Het heeft iets weg van een wortel tonen aan een ezel om hem vooruit te krijgen, hoop en verlangen op te wekken. Het economisch bureau van de grootbank en genationaliseerde ABN Amro spiegelt ons voor dat we vooral weer vooruit moeten kijken. In 2015 (we zijn 2014 amper begonnen) zal het Nederlandse bedrijfsleven namelijk weer groei vertonen, aldus de bankiers. De basis van het vertrouwen van dat bedrijfsleven en van de consument komt langzaam terug en de scherpe kantjes van de eurocrisis zijn er ook nog eens af. Je gelooft het niet.
De crisis is wéér voorbij
Het is weer hoopgevende taal. Echter: een aantal belangrijke branches zal in 2014 nog steeds een krimp vertonen, zoals de bouw en de verkochte goederen in de detailhandel. De Nederlandse export zal sterk blijven en – weer die figuurlijke wortel – in 2015 zal de consument “voorzichtig weer meer gaan besteden” en “ook de werkloosheid zal in 2015 weer wat gaan afnemen”. Dixit allemaal de economen van genoemde prominente Nederlandse bank.
De economie: wonen en werken
Omdat Nederlandse en andere economen, centrale banken, overheden, eigenlijk de hele wéreld, zo opkijken naar het grote economische voorbeeld van de Verenigde Staten, gaan we eens kritisch kijken naar de werkelijke toestand in dat land. De crisis is voorbij, op papier. De realiteit is echter minder fraai. We hoeven daarvoor slechts naar twee zeer belangrijke economische indicatoren te kijken: wonen en werken. Wanneer het daarmee goed gesteld is, is er sprake van echte economische vooruitgang, of van herstel, zoals uw wilt.
Huizenbubbelcrisis
De bron van alle Amerikaanse kwaad was teveel en te makkelijk geld uitlenen om huizen te kopen. Die leningen – hypotheken dus – werden vervolgens verpakt en verkocht over gans de wereld. Dat waren de zogenaamde subprime mortgages. Toen bleek dat de meeste Amerikaanse kopers hun hypotheek niet meer konden afbetalen, gingen deze verpakte leningen in default, met alle gevolgen van dien. De officiële start van de Kredietcrisis in 2008 was het barsten van de Huizenbubbel die startte in 2007. Vlak voor dat moment waren huizen torenhoog. Zelfs op het hoogste punt in 100 jaar.
Er is niets veranderd
Je moet daarvoor kijken naar de prijs versus het gemiddelde jaarinkomen. Op het toppunt van de bubbel in 2007 was de verhouding 6,8 maal. Vandaag, anno 2014, ligt die verhouding echter nog steeds op 6,4 maal, met een gemiddeld jaarinkomen in de VS van 51.000 dollar en een gemiddelde huizenprijs van 328.000 dollar. Het gemiddelde jaarinkomen is daarbij in feite zelfs gezakt tot het niveau van 1987… Conclusie: huizen zijn daardoor nauwelijks meer betaalbaar geworden dan in 2007, vlak voor de bubbel barstte.
En dan te denken dat bellenblazen iets is wat kleuters zo leuk vinden…
het geeft toch te denken he….
@Madman
Let op Madman… Het is een GRAPJE !
Gee Er Aaa Pee Jee Eee…
////////////////////////////////////
// Author: R
// Sourcecode written at 01.04.1988
// Back to the future. Supporting libraries from the future running on a
// C64…
///////////////////////////////////////
LDA @temperature_VS;
LDX @temperature_Sweden;
CMP A, X;
BNE @END;
{High-tech sourcecode/ which will be accepted as usual around in the year of 2014:}
http://www.telegraaf.nl/tv/opmerkelijk/22191183/__Bellenblaas_wordt_ijsbal__.html
{High-tech sourcecode end/}
@END
01.04.1988 (DD.MM.YYYY)
Mooie opsomming van zaken, die hier regelmatig besproken worden.
Eigenlijk niet verwonderlijk dat er geen groei is, want de economie wordt met drukpersgeld en extreem lage rentes staande gehouden en niets wordt gedaan om de vastgelopen status quo te doorbreken. Een schuldencrisis met nog meer krediet is een concept dat niet gaat werken. Een kredietcrisis valt dus alleen maar op een manier op te lossen en dat is door verliezen te nemen en dat niet niet prettig, wie ook de rekening mag gaan betalen. En dat zouden hoogst waarschijnlijk de midden en kleine spaarders en pensioengerechtigde zijn, maar niet de ultra rijken wiens inkomen genoeg is om een groot deel van de ellende te kunnen vereffenen.
Overigens las ik ook net ergens dat de bevolking al aan het ontsparen is.
Ware dat dit niet het enigste probleem is. Verder heb ik meer dan eens gesteld dat voor economische groei oneindige resources nodig zijn en dit op een eindige planeet niet bestaan en we nu toch met easy peakoil hier tegen een muur aan lopen. En met bubbels en leugens probeert men staande te houden, net zolang de wal het schip keert of de mensen de main-docile-media (MDM – broertje van MSM) niet meer geloven.
Natuurlijk moet de bevolking ook weer koest gehouden door de MDM en schuwt men ook niet het gekloot met statistieken om de getallen wat netter te doen lijken. Zolang men het slikt kan men rustig verder gaan met het verder belasten om de leugen aan de gang te houden, maar dit is zeker ook eindig.
Al met al heeft het allang veel weg van die ene ezel, die op het bovenste regel van het artikel beschreven staat en de docile houding van de bevolking is echt tekenend, maar het gaat hier nog VEEL TE GOED, anders zou men allang dit niet meer gepikt hebben en het lijkt erop dat diezelfde bevolking eigenlijk ook begrijpt dat veranderingen niet ten goede komen voor hun materiële levensstijltje. Het bedotten in de media is een aanvullende maatregel om ze rustig te houden en om de interne onrust, die bij mensen leeft weer even te temmen.
De hoognodige transitiepolitiek, die ik toch vaak aanhaal is beslist niet goed voor de e-gadget en materiele leefstijl, die velen kennelijk nog willen, dus daarom valt de transitiepolitiek ook niet aan de man te brengen, behalve bij mensen, die sowieso al extremer denken en/of verder afstaan van het huidige maatschappelijke discours.
Het gaat beter, riep de econoom.
Dat is het enige wat ze leren in een opleiding.
Het herstel komt volgende week/ sorry volgende maand/ nee volgend jaar.
Komt het niet? Dan manipuleren we toch de cijfers? Klein kunstje om ervoor te zorgen dat we kunnen zeggen dat het aantal werklozen niet stijgt. Je rekent gewoon een bepaalde categorie mensen niet meer mee.
Maar de inflatie niet meer stijgen? Dan tellen we de verhoging van het treinkaartje, de postzegelprijs en de WOZ belasting voortaan niet meer mee. En we laten de verhoging van de assurantiebelasting en de waterbelasting ook buiten beschouwing. En toen was er ineens geen inflatie meer, zei de nar.
Wat voegen economen eigenlijk toe?
het heeft wel iets weg van het jaren tachtig scenario waarin de werkloosheid opliep tot 1.000.000, maar de bedrijven weer winsten gingen maken.
verschil met nu is echter, de winsten van de bedrijven leveren nauwelijks meer belasting op, omdat door fiscale constructies bedrijven nog nauwelijks belasting betalen en sinds de jaren tachtig veel bedrijven/productie naar het buitenland is verdwenen.
eind jaren tachtig kwam de technologieboom die voor veel nieuwe banen heeft gezorgd, een dergelijke boom komt voorlopig niet meer, dus de werkloosheid blijft.
(tenzij bijna gratis energie via thorium die voor een nieuwe boom kan zorgen. http://eoswetenschap.eu/artikel/thorium-kernenergie-zonder-afval ???)
@jaren tachtig
Ja, dat vraag ik mij nou ook al de hele tijd af. Waar gaan veel banen ontstaan ? Dus, waar gaat de overheid zijn geld halen ? Inkomstenbelasting uit arbeid zal dus gewoon minder worden. Vanuit de overheid bekeken is werknemers en ondernemers belasten een gewilde bron van inkomsten. Het belasten van bedrijven is erg impopulair. Bedrijven doen er alles aan om machines te gebruiken ipv mensen en bedrijven besteden oa. ook diensten uit (oa. ICT) in het buitenland.
80% van de huizenverkoop in de VS wordt cash afgerekend. Allemaal
Chinezen die hun dollarberg in iets concreets willen omzetten voordat de dollar klapt.
De belastingdruk voor hogere en middeninkomens stijgt de komende jaren fors. Werken loont daardoor in Nederland steeds minder. Dat is slecht voor de economie.
http://www.elsevier.nl/Economie/blogs/2013/9/Onder-het-tweede-kabinet-Rutte-loont-werken-steeds-minder-1369895W/
Het herstel ging nu toch komen volgens de laatste voorspellingen? 2010 was ook al het jaar van het herstel, maar dat weet niemand meer.
Ik denk dat het herstel altijd nét achter de horizon ligt. Voor economen, bankiers en politici zichtbaar door hun hogere positie, maar onzichtbaar voor het volk.