Ik weet niet of andere lezers op dit discussieplatform het is opgevallen, maar mij valt op dat de Nederlandse samenleving bezig is hard te veranderen. Nu loop ik al een paar jaartjes mee in dit kleinschalige polderlandje en leef ik tevreden in een van oorsprong plattelandsgemeente in de provincie Drenthe. Tevredenheid gaat mij boven rijkdom. Misschien had ik eerder een vak moeten leren of ondernemer moeten worden i.p.v. ambtenaar, maar voorlopig lukt het nog om rond te komen met een AOW en ABP-pensioentje. Hoewel die nieuwe pensioenwet niet veel goeds belooft geniet ik nog van de nodige afleiding en het schrijven van ongezouten proza.
Cancelcultuur
Sinds mijn pensionering in 2017 ben ik meer gaan schrijven en help ik wat mensen met hun belastingaangifte. Ook mijn secretariaat in het bestuur van een steunstichting geeft de nodige voldoening. Als auteur op een website met een paar duizend bezoekers per week moet je af en toe wel iets over jezelf schrijven zodat lezers begrijpen wat iemand drijft. Aan het einde van deze column heb ik een nieuwtje dat minder prettig leest maar deel uitmaakt van de dagelijkse realiteit. Het is onderdeel van mondiale ontwikkelingen die het leven af en toe een andere wending geven. Ik zie tevens een soort van nieuwe evolutie waarvan ik hoop dat deze ook kritisch wordt beschouwd door andere gelijkgestemden. Het is de nieuwe tijd van wokeness, inclusie, diversiteit en de cancelcultuur waarin we voor fout gedrag van onze natie in het verleden ons excuseren bij monde van onze Minister President. Dit had ik tien jaar geleden niet zien aankomen.
Bedenkingen
Mijn generatie groeide op in de tijd van wederopbouw na de WO2 en is gewend zelfstandig te denken en te handelen in een democratische welzijnsstaat. We waren gewend een eerlijke mening te geven, ook al strookt deze niet met de mainstream gedachte. Daarom spreek ik mij nu uit op twitter. Ik heb twitter herontdekt en ben van mening dat iedere gezonde mening er toe doet. Mits onderbouwd en met verwijzing naar bronnen indien er (wetenschappelijke) studies aan ten grondslag liggen. Meedoen op twitter komt voort uit ergernis over allerlei opgedrongen veranderingen van bewegingen die buiten onze oud-Hollandse cultuur staan en er op gericht zijn ons leven te beïnvloeden. Ik geef nog eens een opsomming van een aantal onderwerpen waarover ik mijn bedenkingen al eens heb uitgesproken.
Zoals de genderdiscussie die ik in mijn jonge jaren heb gemist maar nu in de schoolboeken wordt onderwezen, maar gelukkig ook door de NPO, dus handig voor mij: Wat betekent lhbtqia+? Ik ben halverwege de les afgehaakt, ik durf mij nauwelijks uit te spreken waarom, ben helemaal wakker geschud. Stel je voor, mijn onderkant een man en de bovenkant een vrouw, en allerlei andere varianten. Niks mis mee, zou René van der Gijp zeggen. Maar ik ben van de oude garde en weet dat zelfs Yuval Noah Harari, de rechterhand van Klaus Schwab, mij met zijn boek “Homo Deus” niet kan overtuigen om aan mezelf te gaan twijfelen. Voor alle duidelijkheid, ik heb dat boek niet gekocht.
Door met de volgende gekte, het eten van meelwormen. De discussie is dat we het klimaat aantasten met onze eetgewoonten zoals vlees eten, zuivel en alles wat van het boerenland komt. Daarom moet bijna de helft van onze typische Hollandse boerderijen plaats maken voor bouwgrond. Een cultuuromslag van ongekende omvang. Ook hiermee onderwijst men alvast de jeugd. Op school worden ze voorgelicht over nieuwe soorten voedsel, zoals meelwormen die best te pruimen zouden zijn. Hier lijkt mij sprake van indoctrinatie in ons onderwijs.
Dan hebben we nog de ontering van onze nationale helden. Gemeenten worden door activisten onder druk gezet om straatnamen met de namen van Piet Hein en Michiel de Ruyter e.a. te veranderen. Er zou bloed aan hun handen kleven. Ook zwarte Piet, negerzoenen en jodenkoeken etc. moeten het ontgelden. De excuses voor het slavernijverleden met een schadefonds van 200 miljoen is het nieuwste op gebied van de cancelcultuur. Het gaat ons nu belastinggeld kosten. Hoeveel gekker gaat het nog worden? Ik zou het bijna vergeten, “Black Lives Matter” en de “MeToo-beweging” passen ook in dit straatje. Waar leggen we de grens? Ik durf een jonge schoonheid op straat al niet meer na te kijken. Deed ik eerder wel om geen stijve nek te krijgen.
Ook de overheidsrepressie uit de coronatijd moeten we niet vergeten. De tijd waarin alle informatie die afweek van de voorlichtingscampagne van de overheid inzake het omgaan met corona en de vaccinatie werd afgedaan als desinformatie. Medici mochten zich vanuit hun vakgebied op sociale media niet kritisch uitspreken over de mRNA-vaccins. Ze werden gecensureerd. Het werd de tijd van desinformatie en censuur die wordt toegepast door de gevestigde media. Zo kwamen alleen op de alternatieve media de video’s voorbij van ME-geweld waarbij ‘Romeo’s’ werden ingezet tegen demonstranten. Ook bij de laatste boerenprotesten in Zwolle kwam deze keiharde arrestatie-eenheid in actie. Bij de blokkades van klimaatactivisten zien we deze zware jongens niet.
Verder zijn er meer beteugelende maatregelen de revue gepasseerd die makkelijk kunnen terug keren. Regeringen zijn ingefluisterd dat bange burgers dictaten makkelijker accepteren ingeval er angst heerst voor virussen, klimaatverandering, onbetaalbare energie, oorlog in Europa, en straks de val van de euro. Daarvoor worden we alvast zachtjes gemasseerd met een voorzichtige propaganda over de invoering van de digitale euro, de CBDC. Ik verwees regelmatig naar meerdere interviews met monetaire deskundigen. Pas zag ik deze video voorbij komen met Arno Wellens en Bert Slagter: “De weg naar de CBDC-hel is geplaveid met goede bedoelingen.”
Biflatie.nl stopt er mee
Tenslotte het nieuwtje waar ik in de eerste alinea op duidde. Biflatie.nl stopt m.i.v. 1 januari a.s. De eigenaar heeft mij in november geïnformeerd en geeft mij de gelegenheid daarover een eigen melding te doen. Ik kan nog een aantal columns schrijven. Ik heb geen invloed op deze beslissing omdat ik geen deel uitmaak van de redactie. Ik weet dat een zelfstandig draaiende website veel kosten met zich meebrengt. Het spreekt voor zich om dan inkomsten te genereren. Ik hoopte op meer auteurs voor meer diversiteit. Een discussieplatform kan moeilijk draaien op 1 of 2 auteurs. Ook is het lastig om de discussie onder de columns te begeleiden. Ingrijpen bij ongepaste reacties betekent censuur en door niet in te grijpen ontstaat er gekibbel waarbij reageerders veranderen in ‘reaguurders.’ Lezers haken dan af.
Het is niet anders, ik schrijf nog een paar columns en ga verder met mijn eigen blog: gerritwelbergen.wordpress.com. Deze is openbaar maar zonder commentaargedeelte. Ik ga wat minder schrijven omdat ik mij meer op twitter begeef. Daar volg ik onderzoeksjournalisten en twitteraars die zich durven uit te spreken tegen onrecht en misstanden. Mijn tweets vind je hier: twitter.com @ GWelbergen.
GW


