekker lullen die Farage! Ik ken in NL niemand die dat ook kan, gloedvolle betogen houden. In NL hebben ze allemaal een spraakgebrek. Kan natuurlijk door onze ‘onmogelijke’ taal komen…

    1. Bedankt DrM, ik zocht hem al. Eerlijk gezegd heb ik Rickards niets nieuws horen vertellen. Hij gaat nog wel even in op de SDR, maar ook dat zal het systeem niet veranderen. En een goudgedekte SDR, daarvan begrijp ik nog steeds niet hoe dat in de praktijk zou moeten functioneren. SDR is een mandje met valuta’s, goud is nog steeds een apart hoofdstuk. En hoe die te combineren tot een goudgedekte SDR is nog steeds in goed Nederlands ‘beyond me’. Maar ik laat me graag verrassen.

  4. Een kredietbeoordelaar is een bedrijf dat de kredietwaardigheid beoordeelt van uitgevende instellingen van bepaalde vormen van schuldbewijzen (obligatieleningen), alsmede de schuldbewijzen zelf. In de meeste gevallen zijn het bedrijven, banken, nationale en lokale overheden, en non-profitorganisaties die effecten uitgeven die kunnen worden verhandeld op een secundaire markt.
    Tegenwoordig hebben zij ongeveer 90 procent van de westerse markt in handen. In het verleden werden de kredietbureaus door de investeerders betaald, sinds de tweede wereldoorlog worden zij gefinancierd door de overheden en bedrijven die financiers willen aantrekken.
    De afgelopen 75 jaar hebben overheden wereldwijd een enorme schuldenpositie opgebouwd. Deze schulden zijn hoofdzakelijk ontstaan omdat de overheden meer uitgeven dan zij aan inkomsten binnen krijgen. Het hoe en waarom het zover gekomen is, is een ander verhaal, en voor dit stuk niet relevant.
    De nationale overheden vallen nu van hun voetstuk, en zijn boos op kredietbeoordelaars omdat zij nu de overheden afwaarderen. Maar laten wij eerlijk zijn, onze overheid begint haar kredietwaardigheid te verliezen. De staatsschuld wordt nooit meer afbetaald, er zijn alleen maar tekorten, en de toekomstige verplichtingen zijn gigantisch. Wij moeten niet zeuren, want al heel lang schermende de kredietbeoordelaars de overheden af, zodat zij goedkoop schulden konden aangaan. Nu komt de pay back, en nu zijn zij boos op de degene die de waakhond is van de belegger.
    Als de NL overheid geen schuld had, en de private schulden waren maar ook heel beperkt, dan zouden zij wij dus kredietwaardig zijn. Echter, als je er een financieel zooitje van maakt, moet je niet vreemd opkijken als een instituut zegt, je bent niet kredietwaardig. Je moet niet boos worden op de kredietbeoordelaars, maar op je zelf, want wij hebben ons zelf in deze situatie gebracht.

  5. Krediet beoordelaars kunnen alleen maar een toegevoegde waarde hebben,als ze echt onafhankelijk werken.
    Maar dat is nu nog niet het geval,dus kan men ze niet serieus nemen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Nieuw in de wereld van cryptocurrencies? Bekijk nu uw mogelijkheden op Nederlands grootste exchange...

Ontvang jij al een passief inkomen door het staken van crypto?

Lees meer over crypto staking op onze favo platformen: