Op 12 oktober 2009 werd de DSB Bank onder curatele geplaatst van De Nederlandse Bank, omdat er een bankrun was ontstaan (of mooi geformuleerd, er sprake was van een grote uitstroom van liquiditeiten).
Doordat de solvabiliteit van de DSB Bank onder grote druk stond kwam het Ministerie van Financien met het voorstel om de DSB een doorstart te laten maken bij 5 grote Nederlandse banken (te weten; Rabobank, ABN Amro, ING, Fortis en SNS). Dit is niet gelukt omdat de banken bang waren voor de claims. Zo’n 265.000 rekeninghouders van de inmiddels failliete DSB Bank, hebben tot vandaag gezamenlijk een bedrag van ongeveer €3.370.000.000 aan claims ingediend.
Zo’n 73.000 rekeninghouders hebben hun tegoeden nog niet geclaimd. Dit komt overeen met en bedrag van 4,8 miljoen euro. In 52.000 van de gevallen gaat het om een bedrag van niet meer da een tientje. Het is vandaag de laatste dag dat er claims kunnen worden ingediend. Het faillissement van de DSB gaat de Nederlandse banken, die een bijdrage moeten leveren aan dit systeem van de DNB, honderden miljoenen euro’s kosten. De bijdrage wordt berekend aan de hand van het marktaandeel van banken op de spaarmarkt. Rabobank, de grootste op de Nederlandse markt, zal de meeste van de kosten moeten gaan vergoeden.
Dan hadden die banken het toch net zo makkelijk over kunnen nemen? Nu moeten ze er alsnog voor in de buidel tasten. Ik stel me beschikbaar voor alle niet opgehaalde tientjes.
Dat is een mevaller van 52.000 * 10 vermenigvuldigd met een een of andere halfwaarde, laten we zeggen 2 (niet iedereen had een tientje, sommige ook bijvorobeeld 2 eurotjes). dus 260.000. Toch nog een meevaller van een kwart miljoen voor de DSB
De bank die zich het netste heeft gedragen en redelijk goed voor haar klanten is geweest, de Rabobank mag het meeste betalen.
Wie heeft deze asociale regeling verzonnen?