De echte crisis waarop gedoeld wordt door hoogleraar Transitiekunde Jan Rotmans is slechts een symptoom van de ecologische crisis die ons te wachten staat!
In het oog van de orkaan
De professor doet al meer dan 25 jaar onderzoek naar transities en duurzame ontwikkeling. Zijn laatste boek heet “In het oog van de orkaan“. “Meer dan 90 procent van de mensen leeft in het oog van de orkaan. Daar is het windstil, de zon schijnt en je lijkt er veilig. Maar als je uit het oog stapt, voel je de kracht van de orkaan”.
De crisis is een kans
Ons ecologisch tekort is veel groter dan het economisch tekort. We gooien 90 procent van onze hulpmiddelen weg; gevolg is dat we de komende tientallen jaren zullen geconfronteerd worden met ecologische crises – grote problemen met energie, klimaat en natuurlijke reserves. Maar een crisis kan – aldus de professor – ook positieve gevolgen hebben, de mens doen veranderen. Hij ziet al hoopvolle signalen zoals de city farms in Rotterdam waar stad en platteland worden gecombineerd. Of drijvende huizen die doen leven in harmonie met het water.
Te gast bij Moeder Aarde
Ons inziens, maar dan zijn we uitgesproken filosofisch bezig, is de mens ongelukkiger naarmate hij meer het contact met de natuur verliest. Wij zijn hier met z’n allen ook maar huurders, tijdelijke gasten, en moeten aldus groot respect hebben voor fauna en flora. Geeft u dat ook maar door aan overheid en politiek.
Volledig mee eens. Mijn “onvrede” heeft niets te doen met gebrek aan goederen of deze van een lagere “status”. Mijn huis staat vol met Marktplaats, vaak zelf nog gerepareerd of opgeknapt. Dikke auto’s en noem maar op, doet mij niet veel of het moet een bijzondere kwaliteit hebben. Mijn onvrede komt wel voort uit de spagaat waarin ik hier zit. Ja, deels zelf verantwoordelijk voor, maar toch ook, deels gedwongen. Madman heeft een stap gemaakt die ik mooi vind. In mijn stedelijke omgeving ben ik hier de meest autonome weet ik. Kettingzaag, houtkachel, zonnepanelen, eigen grond… Maar toch is dit ook beperkend, voornamelijk door de invloed van diezelfde omgeving. Waar kun je nog heen tegenwoordig, daar waar je je wel vrij kunt ontwikkelen zonder de sociale druk van je omgeving? Dat is het ergste voor mij, moeten constateren dat je -ondanks je vrije geest- een slaaf van deze cultuur bent. En blijf in die hoedanigheid maar eens respectvol naar jezelf en je omgeving…
Kijk eens naar central amerika.
Vergeet ook deze crisis niet, alles begint weer van voor af aan. http://money.cnn.com/2013/09/06/news/economy/debt-ceiling-crisis/