Ingezonden artikel | Ik stond van de week bij de supermarkt en gooide achteloos een Donald Duck op de band voor de jongens. Ik stond voor me uit te dromen en naar de scanbedragen te kijken toen de DD als laatste aan de beurt was. Twee euro veertig! Ik dacht gelijk dat er een foutje in de computer stond, maar na inspectie bleek het te kloppen. Thuis even de stapel van DD’s doorgekeken en mijn vermoeden klopte, de afgelopen 2 jaar is de prijs gestegen van 2,00 naar 2,40 (20%). Zo is de De Donald Duck Index – (c) LB ’13 – ontstaan. Het is een nieuwe economische barometer die een zeer nauwkeurige langjarig (60 jaar inmiddels) beeld geeft van de inflatieontwikkeling in Nederland. De Donald Duck inflatie-indicator is volgens mij een bruikbare maat voor inflatie en wel om de volgende redenen:
- er zitten geen vervangingseffecten in (iPhone in plaats van PTT aansluiting), de DD is al 60 jaar precies wat het is, een wekelijks stripalbum.
- de prijs van losse nummers DD al sinds 1952 op het nummer gedrukt staat (en je deze bijvoorbeeld op Marktplaats terug kunt lezen)
- hierdoor is voor elke leek de historische prijs tot in lengte van jaren vast te stellen, dit in tegenstelling tot blikken erwtensoep waarvan je het bonnetje moet bewaren om de oude prijs te onthouden
- de productie al 60 jaar identiek is (en elke paar jaar begint de reeks opnieuw, er zit maar een kleine hoeveelheid handwerk aan elke nieuwe DD).
- elke week ongeveer evenveel velletjes en nietjes
- de productiekosten hebben alle schaalvoordelen en efficiency verbeteringen (offset printing, digitaal publiceren) mee mogen maken en geven dus een goed beeld van de staat van de samenleving
- het team dat DD maakt zal ook ongeveer even groot zijn gebleven (aanname)
- het aantal distributiepunten zal grosso modo gelijk zijn (lees : op loopafstand van de doelgroep) waardoor distributiekosten per nummer ook ongeveer gelijk zullen zijn in vergelijking met 60 jaar geleden.
Kortom : een prachtige stabiele index. Met een k(w)ekke naam.
Inflatie
De index geeft aan dat nu voor het eerst sinds de laatste oliecrises (1973 en 1977) de prijs van de DD recht de lucht in gaat. In de jaren 70 verdubbelden prijzen binnen een decennium, dat belooft niet veel goeds voor het huidige decennium!
De schaal van de DDI is logaritmisch, zodat een vaste inflatie (bijv. 3% per jaar) tot een rechte lijn leidt. Ik heb een inflatie van 5,5% in de grafiek opgenomen, je zie dat de echte inflatie meer dan 2x zo hoog is als de inflatie die de regering nastreeft (2,5%). De rode lijnen geven periodes aan waarin de DD opeens heel snel, heel veel duurder werd. De 1e Donald Duck uit oktober 1952 kostte fl. 0,20 en die van vorige week €2,40 ( fl. 5,29), ruim 26 keer zoveel.
Opmerkingen
* Donald Duck past de prijs pas sinds 1969 jaarlijks aan, de eerste decennia deden ze het eens in de 8 a 10 jaar met een grote sprong, daarom heb ik geen verticale lijnen bij de eerste paar sprongen gezet. De eerste sprong was in 1957, een jaar met 6,5% inflatie (officieel).
* De Margriet bestaat als weekblad als sinds 1949, en gaat dus 3 jaar langer terug, maar heeft qua productieproces toch veel meer verandering ondergaan (glossy papier, freelancers, omvang om er maar een paar te noemen)
Bronnen van de Donald Duck prijzen:
- Inducks Database
- Marktplaats
- Eigen voorraad
Lars Boelen (Stormglas,) @larsboelen
Enige dat op deze index aan te merken is, is de wisselkoers gulden euro, die (aanname) vanaf 2002 waarschijnlijk gelijk is gehouden op de introductiekoers van 2,20371. Zou een euro anno 2013 eigenlijk nog wel een gulden waard zijn…
Hallo Peter,
Bedankt voor je reactie. De overgang van gulden naar euro was inderdaad reden de prijs te verhogen van Fl 2,70 (Euro 1,23) naar Euro1,30. En inderdaad, ik heb alle bedragen van voor 2002 met 2,20371 vermenigvuldigd. En je tweede vraag : is een euro van toen nog even veel waard als een euro nu? Nee, daar gaat dit hele stuk juist over 🙂
De prijs van de wekelijkse donald duck is een goed voorbeeld. Ik ben tot de ontdekking gekomen dat je voor de huidige prijs van 1 donald duck nog in de jaren 90/begin 2000 een pocket of half jaar boek kon kopen (prijs nu 5 euro).
De exorbitante prijsverhogingen in de vorm van prijs of productinflatie vindt men ook terug in producten als vruchtensappen (2 jaar terug 1,75 en nu 2,40) en chips (vroeger zat de zak 3/4 vol en nu bedraagt de inhoud slechts 50% van de totale zakinhoud). En zo zijn er nog veel meer voorbeelden.
Berg,
Het was precies jouw inzicht waardoor ik er eens voor ben gaan zitten en de prijzen ben gaan opzoeken. Ik was eerst vreselijk boos (zijn ze nou helemaal gek geworden!) maar ik realiseerde me al vrij snel dat de Donald Duck ons een uitgelezen kans bood om de overheidsblabla (van 2,5% doelinflatie) te ontkrachten, het blogstukje schreef zich daarna zelf. Het is juist dat geniepige, 5,5% is eenmalig best te hebben, maar elke jaar opnieuw, dat gaat echt zeer doen. Zeker als je zoals zoveel mensen niet eens meer prijsindexatie op je salaris krijgt, en in 2013 exact hetzelfde bedrag gestort krijgt als in 2009. (,945 ^ 5 = ,75 oftewel mijn koopkracht is inmiddels, in donald ducks gemeten, 75% van 4 jaar geleden.
dit zijn geweldige vergelijkingen voor inflatie, dank voor het onderzoek, het is zelfs zo dat de donald duck in meerdere landen van de wereld wordt uitgegeven zodat ook de inflatie van buurlanden kan worden vergeleken,
J80, leuk idee, ik heb even in de inducks database zitten kijken, maar het is niet 1-2-3 duidelijk in welke landen er ook zulke lange reeksen zijn. Volgens mij is de nederlandse DD tamelijk uniek in dat opzicht. Wellicht zijn er wel andere tijdschriften wereldwijd met zulke lange looptijden, maar dat maakt vergelijken lastiger.
J80,
Bedankt, graag gedaan! Dat is een leuk idee! Het was wel een ontzettend gepuzzel om op korrelige marktplaatsfoto’s uit 10×10 pixels de prijs proberen op te maken. Misschien nog eens iets voor een kerstvakantieavond.
ik lees steeds op de MSM pagina’s dat de inflatie onverwacht laag uitvalt. wtf…. wat is het nu =)
vandaar die eend met dat geldpakhuis. Tzijn gewoon dieven daar in Duckstad!
Zou de teruglopende oplage van veel bladen er niet mee te maken hebben, want ƒ 0,25 in 1961 (waarvan ik een aantal ingebonden exemplaren heb en € 2,40 nu is ook meer dan bijvoorbeeld de zilverprijs gestegen is. Een zilveren gulden is € 2,55 waardd. Een kwartje in 1961 is dus vergelijkbaar met € 0,64. Gezien de aanname, dat de koopkracht van zilver niet verandert, laat staan verslechtert, kan de ceteris-paribus-veronderstelling niet volgehouden worden.
Ga maar eens regelmatig boodschappen doen in de supermarkt en dan zie je de keiharde realiteit van de reeele inflatie. En hierbij een nieuw begrip: graaiflatie. Dat wil zeggen inflatie als gevolg van het graaien door de overbekende “elite”.
Tja, erg leuk idee. Maar er is naast inflatie ook zoiets als koopkracht. In de vijftiger jaren bedroeg een gemiddeld maandloon ook maar 125 gulden. Tegenwoordig is een uitkering al iets van 900 euro = teruggerekend in guldens 1920 guldens.
Pe, eens, dit is de inflatiekant van het koopkrachtverhaal. Ik zit al een poosje te denken aan inkomenskant van deze medaille : banen die over die tijdspanne min of meer gelijk zijn geweest en waarvan nog CAO’s terug te vinden zijn. Ik zit te denken aan basisonderwijsleraar of koning.
Als iemand daar de jaar-op-jaar gegevens van heeft, dan houd ik me aanbevolen!
Leuk artikel Lars.
Ik ben ook nieuwsgierig naar de inkomenskant. Ik heb een sterk vermoeden dat je een aantal decennia geleden relatief meer kon met een modaal inkomen. Bijvoorbeeld een huis kopen en een gezin onderhouden.
voor de echte pijn van inflatiepercentage goed te kunnen beseffen: De 72-regel, bij 1% geeft verdubbeling na 72 jaar, bij 2% verdubbeling na 36 jaar, bij 3 % verdubbeling na 18 jaar, dit is bij benadering een manier om te zien hoe snel het verdubbelt,
ieder procentje extra maakt wat verdubbelingstijd veel verschil!
de maximale huurverhoging voor 2013 varieert van 4% tot 6.5% dit is dus een verdubbeling na ongeveer 18 tot 11 jaar
de grafiek geeft inderdaad weer dat de prijzen rond de invoering van de euro tot aan nu inderdaad sneller zijn gestegen en recent steiler gaat lopen
Volgens mij is de DDI geen zuivere methode. Je vergeet dat de omzetten van uitgeverijen zwaar dalen de afgelopen jaren. Dit zal bij de DD niet anders zijn. En dat betekent dat men de prijs automatisch gaat verhogen om de omzet op peil te houden.
Roeland,
De donald duck heeft nog een oplage van 300.000, en mag zich dus volgens mij nog een van de succesvolste tijdschriften van NL noemen. Ik vind hem nog wel steeds zuiver omdat het product zo ontzettend hetzelfde is gebleven gedurende 60 jaar. Als de DD straks alleen nog maar op de tablet te lezen is het natuurlijk einde verhaal voor de DDI.
Ikmdenk dat het nog een aardige zoektocht wordt om een product te vinden dat decennia lang een constant deel van het BBP omvat 🙂
De prijsbepaling lijkt mij mede ook afhankelijk van het aantal adverteerders, de oplage en de mate waarin men een blad per se wil hebben. Een Libelle slaat men makkelijker een weekje over dan een bijvoorbeeld een maandblad over je favoriete oldtimer wat je al jaren spaart.
De Donald Duck is een tijdschrift wat door relatief veel mensen gespaard en gebundeld wordt. Dan sla je het niet zo snel een nummer over, en dat weet de uitgever ook. De prijs wordt dus onder andere ook bepaald door wat “men” er voor over heeft.
In mijn winkel verkopen we zo’n 120.000 stuks tijdschriften per jaar. Opvallend is wel dat mijn OPK (Omzet per Klant) in deze productgroep met 13% is gestegen in absolute vergelijking over 2012. Gemeten over 1400 assortimentstitels.
BOZ, leuk een reactie uit de praktijk! ik ben niet zo ver in de materie gedoken om te kijken of het aantal cm2 advertentie ongeveer gelijk is gebleven. Ik weet niet in hoeverre het spaarelement een rol speelt, is het niet zo dat een ondernemer altijd zal proberen om zijn produkt zo duur mogelijk in de markt te zetten (behalve als het om inkjet printers, scheermeshouders en zo gaat, waarbij de omzet volgt nadat het produkt is aangeschaft). Is je OPK gestegen door meer stuks te verkopen, of door hogere prijzen 🙂 ?
Als tijdschriftenuitgever haal je je winst uit twee belangrijke componenten: Verkoop uit oplage en Verkoop van advertenties. Juist dat laatste staat onder druk.
Je kunt je verdienmodel baseren op een hele hoge oplage met een lage prijs, hierdoor komt de winst voornamelijk uit hogere advertentieopbrengsten (hoe hoger de oplage, hoe hoger de prijs van advertenties).
Je kunt ook je verdienmodel verschuiven richting prijs, waardoor je meer inkomsten haalt uit de verkoop van je blad. Dit wordt voornamelijk gedaan door z.g. “special interest” bladen. Loop maar eens een tijdschriftenwinkel en kijk naar de prijzen van bladen over architectuur, modeltreinen of zelfbouwluidsprekers (ja, die bestaan).
Doordat de advertentie inkomsten onder druk staan, zie je een verschuiving naar prijs. Oplages dalen ook, dus dat is een natuurlijk proces.
Uiteraard wil ik als ondernemer mijn prijs zo hoog mogelijk maken, zonder de prijsperceptie van de klant te veranderen. Je wilt immers niet het imago “duur” opgespeld krijgen. Mediamarkt doet dat bijvoorbeeld goed. Ze zijn gemiddeld ongeveer 6% duurder dan de markt, maar de prijsperceptie bij de consument is -8%. Men denkt goedkoper uit te zijn.
De stuks tijdschriften lopen terug, de prijs gaat omhoog. Simpel gezegd is de inflatie op tijdschriften 13%. Ik zie overigens over al mijn productgroepen zulke hoge getallen, dus dat “officiële” inflatiecijfer van het CBS herken ik zeker niet in mijn bedrijf.
Hier een leuk linkje met de prijsstijgingen sinds 1998 van allerlei dagelijkse producten.
http://www.sdnl.nl/hp-prijzen.htm
Grappig die kassabon uit 2003…
Gauloises Blondes: toen € 3,30 nu € 6,30
Donald Duck: toen € 1,38 nu € 2,40
Strippenkaart: toen € 6,20 nu Onbetaalbaar 🙂
Iedereen snapt toch wel dat de werkelijke inflatie veel hoger ligt dan de huidige 3% ?
Wat is eigenlijk de stijging van “onoverkomelijke” vaste lasten ten opzichte van het gemiddelde inkomen ? Dat lijkt me een nog relevantere vraag, want huishoudens lijken steeds minder over te hebben ?
Inderdaad iemand die tien jaar geleden alleenstaand was een bijstandsuitkering kreeg hield na aftrek van alle woonlasten en ziektekostenpremie per maand voor netto levensonderhoud 430 euro over nu is dit al gauw 200 tot 300 euro netto per maand. Hiervan is niet rond te komen. Ook mogen mensen in de bijstand niks bijverdienen. Ze moeten alles inleveren. Het is dus echte armoede.De grens waarop mensen bij den de voedselbank terecht kunnen is 180 euro netto per maand.
Inflatiemanipulatie is onlosmakelijk onderdeel van een schuld op schuld fiat geldsysteem. En dan is daar nog de verborgen inflatie; de deo-roller.
Een verrukelijk luchtje, maar slechts een vingerhoedje sap in een mega verpakking met een “must have” marketing fundament, in de weet dat het geurige plebs de waarheid pas zal erkennen als de lucht reeds lang is vervlogen.
Als dit geen inflatie is, van $0,10 naar $4999- http://www.ebay.com/itm/Four-Color-Series-One-4-Donald-Duck-CGC-4-5-RARE-/390209779349
Ik denk ook dat de teruglopende oplage hiermee te maken zou kunnen hebben. Denk ook eens aan de digitalisering die een invloed zou kunnen hebben. Als liefhebber van Asterix en Obelix en met name van Guust Flater, hou ik ook van strips. Kocht ik vroeger de albums, nu ga ik naar een website die mij totaal NIET interesseert maar waarvan ik weet dat ze dagelijks een nieuwe strip hebben. Als je er eens per maand naar toegaat heb je er je gratis stripmomentje van ongeveer 30 strips. (Ga naar volgende/vorige) Feit is, dat ik in geen jaren meer een stripboek/stripblad heb gekocht.
Een prachtige prijs indicator.
Deze prijs indicator grafiek kan zo over nog 20.000 andere artikelen synchroon worden gelegd.
Zo zag ik 20 jaar geleden al lampen, batterijen, chag,vloeitjes en nu vis en koffie als inflatie indicators omhoog vliegen.
Maar, zoals bij alle natuurwetten, is overal een begin en een eind aan,
Goed werk. Met veel intresse gelezen.
De stelling dat het weekblad niet gewijzigd is klopt maar deels. Het punt is namelijk dat men tegenwoordig een ‘Donald Duck Clubpas’ heeft waar iedere week prijzen mee zijn te winnen. Deze prijzen worden uiteraard ergens van betaald. Verder is er een website bijgekomen met bijbehorende kosten. Ik heb meer het idee dat deze absurde verhogingen voortkomen uit het bekostigen van deze twee ongevraagde extra’s dan dat het puur inflatie is.
Verder nog iets om op te letten als abonnee: het bedrag dat wordt afgeschreven voor een jaarlijkse betaling van het abonnement is dit jaar €4,42 hoger dan het abonnementsgeld. Dit omdat men, zonder dat dit ook maar gevraagd is, geld voor twee ‘extra’ uitgaven van de rekening haalt….
Ik ben al mijn hele leven fan en lid van de Donald Duck, maar door dit soort praktijken begin ik toch te twijfelen of ik lid moet blijven…