Er is een economische oorlog gaande voor de rechten om zeldzame aardmetalen te mijnen. Rare earth metals, ook wel het nieuwe goud genoemd. Deze worden verwerkt in onder meer batterijen voor elektrische voertuigen; smartphones; flatscreen televisies; camera’s; precisie geleide raketten; industriële magneten; windturbines; zonnepanelen en vele andere high-tech items. Plus ook heel wat toepassingen die gebruikt worden voor oorlogvoering zoals satellieten, bommen, radars en gevechtsvliegtuigen. Allemaal zaken waar de moderne wereld niet zonder kan (uitgezonderd dat oorlogstuig.)
Zeldzame aardmetalen: Uttrium & Europium
De benamingen klinken mischien niet zo exotisch als goud, zilver en platina maar ze zijn minstens zo gewild. Dysprosium, terbium. Of yttrium en europium, er bestaan 17 soorten in totaal. Bijvoorbeeld deze laatste twee zijn noodzakelijk voor het rood op het scherm van kleurentelevisies. En daar is dus heel wat voor nodig.
Iedereen wil het hebben
Ongeveer een derde van deze zeldzame aardmetalen bevindt zich in China. Sinds dat land de uitvoer, zelfs naar bevriende naties, sterk beperkt heeft, is de rest van de industriële wereld er overal naar op zoek. Zoals Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Australië, die hernieuwde belangstelling tonen voor hun oud-kolonies In de Grote Oceaan. Ook wel de Stille Zuidzee genoemd, werden er enorme voorraden ontdekt. Zij het op zeer moeilijk toegankelijke diepten, tusssen 3500 en 6000 meter. En ook nog eens veel minder geconcentreerd dan op land. Het is nog maar de vraag of berging economisch de moeite loont.
Conflictmineralen
Dat Groenland overweegt Chinese bedrijven toegang te verlenen tot zijn bodemschatten, valt absoluut slecht in de aarde bij Denemarken, de VS en de NAVO. Andere landen of bedrijven kopen rijke gronden elders gewoon op, zoals Toyota deed in Viëtnam. Waar grote en kleine oorlogen uitgevochten worden zoals in het gebied van de Grote Meren in Afrika, worden de zeldzame aardmetalen heel vaak gestolen. Dermate gezocht en waardevol als ze zijn, wordt de opbrengst dan gebruikt om deze conflicten voort te kunnen zetten. In zodanige mate zelfs dat er al gesproken wordt van ‘conflict minerals’. Naar analogie van wat er gebeurt met bloeddiamanten. De Verenigde Staten hebben zelfs de CIA aangeduid om bestaande voorraden in het buitenland te monitoren. President Trump ging zelfs zo ver om bepaalde nationale parken en andere gebieden waar de natuur beschermd werd, te openen voor exploratie.
De bom
In februari 2018 had de publicatie van ‘La Guerre Des Metaux Rares’ als een bom moeten inslaan. Hopelijk heeft dit boek van onderzoeksjournalist Guillaume Pitron ook de ogen van velen geopend. Hier leest u een bespreking van dit belangrijke werk. En hier een interview met de auteur zelf. Hoewel de transitie naar electrische energie en de digitale economie van buiten een groene schijn heeft, is de binnenzijde zwart want ontzettend vervuilend. Aldus Pitron, die de sector zes jaar lang bestudeerd en gevolgd heeft.
Dilemma: kosten groter dan opbrengsten
“The manufacture of a two-gram chip creates two kilograms of waste material, in other words a 1 to 1000 ratio of material produced to waste generated.” Plus grote hoeveelheden water om het te scheiden, hydrochloric zuur, en enorme hoeveelheden energie die voornamelijk van vervuilende fossiele brandstoffen komen. Plus alle schadelijke uitstoot van gassen in de lucht vandien. ‘According to the Blacksmith Institute, which publishes a list of the most polluting industries‘ is de olie industrie minder vervuilend geworden met de tijd, terwijl mijnactiviteiten net méér vervuilend zijn geworden. Dilemma! Kort samengevat: de kost van de schade aan de natuur aangericht, weegt niet op tegen de opbrengst voor de wereldeconomie. Geeft te denken…
