Op de site van het Internationaal Monetair Fonds titelt een artikel: ´The post-pandemic Brave New World´. Ik weet niet of u het weet, en ik weet niet of de auteur van het stuk het gelezen heeft? Maar Brave New World is een niet zo prettig vooruitzicht van de wereld-die-komt. Voor de auteur van het gelijknamige boek uit 1932, Aldous Huxley (VK, 1894-1963), stond het vast: geen utopische heerlijke nieuwe wereld wachtte de lezers. En bij uitbreiding: de wereldburgers. Daarmee heeft de filosoof-visionair heel wat gemeen met George Orwell, die een misschien nog beroemder boek schreef, 1984. (Hij draaide het jaartal waarin hij het schreef – 1948 – gewoon gedeeltelijk om). Geen utopie ook hier maar een distopie, dus net het tegengestelde stond (staat?) ons te wachten.

Dus vanwaar het gebruik van de uitdrukking ´Brave New World’ door het IMF? Is het als afschrikking bedoeld, of ironisch (ik verwacht eerlijk gezegd weinig ironie vanwege zo´n ernstige instantie)…

De Nieuwe Wereld

De wereld moet opnieuw uitgevonden worden, stelt het IMF. We horen en zien het hoogleraar Georgieva verklaren. (Kristalina Ivanova Georgieva is een Bulgaars hoogleraar economie aan de Universiteit voor Nationale en Wereldeconomie in Sofia. Sinds 1 oktober 2019 is ze directrice van het Internationaal Monetair Fonds. Eerder was ze CEO van de Wereldbank – Wikipedia.org). De sociale en economische en financiële wanorde veroorzaakt door het Coronavirus (daarover valt te discussiëren)? Dit is een uitgelezen moment en tijdspanne om een Nieuwe Wereld te scheppen. En wereld die groener is, en waarin er respect is voor iedereen, in het bijzonder de minder fortuinlijke bewoners van deze aardbol. Dixt het IMF. En ze meent het vast ook heel goed, deze vriendelijke en intelligente dame. Ook vanuit de Wereldbank, de BIS, de ECB, het World Economic Forum hoor je deze en soortgelijke geluiden. Ach, ik wil ze zo graag geloven. U vast ook? Een mooiere, betere, eerlijker wereld voor iedereen? 

Back to the future

Wat denkt u, beste lezer? Gaan we terug naar normaal, business as usual, eens de Corona pandemie van de wereld geweken is? Of wordt het een Nieuw Normaal. Een Grote Reset misschien, waarschijnlijk, en hoe zal die er dan wel uitzien? Gaat de gewone burger zoals u (verondersteld) en ik hier beter van worden? Gaan we de economisch achtergestelde landen uit het Zuiden, Latijns-Amerika, sommige delen van Azië, meetrekken naar ons niveau? En wat is dat niveau dan wel – een louter op schulden gebaseerd kapitalisme, dat door de oneindige (?) financiële steun al meer van socialisme weg heeft? Zullen de krachten áchter de facades – de Rockefellers, Rothschildts, Sorossen van de wereld dan? – zo´n enorme ommezwaai onderschrijven of net tegenwerken? Van een groenere wereld gesproken – zal bijvoorbeeld Joe Biden zijn belofte kunnen houden en het tegengestelde van Donald Trump doen in deze? Dus zeer fors inzetten op elektrische wagens en alzo de machtige, fossiele-brandstoffen-gedreven-industrie met haar lobby´s tegenkrijgen? 

Zorgen om morgen

Wat mij zorgen baart – en misschien u ook wel – is dat de enige manier die dit soort instanties kent om een probleem, dit probleem op te lossen is? Er geld tegenaan gooien. Héél veel geld. Terwijl een groot deel van de economische crisis (die verder gaat, er eerder was dan de Coronacrisis!) net veroorzaakt is door een tevéél aan geld. Een tevéél aan spenderen. Met geld dat er oorspronkelijk nooit was. Daarbij moet rekening gehouden worden met een heel ander soort krachten, namelijk de trend naar meer nationalisme, protectionisme. Wel voor een groot deel aangemoedigd door ene D. Trump en consoorten. Maar toch gretig ingehaald en verwelkomd werden door grote delen van de maatschappij, van de burgerbevolking. Daarbij bestaat er een soort van ongelijkheid in de wereld die kunstmatig gecreëerd is, en in stand gehouden sindsdien. Voorbeeld: we voeren goedkope grondstoffen in uit arme landen, maar rekenen hen de volle prijs aan voor goederen en producten die zij van ons kopen. Lees vooral ook eens Bekentenissen van een economische huurmoordenaar van John Perkins. Hoe dit soort internationale instanties, organismen omgingen in het verleden (?) met de derde wereld, die we vandaag de ontwikkelende landen moeten noemen. 

Inhoud

Andere artikelen