In Hongkong werden de laatste twee maanden reeds honderden critici, dissidenten en sympathisanten van de oppositie gearresteerd. Zoals vanochtend, maandag 10 augustus 2020 mediagigant Jimmy Lai overkomt. De Chinese zogenaamde ´security wet´ van 30 juni 2020 heeft de greep op het politieke leven in Hongkong aanzienlijk verstevigd. Net waar de miljoenen burgers die ertegen protesteerden in Hongkong in 2019 en 2020 voor vreesden, vindt plaats. ´Mr. Lai’s company, Next Digital, publishes Apple Daily, a fiercely pro-democracy newspaper that regularly takes on the Hong Kong government and the Chinese leadership.´ Oppositie, tegenspraak, kritiek op de Chinese regering/het Hongkong bestuur wordt niet meer geduld. Was voorheen China nog beducht voor haar reputatie in deze internationaal, weet het land zich anno de zomer van 2020 machtig genoeg. Wie gaat China nog iets in de weg leggen?
Nieuwe Koude Oorlog
Nou, president Trump toch, alvast. Hij dreigt China van het internationaal betalingssysteem SWIFT te weren. Sloot een Chinees consulaat in zijn land. Amerikaanse banken mogen geen zaken meer doen in de Hongkong regio. Verbiedt de populaire Chinese app TikTok in de VS. Donald Trump dreigt eveneens alle Chinese en Hongkong politici en ambassadepersoneel in het land te viseren. De nieuwe Koude Oorlog tussen beide grootmachten – de VS en China – is een feit. Het is het gevolg van de eerste zet die president Trump deed in 2018/2019. Een economische strijd aangaan met China, omdat dit land naar verluid het economisch spel niet eerlijk speelt. En intellectueel eigendom zou stelen. In naam van de democratie keert Trump zich tegen de Oosterse grootmacht. Een gedurfde zet vermits China heel diepe zakken heeft, en de Verenigde Staten meer dan blut zijn. Donald Trump weet zich dan weer machtig omdat de dollar nog steeds de wereldreservemunt is. En omdat zijn land het technologisch machtigste leger ter wereld heeft. Volgen vroeg of laat na de woorden, de sancties, ook het wapengekletter tussen beide? Want er vonden al meermaals riskante situaties in de Zuid-Chinese Zee plaats. Een territorium dat China grotendeels claimt als het hare. Terwijl de VS de verschillende landen die deze Zee omringen steunt. Die eveneens en dit al jaren volhouden dat zij recht hebben op zekere territiorale wateren in de regio.
Ondertussen in de VS
Op het politieke, economische beleid mag volop kritiek geleverd worden. Door de media, op sociale media, door individuen. Zelfs de president zelf mag op alle mogelijke manier bekritiseerd worden. Het is een van de tekenen van een echte democratie. Probleem is dat maar weinigen luisteren naar de grootste critici. Zoals een Noam Chomsky. De 91-jarige hoogleraar die openlijk en sinds decennia het Amerikaans politiek beleid neersabelt. In boeken, artikels, interviews. Maar niemand behalve een relatief kleine schare andere intellectuelen, medestanders en linkse activisten die naar hem luistert. In het Westen mag je alles zeggen – maar niemand luistert. Want er heerst een kakofonie van geluiden, commentaren via tal van media. Waarvan de sociale media niet de minsten zijn. Tegenstrijdige geluiden dan nog, teveel voor de gemiddelde Amerikaan om het allemaal in zich op te nemen. Te druk dat hij het heeft om alle dagen brood op tafel te krijgen. Voeg daar een Coronacrisis aan toe en gigantsich oplopende werkloosheid. De twijfel die van overheidswege gezaaid wordt met de uitdrukking van het jaar 2020 – ´fake news´. De Average Joe and Jane weten niet meer wie of wat te geloven, en dat komt de overheid perfect uit. Wat we meemaken de laatste jaren in de VS is een tot in de puntjes georchestreerde manipulatie van de publieke opinie. Alles mag gezegd worden, openlijk en luid, maar geen hond die er om geeft. Geen kat die luistert. Terwijl is het Oosten zoals in China iedereen de oren wijd open spitst, maar er niets te horen valt. Op straffe van vervolging, tot aan letterlijk gevangenisstraf en ´correctie´kamp.
Rare en vooral spannende tijden Joost. Zie gevaarlijke anarchistische protesten op gang komen in veel landen tegelijk. In NL lopen we daarop nog achter. Maar voor hoe lang?