Deutsche Bank voorbeeld waarom er steeds minder vertrouwen is in banken

Er duiken bijna dagelijks berichten op in de financiële dagbladen over wantoestanden bij de Deutsche Bank (DB). Ook op Biflatie.nl is hier al verschillende keren over geschreven. 170 agenten en belastinginspecteurs hebben een inval gedaan bij Deutsche Bank. Er is een nieuw onderzoek gestart naar de rol van Deutsche Bank in een grootschalig witwasschandaal. De zoveelste keer is dit dus, bij nota bene één van de grootste banken van Europa. Het wordt een dagelijks wederkerend fenomeen dat er weer een bericht opduikt over frauduleuze handelingen bij de grote systeembanken. Je zou haast denken dat er geen bank meer is waar geen ontoelaatbare praktijken plaatsvinden. Er is steeds minder vertrouwen in banken.

Is je geld nog wel veilig bij de bank?

Hoe erg is het geworden in de financiële wereld van banken en grote verzekeraars waar wij burgers ooit een dik vertrouwen in hadden en dachten ons geld daar veilig te kunnen stallen. De grote verzekeraars zijn het vertrouwen in de samenleving al eerder kwijt geraakt toen rond de eeuwwisseling bleek dat veel polissen woekerpolissen waren. Zelfs nu nog lopen er procedures van gedupeerden. Nu zijn financiële verzekeringsproducten flink onder de loep genomen en zijn stevige wijzigingen aangebracht in de voorwaarden in de polissen van voornamelijk beleggings- en kapitaalsverzekeringen. Bij onze banken is er kennelijk niets verbeterd. Uit hun arrogante optreden zou je denken dat ze boven de wet staan.

Niet meer in de rij, maar digitaal

Ooit kon je bij de bank een spaarrekening openen en kreeg je als beloning een rentevergoeding die hoger was dan de inflatie. Je werd er dus beter van. Het oorspronkelijk ingelegde bedrag werd na verloop van tijd meer waard. Hoe meer je bijstortte hoe rijker je werd, mede door de rentebijschrijving. Nu zijn de rollen omgedraaid. Het ingelegde bedrag wordt allengs minder waard doordat er nauwelijks nog rente wordt vergoed, misschien hooguit 0,1 procent. Trek daar de bankkosten af en de inflatie van een paar procent en constateer dat we worden genaaid voor een paar procenten. Toch brengen we nog altijd braaf onze centjes naar die grote kluizen want daar is het veilig toch? Hoe ouderwets klinkt inmiddels deze gedachte. Allereerst brengen we het geld niet maar maken we het digitaal over. Een handeling in een handomdraai. Niet meer door weer en wind over straat met dik gevulde portefeuille en in de rij voor het loket. Ja, deze jongeman is van de vorige eeuw. Tijden veranderen.

Grootbanken en witwaspraktijken

Of wij rekeninghouders met onze hedendaagse gewoonten nu ook wel zo snel met de tijd meegaan waag ik te betwijfelen. Het denkbeeld dat banken nu diefstal plegen van onze centen is nog lang niet doorgedrongen in de samenleving. Toch zien we dagelijks berichten voorbij komen over fraude bij waarachtig de allergrootste banken. Te gek voor woorden. Je zou denken dat er nu volop aanleiding is om banken te wantrouwen. Het is wel duidelijk dat grootbanken zijn doorwoekerd met crimineel geld door witwaspraktijken, waarvan bankmedewerkers tot in de hoogste regionen op de hoogte waren. Er moet nu toch een fel lampje gaan branden bij de rekeninghouders. In ieder geval verlicht mijn rood opgezwollen voorhoofd nu de hele woonkamer om aan te geven hoe verontwaardigd ik telkens weer word bij het lezen van dit soort berichten in de media. Werkelijk ongelooflijk dat het criminele denken en handelen is doorgedrongen tot in de top van de grootbanken die waarachtig de beheerders zijn van ons wereldwijde financiële systeem en zorgen dat onze betalingen over en weer aankomen bij de juiste rekeninghouder.

Minder vertrouwen in banken

Ons geld wat wij hebben gestald, of in feite hebben uitgeleend aan de bank, wordt door de bank weer uitgeleend voor een hoger percentage en is daarmee dus het verdienmodel van de banken. Als we hier goed bij nadenken dan klopt hier iets niet. Wij rekeninghouders schrijven in feite af op ons ingelegde “spaargeld”  en de banken spelen er mooi weer mee. Nu begrijp ik wel dat hiermee het systeem overeind wordt gehouden en dat ons “spaargeld” dus enorm waardevol is voor het mondiaal betalingssysteem maar volstrekt waardeloos voor ons zelf. Dat is dus zoals ik er over denk. Kennelijk sta ik hier alleen in met nog wat anderen want we zien nauwelijks een wantrouwen onder de trouwe spaarders.

Het nieuwe normaal

Men denkt dat dit het nieuwe normaal is. Ik voel mijzelf bij deze gedachte helemaal hopeloos en vrees dat we ethisch gezien totaal de verkeerde kant op gaan. Wij burgers worden in feite volkomen misbruikt en laten ons zuur verdiende geld afromen door het op te laten gaan in een verderfelijk systeem. Hoe diep kunnen we zinken? In wat voor wereld leven wij? Nou ja, zoals ik al vaker opmerk lijkt het dat we in een omgekeerde wereld leven. We zijn er langzaam in gerommeld en worden als kikkers in de pan langzaam gaar gekookt. Toch wil ik die ene kikker zijn die er tijdig uit springt en niet als die andere halve garen worden dood gekookt. Het zal mij aan de kont roesten maar deze jongen doet niet mee in een verderfelijk systeem.

Gevangen in tentakels van de banken

Het kost mij echter weinig moeite om niet mee te doen want deze jongeheer beschikt “gelukkig” niet over een flink kapitaal en ziet dus weinig verdampen. Maar ik heb ‘diep medelijden’ met al die mensen die beter dan mij hun best hebben gedaan om een kapitaaltje bij elkaar te vergaren. Ik zie met lede ogen aan dat anderen worden beroofd door arrogante bankiers die zien dat ze de macht in handen hebben. Onze moderne samenleving zit gevangen in het wereldwijde netwerk van bankiers die zien dat we ons niet van hen kunnen losmaken. Bang dat we zijn om het systeem te laten crashen.

Baas over je eigen geld

Zou de moderne bankslaaf vergeten zijn dat we elkaar ooit met contant geld betaalden en het geld ooit veilig bewaarden in een kluisje. Of in de slaapkamerkast of in de kluizen van de bank. Is de inbraakbestendigheid van onze huizen nu zo slecht? Of gaat de aandacht meer uit naar het isoleren van ons huis en we meer geld besparen op energiekosten en dus meer geld over blijft om de bank in handen te geven.

Vreemd eigenlijk dat er geen bank meer is die nog iets voor hun klanten wil bewaren in hun kluizen. Met de invoering van internetbankieren zijn de bankkluizen verdwenen. Ook die ene pinautomaat in de Hoofdstraat is de laatste die er staat. Steeds meer verdwijnen uit het straatbeeld. Zo aan het eind van mijn column begin ik te denken dat de inhoud van dit stukje meer lijkt op propaganda voor een brandkastenbedrijf dan op een kritisch stukje over foute banken. Het is aan de lezer om te oordelen. Ik kan weer opgelucht adem halen nu ik mijn boosheid heb kunnen spuien. O ja, voor de geïnteresseerden: